ისტორია / ფეფო ამირეჯიბი
უცხო ქალი ნაწილი 1
გაუცინა და ოცდა თორნეტივე კბილი გამოაჩინა.საშინელი წყობა ჰქონდა,ეტყობა მისი ბავშვობის დროს არ იყო ბრეკეტები...წინა კბილები ერთმანეთს ეჩხირებოდა და ეშვები ისე უშნოდ ჰქონდა გამოჩრილი ვამპირთან ასოცირდებოდა..რასაც სიწითლე შეპარული თვალის გარსიც ხელს
ისტორია / ნინა ტერიკო
აპრილის ანგელოზები
- დღეს შვილებს მომიკლავენ,-ხანშიშესული ქალი მომიახლოვდა. სახეზე დავაკვირდი. ტუჩები გაცრეცოდა, მისი თვალები კი სადღაც,
ისტორია / ნინა ტერიკო
" უსათაურო"
-იყიდეთ რა ,ერთი კალამი მაინც,-ჩემს წინ ასე თოთხმეტიოდე წლის გოგონა აიტუზა და ფერადი საწერი კალმების კონა გამოიშვირა ჩემსკენ.
ჩანახატი / ელ პინი
ნუ ყვირი.
დედაჩემი არ მიცნობს. ალბათ, ამ ამბავში ყველაზე დიდი ტრაგედია ეს არის. არც უნდა მიკვირდეს. ჩემი არსებობის არც ერთი წელი მისი მხრიდან ჩემ უკან მდგარი სხეულის გაცნობით არ გალეულა. წელთან რა მინდა, საათიც არ გასულა. საათი კი არა, არც წუთი, არც წამი, არც
ისტორია / ნინა ტერიკო
"მისია"
მიკვირდა,რად უნდოდა მცენარეებს ლაპარაკი. დავინახავდი,თუ არა შუშიკას სარწყავით ხელში,შორიახლოს დავდგებოდი და თვალ-ყურს ვადევნებდი..
ისტორია / ნინა ტერიკო
"მიწისქვეშა ნავი"
ხის კუნძზე ჩამომჯდარ პეტრეს მზერა ცისკენ მიემართა და ღრუბლებში მოლიცლიცე მთვარეს მკრთალი ღიმილით შეჰყურებდა.
ისტორია / ლიზა კანდელაკი
ჩემი სახლი (სრულად)
იდგა სახლის დანგრეულ კედლებთან და სული ნაწილებად ეშლებოდა. მწვანე თვალებში კაპილარები უწითლდებოდა,დაჭმულ ტუჩებს სუსხიანი ქარი საწამლავად ედებოდა და მთელ ორგანიზმს რეალობის აღქმას აკარგვინებდა. „დედა დამიჭირე,აქ ვარ!“ჩაესმოდა ბავშვის ხმა,რომელსაც
ისტორია / ჩანახატი / ელ პინი
ყვითელი - JAUNE
"ყველაზე სუფთა ხარ და იცი, როდის დავრწმუნდი ამაში?! რომ წავედი და იტირე. ცრემლები თუ ოდესმე ასე მეტკინებოდა, არ ვიცოდი, შენს სიცოცხლეს გეფიცები. მოვკვდი. სუნთქვაც გამიწყდა. არ გაპატიებო და რამდენჯერ მაპატიე, განო?! მე ახლა დედამიწაზე ვარ. შენ -
ჩანახატი / ანაბელ შველიძე
ცივი ჩრდილოეთი
უზარმაზარ ტრაილერში ვიჯექი, მძღოლის მარჯვენა მხარეს. წინ გზა აღმართს მიუყვებოდა, ვერაფრით მოვისაზრე სად ჯანდაბაში მივდიოდი. მიდამოს დავუწყე თვალიერება, გზატკეცილს ირგვლივ ტყეების ჯარი მისდევდა და რაც უფრო წინ მიიწევდა მანქანა, გზადაგზა პატარ-პატარა
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
აბლაბუდა (სრულად)
თბილი და მზიანი შემოდგომა იდგა თბილისში, აი ისეთი ცხოვრებას რომ მოგანდომებდა ადამიანს. ქუჩა-ქუჩა ხეტიალს, ყვითელ ფოთლებში ხელის არევას და ჭრელ ფერებში დაკარგვას. სამარშუტო ტაქსში მჯდომმა იმდენად რეალურად წარმოვიდგინე ეს ყველაფერი, რომ უნებურადტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
