...როგორი რთულია გიყვარდეს, გინდოდეს და ოცნებობდე იმ ადამიანზე, რომელიც შენგან ძალიან შორს არის. შორს არის...მაგრამ შენ მაინც ფიქრობ, რომ ოდესმე ახლოდან ნახავ და იმისმაგივრად, რომ  მთელი ძალით გაიქცე და ჩაეხუტო. შეხედავ.... შეხედავ და გაიღიმებ, თვალებში ცრემლის გუბე დადგება გულიც გამალებით დაიწყებს ძგერას ...და დაინახავ, რომ ის ბედნიერია, მას ყავს ადამიანი, რომელიც აცინებს, საუზმეს უმზადებს და ყოველიძილის წინ ტკბილ ძილს უსურვებს.
.... რაღაც გატყდება შენში...
ამოუცნობი ნივთი, რომელიც არცკი იცოდი, რომ შენს შიგნით არსებობდა დაიმსხვრევა... უბრალოდ იტირებ ძალიან დიდხანს, მაგრამ თან ბედნიერი იქნები, რომ ის ბედნიერია, ასებობს, სუნთქავს და ყველა ოცნების ახდენა შეუძლია...
   მტკივა....ყოველთვის....
გიყურებ და ვხვდები, რომ არშემიძლია შენი დავიწყება, ვხვდები რომ დიდი მანძილის მიუხედავად, იმის მიუხედავად რომ არ გიცნობ, არასდროდ მაქვს შენი ღიმილი ნანახი ახლოდან. მაინც ბოლო ამოსუნთქვამდე მეყვარები. რატომ? ზოგი იტყვის ეს გოგო მდაბიოა. არა ...არა და არა... შენ მაშინ გამოჩნდი. როდესაც არავინ მყავდა, როდესაც უამრავ ხერხს ვიგონებდი ჩემი სიცოცხლის დასასრულებლად. შენ მაშინ გამოჩნდი და დამავიწყე ყველა გასაჭირი. და ეხლა, როდესაც მჭირდება ვინმეს გული გადავუშალო შენს ფოტოს ვუყურებ და გიყვები, ყველაფერს გიყვები თეჰიონ. .
უმარავი ადამიანი ოცნებობს შენზე. მაგრამ რატოა ასე რატომ არ შემიძლია შენი დავიწყება. რატომ არ მინდა იმაზე ფიქრი, თუ რამოხდება როდესაც შენ ხშირად ვეღარ დაგინახავ. გულს მიკლავს...გთხოვ კიმ...გთხოვ რომ ძალიან ხშირად მოხვიდე ჩემს სიზმრებში ეს თავს კარგად მაგრძნობინებს. იმედს მაძლევს, რომ ედესმე შევძლებ შენს შეხებას, შენს ჩახუტებას და ჩემი ცხოვრების  თითოეული დეტალის მოყოლას.
     მადლობას გიხდი რომ უბრალოდ არსებობ, ამ მომენტშიხ რაღაცას აკეთებ და წარმოდენა არგაქვს როგორ ვიტანჯები შენი სიყვარულით, მაგრამ იცოდე მე შენ
სამუდამოდ მეყვარები!