სეზამი -8-

''-ფრენა რომ არ შემიძლია?-წყენა გაითამაშა გოგონამ და ტუჩების მოძრაობისას ოვალის ფორმის კოხტა ხალი შეუთამაშდა, რომელიც მის პატარა, მრგვალ, ფქვილივით თეთრ სახეს უფრო მეტად ამშვენებდა. -ფრენა არც გჭირდება. ღიმილი უკეთესად გამოგდის. -მაშინ ფერია აღარ

მემარტოვება

ახლოს მოსული გულს მიჩქარებ ღიმილის ღმერთო, ჩუმად ვაპარებთ თვალებს შენსკენ მე და გონება, მინდა გიყურო, დაგაკვირდე და შემდეგ ვწერო, მაგრამ სანაცვლოდ გამუდმებით მემარტოვება.

დაბადება... გარდაცვალება

არასდროს არ დავეცემი, მუდამ წამოვიმართები როცა ვკვდები, არ ვსრულდები, ახლიდანვე ვიბადები.

დაუკმაყოფილებელი არსებობა

წვიმიან ქვაფენილს მიყვები და ცდილობ, არაფერზე იფიქრო, თუმცა განცდები მაინც ერთად იყრის თავს და სამკუთხედად შეკრული ქარბორბალასავით აწყდება ჯერ გონებას, შემდეგ კი - გულს.. რამდენიმე ნაბიჯში, ქუჩის კიდესთან ძალიან ნაცნობ და თანაც უკვე მივიწყებულ

მარიონეტი (ოცდამეთორმეტე თავი)

გაგრის დაცემა ფაქტიურად აფხაზეთის ომის წაგებას ნიშნავდა, თუმცა პატარ-პატარა შეტაკებები ისევ გრძელდებოდა. ჩვენი მისია სოხუმში ჩასვლა და თბილისში დაბრუნება იყო და მინდა გითხრა დანიშნულების ადგილზე ჩავედით კიდეც. ერთ დროს საკურორტო, ზღვისპირა ქალაქი

სეზამი -7-

''საბრინამ წინადადების დასრულება ვეღარ შეძლო. შეამჩნია, როგორ გააპარა თვალი სებასტიანმა მისი მკერდისკენ, რომელიც კაბის მოღეღილი საყელოდან მოჩანდა. საბრინას მთელი სახე წითლად შეეღება. ბაგეები დაუდამბლავდა. ენაც გაუშეშდა პირში. ყბები აუცახცახდა. მის

მარიონეტი (ოცდამეთერთმეტე თავი)

გიგას თვალები დაეხუჭა, ნესტოები უთრთოდა მღელვარებისგან, ერთიანად გაფითრებული ნერვიული ცახცახის შესაჩერებლად სულ ტყუილად ეჭიდებოდა მაგიდის ზედაპირს. - გგონია ცოცხალი ძალით გვიტევდნენ? როგორ გეკადრება, რუსებმა თავი ამდენადაც კი არ შეიწუხეს,

სეზამი -6-

''ვერა, ვერ წარმოედგინა საბრინას ამგვარ რეალობაში დაბრუნება. თითქოს ეს ხავსმოდებული ქვები, რომლებზეც დააბიჯებდა, ეს უღრუბლო ცა მონავარდე ფრინველებით, ფსკერზე მოცურავე ჭრელკუდიანი თევზები სიზმარი იყო, სებასტიანი კი ამ სიზმრის საუკეთესო ნაწილი. ''

მოახლოება (XVII თავი)

-იცით რაზეც გედებათ ბრალი და თავს თუ თვლით დამნაშავედ?-ეკითხება მოსამართლე. სანამ პასუხს გასცემს, თვალებს ვხუჭავ და სადღაც, უსასრულობაში ვიწყებ მოგზაურობას. ძალა არ მყოფნის რომ ყურადღებით ვუგდო ყური, ხელების და ფეხების კანკალი უფრო მატულობს და

სეზამი -5-

''-ნუ გავიწყდება, რომ პირველი ბანდიტი ვარ შენს ცხოვრებაში!-ხვნეშით წამოდგა ფეხზე სებასტიანი.-სულ პირველი... -ბანდიტები ცხოვრებაში არ მაკლდა, სებასტიან! მათ შორის კი პირველი ჩემი ქმარია, რომელმაც ახალგაზრდობა, სილაღე და სილამაზე წამართვა!-სიბნელის