" უსათაურო"

-იყიდეთ რა ,ერთი კალამი მაინც,-ჩემს წინ ასე თოთხმეტიოდე წლის გოგონა აიტუზა და ფერადი საწერი კალმების კონა გამოიშვირა ჩემსკენ.

'უსათაურო'

სასახლეს სპილოსძვლისფერი გადაჰკრავდა. ჩამავალი მზის შუქზე განსაკუთრებით დახვეწილი და თვალისმომჭრელი გამხდარიყო. სასახლეში შემავალი კარი თვალუწვდენელი მეჩვენა, თუმცა დაკვირვებისას აღმოვაჩინე მისი სიმაღლე დაახლოებით ორ მეტრს აღწევდა. მძიმედ გააღეს და

'უსათაურო'

გაემზადე ხვალ დილით გავდივართ. _ ისე მითხრა თითქოს მისი მოსიყვარულე ცოლი ვყოფილიყავი და დილით ადრიანად დასასვენებლად მივდიოდეთ მთელი ოჯახი და ბარგი მქონდა ჩასალაგებელი.

'უსათაურო'

მოტოციკლი. ავტომობილი. ავარია. შეჯახების მომენტში წამიერად წამოვხტი. ნანახი რეალობას ჰგავდა. თვალის გახელისას ოთახს მოვავლე თვალი, გარემო პალატას მივამსგავსე. მივხვდი საავადმყოფოში ვიყავი. არ მახსოვს როგორ ან რატომ მოვხვდი აქ, მაგრამ ის კი ვიცოდი,

უსათაურო

ჩემო ძვირფასო მეუღლევ, ჩემო ყრმობის მეგობარო, ჩემი ოჯახის ბურჯო და დედაბოძო, ჩემი ოჯახის სინდის-ნამუსო, ჩემი ოჯახის ერთგულო მეუღლევ, ჩემო ჭკვიანო და აზრიანო, ჩემო ნელიკო. 13 წლის იყავი რომ გავიცანით

უსათაურო

ვაშლებით ხელში, გამაჩერა ქალმა ბაღიდან,მიუალერსა ყვავილებს და თითით მაჩვენა რკინის ჯიხური, მის წინ მდგარი თეთრი მაგიდა,თაროზე მინდვრის ყვავილები გამოსაჩენად...ამოარჩია რამდენიმე მინდვრის გვირილა,გამომიწოდა,

უსათაურო ჩანახატი

ფიქრებში გართული კიდევ ერთხელ შემოვრჩი ღამეს... ვწერ და თითქოს წერის თავიც აღარ მაქვს... ყველაფერი მტკივა,ყველაფერს განვიცდი!!!

უსათაურო

თუ შემოგეპარა თავს ვერ დააღწევ, დაიტანჯები. უფსკრულში ჩაგითრევს ბოლომდე და ვერ გადარჩები... გავიზარდეთ. ჩამოვშორდით ყველა ერთმანეთს. იქ შეწყდა ჩემი საუკეთესო ბავშვობაც. რას ვფიქრობ სიყვარულზე?

უსათაურო(საცდელი თავი)

გამარჯობათ,დავწერე საცდელი თავი ისტორიისა რომელიც არის 23 წლის ყოფილ ნარკომან გოგონაზე.. მაინტერესებს ღირს თუ არა გაგრძელება და რას მირჩევდით.

უსათაურო

გულს დავიდებ ხელის გულზე და მოგართმევ სულს ავანთებ და გზას დაგილოცავ გაგითავისე მიყვარდი მწამდი ჩემი ოცნება შენს აჩრდილს სდევდა.შენც იყავ ჩემი უთქმელი დარდი.მე ვიყავ შენი ამაყი სევდა,და როგორც ხდება გაგვყარა