საფრთხისფერი (დასასრული)

-მერე,გვყავს გამოცდილი იურისტი? -შაბათ-კვირას, დასვენების ნაცვლად,ეშმაკის მოხალისე ადვოკატია. გამარჯვებისთვის მზადაა ჯოჯოხეთში ჩავიდეს და იქ მყოფ თითოეულ დემონს ტაკოზე მათრახი მოსცხოს . მოკლედ,კაი ტიპია,რა. -იმედია,მისი დახმარება არ დაგვჭირდება.

როცა წახვედი (6)

მთელი ძალით ჩამიკრა გულში და ზემოდან მომექცა. ახლა მართლა ერთნი ვიყავით: ერთსხეულებად ქცეულნი, ერთ ჰაერს ვსუნთქავდით, მკერდები ერთმანეთისთვის მიგვეწებებინა და გულისცემაც კი ერთი გაგვხდომოდა. შაკო ჩემი იყო. მეგონა, სამუდამოდ ჩემი იქნებოდა.

საფრთხისფერი (მე-4 ნაწილი)

-არსაიდან გამოჩნდა,გეფიცები,არც კი ვიცი,საიდან მიპოვა ან რატომ დავაინტერესე ასე ძალიან-ტირილისგან დაწითლებული თვალებითა და დაბუშტული სახით უყვებოდა თეკლა-ფეისბუქში მომწერა. თავიდან მეგონა,ვიღაც მეხუმრებოდა,მაგრამ მისი გვერდი ყალბს არ

საფრთხისფერი (მე-3 ნაწილი)

-ჰო,გავესაუბრე და მარჯვენა ხელით მოაწერა ხელი ოქმს-დაუდასტურა იზამ. -ახალგაზრდა ქალი,წითური,ცოლი ქერაა,იმ გადამღებს შავი თმა ჰქონდა,მხოლოდ წითური რჩება.მემარცხენე... რამდენ რამეს გავარკვევდი კიდევ,ასე რომ არ გადაეთელათ ყველაფერი. -რატომ ახალგაზრდა?

იმავე მდინარეში

მეორეჯერ ვცდილობ იმავე მდინარეში შესვლას. საკუთარ თავს ვაბიჯებ... მგონია, ახლა მაინც ვირგუნებ კუთვნილ ბედნიერებას... გზა ილევა.. გზა ილევა, შენკენ მავალი, და გრძნობებიც სადღაც მიქრის...

როცა წახვედი (5)

ცოტათი ავკანკალდი და თავი დამნაშავედ იგრძნო, არაფერი ისეთი რომ არ ეცვა, რასაც მომასხამდა. ამიტომ, ნელა მომიახლოვდა, თავისი მკვრივი მხრები მომხვია და ჩამეხუტა. გავიტრუნე. მის სუნთქვას დავუდარაჯდი და ყოველთვის, როცა ამოისუნთქავდა, მე მის ჰაერს

საფრთხისფერი (მე-2 ნაწილი 18+)

-ჰო,ანგელოზი იყო,უბრალოდ შეეშალათ და სხვის მაგივრად მოკლეს-თავი დაიქნია იზამ-სამაგიეროდ,მისი ცოლის დაქალები სხვა რამეს ჭიკჭიკებენ. -ცოლის დაქალებთანაც იყავი?-თვალები გაუფართოვდა. -არ უნდა ვყოფილიყავი? ისეთი საქმეა,მხოლოდ ძაღლივით ბოდიალით და ყნოსვით

ნაკაწრები (დასასრული)

ნანგრევებთან ვდგავარ. ასე მგონია, ნარჩენები, რომლებიც ჩემ გარშემო ყრია, ფერდაკარგული, ნაწილებად ქცეული წარსულია და არა აგურები და ბეტონი. ზემოთ ვიყურები. ვხედავ შენობის ნაპირას მდგარ კალეს, რომელიც მიყურებს და გულიანად იცინის. ვიცი, რომ ჩამოვარდება

როცა წახვედი (4)

ეს პირველი და უკანასკნელი მომენტი იყო, მისი სახალხოდ სიმღერის.საერთოდაც, როგორ მივცემდი უფლებას, ასეთი მშვენიერება სხვებისთვისაც გაენაწილებინა? მსურდა, გულში ჩამესვა, იქ დამემწყვდია და არავისთვის გამეყო. შაკო ღმერთი იყო ჩემთვის. ალბათ,

საფრთხისფერი (1-ლი ნაწილი)

კანზე ოდნავ შეეხო ტუჩებით,პარფუმის ნაზი სუნი არ ესიამოვნა,რადგანაც იმ არომატს ფარავდა,რომელიც ქალს ბუნებრივად დასდევდა. -ისევ ამათ უკირკიტებ?-მაღალი ქუსლების მკვეთრი ხმა გაისმა იატაკზე-სერიული მკვლელი,ხომ? არ გაგიმართლა3