ამის გარდა ყველაფერს წარმოვიდგენდი...
მე სალომე გიორგობიანს, ზუკა ჯოხაძე ხელა თუ მთხოვდა ერათად ყოფნიდან 9 თვის თავზე.... დაბნეულობისგან ვერც "კი" ვთქვი და ვერც "არა"... დაახლოებით თხუთმეტი წუთი გაშტერებული ვიდექი...
-ე გოგო ამოიღე ხმა ნუ დამიტანჯე ბიჭი....
დარბაზში გამეფებული სიჩუმე, სანდროს ყვირილზე მეტად, კივილმა დაარღვა... ამას მთელი დარბაზის ხმაური და ჩემი სცენისკენ გადადგმული ნაბიჯი მოჰყა... ერთს მეორე, მეორეს მესამე და ესე ავღმოვჩნდი ზუკას წინს სცენაზე...
-ზუკა ჯოხაძე შენ, ჩემთვის 20 წლის განმავლობაში ყველაზე დიდი საჩუქარი ხარ რაც უფალმა გამომიგზავნა.. შენ ის ადამიანი ხარ რომელმაც მასწავლა სიყვარული და გამაგებინა ცხოვრების გემო.... მე და შენ ამ ცხრა თვის განმავლობაში ბევრი დაბრკოლება გადავლახეთ ერთად და ვაპირებ შენთან ერთად კიდე მრავალი წელი ვიყო...
-ანუ?
-ანუ თანახმა ვარ მერქავს ზუკა ჯოხაძის ცოლი..
ხელები ისე ძლიერად მომხვია ძვლებმა ტკაცუნი დაიწყო... დარბაზში ტაშის გამაყრუებელი ხმა გაისმა და ალაგ-ალა "კოცნა,კოცნა" სიტყვებს მოვკარი ყური, რაზეც გამეღიმა და მათი სურვილი ავასრულე, რაზეც ტაშმა უფრო უმატა და ყურებამდრ გაღიმებული მოვშორდი ზუკას ბაგეებს..
-ქორწილია!!! ქორწილი!!!!
ტაში შემოსცხო თოკომ და კაი გემრიელად გაიცინა...
-სტუმრები რომ დაიშლებს თბილისში დავგაზოთ..,ოღონდ მანამდე არ დამიმთავრებია ჩემი სათქმელი, დამადასტურებული საბუთი იმის, რომ სალომე გიორგობიანი მართლა ჩემი საცოლეა ეს ბეჭედი უნდა გავიკეთო...
ჯიბიდან ყუთი ამოიღო საიდანაც ულამაზესი ბრილიანტის ბეჭედი ამოიღო და მარჯვენა ხელის არათითზე გამიკეთა, ტუჩები ნახად შეახო ჩემ ხელს და მაგიდისკენ მიბიძგა..
-მარტო შენ არ გინდოდა სურპრიზის გაკეთება სალო, ჩვენი ზუკაც ბევრს ფიქრობდა ამაზე...
დავჯექით თუ არა ყურში მიჩურჩულა დემეტრემ და თავის ადგილს დაუბრუნდა..
აშკარად გაურკვეველი სახე მქონდა, რადგან ზუკასაც კი შეეპარა ეჭვი ჩემ "ბედნიერებაში"
-რა იყო სალომე არ გაგიხარდა???
-რა სისულელეს ამბობ... როგორ არ გამიხარდა, ბედნიერებისგან არ ვიცი რა ვქნა, უბრალოდ... უბრალოდ
-რა უბრალოდ ამოღერღე დავიტანჯე
-უბრალოდ არ ველოდი ამ ყველფრის ესე მალე განვითარებას.... ნამდვილად არ ველოდი...
-სალომე გიორგობიანი, ეჭვი გეპარება ჩემ სიყვარულში შენდამი?
უარყოფის ნიშნად თავი გავაქნიე..
-ხოდა დაიკიდე ყველაფერი, მიყვარხარ... არამქვეყნიურად მიყვარხარ.. უყვარხარ შენ სიმპატიურ უფროსს... მოდი გარეთ ჰაერზე გავიდეთ...
თავი დავუქნიე და ასადგომად მოვემზადე....
-რა ლამაზია არა ღამის სვანეთი...
-ხო ძალიან
-მაგრამ შენზე ლამაზი მაინც არაა...
-ზუკა...
-არა სალომე, შენ მომისმინე.. გიყვარვარ?
-ძალიან მაგრად!!!
-გინდა ჩემთან გაატარო დარჩენილი ცხოვრებსა?
-ყვლაზე მეტად...
-კიდევ გეკითხები გინდა იყო ჩემი ცოლი?
-ყველაფერზე მეტად!
ტელეფონი და მისი ჯანი...
ეკრანს დავხედე და ბექა იყო..
-სად ხართ გვრიტებო?
-ვსეირნობთ რა იყო??
-სახლში მივდივართ და იქ მოდით...
-კაი ბექუ
-სალომე ვერ ვიტან მაგ სახელს ხო იცი!!!!
-კაი კაი ბოდიში მალე მოვალთ ბექუ!!!
ტელეფონი გავუთიშე რომ რამე ისეთი არ ეთქვა ჩემთვის..
კიდე დიდხანს ვისეირნეთ ღამის სვანეთში, რომელიც ულამაზესი იყო...
-წავიდეთ?!
-აუ კი დავიღალე..
-ეხლავე ქალბატონო!!
წამებში ზუკას ხელებში აღმოვჩნდი, თავი მკერდზე მივადე, ხელები კი კისერზე შემოვხვიე...
ჩამეძინა..
როგორც ყოველთვის... არ შემიძლია ესეთი მომენტები რომ არ გავაფუჭო ხოლმე...
რომ გავიღვიძე უკვე სახლში ვიყვი, ქვევიდან კი ჟრიამულის ხმა ამოდიოდა.. მეც დიდხან აღარ გავჩერებულვარ და ქვევით ჩავედო
-ოოოო ჩვენი რძალიც მოვიდა... როგორ გეძინა (სანდრო)
-აცადე შე*ემა გამოფხიზლდეს
-აუ შემეშვი რა დემეტრე ძმურად...
-სალი გაემზადე თბილისში მივდივართ..
-აუ ზუკა დავრჩეთ რა... მომწონს აქაურობა..
-მერე ჩამოგიყვან კიდე... ქორწილის საქმეები უნდა მოვაგვაროთ..
-5 წუთში მზად ვარ..
უკვე კიბეებზე მყოფმა გავძახე ქვევით მყოფთ და ოთახისკენ ავიღე გეზი.... თუმცა ყურთასმენას მაინც მოწვდა ზუკას ფრაზა
"ჩემი ცანცარა"
15 წუთში ეზოდან ოთხი მანქანა გავიდა და გეზი თბილისის კენ აიღო...

--ქორწილის დღე--
-აუ ეკა! ეკა!! ტუჩსაცხი მომიტან რაა!! ცოტა მისვია...
-ვაიმე ყველაფერი კარგად გაქვს მოდი ეხლა კაბა ჩაიცვი და გამოჩნდება შენი ტუჩსაცხი, რომელიც გგონია რო ცოტა გისვია..
-ვაიმე კაბა... კარადიდან გამოიღეთ დაიკუჭება.
-1საათის წინ გამომაღებიე სალო
ოთახში ოდნავ გაბერილი თაკო შემოვიდა რომელსაც ხელში მორიგი შოკოლადი ეჭირა..
-მამიდას გორმუცელა მოვიდა... აუ კაბა მომეცით რა..
-ნუ ჭყვიტინებ სალომე...
ბექამ თავი შემოყო ოთახში და თავის გაბერილ ცოლს მუცელზე აკოცა.
-მერე ეგ გვრიტებო, ბექუ გადი უნდა ჩავიცვა..
-სალომე!!!!
-კია კა ბოდიში...
კაბა ავიღე და ჩაცმა დავიწყე.. ულამაზესი თეთრი კაბა მქონდა.. ტანზე მომჯდარი, წინდ ოდნავი დეკოლტეთი უკან კი ოდნავ ამოღებული..
-ულამაზესი ხარ სალო... დროზე წავიდეთ ეკლესიაში, თორემ დავაგვიანებთ და ზუკაც გადაიფიქრებს...
-მორჩი სულელობებს ეკა... მაგრამ მართლა არ დავაგვიანოთ...
ჯვარი სამებაში დავიწერეთ.. იქიდან კი ულამაზეს რესტორანში წავედით....


---50 წლის შემდეგ---
-აუ ბებო მეც მინდა ეგეთი სასიყვარულო ურთიერთობა...
-აუ მეც მინდა სალომე ბებო...
უკვე მერდენედ ვუყვებოდი ჩემ შვილიშვილს და მის მეგობრებს ამ ისტორიას არ მახსოვს..
-გექნება ბებო შენც და ყველას ვინც აქ ხართ გექნებათ ესეთი სასიყვარულო ურთიერთობა..
-ბებო რამდენი ხანი გავიდა?
-50 .... 50 წელი შვილო.. 50 წელია მე და ბაბუშენი ერთად ვართ...
-მეც მინდა.....
-გექნება ბებო.. ეხლა კი ჩადი ქვევით ცოდა ის ბიჭი ამ სიცივეში რომ გელოდება