ჩემი საყვარელი მტერი (11)

-ცოტახანში... - საღამური გახადა მარჯიელას, კოცნით აუყვა ზურგს და მკლავებზე ჩუმი ამბორით დაატყო თავისი ბაგეები. თმა გადაუწია, მის სურნელს წაეტანა კაცი. - გადადექი, გთხოვ! - გულაღმა გადმოტრიალდა მარჯიელა. მონატრებული სითბო, მკერდზე შეიგრძნო.

სინერგია დედამიწაზედ

ნაწარმოები მივუძღვენი თანამედროვე მსოფლიოში გაჩენილ გლობალურ საფრთხეებს და მათი შეჩერების გზებს, რომლებიც ადამიანთა გაერთიანებული ძალების წყალობით აბსოლუტურად შესაძლებელია.

ქიმია ორისთვის (თავი 5)

ჩემში მისი სიყვარული ყვავილობდა.მისი შეხებით გამწვეულ გრძნობათა მარადისობას განიცდიდა სხეულის სათითაო უჯრედი... ხელები მაგრად შემოვხვიე და ძლიერ ბეჭებზე ნელა დავუსვი.. ყველაზე ტკბილი და ყველაზე აუხსნელი შეგრძნება იყო იმ წამს ჩვენს შორის..

შეთქმულება 2 (სრულად)

ადრიანი გაზაფხულის ის დილა მშვენიერი იყო. ისეთი, დეტექტივს რომ უყვარდა, ყველაფერს ისიც ემატებოდა, რომ დამსახურებულ შვებულებაში იმყოფებოდა. თუმცა ამირეჯიბი ამ ყველაფერს ვერ გრძნობდა

რა იქნებოდა ცხოვრება შეგრძნებათა გარეშე ?

მივდივართ და ზურგზე აკიდებული ხურჯინში ვაგროვებთ თითოეულ განცდას, ემოციას, ფიქრს... ვაგროვებთ, ვაგროვებთ და ასე გრძელდება უკანასკნელ ნაბიჯამდე...

შეთქმულება - ენ ბლექი (სრულად)

ენ ბლექზე რას მეტყვი? - ჯიბუტის მხრიდან გაჟღერებული მეგობრის სახელის გაგების გამო თვალები დაქაჩა ამირეჯიბმა. - ბლექი? - სიგარეტი ჩააქრო და ინტერესით მიაშტერდა მის წინ მჯდომ მამაკაცს.

ჩემი საყვარელი მტერი ანუ ეშმაკი ატარებს ბალენსიაგას (10)

- პატარა შანსი მაინც თუ მაქ, რომ მაპატიო... - მოულოდნელად, პრემიერი მუხლებზე დადგა. მარჯიელა ისევ აკანკალდა. - მაპატიე. უშენოდ, ყველაფერს აზრი წაერთვა ელა. - ელას ნუ მეძახი - თვალები დახუჭა ქალმა. - ადექი! - არ ავდგები. ასე ვიქნები იქამდე, სანამ არ

ქიმია ორისთვის (თავი 4)

„კი მააგრამ, როდის გავხდი ასეთი? „- საკუთარ თავს კითხვა დავუსვი და კიდევ უფრო ახლოდან შევხედე ტუჩის კუთხეებში გაჩენილ მიმიკურ ნაოჭებს. მე მართა გელოვანი, როდის გავხდი ასეთი ?! - როდის შევიცვალე, როდის გადავსხვაფერდი ასე შინაგანად.. ტელეფონზე

"გზაზე ანგელოზები სხედან"

-მხედავ?-გაკვირვებულმა მკითხა. -გხედავ,-ჩუმად ვუპასუხე. -როგორ? ვერავინ მამჩნევს,-გაოცება ვერ დამალა. -მეც არ ვიცი,-მხრები ავიჩეჩე და გამვლელებს გავხედე.ყველა სევდიანად მიყურებდა.

ქიმია ორისთვის (თავი 3)

ერთ დღეს ეს შტორმი დასრულდება დანიელ და შენ საერთოდ არ გაგახსენდება როგორ გადაიარე ეს ყველაფერი. დარწმუნებულიც კი არ იქნები რომ ნამდვილად დასრულდა და ნაპირს გამოაღწიე. მაგრამ იცოდე ასეთი შტორმის მერე ერთი რამ ყოველთის უდავოა- როდესაც მშრალზე