-რაუბედურებაა რა ამდენი ხანი მზეზე რამ გაგვაჩერა (ვწუწუნებდი მე )
_ამ ზაფხულს ჩემი ფეხი მზის სიახლოვეს აღარ იქნება (მხარი ამიბა ნინამ)
_შარშანაც ესე ამბობდი,მარა მეორე დღეს კი გაიქეცი ზღვაზე (დავიჭყანე მე)
_აუ ეს ვინ არი,მოგზავნილი ხარ შვილო? (დამეჭყანა ნინაც)
_მოგზავნილი არა შემოგზავნილი (სულელურად ვიხუმრე მე)
_კაი გეყოთ,მშია მგელივით (დაიწუწუნა ლექსომ და მიმტანს დაუძახა) ესეიგი ორმოცდაათი ხინკალი,ღორის მწვადი,ოჯახური ორი პორცია,სოკო კეცზე,ქათმის სალათი,კიტრი პომიდვრის სალათი,საცივიც დასალევი კიდე დიდი ფინლანდია და ოთხი სანდორას ბროწულის წვენი...ჰო ეს მარტო მე თქვენ რა გინდათ? ( შემოგვხედა ლექსომ და გაიკრიჭა)
_მასხარა ხარ რა სუფთა,ერთი ბოთლი ფინლადნია დაამატეთ კიდევ (როგორც კი მიმტანი წავიდა ჩვენ შემოგვხედა და ეშმაკურად ჩიცინა) დღეს ვსვავთ ბოლომდე
_მე არ ვსვავ,თქვენ რაც გინდათ ის ქენით (ფეხიფეხზე გადავიდე მე)
_არც მე (მომბაზა ნინამ)
_ოო გოგოებო კარგით რა,შეხედეთ როგორი სიპაწიჩნი ბიჭები გთხოვთ ჩვენთან ერთად დალევას და გემოზე ქეიფს,კარგით რა
_თან ჯერ კიდევ არდადაგები გაქვთ სკოლაში (მე დემეს გავხედე და როგორც კი მისგან თანხმობა მივიღე ბიჭებსაც დავთამხმდი)
___
_აუუ დემე ბოლო არუნდა დამელია (ვწუწუნებდი მე და დემეტრეს მანქანაში მოხერხებულად მოვთავსდი ისევ)
_ნაბეღლავი გინდა ახლა შენ (თქვა და მანქანა მიატრიალა) აქ დამელოდე ორწუთში მოვალ (მითხრა და მაღაზიის ვიტრინაში გაუჩინარდა რამოდენიმე წუთში კი პარკებით დატვირთული გამოვიდა იქედან)
_მე როგორც მახოვს ნაბეღლავის საყიდლად შეხვედი (გავიკვირვე მე)
_ასეცაა,მაგრამ გუშინდელი დანაპირებიც კარგად მახსოვს,ბევრ შოკოლადს რომ შეგპირდი (თვალი ჩამიკრა მან,მეც სიხარულისგან გული ამიფრიალდა და უკან მდებარე პარკებს გადავწვდი)
_აუუ დემეე,ვგიჟდები შენზე,ისინია ზუსტად რაც მე მიყვარს (გავიცინე მე,ნუ რაბიჭია ახლა ეს,რააქ დასაწუნი პროსტა რა)
_ვიცი (გამეკრიჭა ის
_ეე საიდან? (გავიკვირვე მე
_ყველა ორი წლის ბავშვს უყვარს ესენი (დამეჭყანა ის
_ეე რა ცუდი ბიჭი ხარ (ვთქვი მე და წინა სკამზე ბარნის შეკვრით ხელში დავბრუნდი,ორი გავხსენი ერთი ჩემთვის დავიტოვე მეორე ბიჭს მივაწოდე)
_არმინდა სტასიკ,არვჭამ მაგათ მე (დაიჭყანა და თავი გვერძე გასწია მან)
_ოო კაი რა ნახე რა გემრიელია (ვთქვი მე და ცხვირწინ ავუფრიალე პატარა დათვი
_არვჭამ მართლა,ჩემთავს გაფიცებ გაწი რა
_უჟმურო (ნაწყენმა ჩავილაპარაკე და გაბუტულმა ბარნის დიდი ლუკმა მოვკბიჩე
_რასაყვარელი ხარ წარბებს რომ ჭმუხნი ხოლმე ვგიჟდები და ჟრუანტელი მივლის ისე მინდა მანდ გაკოცო (ეშმაკურად ჩაილაპარაკა მან)
_ფუ უტაქტოვ,წამიყვანე სახლში.
___
-კაი დე,აჰამ მეც მიყვარხარ,გელოდებით,აეროპორტში დაგხვდებით,კაი ჰო ჯანდაბას,კაი სახლში ვიქნები არმაქ პრობლემა.
_დეემეე (დავიჭყიპინე მე
_ჰაუუ
_ზეგ დედა და ლიკა დეიდა ჩამოდიან
_ვაუუ მაგარია,უნდა დავხვდეთ?
_მე ნწ,სახლში უნდა დავხვდე
_ეე ანუ მიდიხარ უკვე?
_ხო რა ნანა როჩამოვა მომიწევს.
_კაი მაშინ,ბოლო ორიდღე მაქსიმალურ გართობაზე რააზრის ხარ?
_შესანიშნავია
_კაი მაშინ დავურეკავ ბიჭებს,ნინასაც დაუძახე თუ გინდა
_არარი ნინა აქ,ეგეც ზეგ ჩამოვა,სოფელშია
_კაი ხო,საღამოს ამოვლენ ლექსო,გაბო და კიდე ორი ძმაკაცი
_ოკეი,გავამზადებ რამეს
_ნტ,არგინდა რესტორანში შევუკვეთე და მოიტანენ რვისთვის.
___
სუფრის გარშემო ვიჯექით მე,დემე,გაბო,ლექსო,დაჩი და დათო.საოცრად მავსებდნენ ეს ბიჭები,თითქოს დაბადებიდან მათთან ერთად ვიზრდებოდი,ისეთი კარგები იყვნენ.ვხვდებოდი ხუთივეს ისეთი მჭიდრო ძმაკაცობა აკავშირებდათ როგორც ჩემს ბიჭებს,და ამაყი ვიყავი იმით რომ მათ ვიცნობდი...ალექსანდრე ეს იყო გამოუწორებელი მექალთანე,გარდა ამისა საშინლად უყვარდა სხვის ნერვებზე თამაში,გაბო შედარებით სერიოზული,თუმცა ეგეც კაი დამპალი იყო,დაჩი და დათა ეს ორი ერთმანეთის ჭამაზე გადასული ძმაკაცი გახლდათ,რომელთაც საშინლად სიამოვნებდათ ჩემი წვალება,და ხშირად მათი დაცინვის ობიექტიც ჩემივე ბავშვურობის გამო,სწორედ მე გახლდით,თუმცა მაინც ძალიან მიყვარდნენ,დემეტრე კიდე სულ სხვა განზომილება იყო,ეს იყო ამოუცნობი განტოლება,რომელიც მთელი სიცოცხლის მანძილზე უნდა გეხსნა და გეხსნა,თუმცა ყოველი შემდეგი ნაბიჯის შემდეგ გამოსახულება გამარტივების ნაცვლად,რთულდებოდა.
ნათქვამია სასმელი ემოციებს ამძაფრებსო და ეს ასეცაა რადგან ახლა მე ამ სუფრაზე მჯომს,საოცრად შემომაწვა ნოსტალგია და ასევე შიში იმისა რომ მათ ვეღარასდროს ვნახავდი,და მე როგორც ბავშვმა,რომელიც რაც თავში მოუვა ყველაფერს პირდაპირ ამბობს,გაუცნობიერებლად წამოვაყრანტალე და ამსიტყვების შემდეგ ჩემმა ცრემლებმაც გაიკვლიეს გზა,ჩემს სახეზე.
_აუ ბიჭებო,ზეგ მივდივარ და არდამივიწყოთ და მნახეთ ხოლმე ხო? (ვთქვი მე და აწყლიანებული თვალები მივანათე მათ)
_ვაიმე სტასიკ,ასეთი ბოთე როგორ ხარ გოგო,როგორ შეიძლება შენ დაგივიწყოთ (მითხრა ლექსომ და თმები ამიჩეჩა)
_რაუნდა დაგივიწყოთ გოგო,ჩვენი პატარა დაიკო ხარ შენ (მითხრა გაბომ,მან კიდე ლოყები დამიწელა)
_სულელი ნუხარ,რო რამე დაგჭირდეს უცებ ზარი გამოუშვი შენთან ვართ (მითხრა დაჩიმ და ცხვირზე თითი დამკრა)
_და ხარ ჩემი,მერე ჩემ პატარა დასაც გაგაცნობ აი ნახავ გაუგებთ ერთმანეთს,ისიც შენხელაა (მითხრა დათამ და მეორე ლოყა ჩამომიწელა,ახლა დემეს ჯერი იყო)
_შენ როგორ უნდა დაგივიწყო ტო მეღადავები?იმენა ცვეტში ყველაზე მაგარი ბავშვი და ყველაზე მაგარი ადამიანი ხარ ვაბშე,და ხარ ჩემი და ძაან მაგრად მიყვარხარ (მითხრა დემემ და ნიკაბზე თითი დამკრა)
_აუუ კაით რა,კაუჩუკის კი არ ვარ (ვთქვი მე და გამეცინა
_მერედა როგორ ხარ (მითხრა დემემ,ხელი გადამხვია და თავისკენ მიმიწია,მეც მოვიწყინე ამიტომ მობილური ამოვიღე და სურათების გადაღება დავიწყე,რაზეც საყვედურები მივიღე,თუმცა არშევიმჩნიე და ჩემი ფოტოგრაფობის ნიჭს ფართო გასაქანი მივეცი )
___
ხვალ მივდივარ,დილით.დემემ მე გაგიყვანო,მარა არმინდა მაგან რომ წამიყვანოს,რატომ მეც არვიცი,მარა არმინდა,უკვე შუაღამეა,ღამის ორზე დავიძინეთ მე და დემემ.მანამდე ფილმს ვუყურებდით;) ასტრალს ვუყურებდით,პირველ ნაწილს,ის იცინოდა მე ვკიოდი ;) მერე მის მხარზე ჩამეძინა,ღმერთო ჩემო რასირცხვილია,რას იფიქრებდა ეს ბიჭი.ახლა დილის 5 საათია,რავაკეთო არვიცი,ლოგინშიც ვეღარ ვჩერდები,ვდგები და სამზარეულოში გავდივარ.იქ ტკბილეულობა მეგულება,ფეხაკრებით გავდივარ,უზარმაზარ ჯამს სასუსნავით ვავსებ და აივანზე გავდივარ,სადაც ჰოი საოცრება დემეტრე მხვდება
_შენ რა ღამე არასდროს არ გძინავს? (გავიკვირვე მე
_როგორ არა,(მიპასუხა მან
_ჰო გეტყობა (გავიკრიჭე მე
_მოიცა ეს ტკბილეული,სულ შენ უნდა ჭამო? (გაიკვირვა მან
_ხორაიყო,ცოტაა? (არანაკლებ გამიკვირდა მეც
_კი ძალიან (გაეცინა მას
_დამეხმარები?
_ეხლა ისეთ ხასიათზე ვარ,არ გაგიტეხავ და დაგეხმარები (თქვა და ხელში რაც მოხვდა პირში გაიქანა) ფუ რაარი ეს რაგემო აქ
_ეგ ბონიბონია
_აუ აღარმინდა (შეწუხდა ის
_აუ გთხოვ
_ხო შევჭამე,მეყო აღარ მინდა მეტი (მთხოვა მან
_კარგი ჰო,(ვთქვი მე და ბონიბონის პაჩკა მთლიანად პირში გავიქანე)
_აუ რა საყვარელი ხარ როცა ჭამ (მითხრა მან როცა ალპენგოლდის საკმაოდ მოზრდილი ნაჭერი მოვკბიჩე
_აუ კაი რა დემე რა (გავწითლდი მე
_მართლა,მართლა (მითხრა მან
_აუ მოვრჩი (დავიჭყანე მე
_რაცოტა ჭამე ტასო (კაი რა
_კაი ხო ვსიო
_წავედი მე დავიძინე(ვთქვი მე და წამოვდექი
_მიდი ჰო დილას ადრე უნდა ავდგეთ,დავწექი მეც (მითხრა მან
წამოვდექი-წამოდგა
გამოვედი-გამომყვა
უკან მივტრიალდი აივანის მაგიდაზე დარჩენილი მობილური უნდა ამეღო,დემეს პირისპირ რომ ავღმოჩნდი,ისე ახლოს რომ ლამის სახით შევხებოდი,ის ზემოდან მიყურებდა.
მიყურებდა-ვუყურებდი
ვუყურებდი-მიყურებდა
შემდეგ არვიცი რამოხდა,ერთი ისვიცი,რომ გავფრინდი ალბათ,სახეზე მისი ცხელი სუნთქვა მომეფრქვია,დამბურძგლა,ჟრუანტელმა დამიარა,გაქცევა მინდოდა,მაგრამ ვერ გავრბოდი,ლურსმანივით ერთ ადგილას ვიყავი გაჩერებული,კიდევ მომიახლოვდა.მე არვიცი რამჭირს,რაღაცამ დამადებილა,მოძრაობის უნარი დავკარგე,ყველა სასიცოცხლოდ აუცილებელი თვისება დამიქვეითდა,მხოლოდ დემეს ვგძნობდი ჩემთან ძალიან ახლოს,შემდეგ იყო ჩემი პირველი კოცნა,მისი ტუჩები ოდნავ შეეხო ჩემს ქვედატუჩს,შემდეგ ზედას,ბოლოს ორივეს ერთად...გონზე სიცივემ მომიყვანა,სასრაფოდ ვჭყიტე თვალები და მომხდარის გააზრებისთანავე პანიკამ ამიტანა,დემეს გავხედე,ისიც ანერვიულებული ჩანდა და ნერვიულად მიყურებდა
_ეს...ეს (დავიწყე მე
_ეს ყველაფერი შეცდომა იყო,ანი არვიცი რადამემართა მართლა,მაპატიე რა
_მე უნდა დავიძინო (ხმის კანკალით ვთქვი მე და ოთახისკენ სირბილით წავედი,კარები ჩავიკეტე და კედელს აკრულმა ჩავიბურტყუნე,გულის ცემის დასარეგულილებლად ხელი მაგრად მივიჭირე გულზე და როგორმე დამშვიდებას შევეცადე.
___
ამის დედასშევე*ი-ჩუმად შეიკურთხა დემემ და ბინიდან კისრისტეხით გავარდა.
___
ახალითავი,დაგვიანებისთვის ბოდიში <3
ველი კომენტარებს <3
ნამდვილად საპატიო მიზეზები მაქვს,წლის ბოლოს 13 გამოცდა მგონი ადვილი ჩასაბარებელი არაა :დდ
ხო კიდევ შეცდომებისთვის ბოდიშ,არწამიკითია ისე დავდე პირდაპირ <3