ისევ დეპრესია მიპყრობს
შვილი, რომელსაც უბრალოდ გარეთ გასვლა უნდა, ცოტა გართობა, ცოტაც ცეკვა, ხმამაღალ მუსიკებში ჩაძირვა და ასე ყოფნა საათობით. კი მე ადამიანი ვარ, რომელსაც ბევრი მეგობარი ჰყავს, მაგრამ ამავდროულად ადამიანი, რომელსაც არავინ ჰყავს მისი ნამდვილი, შინაგანი ღრმა გრძნობების სათქმელად. მე ყოველ ღამით ვტირი, თქვენ გგონიათ რომ ეს მინდა? გგონიათ, რომ მსიამოვნებს მუდმივ სტრესსა და დეპრესიაში ყოფნა? საერთოდაც არა, მაგრამ ნერვები აღარ მყოფნის. ყოველ ღამე ჩემი ბალიში ჩემი ცრემლებით სველდება, ყოველ ღამე ჩემი ოთახის კედლებს ჩემი შინაგანი ყვირილი, არა ხავილი ესმით. ვეღარც ვყვირი სულიერად იმდენად განადგურებული და მკვდარი ვარ. დღეს დილით საკუთარ თავს ვუთხარი, რომ დღეიდან ჩემი ცხოვრების ახალი დასაწყისი უნდა ყოფილიყო, ახალი ფურცლიდან უნდა დამეწყო სიცოცხლე, არსებობა კი არა სიცოცხლე ვიხმარე სიტყვად, ამ 2 წლის განმავლობაში პირველად... მაგრამ რათ გინდა, მოვიდა საღამო და აირია ყველაფერი, ისევ კამათი და ჩხუბი, ისევ ყვირილი და გოდება, ისევ ერთი და იგივე დაუსრულებელი ამბავი მოხდა ჩემს ოჯახში. და მე ისევ ვიტირე. ჩემი თავისთვის მიცემული პირობა 1 დღეც კი ვერ შევინახე. ახლა ვზივარ და ამას ვწერ, რომ მკითხოთ რატოვო გიპასუხებთ, რომ ეს ერთადერთი საშუალებაა, რითიც ჩემს რეალურ მეს ვხედავ, მხოლოდ ამით შემიძლია მე ის ვიყო ვინც ვარ და მუდმივად ყალბი ღიმილით, საქციელებითა და სიტყვებით არ ვცხოვრობდე. უკვე 2 წელია ასე ვარ მე დეპრესია მკლავს მე ვნადგურდები შველა არ მინდა, უბრალოდ მინდა გამიგონ. |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
