ვგრძნობდი მის სურნელს და ძალას, რომელიც არ მიშვებდა და მთელი არსებით ვყავდი დამორჩილებული.მე გაშეშებული ვიდექი და ვცდილობდი ჩემი თავისთვის წინააღმდეგობის გაწევას. მიუხედავად იმისა, რომ მსიამოვნებდა მისი ჩახუტება, მისი სუნთქვის შეგრძნება,მაინც მინდოდა წასულიყო,წასულიყო და აღარ მენახა.ცხვირი ამიწვა ალკოჰოლის და სიგარეტის საშინელმა სუნმა.ეტყობოდა ყველაფერი დოზაზე მეტი მიეღო.არა არა, როგორ შეიძლება ბიჭს, რომელსაც საშინელი ცხოვრება აქვს მართლა ვჭირდებოდე.როგორ შეიძლება ბიჭი, რომელიც ყოველ დღეს ახალ შეყვარებულებს იცვლის სერიოზულად შემომხედოს.ან ასე სად შევუყვარდი.მაშინ 14 ის ვიყავი აქ რომ ცხოვრობდა და დავიჯერო ასე მალე შეიცვალა, ან რუსეთში გამოსწორდა!! არამგონია, ერთი მდიდარი გატრიპაჩებული ტიპია და დარწმუნებული ვარ, როცა თავისას გაისწორებს მაშინვე მიმაგდებს,მაგრამ არა ამის უფლებას მე არ მივცემ

-სანდრო რას აკეთებ?ძლივს დავაღწიე თავი მის კლანჭებს, უცებ მოვშორდი და ნაბიჯი უკან გადავდგი

-იმას რაც დიდი ხნის წინ უნდა გამეკეთებინა!სანდრომ ნაბიჯი ჩემსკენ გადმოდგა და ზევიდან ჩამაშტერდა

-წადი გთხოვ!მე ისე ვერ მომექცევი როგორც სხვებს!არცკი ვიცი საიდან ამხელა გამბედაობა, რომ თვით სანდრო დადიანს ამას ვეუბნები

-ასე უბრალიდ წავიდე და მოგშორდე?სანდრო ისევ თვალებში მიყურებდა

-კი ! ვსო ჩემს ჭკუაში ყველაფერს უკვე წერტილი დავუსვი და ეგაა,მაგრამ ეს ხომ სანდრო დადიანია?შარში ვარ

-არა!სანდრომ იმხელა ხმაზე დამიღრიალა უცებ შევხტი

-წავედი!მოკლედ მოუჭერი და მოვტრიალდი

-მანქანა მოგეწონა?წასულს უკნიდან მომაძახა, გავბრაზდი საშინლად გავბრაზდი მის აგდებულ ტონზე უცებ მოვტრიალდი და ახლაღა დავინახრე ლამპიონის შუქზე მისი ირონიული სახე

-შენი მანქანა არაფერში მჭირდება,რომ წახვალ თან გაიყოლე!გავბრაზდი მის ასეთ სახეზე და უცებ მივაყარე სიტყვები

-ასე ნუ მელაპარაკები კუდრაჭა!ჯობს თავიდანვე დამჯერი იყო!სანდროს ისევ ის ირონიული სიფათი აეკრო

-შემეშვი!უკან გამოვბრუნდი რამდენიმე ნაბიჯი გადავდგი, მაგრამ უცებ ვიგრძენი მკლავში ძლიერი ხელის შეხება,უცებ ზედ ამეკრო და მკლავებს შორის მომიქცია

-ეს უნდა გავაკეთო ენერგია მჭირდება კუდრაჭა!სანდრო ჩენს სახეს მოუახლოვდა და მომაშტერდა

-რა უნდა გააკეთო?!მე შეშინებულმა შევხედე

-რა და აი ეს!სანდრო უცებ დაეწაფა ჩემს ტუჩებს,მე მაშინვე ისევ უფსკრულში ჩავიძირე როცა მისი ცხელი ტუჩები მომედო,მაგრამ მალევე მოვედი გონს და ერთი კარგადაც გავრტყი სახეში

-იდიოტო!ვერ გიტან!ისტერიკული ყვრილი დავიწყე, თან ხელებს ვუბრახუმებდი ჩემს წინ ასვეტილ სილუეტს, რომელიც ერთი თავით მაღალი იყო ჩემზე და გაკვირვებული მიყურებდა

-რა გჭირს? არ მითხრა რომ არაფერი იგრძენი კუდრაჭ?სანდრომ სიცილი დაიწყო და ხელები მომხვია

-შენ მე პირველი კოცნა მომპარე გველო, მხეცო, მომაშორე შენი ხელები, ვერ გიტან ვერა, დამპალო, საზიზღარო!სანდროს უცებ მოვშორდი

-როგორ ყველაფერში გამიმართლა! გოგო იმენა კანფეტ და თან რა კანფეტ, კოცნაშიც კი პირველი ვარ!სანდრო კმაყოფილი ლაპარაკობდა და ჩემს განრისხებლ სახეს არც უყურებდა

-წაეთრიე!მომშორდი მე მივდივარ!არც იფიქრო გამოყოლა, შემეშვი შენს გამო პრობლემები არ მინდა

-შენ ვერც კი წარმოიდგენ მე რამხელა პრობლემები შემექმნება შენს გამო, მაგრამ არაუშავს, მთავარია ერთად ვიქნებით!(სანდრო)

-მაგარი ავადმყოფი ხარ!მაინც რამდენს ვტლიკინებ ისე კი ვარ ყველაფრის ღირსი

-კარგი ძაან გვიანია სახლში წავიდეთ!(სანდრო)

-უკაცრავად მაგრამ შეგახსენებთ, რომ მე სხვაგან ვარ წასასვლელი და სახლშიც რომ მივდიოდე მარტო წავიდოდი!

-ვერ ხვდები რომ ბევრს გითმენ?!(სანდრო)

-ოპააა აი აქ გაიყარა ჩვენი გზები, თუ გინდა ნუ მომითმენ მაგრად, აბა კარგად !აღარ გამეკარო ნუ დაგავიწყდება რომ მე ვერ გიტან!

-გოგო ენა!იცოდე მე გაბრაზებაც ვიცი!(სანდრო)

-კარგად.უცებ წამოვედი ჩქარი ნაბიჯებით. ვგრძნობდი როგორ მომყვებოდა უკან.ისევ ვგრძნობდი მის ალკოჰოლითა და სიგარეტით გაჟღენთილ სუნთქვას და მწველ მზერას . მშვიდად მოვდიოდი ღამის 11 საათზე, რაღაცნაირად დაცულად ვგღძნობდი თავს და არ მეშინიდა მარტო სიარულის, თითქოს სანდროს იმედი მქონდა. როცა ბარს მოვუახლიცდი უკან გამოვიხედე, მაგრამ სანდრო აღარ იყო. ჩემს თავზე თვითონ მეცინებოდა, არა რა კარგად ველაპარაკე აი საღოლ მე, მგონი ყველაფერი მოვაგვარე, მაგარი ვარ რა ვსო ყველაფერი დამთავრდა. ცოტა დავწყნარდი და ბარში ბავშვებთან შევედი.

*****************

ბარში ბიჭები დამხვდნენ. საბა მალევე წამოვიდა ჩემსკენ, ხელები მაგრად მომხვია და გულში ჩამიკრა.არა ახლა დავდნები, ვაიმე ჩემი საბა, ჩემი ძმაიკო, როგორ მიყვარს მისი ჩახუტება, აი ის ჩახუტება ღვიძლი ძმასავით რომ მოგხვევს ხელებს და გულში ჩაგიკრავს.ვიგრძენი რომ საბა მართლა ჩემი ცხოვრების ნაწილი იყო,თუმცა მარტო საბა არა,არამედ ეს ორი სულელი, რომელიც მოგვშტერებოდა და იცინოდა

-კაი ტოო ჩვენც მიგვიშვი,ნუ დაახრჩე ბავშვი!დიტომ უცებ დაიყვირ,ა სწრაფადვე გამოექანა ჩემსკენ და ჰაერში დამაპროწიალა

-დამსვი დებილო თავი ამტკივდა !დიტოს დავუყვურე თან სიცილი დავიწყე

-ვაა ჩემი ლამაზი ნატალია!(ნიკა)

-ხო რალამაზია ტოო აზრზე ხარ?!დაეთანხმა საბაც

-რა იყოთ ხალხო ვკვდები და მიმალავთ?მე გაკვირვებული ვიყავი მათი ან ქმედებით. არა მათი სითბოს ყოველთვის ვგრძნობდი, მაგრამ დილით ლამის მომკლეს. განა რა გაიგეს ეგეთი,რომ ასე მეფერებიან. უი ეტყობა სანდროზე გაიგეს მაგრამ თუ გაიგეს რატომ იცინიან?!მაინც ვერ ვხვდები რა ხდება. არა მოდი მე არ ვეტყვი არაფერს, ისევ თვითონ მითხრან, ან იქნებ ვინმე სხვა გონიათ?! არვიცი არვიცი ამათ რას გაუგებ

-არა ტოო რა კვდები!ნიკა უცებ დასერიოზულდა, თითქოს მართლა ვკვდებოდი ისე შეიცხადა

-შენი შტერი დაქალი სად არის?დიტომ ფორთოხლის წვენი და შოკოლადის ნამცხარი მოატანინა მიმტანს და მაგიდაზე დამიდო.ვაიმე რა საყვარელია, როგორ ხვდება ხოლმე რა მინდა

-ლიკას დავურეკე და არ მცალიაო, მობილური სახლში დამრჩა თორე დავურეკავდი კიდე.ნამცხვარი გადავიღე და ფორთოხლის წვენიც მოვსვი

-ნელა არ გადაქცდეს!შემომიტრიალდა ნიკა და სიცილი დაიწყო

-დამაცადე რა იცი რა გემრიელია!ნიკას ყურადღება არ მივაქციე და მესამე ნაჭერი გადავიღე

-შეგერგოს!ნიკა ისევ იცინოდა

-მაგისთვის ის მობილური არ უნდა მიმეცა ხო?!მოიცა მივხედავ !დიტო უცებ ადგა და ბარი დატოვა.როცა ყველაფერი შევჭამე და აშკარად დავნაყრდი, იქვე პუფზე გადავეშვი და თვალები დავხუჭე.ბიჭები იქვე იჯდნენ და ჩუმად რაღაცაზე საუბრობდნენ, ეტყობა არ უნდოდათ მეც გამეგო.არა თუ გაიგეს სანდროზე ასე რატომ იქცევიან მას ხომ ვერ იტანენ?!ნეტავ რა გააკეთა მასეთი?ან მე რატომ არ მეუბნებიან?რატომ მიმალავენ?რახდება საერთოდ!! ჩემი ფიქრებიდან ლიკას წიკვინმა გამომაფხიზლა.დიტოს მოუყვანია და აუ ახლა აქ ატყდება ჩხუბი. აღარ შემიძლია რა დავაშავე

-ველურო, ნეტა როდის უნდა შეიგნო რომ მე ჩემი ცხოვრება მაქვს ?!ლიკა მაგიდასთან იჯდა და აშკარად ტიროდა

-გოგო იმ კლუბში მისული აღარ დაგინახო, თან ასეთ კაბაში გამოწყობილი!დიტო ოთახში დადიოდა და ბოლთას სცემდა

-აბა კლუბში საერთოდ არ უნდა წავიდე ?ლიკამ ცრემლები მოიშორა და ბიჭებს გადახედა

-გოგო უნდა წახვუდე,მაგრამ ჩვენთან ერთად!ჩაერია ნიკა.საბა წყნარად იჯდა და თვალყურს ადევნებდა მოვლენევს

-ტყუილია არასდროს ვყოფილვართ ერთად კლუბში.თქვენ სულ ცალკე დადიხართ და ერთობით(ლიკა)

-წავიდეთ მერე!საბამ მთელი სერიოზულობით გამოაცხადა და დიტოს შეხედა

-მართლა წავიდეთ?ლიკამ გახარებულმა გადახედა საბას, შემდეგ ნიკას და ბოლოს დიტოს მიაშტერდა

-ხო წავიდეთ!ოღონდ ეგ მაიკა გაიხადე და ნორმალურად ჩაიცვი!(დიტო)

-მაგარია.ბიჭებმა მეც დამითანხმეს, სახლში მივედი და მოვწესრიგდი .სიმართლე გითხრათ არ ვიცი რატომ, მაგრამ უცებ ერთმა აზრმა გამიარა თავში.ნეტა სანდროს რომ ბარში ვენახე ახლა რას მეტყოდა!ვაიმე რეებზე ვფიქრობ,თავი უარყოფის ნიშნად გავიქნიე და ნიკას მანქანაში ჩავჯექი.
-ლიკას გავუაროთ და წავედით!(დიტო)

-ხო რა დღეს ვგულიაობთ ხო?!ნიკამ ტაში შემოკრა და წინ მჯდომ საბას გადახედა

-საბუ ის გოგო არ იქნება?უცებ დიტომ საბას გახედა და მისგან მოქნეული მუშტი ოსტატურად აიცილა

-კაი რა იყო ტოო ჩუმად ვარ!(დიტო)

-ვაა საბუუ!მეც აღარ გავჩუმდი. თან ძაან მაინტერესებს ახლა საბას გოგო როგორია, ნუ თუ საბამ თქვა რომ მოსწონს ესეიგი, რაღაც სასწაული უნდა იყოს.ნახევარსაათში ლიკას სახლთან ვიყავით.და აი ისიც ლიკუნია, ვაიმე ნეტა დაინახოთ რა აცვია.მაიკა კი არა,არ ვიცი აი ტოპი მაიკა რომაა ეგ უფროა,ნუ წარმოგიდგენიათ ალბათ რა მოკლე კაბით მობრძანდება

-გოგო ეს რა არის?! ხომ გითხარი ეგ მაიკა მოიშორეთქო !დიტოს ლიკას დანახვისას თვალები შუბლზე აუვიდა და ძარღვები დაებერა

-ჰო მართალი ხარ იმ მოკლე კაბაზე მითხარი ეგ მაიკა გაიხადეო!დაეთანხმა ლიკაც

-გოგო მერე?!დიტომ მანქანის კარს ხელი მაგრად დაარტყა და ლიკას თვალებში შააშტერდა

-ჰოდა ის რომ ის მაიკა მართლა გავიხადე!ეს ტოპი მაიკაა გაუნათლებელო!საბამ დიტოს გახედა,
მხარზე ხელი მიარტყა და გეხვეწები
თავი დაანებეს თვალებით რომ შეხედა, დიტომ ლიკას ხელი უხეშად მოკიდა და მანქანაში ჩატენა.



ბავშვებო კომენტას რომ არ ვაკეთებ არ გეგონოთ რომ არ ვკითხულობ თქვენს ტკბილ კომენტარებს :fellow: ყველას გიმახსოვრებთ და შემიყვარდით უკვე :love: უღრმესი მადლობა რომ კითხულობთ და ელოდებით ხოლმე როდის დავდებ :request: ჩემი უსაყვარლესები ხართ :love: