ეკამ გამოცდები წარმატებით ჩააბარა... მთელი ღამე ავღნიშნავდით მისი წამების დამთავრებას და ჩვენ დასასვენებლად წასვლას.. კლუბებიდან და ხმაურიდან თავი შორს დავიჭირეთ... როგორც ბექამ მითხრა ჩემთან ავედით.... ლიაკო და გიორგიც სახლში იყო რაც გამიკვირდა.. ადრე როცა ესე " სასტავი" ვიკრიბებოდით ლიაკო და გიორგი ყოველთვის სადღაც გარბოდნენ... სუფრასთან ვიჯექით და ბოლო ხმაე ვიცინოდით ბექას სასაცილო ისტორიებზე, როდესაც უცებ დასერიოზულდა და ფეხზე წამოდგა...
-ალბათ ხვდებით რომ ლიაკო და გიორგი ტყუილა არ დავტოვე ჩვენთან ერთად.. რაღაც სერიოზული მინდა გითხრათ..
აქ პაუზა გააკეთა, რომელიც საშნლად გაიწელა... ერთმანეთს შეშენებულებო ვუყურებდით, ცოტაც და ლიაკო ტირილდ დაიწყებდა...
-გააგრძელე ბიჭო მოვკვდით ინტერესით
წყობიდან გამოსულმა ვეცადე წყნარად მეთქვა, თუმცა გაბრაზების რამდენიმე ნოტმა მაინც გაიელვა ჩემ ხმაში...
-მიკიბ-მოკიბვის გარეშე ცოლი მომყავს....
ეკად წყალი გადაცდა, თოკოს ჩანგალი გაუვარდა, მე, ზუკას, ლიაკოს და გიორგის კი გაოცებისგან პირი ღია დაგვრჩა...
-გვეღადავები ხო?
ორ სიტყვას ძლივს მოაბა თავი ზუკამ და ენის ბირძიკით კითხა...
-არა შე*ემა რას გეღადავებით.. მართლა მომყავს ცოლი....
ცოტახანი გაუსაძლისი სიჩუმე ჩამოვარდა... ლიაკო და გიორგი წავიდნენ, ბებომ დაურეკა ცუდად ვარ და მოდითო... სახლის კარების მიხურვა და ბექაზე კითხვების დაყრა ერთი იყო
-შენ შ*გ ხო არ გაქვს რა ცოლი მოგყავს შე*ემა?? ან ვიჯ მოგყავს??? არ მითხრა ის ბო*ი გვანცაო თორემ თავში გირტყამ რამეს...
პირველი ეგრევე ზუკა მივარდა და კითხვები კითხვებზრ დააყარა...
-არა რა ბო*ი გვანცა... თიკო მომყავს ცოლად, გახსოვს საფრანგეთში რომ გეუბნებოდი ძალიან მაგარი გოგო მომწონს თქო სურათიც გაჩვენე..
-ააა ხო ხო ლამაზი, შავგვრემანი მწვანეთვალება გოგი.... აუ მაგრი გოგოა ტო....
ზუკას ამ სიტყვებზე გამეცინა, თუნცა მინი ეჭვიანობიდ სცენის მოწყობა მინდოდა და გვერდში მუჭი მსუბუქად ვუთავაზე..
-ეს რისთვის ტო...
-რისთვის კი არა დგავიწყდა შეყვარებულირო გყავს ხო??
-სალოო... როგორი ბავშვი ხარ... ჩემი ბავშვი ხარ...
მესიამოვნა მისი ეს სიტყვებუ თუმცა თამაში ცოტახანი კიდე მოვინდომე... ჩასახუტებლად წამოვიდა ჩემკენ, მეც გვერდხე ოსტატურად გავხტი და ხელები გადავაჯვარედინე...
-შეყვარებულის სახლში ხაე და რამდენს ბედავ, მერე ხო სულ გახვალ თავს...
ისე ვამბობდი ამ ყველაფერს ჩემი თავი მსახიობი მეგონა... ზუკას გარდა ყველა იხედა სიცილით...გამაყრუებელი ხმაური ნაბიჯების ხმამ დაარღვია, შემდეგ კი კარების ძლიერმა მიჯახუნებამ.. დებდარტყმულივით უცებ შევტრიალდი მათკენ და გაფარათოებული თვალებით შევხედე.... თვალებით ცრემლით ამევსო, მუხლები მომეკცა და იქვე მდგომი თოკო რომ არა ალბათ წავიქცეოდი... სავარძლამდე მიმათრიეს... ეკა წყლით ხელში შემოვარდა და თავზე დამასხა...
- წუწაობა კი არ მინდა დეგენერატო... ტელეფონი მომიტანეთ, ზუკას უნდა დავურეკო..
ხელისკანკალით ავკრიფე ზუკას ნომერი... ერთი ზარი, ორი, სამი, ზუკა არ იღებს და უკვე პანიკებში ვვარდებოდი... ტელონი გვერდზე გადავდე და ტირილი დავიწყე
-აუ ჩემი ბრალია რა... რას ავიტეხე ეს სიცანცარე... ვიცოდი რომ იხუმრა მაგრამ მე ხო ყველაფერი უნდა გავაფუჭო...
უკვე ცუდად ვიყავი... ერთიანად ვკანკალებდი... ეკაც ჩემთან ერთად ნერვიულიბდა და რამე რომ მეთხოვა მომავალ წელა მოიფიქრებდა რომ გაეკეთებინა... ამიტომ ისევ ბექას მივმართე თხოვნით...
-აუ ბექა გთხოვ შენი ნომრიდან დაურეკე იქნებ აიღოს
-კაი სალო დაწყნარდი დავურეკავ ეხლავე...
ერთხელ დაურეკა არ აიღო... მეორეჯერ დაურეკა და გატიშვას აპირება, როცა ლაპარაკი დაიწყო
-ბატონო კი არა სად აგდიხარ?
-........
-რას ქვია ეჭვიანობის ატანა არ გაქვს???
-........
-ზუკა ცუდად იქცევი... დაფიქრდი...
-........
-კიდე დაფიქრდი ცხელ გულზე ნუ მიიღევ გადაწყვეტილებას....
-.........
მეტი არაფერი გამიგონია... თვალები რომ გავახილე ოთახში ვიწექი და თავზე ეკა მედგა... როგორც კი დაინახ გახელილი თვალები ეგრევე ბექას დაუძახა
-ხომ კარფად ხარ სალო? თავი ხო არ გტკივა ან რამე??
-ეკა რა ხდება?
-გული წაგივიდა და...
ყველაფერი სიზმარი მეგონა თუმცა...... ამასობაში ოთახში ბექა შემოვიდა და ზურგზე "გამიგდო"
-ბექა რას აკეთებ დამსვი ბექააა!!!!
მიუხედავად იმისა რომ უნდა გავბრაზებულიყავი, პირიქით ბოლოხმაზე ვიცინოდი და მუჭებს ვურტყამდი ზურგში...
-ნუ ხვანცალებ დამივარდები, ცოტაც და ნახავ რა ხდება...მალევე ვიგრძენი გვერდებში სიგრილე, ბოლოს კი მსუბუქი შეხება მიწასთან....
-ეს ყველაფერი შენთვის...
ბექამ ბეჭებში ხელი მომკიდა და საპირისპირო მიმართულებით მიმატრიალა.... ნაღდად ვერ წარმოვიდგენდი იმად რაც ჩემ თვალწინ ხდებოდა და ჩემ თავს.... ზუკა დიდი თეთრი დათუნიითხელში... ალაგალა კი ის ბავშვები რომლებმაც ადრე თითო თითო თეთრი ვარდები მომიტანეს უნუვერსიტეტთან ზუკას დავალებით.... ხელში გულისფორმის ბუშტები ეკავათ წარწერით "სალო მიყვარხარ უზომოდ ცის იქით...ვარსკვლავებამდე"
ყველამ სათითაოდ გაუშვა ბუშტები, რასაც მინი საჰაერო გულის ფორმის ბუშტები მიყვა.... სამეზობლო რომ მოვათვალიერე ყველა ჩვენ გვიყურებდა არც მე დავაყოვნე და მთელი ძალით გავექანე და ზუკას შემოვახტი.... ხელეები მთელი ძალით მოვხვიე და ყურში ჩავრჩურჩულე
-მიყვარხარ უსაზღვროდ "სინპატიურო უფროსო"
-მეც მიყვარხარ "ულამაზესო მდივანო..."
ამაზე ორივეს გაგვეცინა... კისერში შეუმჩნეველი კოცნა დავუტოვე და ჩამოვხტი მისი წელიდან.....
-სალო იმაზე კარგად გიცნობ ვუდრე წარმოგიდგენია.. მივხვდი რომ შენი სამსახიობო ნიჭი გამოიყენე... მეც ვიხელთე ამით და კიდევ ერთხელ დაგიმტკიცე რომ სასწაულად მიყვარხარ და არასდროს გიღალატებ....
ხელი გადამხვია და შუბლზე მაკოცა
რაღაცის თქმას ვაპირებიდ თუმცა კიდე დამასწრო
- და ხო კიდე დაიმახსოვრე შუბლზე კოცნიან მათ ვინც მათთვის ძვირფასია და არა სულელებს....
სადარბაზოში შევედით და სიცილით ავიარეთ ხუთი სართული.. კარებში ხელებგადაჯვარედინებული ეკა დაგვხვდა, რომელსაც გაბრაზება საშინლად უხდებოდა
-ეკუ მოიშორე ეგ სახე თორე შემიყვარდები ისეთი ლამაზი ხარ..
სახლში შევვარდი და პირდაპირ ოთახისკენ წავედი, რომ როგორმე გადავრჩენოდი ეკას "რისხვას".... ოთახში ზუკა ამოვიდა და სიცილისგან იხეოდა...
-ზუკა რა გჭირს კარგად ხარ??
-კი კი კარგას ვარ უბრალოდ გამახსენდა ეკას სახე ეგ რომ უთხარი..
-მოდი გეხვეწები დამეხმარე ქვივით ისე ჩავიდე რომ ეკას გადავურჩე...
ჩავედი თუმცა სულ არ ჩავსულიყავი ჯობდა.... თავზე საშინლად ცივი წყალი გადამასხეს... მივტრიალდი და დისი ვედროთი და მხვდა ეკა, რომელსაც სახეზე ფერი არ ედო სიცილისგან.....
-კაი მოვრჩეთ... თიკო უნდა ამოვიყვანო და გაგაცნოთ...
ბექამ უცებ გაგვაჩუმა ყველა... თავები ერთდროულად მივატრიალეთ და გაფართოებული თვალებით შევხედე
-ღადაობ ხო??
სულ დამავიწყდა თოკო რომელმაც ხმა მხოლოდ ეხლა ამოიღო..
-არა რას ვღადაობ... დავურეკე და 15 წუთში აქ იქნება...
-აუ დებილი ხარ რა ბექა აქაურობას მილაგება არ უნდა?
გადავხრე არეულ სახლს, რომლრს დანახვაზეც კინაღამ ცუდად გავხდი...
-შენ ადი გამოიცვალე აქაურბას მემოვული....
ოთახში ავედი, თმები გავიშრე და ტანსაცმელიც გამოვიცვალე, ქვევით ჩავედი და უკვე ყველა სუფრასთან იჯდა... ბოდიში მოვიხადე და ზუკას გვერდზე დავჯექი...
-მართალი ხარ მაგარი გოგოა...
ჩუმად გადავუჩურჩულე და ბექას მივუბრუნდი, რომელიც ჩემ თავს აცნობდა... ძალიან კაი გოგო აღმოჩნდა.. ჩემზე 2 წლით დიდია, თუმცა მაინც გავუგეთ ერთმანეთს.. საერთოინტერესბიც აღმიგვაჩნდა... ღამის 2 საათი იყო ბექამ თიკო რომ სახლში წაიყვანა... ეკა და თოკოც მალევე მიყვნენ.. სახლში მხოლოდ მე და ზუკა დავრჩით... მივალაგეთ იქაურობა და ტელევიზორის საყურებლად დავჯექით...
-ხო კაი გოგოა???
უცმხერხული დუმილი ზუკაკ დაარღვი...
-კი კაი გოგოა, მაგრამ ხო არ....
-არა არა დაწყნარდი არაფეი ისეთი... დაიძინე ხვალე მივდივართ...
-სად მივდივართ???
-მთაში.. მე, შენ, ეკა, თოკო, ბექა და თიკო..... როგორც გინდოდა... კისერში მაკოცა და ტელევიზორს მიუტრიალდა....



ასე მგონია რომ არ მოგწონთ.. მგონია კი არა ეგრეა... ძალიან პასიურობთ.... ალბათ ამის მეტს არ დავწერ.... იმედია მოგეწონებათ მაინც .