რა ფერიაქვს შეჩვევას ?
რაფერიაქვს მონატრებას ?
ან იმ გრძნობებს სიტყებით რომ ვერ წამოთქვამ ? სხული სენით რომ ვერ გამოხატავ ?
იცი მაგრამ დარწმუნებული არხარ , ამ სამყაროში რაშიც მოისურვებ დარწმუნებას დაჯერებას სწორედ იმწამს ჩაგარტყავს ცხოვრება წიხლს და მიღებ გაკვეთილს თუმცა შემდეგ ისევ იგივეს გაიმეორებ ეს ხომ ადმაინის ბუნება




უბრალოდ მინდოდა გამეხსენები თქვენთვის თუ რამდენჯერ გატკინათ ადამინებმა გული !
წარმოიდგინე ადამინი ვისზეც ახლა ფიქრობ , დახუჭე თვალები და გააცოცხლე ის შენში, ხომ მარტივია ? შეგიძლია შეეხო კიდეც შეიძლია მისი სურნელი წარმოიდგინო ან უბრალოდ გამოიგონო კიდეც , თითქოს არარეულურია მაგრამ ალბად ერთხელ მაინც გვქონია ადამინებს მსგავსი შემთხვევა რომ გენატრება სიგიჯემდე გენატრება და ყველანაირად ებღაუჭები რომ არგაუშვა რომ არ დაგავწიყდეს შენი მისადამი ფერები.
გრძნობ რომ კვდები მაგრამ შენი სხეული ისევ ზანტად ცოცხალია და შენ სუნთქავ იმ ჰაერს რომელიც არ გეხარბება მაგრამ რაუნდა ქნა რომ სიცოცხლეც გიყვარს და ვერთმობ ? ვერც შენს გულის სწორს თმობ და ვერც მისგარეშე წარმოგიდგენია არსებობა ?
სწორედ ამ დროს ვეგუებით ჩვენს მდგომარეობას , გიკვირთხომ ? ახლა წარმოუდგენლად გეჩვენებათ მაგრამ დიახ ვეგუებით და ვაგრძელებთ სწორედ იქიდან სადაც გვეგონა რომ დავსვით წერთილი .


ისევ იგრძნობ ისევ მოგწყურდება , ერთ დღეს როცა ამ ფიქრებში გართული მივდიოდი თბილისი ერთ- ერთ სკევრში , უიმედო განადგურებული საკუთარი თავის გამხნევებაში გართული სწორედ ამ დროს დავინახე ადმინი რომელმაც შეცვალა მთელი ცხოვრება , ალბად როგორ რთული დასაჯერებელია : სულ ამბობენ დავინახე და მივხვდი ჩემი ადამინი იყოოვო , დღემდე არმეჯერა ამსიტყვების მაგრამ ახალ თითოქოს ჩემშიგნით ყველაფერი დაფრინავდა ესარიყო მოწონება ეს არიყო აღტაცება , ეს ის იყო რაზეც ყველა ადამინი ეჭვით გააქნევდა თავს .
პეპლებმა დაიწყეს ფრენა ვუყურებბდი და ვგრძნობდი რომ ვარსებობდი ისკი ჩემში არსებობდა თითქოს დიდიხანია დაედო ჩემს საგულეში ადგილიდა და დიდხანს მელოდებოდა , არა მკითხელო არიფიქრო რომ სიყვარულს ვეძებდი არა ! არასდროს შემიხედავს სერიოზულად არავისთვის მაგრამ ყველაფერი გასაოცარი ხომ მოულოდნელად ხდებაო როგროც ამობობენ .
ახლაც ვხუუჭავ თვალებს და წარმოვიდგენ როგორ მოდიოდა ჩემსკენ მაღალი ჩასხმული ბიჭი , შვი წვერით ვარდიფერი ტუჩებით და მე მე ჩავიძრე მისთვალებში მის ჭაობისფერ თვალებში თითქოს დავიკარგე და უკან დაბრუნებას აღარ ვლამობდი . შენ მოგსვლია მსგავსი მკითხველო ?

-ფეხბურთის ვარჯიში მქონდა საშინლად დაღლილს მხოლოდ სახლში მისვლას და დაწოლას ვლამობდი გზად მივდიოდი , ფიქრებში გართულმა შევამჩნიე გოგონა რომლიც მიმზერდა თვალებით თითქოს მე კიარა მის მხსნელს ხედავდა , არდავაყოვნედა ვკითხე გოგონა ხომ კარგად ხართ ? უმალ დაიმორცხვა
- როგორ მინდოდა მეთქვა კარგად როგორუნდა ვიყო შენი თვალების შემყურეთქო მაგრამ თავი შევიკავე გავითამშე თითქოს გული წამივიდა და მეც მის ძლიერ მკლავებში ჩავესვენე , მისი სურნელით თავბრუ დახვეულს მინდოდა შემესრუტა იმდენი რომ მთელი ცხოვრება თან გამყოლოდა ვერვძღებოდი მკითხველო
- ახლა ყველაზე მეტად შხაპის მიღება და ძილი მინოდა მე კი უცხო გოგოსთან ერთად იქამოვყავი თავი სადაც ყველაზე მეტად მძაგდდა , პაციენტ მირანდასთან თქვენხართ? გამოვდა თეთრხალათში გამოწყობილი ქალი - მას დასვენება და ყურადღება სჭირდება ძალიან დაბალი იმუნიტეტიაქვს
- ოთახში შემოვიდა თითქოს ძალა წამერთვა ავკანკალდი . გამარჯობა მე მირანდა ვარ ხმისკანკალით დამფრთხალი ბავშვივით გავეცანი, ვგონებ მიმიხვდა ჩემს სიკეკლუცეს თვალებს თვალებს დავაბრალებ გამყიდა
ყოველთვის შემეძლო გრძნობების დამალვა , შემეძლო ადმაინისთვის მეთქვა რომ მეზიზღებოდა მაგრმ გულს საშინლად ყვარებოდა მაგრამ ახალა რამომივიდა? თავისით დარბის ვარსკვლავები თვალებში ვერ ვაჩერებ, ჩემითავი თვითონ გავყიდე .

- ვუყურებ და ვფიქრობ ნუთე ეს თვალები მე მიცინის თუ თავი ძლიერად დარტყა?! თვალი მომჭრა და უმალ ღიმილი შემეპარა , ნომრმალური სიმაღლის შავი თვალ წარბით ჩამოსხმული ტანით ხუჭუჭა შავითმით რომლეიც უნებურად აბურდულიყო , თვალები -ცეცხლივით უგიზგიზებდა , უფერულ ტუჩებს ახლა ვარდიფერი ეფინებოდა საამურად მომინდა მისი ბაგეებისთვის დაცხრომა , რას ვბოდავ გონს მოდი ბიჭო შევუძახე ჩემს თავს .
- როგორ მცხვენია რატომ მიყურებს , იმის მიუხედავად რომ ვიცოდი სახლიდან მოწესრიგებული გამოვედი მაინც დამაკომპლექსა მისმა დაჟინებულმა მზერამ ვერ შევბედე კითხვა თუ რას ფიქრობდა
- მალე გაგწერენ სახლში წაგიყვან სუსტად ხარ
- არმინდა კიდევ უფრო მეტად შეგაწუხო ისედაც საკმარისად წაგართვით დრო ( ასეთი თავმდაბალი და მორცხვი არ მახსოვს ჩემითავი , ალბად ახლა რომეთქვა კარგი კარგადო , მიწაც გამისკდებოდა)
- სახლში მივაცილე, მაგრამ თითქოს არმინდოდა დამთავრებულიყო ეს დღე რაღაც ძალა არ მაძლევდა ამის საშვალებას შიგნიდან მებღაუჭებოდა.



- მთელი ღამე მასზე ფიქრში გავატარე , ვიცოდი ეს ცხოვრება თუ კიდევ მომცემდა მასსთან შეხვედრის საშუალებას ბედისწერისას დავიჯერებდი , შაბათი დღე იყო სამსახურიდან დაღლილი გამოვედი არაფრის ხალისი არმქონდა , ტელეფონი რეკვას არწყვეტდა რაჯანდაბა გინდა გოგო ხოხედავ რო ვერგპასუხობ
- დღეს უნდა მოიცალო ვიკრიბებით ბავშვები ნუკრის სამეგობროც მოვა გელოდებით იცოდე უარს არ მივიღებთ მოგვენატრე ჯანდაბას რომელსათზე ? კარგინ 10 ზე მანდ ვიქნები
გავლამაზდი გრძელი ტანზე მომდგარი შავი კაბა ცავიცვი როგორც ყოველთვის საოცრად გამოვიყურები შევუძახე ჩემთავს და წავედი მეგობრებთან შესახვედრად . ალბად გეგონებათ თავის თვაზე შეყვარებული გათამამებული გოგოაო , არა მკითხველო ასე არა !
- მოვიდა ჩევნი ძერსკი გოგო გამომძახა მათემ ჯანდაბა მიყვარდა საშინლად მიყვარდა ყურადღების ცენტრში ყოფნა ვგიჟდებოდი ჩემს მეგობრებზე და მათთან დამოკიდებულებაზე . მოსაწევად გავედი ჯერ არ შესული აივანზე ნაცნობი სურნელი ვიგრძენი , ვიფიქრე მართლა ღრმად ჩამისუნთქიათქო უცნობი კაცის სურნელი და გამეცუინა საკუთარ თავზე
- ნაცნობი ქალის ხმა მომესმა , გავბრაზდი ბოლოო შეხვედრიდან 1 თვეცარიყო გასული მეკიი მისი სახელი არც კი მახსოვდა თუმცა არავინ ჩანდა მისი მსგავსი რომ დამენახა ოთხში ვიფიქრე მომეჩვენა გარეთ დავაპირე გასვლა ბავშვების ყვირილს დიდად არვიყავი მიჩვეული აქ კი ერთმანეთში ირეოდა დიდების და პატარების ხმა . თვალებს არვუჯერებდი ნუთუ ბედი მეთამაშება ? მინდოდა მივსულიყავი ხელები მაგრამ შემომეხვია მის პატარა წელზე და არსად გამეშვა
- ღმერთო ისეევ ვრგძნობ , გავგიჟდები გავგიჟდები ვბურტყუნებდიდა მაგრამ უცბად გამომაფხიზლა მისმა თვალებმა მისმა ტუჩებმა მისმა ხმამ მალამოდ რომ ხვდებოდა ჩემს გულს , მიბწკინეთ იმხელაზე წამოვიძახე ჩემი თავის მე შემრცხვა უკვე გაიცანით ერთმანეთითი ? შეძახილით გამოდის მათე
როგორუნდა მეთქვა რომ ესისბიჭი იყო ვისზე ლაპარაკითაც მთელი თვე გავუღუნე ყველას ტვინი გავწითლდი

- ოხ მათე ყოველთვის ცუდ დროს როგორუნდა მოდიოდე გავიფიქრე და ჩამეცინა , შევხედე პატარა ქალბატონს ლოყები აწითლებოდა მე ვაჟავარ ნუკრის მეგობარი ფეხბურთელი და უბრალოდ კარგი ტიპი , გავაცანი მოკლედ თავი სიტუაცია რომ განმემუხტა
- ღმერთო რა ქედამაღალი ყოფილა მინდოდა კარგად გამერტყა მისთვის , წავალ გოგოებს დავეხმარები კიარ ვთქვი ამოვიკვნესე მათე ეს გოგონა თქვენთანერთად რატომ არასდროს მინახავს ? ჩევნი გიჟუნა სულ მუშაობს ან გადაღებბეზე დადის ჩვენც ძლივს გამოვიჭერთ ხოლმე
- ანუ მსახიობია ? არა არვიცი, ვიცი რომ დადის ხოლმე უყვარს გადაღებები შენ რატომ მეკითხები ხომარგინდა გაგაცნო უფრო უკეთ ? წარბები ამითამაშა კარგი გოგოა მაგრამ შენთვის ძლაინ გიჯია
- გულიანად გამაცინაა ვერ წარმომედგინა ეს ნაზი სიფრიფანა გოგო როგორ შეიძლება ისეთი ყოფილიყო როგორრადაც ახასიათებდნენ , სანამ არდავინახე პატა ტასუნა ცალი ფეხით როგორეჭირა და აქანავდებდა ჰაერში.
საღამომ კარგად ჩაიარა ბავშვები თითქოს მიმიხვდნენგულის ნადებს და სწორედ იმ მამაკაცის გვერდით დამიტოვეს ადგილი რომლის შემოხედვაც კი მაგიჟებდა ,ჰაერზეხომარ გავსულიყავით მისი სველი ბაგეებიდან წამოუსლი ნიავი ჩემს ყურთან დატრიალებდა , მიხვდა რომ გამაჟრჟჟლა დამაბნია მანკი უფრო დაჟინებით და ვნებიანად შემომიძახა
გავყევი დადუმებული ბავშვივით ჩემთავს მე არ ვგავდი ვერვცნობდი .
როგორ ხარ ? გამოკეთდი ?
უფრო და უფრო მოდის ჩემსკენ მიახლოვდება ჩემს ტუჩებს აშტერდება და რაღაცას მეკითხება .



ერთი კვირა იყო გასული ფიქრებს ვერ ვიშორებდი და თან გამხელასაც არ ვჩქარობდი ისევ შევიკრებეთ გული საშნალად მიცემდა ვგონებდი ბიჭიკოც იქ დამხვდებოდა , კი მკიტხველო არმოგესმა ბიჭიკო შევარქვი ჩემს პულსის ამჩქარებელს ,
თუმცა ამაოდ ბათუმში წასულა თავის მშობლიურ ქალაქში ხალისი დამეკარგა არმიდიდა შემემჩნია მაგარამ არ გამოპარვით მეგობრებს როგორ უიმედოდოდ ვაცეცებდი თვალბეს
ყველა დაპატიჟებულივართ 19 აგვისტოს ვაჟას დაბადებისდღეზე ბათუმში წამოიყვირა ნუკრიმ
რა ? ბინდი გადამეკრა , ხო ამიტომ წავიდა რომ მოაგვაროს საქმეები ყველას გველოდება ! ცეკვა მომინდა ჭკუაზე არვიყავი ავჯიტირდი უკვე ისიც კი ვიფიქრე წამებში რას ჩავიცმევდი როგორ წარვდგებოდი მის წინაშე

გავიდა კიარგავიდა გაიწელა 5 დღე დამოვიდა 18 რიცხვიც მოვემზადეთ და ბათუმისკენ ავიღეთ გეზი , გზაშიც კარგად გავერთეთ ვგიჟდებოდი ყველა ერთი ჭკუის როგორ ვიყავით გვიყვარდა ერთმანეთი და ერთად გატარებული ყოველი წამი
როგოც იქნა ზღვის ნიავმა დაგვკრა სახეზე ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს ჩემს სახლში მოვსულიყავი არვიცი ფანტაზიიის ბრალიიიყო თუ საღად ვეღარ ვფიქრობდი
მყუდრო ბინა გვქონდა ნაქირავები დავისვენეთ და სანამპიროზე გავედით მე მზის ჩასვლით ვტკბებოდი რომ ისევ გამმაჟრჯოლა მისი სუნი მოედო მტელს სხელს
- არვიცი რაგამიკეთა ამ გოგომ მაგრამ თავს ვეღარ ვანებბდე მასზე ფიქრს , მივუახლოვდი ნაზად დავეწაფე მის შიშველ მხარს შკრთა
ხომარშეგაშინე ? თვალები აემღვრა ღმერთო რაგავაკეთე
- შენ ხარ შენ მოხვედი ვუმეორებდი თვალები სიხარულის ცრემლს ვერიტევდა და გადმოსვლის საშვალებასაც არ ვაძლევდი ნერვებიმეშლებედოდა ხომ ვიცოდი რომ მეორე დღეს ვნახავდი რაგჭირს გოგოთქო გვაუბრაზდი საკუთარ გულს
- თვალები მის მზერას მივაბჯინე თავი მხარზე დავდე და ვიგრძენი მისი გამალებული გულის ფეთქვა , ეს გული უცნობი ქალის გული ჩემთვის ფეთქდა ახლა და ამწამს.