დილის ხუთ საათზე,წვიმის ხმაში,ნოსტალგიური ემოციებისგან დაცლა...-როგორ გავძლო?იქნებ გავგიჟდე,და რომ გავფრინდე?იქნებ ჩავფიქრდე.მინდა გიყვარდე..აღმაფრენამდე,მზიდან მთვარემდე,აქედან ცამდე ...მაკოცებ?სულამდე,თუნდაც ჟრუანტელამდე,იქნებ სხეულის ფერფლად ქცევამდე...-ახალბედა მწერალი