სისხლისფერი ამბები (21)

- მერე პარკერი ქორწილში მოგივარდება, ყველას გაუყინავს გრძნობებს და ქრისტიანოს მოკლავს. მაგარია - ცერა თითი ასწია კაენმა. - ესეც აქაა? - დაუბღვირა ვლადმა - თან ხალათში. - თან შენი შვილის საწოლში მძინავს - გაეღიმა მგელს. - მოვკლავ! - ჩაისისინა კაცმა.

მალატ (სრულად)

შორით შხარა მოსჩანს. შორით უშბა მოსჩანს. უშხვანარში მიწა იძვრის. სვანურ ზარს რეკენ. რატი ნაკანს ისე აბარებენ მიწას,როგორც ეს მის სახელს შეჰფერის. ცა მოქუფრულა ავის მომასწავლებლად.

სისხლისფერი ამბები (20)

- მომენატრა ვლადისეული ეფექტი - ბედნიერად წარმოთქვა კატალინამ. - პარკერ, სად ჯანდაბაში ხარ? - იყვირა მარიანამ. - მოიცადე, მოიცადე, აპირებ, რომ მე დამიპირისპირდე? - გულიანად იხარხარა პარკერმა - კიდევ ვერ მიხვდი? ეს ის ადგილია, სადაც ყველას მოვწონვარ.

ძილისპირულები

შეგიძლია დამინახო... შეგიძლია შემამჩნიო... და ამედევნო... დაინახო ის, რაც რეალურად არ ჩანს და ამას გამოჰყვე. თუ მამაცი ხარ, გარისკავ და ჩემს ნაბიჯებს დაითვლი. თუ მამაცი ხარ, ნანახს გაიზიარებ და იმ კვალს წაშლი, რაც ჩემი ნაბიჯების მიღმა დარჩება.

სისხლისფერი ამბები (19)

- მოგენატრე? - ჰკითხა მან. ქალმა პირი გააღო, რაღაცის თქმა უნდოდა, ხმა ჩაუწყდა. სიტყვებს ვეღარ მოუყარა თავი, თუმცა არ დაბნეულა. გაშლილი სილა მთელი ძალით მოუქნია და ლოყაზე ხუთივე თითის კვალი დაატყო. - რა თქმა უნდა, მოგენატრე - გაეღიმა პარკერს და

ჯანდაბა თქვენს თავს (განხილვა)

უნას ტკივილი აგიჟებს და ფსიქიატრიულში ხვდება. თან საკუთარი წარსული არ ახსოვს, არ ახსოვს ვინაა. აღარც ნიკო ახსოვს, აღარც თავისი მეგობები და აღარც და - ვიქტორია. მხოლოდ ლუკის სახელი დარჩა უკვდავი მის გონებაში. უკანასკნელ მომენტში, უნა ფანჯარაში

ერთი ნაბიჯი (14)

ბუჩუკური ღია ფანჯარასთან ჩაფიქრებული იდგა და სიგარეტს აბოლებდა. ტანთ ნიკოლოზის მაისური გადაეცვა სახელდახელოდ, რომელსაც საცვლის დაფარვა მოეხერხებინა მხოლოდ.

ის, რაც ყველამ არ იცის ( თავი 8)

-ეს სამაჯური ელენეს დედას ეკუთვნის, ელენეს სახლიდან ჯერ კიდევ მანამ დაიკარგა სანამ გვამს იპოვიდი-აუხსნა კაცმა -კი, მაგრამ ასეთი შეიძლება უამრავ ადამიანს ჰქონდეს, ერთადერთი ხომ არ იქნება?-ამჯერად გაეცინა ფალიანს. -სწორედაც ერთადერთია, ახლა კი მცირე

ერთი ნაბიჯი (13 )

დღეს ჩემთან დარჩი. სახლში მარტოს ვერ გაგიშვებ, უკვე ძალიან გვიანია. ბრუკლინამდე კი გრძელი გზაა, უნდა გამოგყვე მაშინ, მერე უკან დავბრუნდე და გამთენიისას შევალ სახლში სავარაუდოდ... მოვითხოვ დამინდო გზაში გაბმისთვის და ამაღამ ჩემთან დარჩე. _რატომ,

აღსარება [სრულად]

მე შენი ზღვა ვარ, შენ ჩემი ოკეანე. შენ მე მომიცავ და მთელ არსებაში მინახავ. ყველაზე მთავარი - მე შენ გჭირდები, რომ იცოცხლო და იგრძნო, სუნთქავ. შენ კი - შენი ყველა ნაწილით - მეჩემები.