როდს დამეძინა არ მახსოვს, მაგრამ გაღვიძებას არაფერი დამავიწყებს.... იმ გაყინულ წყალს, რომელიც გადამასხეს, როცა ტკბილად მეძინა და არავჯს არაფერს ვუშავებდი...
-თოკოოოო ჯობია გამასწრო...
გაგიჟებულმა წამოვყავი გაწუწული თავი და ჩაფსმამდე მომცინარე თოკოს ბალიში გავუქანე...
-მიდი ახტი სალო და გაემზადე..... მივდივართ....
ბოლო სიტყვია იმხელა ხმაზე იღრიალა ინსტიქტურად ხელები ყურებზე ავიფარე... ოთახიდან გავაგდე და თავის მოწესრიგებას შევუდექი.. რადგან უკვე ივნისის ბოლო იყო კარგად ცხელოდა, კარადიდან შორტები, მოკლემკლავკანი შავი ზედა და რათქმაუნდა კონვერსები ჩავიცვი... ჩანთა უცებ ჩავალაგე და ქვევით ჩავედი. ყველა მისეაღებში დამხვდა და მე მელოდებოდნენ...
-გვეღირსა დროზე ადექი წავიდეთ თორემ დაგვაღამდება...
სავარძლიდან წამოხტა ეკა და კარებისკენ წავიდა..... მას მიყვა თოკო, ბექა, თიკო და ბოლოს ყველაზე ზანტად ზუკა ადგა, ჩემკენ წამოვიდა, ჩემოდანი გამომართვა და ყურში ჩამრჩურჩულა
-მაინც ჩემი ძილისგუდა ხარ.....
ხმამაღლა გაიცინა და გარეთ გავიდა... თავი მომავეზრებლად გავიქნიე და მეც მათ მივყევჯ... სანი მანქანით მივდიოდით.. ბექა და თიკო ერთად, ეკა და თოკო ერთად და ნუ რათქმა უნდა მე და ზუკა ერთად.... ბარგი მოვათავსეთ და ჩვენ-ჩვენი ადგილები დავიკავეთ..
-ზუკა რა ადგილას მივდივართ?
-სვანეთში .... იქ სახლი მაქვს და ძალიან მიყვარს იქაურობა, ბავშვობაში ზაფხულში ყოველთვის ჩავყავდი მშობლებს.....
მთელი გზა უაზრობებზე ვლაპარაკობდით, ხანაც უაზროდ ვიცინოდით და ხანაც უაზროდ ჩუმად ვიჯექით რაც ნერვებს მიშლიდა... ნუ ჩემი მგზავრობის "არ სიყვარულის" გამო როგორც ყოველთვის ჩემძინა.....

---ზუკა-----
დილით 10 საათზე უნდა გავსულიყავით, თუმცა ჩემი ძილისგუდას გამო პირველ საათზე მოგვიწია გასვლა... გზაში უაზრო რაღაცეებზე ვლაპარაკობდით... რამდენჯერმე გამაყრუებელი სიჩუმე ჩამოვარდა.... სალოს თავი ფანჯარაზე მიედო და გარეთ უყურებოდა
-სალო ხო არ დაიღალე?? მალე მივალთ..
დიდიხნიანი დუმილის შემდეგ როგორციქნა ამოვიღე ხმა....თუმცა კვლავ დუმილი მივიღე...
-სალომე?!!
მანქანა გავაჩერე და სალომეს გადავხედე და გული სითბოთი ამევსო.... ჩაძინებია და ისე საყვარლად ეძინა გაღვიძება საცოდაობა იყო, საბარგულიდან თხელი მისაფარებელი ამოვიღე და მივაფარე... 5საათიანი მგზავრობის შემდეგ ჩავაღწირთ სვანეთში... სალომე ფრთხილად ავიყვანე ხელში და ოთახში, ლოგინზე დავაწვინე....

----სალომე----
რომ გავიღვიძე უკვე მისულები ვიყავით, ოთახი რომელშიც ვიყავი გემოვნებით იყო გაწყობილი რაც ძალიაბ მომეწონა, ფანჯარაში გავიხედე და თვალში ეგრევე სვანეთის ულამაზესი კოშკები მომხვდა.... ქვევით ჩავედი საიდანც სიცილ- ხარხარის ხმა ამოდიოდა.... აშკარად იმაზე მეტი ადამიანი იყი ქვევით ვიდრე მე ვიცოდი რომ ვიქნებოდით....
-სალო გაიღვიძე??
სამზარეულოდან ეკა გამოვიდა, რომელსაც კბილებშიც კი ლუდის პარკი ეჭირა რამისაა..
-რა ხდება გარეთ??
-მიდი გამო და ნახავ ერთი საათია შენი გაღვიძება უნდა ზუკას... და გამომართვი ეს პარკები დავიტანჯე....
გამეცია და პარკები გამოვართვიზზზ გარეთ გავედი და ერთმანეთზე უკეთესი ბიჭები იყვნენ....
-სალოოო მოდი ვინები გაგაცნო....
-გაიცანი ესენი არიან: გიო, სანდრო, დათო, დიტო და დემეტრე....
ეს კი ჩემი ცხოვრების აზრი სალო....
ყველას სათითაოდ ჩამოვართვი ხელი და ეკას გავყევი სამზარეულოში...
-აუ დიდიხანია აქ არიან??
შეწუხებულმა ვკითხე და სკამზე დავესვენე... ისე თიკო სადაა??
-თიკომ დაღლილი ვარ უნდა დავისვენოო...
ეკამ წარბები ზევით "აწკაპა" და ყავის მოდუღებას შეუდგა, აი რაც მაკლდა მთელი დღის განმავლობაში... ბიჭები გვიან წავიდნენ, მისაღებში ტელევიზორთან მოვკალათდით სამი წყვილი და ფილმის ყურებას შევუდექით... "50 პირველი პაემანი" რამდენჯერაც არ უნდა ვუყურო არ მბეზრდება....
-აბა ყურადღებას ვითხოვ ყურადღებას...
წამოხტა ფეხზე ბექა...
-მოკლედ მე და თიკომ გადავწყვიტეთ ჯვარი აქ დავიწეროთ....
ჯერ ერთმანეთს გადავხედეთ და მერე მომღიმარ წყვილს, რომელიც ჩვენ პასუხს ელოდნენ... ნელა ავდექი თუმცა გიჟივით ჩავეხუტე, ორივეს და მივულოცე გაბედნიერება...
-ვააა მაგარია ბექა, მაგრამ მეჯვარე?
ზუკამ "ერთურთ ძალზედ" საჭირო კითხვა დასვა..
-შენ გამორიცხული ხარ.... ნუ ჩემი დის " მომავალი ქმარი" ხარ.... თოკო ვერა იმიტო რომ თიკოს უნდა ეკა იყოს მისი მეჯვარე, თუ წინააღმდეგი არ ხარ ეკა...
ბოლოს სასაცილოდ დაამატა და საყვარლად გახედა მომღიმარ ეკას....
-კი რათქმაუნდა ვიქნები შენი მეჯვარე.... რა პრობლემაა
-ხოდა ეგრე რა არ მოვკვდო კაცი ნერვიულობით....
ხელი ჩაიქნია ბექამ და თავის ადგილას დაბრუნდა .....
-მოდი რამე ვითამაშოთ...
დააბრეხვა თოკომ
- ხო ვამვობ არა ამას პატარა ბავშვის ტვნი აქვს თქო.... რა ვითამაშოთ თოკო ზილინა ზილინა თუ დაჭერობანა....
-არც მეტი არც ნაკლები ჯოკერი არ ქალაქობანა პარებში....
-რას ერჩი არც ისეთი ბავშვია, მოდი ჯოკერი...
მხარი აუბა ზუკამაც, ნუ თავი რო აღარ მოგაწყინოთ ამ უაზრო ახსნით, გეტყვით რო მე და ზუკამ მოვიგეთ, არ მეგონა ესე კარგად თუ ვთამაშობდი... ღამის სამი საათი იყო, დასაძინებლად რომ წავედი.... ოთახში შესვლა და ტელეფონზე სმს ერთი და იგვე იყო... ნომერს რომ დავხედე არ მეცნო, გავხსენი სმს
"ყველა ისეთი ანგელოზი არაა როგორც შენ ფიქრობ...."



ვიცი პატარაა თუმცა მეტი ვერ მოვასწარი.... აბდაუბდა თავიცაა ცოტა