დილით ზუკას ხმამ გამაღვიძა
-ვაი თავი მისკდება სალომეეე... მიშველე!!!!
ზანტად წამოვწიე თავი ბალიშიდან და ტახტზე მწლოლარე ზუკას გავხედე, რომელიც ორივე ხელს თაბზე ძლიერად იჭერდა...
-არ დაგელია მაგდენი და არ იქნებოდი ეგეთ დღეში....
ოთახის კარები ბექამ შემოანგრია და ჩემს ლოგინზე დაეხეთა...
-ოუ დილიდან ნუ დაიწყე შენებურები...რომ მეც მისკდება თავი და ჩადი რა ნაბეღლავი ამოიტანე...
-ვიზრუნე უკვე მაგაზე ძვირფასო ძამიკო და თუ არ გახსოვს გეტყვი, რომ გუშინ სამი შეკვრა ნაბეღლავი ამომატანინე დამჭირდებაო... და კიდე ორასი ლარი მომეცი ერთად რომ წახვალტ დასასვენებლად დაგჭირდეობაო.....
-რაა??? ფუ შენი
იმხელა ხმაზ ე იყვირა თვითონაც ეტკინა თავი და ერთი გემრიიელად შეიკურთხა... ზუკა კი სიცილისგან იხეოდა რაზეც,ბექასგან ნასროლი ბალიში მიიღო თავში, ამაზე კი მე დავიწყე სიცილი.... ორივე ერთდროულად მეცა და ღიტინნი დამიწყეს.. ეს ჩემი სუსტი წერტილია.... სიცილი კივილში გადაიზარდა და დაფეთებული გიორგი და ლლიაკო შემოცვიივდნენ ოთახში...
-ხო კარგად ხართ?
სახეწაშლილმა გიორგიმ იკითხა და როგორც მივხვდი ისიც ამათ დღეში იყო...
-ჩვენ კი და შენ მა?
დაინტერესებულმა ვკითხე, თუმცა პასუხი ვიცოდი.. „ესე შენი მტერი იყოს“
-ესე შენი მტერი იყოს...
შუბლი მოისრისა და ოთახიდან გავიდა.... გამეცინა მის პასუხზე ყოველ „პახმელიაზე“ ერთიდაიგივე პასუხი აქვს..
-ჩუ რა გოგო თავი მისკდება ისედაც....
თავი სემახსენა ცოცხალმკვდარმა ბექამ, რომელიც წამოდგომას ლამობდა... თავი ისე ქონდა გამსკდარი ვერ წევდა.....როგორც იქნა ავყენე ორივე და გარეთ გავაგდე, მეც მოვწესრიგდი და ლიაკოს მივეხმარე სამზარეულოში....
-ისე კაი ბიჭია სალო ზუკა... ზრდილი, პატიოსანი და რაც მთავარია სიმპატიური...
-კაი მორჩი დედა და ვაჭამოთ იმათ, თორემ ერთმანეთს შეჭამენ ეხლა...
მისაღებში მჯდომებს გადავხედე, რომლებცი მკვდრებივით ეყარნენ და რამდენჯერმე შეიკურთხნენ კკიდეც გუშინდელი დღის გახსენებისას....
-მოდით!
ლიაკომ დაიძახა და ორ წამში მაგიდასთან ისხდნენ... მეცინებოდა მათ ამ საქციელზე წეხან თავი უსკდებოდათ და ეხლა ჭიქებს ერთმანეთს უჭახუნებან..... კარებზე გაბმული ზარი გაისმა და სამივემ ერთდროულად დაიწყეს ყვირილი
-სალომე გააღე!! თავი მისკდება.... ვაი თავი.... ფუ ამის თავი.....
და ესე უსასრულოდ გაგრძელდებოდა მეთვითონ რომ არ შევწუხებულიყავი... ნელა წამოვდექი სკამიდან და გასაღებად წავედი.. კარებში კი ეკა შემეჩეხა..
-რა ხდება რას დაგვაყრუე?
გვერდზე გავდექი და სახლში შემოვატარე .....
-ადგა ჯარი ხვალე გამოცდა გვაქვს და ჰაიდა მთაში.....
ოთახში შევლისთანავე იკივლა ეკამ......
-აუ რა კივიხარ... თავი მისკდება ისედაც....
სამზარეულოდან თავი გამოყო ბექამ და სახე დაჭყანულმა მიუგო ეკას...
-რა ჭირს ამათ ე?
გაკვირვებულმა გამომხედა ეკამ და ბეჭები „ვერ გავიგეს“ პონტში აათამაშა..
-გუშინ დალიეს და თავი უსკდებათ....
-აააა გასაგებია... მოკლედ გამოცდა ხვალე გვაქვს მერე რამდენიმე გამოცდა მაქვს მე გადასაბარებელი და მერე წავიდეთ..
-თოკომ იცის გადასაბარებელი რომ გაქვს?
-არა და არც უთხრა, ტორრე გაგიჟდება ხო იცი, რამე მოვიფიქროთ და ისე გავიყვანოთ სამი დღე...
-კაი ვნახოთ რამე, ეხლ წამო ვჭამოთ თორემ ცუდად ვარ....
გამოცდება წარმატებით ჩაიარა.... მე და ზუკამ უმაღლესი ქულები ავიღეთ.. არც თოკო ჩამოგვრჩა... ეხლა გარეთ ვდგევართ სამივე და ველოდებით როდის გამოვა ეკა, რომ გვახაროს თავისი ნიშანი.... გაგიჟებული დადის თოკო აქეთ-იქით, ხანს რას მიეყრდნობა და ხან რას.. როგორც იქნა გაიღო აუდიტორიის კარი და ეკაც გამოვიდა... სახეზე ვერც გახარება წავიკიტხე და ვერც მწუხარება ამიტომ აფართხალებული გულით ველოდი რას იტყოდა
-ეკა ამოიღე ხმა გავგიჟდი...
ბოლოს მოთმინება დაკარგულმა ვიყირე და იკადრა ხმის ამოღება...
-ჩავაბარეე!!!!!
-იეეეს ესეიგი მივდივართ ხო?
გახარრებულმა თოკამ ხელში აიყვანა ეკა და მთელი ეზო შემოარბენინა...
-ორშაბათამდე ვერა თოკ.... ლექტორმა მტხოვა ერთი გოგო უნდა ვამეცადინო, რამდენიმე გამოცდა აქვს გადასაბარებელი და უარიც ვერ ვუთხარი...
არა რა ნამდვილი მსაახიობია ეს გოგო.. ეს ყელაფერი ისე მოატყუა თოკას, ერთი ნერვიც არ შეტოკებია...... რათ უნდა ამას იურისტობა მსახიობი უნდა იყოს.. მე და ზუკა სიცილს ძლივს ვიკავებდით.... თოკომ ერთი გადმოგვხედა და მერე ეკას მიუბრუნდა
-მაგ გოგოს ეხლა მე ჩემთან წავიყვან და ვამეცადინებ, ერთი კიდე ჩაიჭრას....
ცხვირხზე თითი დაკრა ეკას და შუბლზე აკოცა...
აქ კი ნამდვილად ვეღარ შევიკავე თავი და ბოლო ხმაზე გადავიხარხარე... ეკა კი გაკვირვებული იყურებოდა
-შენ.. შენ რა იცოდი???
-კი ეკუ ვიცოდი ვიცოდი.. და არაფერს გეუბნებოდი მაინეტრესებდა რამდენხას მომატყუებდი, კაი ეხლა ეს დავიკიდოთ და წამო სადმე ავღნიშნოთ, შემდეგ კი მოემზადები სამივე გამოცდისთვის..
იმ საღამოს ოთხივე მაგრად დავთვრით, ბოლოს გარკვევით მხოლოდ ის მახსოვს, როგორ ცემა ზუკამ ვიღაც ტიპი ჩემ გამო.... რააა? ზუკამ ჩემ გამო ვინმე ცემა? ჯერ კიდე ძილბურანში ვიყავი ამ ყვეელაფერს რომ ვიხსენებდი.... ბოლო ფრაზამ „ზუკამ ჩემ გამო ვიღაც ცემა“ გამომაფხხიზლა და დენდარტყმულივით წამოვხტი ფეხზე.. სასწრაფოდ ტელეფონი მოვძებნე და ზუკას დავურეკე.. ერთი ზარი.. ორი ზარი.. სამი ზუკა არ ირებს, უკვე ისტერიკები მეწყება... აექეთ-იქით დდავდივრა ნერვიულად და თავზე ხელებს ვისმევ... მტელი სხეული მიკანკალებს.. უკვე გათისვას ვაპირებდი, როცა მიპასუხა
-ხო სალი რა იყო?
-ზუკა კიდე კაი რომ მიპასუხე... კარგად ხომ ხარ?
-აუ ისევ თავი მისკდება საშინლად..
-სხვა არაფერი გტკივა?
-არა რა იყო რა გჭირს?
-გუშინ ჩემ გამო ვიიღაც ცემე კლუბში?
-.......
-ზუკა გეკითხები ვიღაც ცემე გუშინ?
-ხო სალომე ვცემე, იმიტომ რომ ცუდად გეარშიყებოდა, ორი წუთი გავედი სასმელის მოსატანად დავბრუნდი და დამხვდა ეგ ნაბ**ვარი, ხელი გადაგხვია და კოცნას აპირებდა, რომ არ მოვსულიყავი არ ვიცი რას გიზამდა...
-შენი ამბავი რომ ვიცი მკვდარი იქნება ის საცოდავი...
-დაწყნარდი, ერთი ორი მოვდე და ვსო, ისეთი მტვრალი იყო ხელიც ვერ შემომიბრუნა.. მიდი ეხლა ადექი გაემზადე და ეკას მივაკითხოტ უნივერიტეტეში... გამოგივლი...
-კაი ნახევარ საათში მზად ვარ...
ტელეფონი გავუთშე და აბაზანაში სევედი, წყალი გადავივლე და გარდერობს მივაშურე, მუქი „დაგლეჯილი“ ჯინსი, შავი ზედა წარწერით „BE SURE!” და კონვერსები ჩავიცვი...ტყავის კურტკა სემოვიცვი და სამზარეულოში გავედი... გიორგი და ლიაკო ორივე სამსახურში იყო... მხოლოდ ბექა იჯდა რომელიც ყავას იმზადებდა..
-ვა პრივეტ ძმა..
-საით სალო?
გამარჯობის მაგივრად ეგრევა ჩართო ძმური ინსტიქტები...
-ზუკამ უნდა გამომიაროს და ეკას უნდა გავუაროთ ინსტიტუტში გამოცდა ქონდა დღეს...
-კაი ჭკვიანად და მერე ოთხივე ამოდით მერე....
ლოყაზე ვაკოცე და ქვევით ჩავედი სადაც ზუკა მელოდებოდა.....



იმედია მოგეწონებათ .პატარა თავისთვის ბოდიში . დააკომენტარეთ....