"მომაკვდინებელი სიცხე"(11დასასრული)
ლიდია. ახლანდელი დრო. აეროპორტიდან გამოდიოდა,როდესაც მანქანასთან აყუდებული ბექა დაინახა.ორი წელი გავიდა,რაც ნიკა წავიდა....მერე ლიდიამაც დატოვა საქართველო და ბერლინში გადავიდა საცხოვრებლად ეკასთან ერთად..მეგობრებს სკაიპის საშუალებით ელაპარაკებოდა ხოლმე..ამდენი ხნის განმავლობაში არც ერთხელ არ ჩამოსულა საქართველოში..თათია და ბექა კი თვეში ერთხელ მაინც ნახულობდნენ ლიდიას..ისიც დრო თუ ჰქონდათ..თათია ჯერ კიდევ სწავლობდა ბექა კი სამსახურს ვერ ტოვებდა და ასე...მოკლედ ორი წლის მერე პირვლად ჩამოვიდა საქართველოში..მშობლიური ჰაერის ჩასუნთქვისას,ორმაგად დაუწყო გულმა ფეთქვა და იგრძნო,როგორ მოენატრა აქაუვრობა.. ჩამოსვლას არც აპირებდა,მაგრამ მეგობრებმა თხოვეს და სხვა გზა არ იყო..ახლა უკვე ყველანი ერთად მიდიან ბექასთან ბათუმში ვილაში...თითქმის ყველა შეიკრიბა დემეტრე და ლიკაც დაბრუნებულან თბილისში...რამდენი ხანია აღარ უნახია ბავშვები ერთად..ორიწლის უკან ბათუმში გაიცნეს დემეტრე და ლიკა..მერე გაიგეს,რომ ორივე აქეთ ცხოვრობს თბილისში და იმ პერიოდში ისინიც დასასვენებლად იყვნენ იქ...და ასე შემოაღწიეს მათ სამეგობრო წრეში..ნიკა უკვე რამდენი წელია იცნობს,ორივეს....რაღაცით ნათესავებიც კი ყოფილან..ნუ მოკლედ ბექას დანახვაზე ნაბიჯებს აუჩქარა და მალე მის წინ გაჩერდა... –კრასოტკა აბა დატრიალდი და დამენახე..._სასაცილოდ გაიჯგიმა ბექა და ლიდია ფეხის ფრჩხილიდან თმის ღერამდე აათვალიერა...და შკარად შეეამჩნია,რომ მას მერე ლიდია შეცვლილი იყო..არც ლიდიას თმა გამორჩენია მხედველობიდან...დიდი და მსხვილი ღერი წითლად შეუღებია ისე უხდება მის ნაცრისფერ თვალებს. –ბექა ვერ ვიტან ბანალურობას,თქო შენთვის არ მითქვამს?_წარბ აწეულმა გადახედა ბექას და თვალები გამომცდელად მოჭუტა.. –წყნაარად ლაპარაკობ ეს უკვე პროგრესია..რაც შეეხება ბანალურობას მას შემდეგ აღარ ვითვლი,რაც მილიონს გადააჭარბა.._სასაცილოდ გაკრა მხარი ლიდიას და თავით ანიშნა მანქანაში ჩაჯექი გველოდებიანო. მანქანა სახლის წინ გაჩერდა..ჯელტმენობა გამოიჩინა ბექამ და ბურდულს მანქანიდან გადმოსვლაში დაეხმარა..არემარეს მოავლო თვალი და ბაგე სასიამოვნო ღიმილმა გაუპო.ფეხის თრევით შედგა ჯერ ერთი მერე კი მეორე,ფეხი სახლის ზღურბლზე...ნელა გაიარა დიდი დერეფანი და თავი დიდ მისაღებში ამოყოო..არ იყო ახლა დრო მოგონებებისთვის ამ ყველფერს ღამეც მოახერხებს,როდესაც მარტო დარჩება..ყურადღება მდივანზე მჯდომ ბავშვებზე გადაიტანა ყველას სათითაოდ შეათვალიერა და,როცა იმ ერთის სილუეტს მოკრა თვალი გულმა ფეთქვა შეწყვიტა და დარწმუნებული ვარ უამრავი ფეთქვა გამოტოვა.. მაგრამ ბურდული ამას შეიმჩნევდა?ამდენი ემოცია დაუგროვდა ვერც კი ხვდება ყველაფერს ღამისთვის შემოინახავს..ყველაზე გაკვირვებული სახეები ბავშვებს ჰქონდა იმედი ჰქონდათ,რომ ბურდული ყველფერს თავზე დაიმხობდა მაგრამ რითი ვერ გაიგეს ამ ხალხმა,რომ ბურდული არ არის ესეთი?!ნელი სვლით წავიდა მდივნისკენ და ჩამოჯდა…ხელის ერთი მოძრაობით ჩამოასხა ვისკი და ერთი ყლუპი მოსვა..ესიამოვნა მთელს ორგანიზმს ესიამოვნა შიგნიდან.. –როგორ შეცვლილხარ ლიდია.._ხმა შუაგზაში გაუწყდა დემეტრეს,როდესაც თავიდან ბოლომდე კვლავ ათვალიერა ბურდული. –სტილი ისეთივე გაქვს..ყოველთვის ვგიჯდებოდი შენს სტილზე შუდარებელი ხარ..აბა როგორ იმგაზავრე?_აღფრთოვანების დამალვას ცდილობდა ლიკა თუმცა რამდენად გამოუვიდა ვინ იცის..ისე იყო ბურდული შეცვლილი,რომ ასეთი აღშფოთება მოსალოდნელი იყო.. –ჰაა ეხლა გაგვაგონე შენი ხმა როგორ მომენატრე შენ აზრზე არხარ!ხო ხო ვიცი,რომ არ გიყვარს ბანალურობა მაგრამმ მაინც.._სასაცილოდ გაიკრიჭა თათია და როდესაც ლიდიას სახეს წააწყდა ხმა გაკმინდა. –კიდევ ვერ შეეჩიეთ იმ ფაქტს,რომ კითხვებს,როცა მისმევენ ვერ ვიტან?_ირონიული მზერა მოავლო სულ ყველას და ნიკაზე შეაჩერა მზერა. –არ გინდა მკითხო,როგორ ვარ?_არც ნიკამ დაკლო სარკაზმი და ოდნავ წამოიწია მდივნიდან ისე,რომ ბურდულისთვის მზერა არ მოუშორებია. –რომ მდომოდა გამეგო როგორ იყავი,მერწმუნე აქამდე შეგეხიამებოდი._და კიდევ მე გადავიფიქრე ბათუმში წამოსვლა თქვენ წადით..ახლა ავალ და დავიძნებ დავიღალე. ^ ^ ^ მართლა არ ეგონა აქ თუ დახვდებოდა ნიკა..კი წარმოიდგენდა,მაგრამ გულს მაინც იმშვიდებდა,რომ თავსაც კი არ შეიწუხებდა აქ ჩამოსვლაზე დიდად.საერთოდ ვერ ხვდება რატომ გადადგა ეს ნაბიჯი და რატომ ჩამოვიდა აქ?იცოდა,რომ ნიკაც აქ იქნებოდა უბრალოდ არ უნდოდა თავი დაერწმუნებინა აამში სულ ესა..ამდენის წლის მეერე მაინც არ დაკარგვია ახვლედიანს სიმპათიურიი მხარებიი.. საერთოდ არ უნდა იმაზე ფიქრი რა შეიძლება მოხდეს..ეგ კი არა და ყველაფერი ძალიან უბრალო და ბანალური გონია..უბრალოდ რამოდენიმე დღე გაჩერდება აქ და კვლავ უკან დაბრუნდება ბერლინში ამდენი ხნით ვერ მოსწყდება გარემოს და კომპანიას მარტო ვერ დატოვებს...თანამშრომლების იმედი ყოველთვის ჰქონდა და ახლაც აქვს,მაგრამ როცა მფლობელი თავის სამფლობელოში იმყოფება სულ სხვა აურა ტრიალებს. უკვე საათზე მეტია სავარძელში ოთხად მოკეცილი წევს და თვალი დიდი მინის კარებზე აქვს მიშტერებული..ბოლოს აღარრც კი ახსოვს როდის იფიქრა ასე მშვიდად და წყნარ გარემოში..ალბათ კი არაა ხსოვს ბოლოს აასე წყნაარად მაშინ იყო,როცა ბექას ელაპარაკა ამავე ადგილას..მერე კი წავიდა და მასთან ლაპარაკიც კი საერთოდ წარსულს ჩაბარდა.. მისი ფიქრები კარზე კაკუნმა გაფანტა და დარღვია...ოდნავ შეავლო თვალი კარის ზღურბლს და,როცა კართან ბექა დაინახა ჩაეღიმმა...თუმცა მალევე დაუბრუნდა საწყის პოზიციას და ბექას თვალი აარიდა...მის წინ მოთავსდა კილასონია თითქოს მის წყობიდან გამოყვანას ცდილობდა. –საერთოდ არაფერს იტყვი?სულ არაფერს?_მეგონა,რომ რაც კი ხელში მოგხვდებოდა ყველაფერს დალეწავდი და ჩვენც ზედ მიგვაყოლებდი სათითაოდ.._აშკარა აღშფოთებას ვერ ჰფარავდა კილასონია. –ასეთი ცუდი წარმოდგენა გაქვს ჩემზე?_იქნებ სულაც გიჯი გგონივარ,რომელსაც საკუტარი თავის კონტროი არ შეუძლია?!_ოდნავ ტონს აუწია ბურდულმა და თვალებში ჩააშტერდა ბექას. –არც კი მითქვამს,ის,რომ გიჯი ხარ!_მე უბრალოდ ყველა ის თემა განვიხილე რაც კი შეიძლებოდა მომხდარიყო.._ხელის მიმიკების საშუალებით ცდილობა კილასონია ბურდულისთვის მისი ეიფროის ახსნას. –არ გიტქვამს მაგრამ გაიფიქრე!_და საერთოდ რატომ გგონიათ ყველას,რომ ყოველთვის რამე უნდა გაავფუჭო ვერ ვხვდები..აქ ცამოვედი ტქვენ სანახავდა და ტქვენ,როგორ მხვდებით?_იმის მაგივრად,რომ წყნარად და ნორმალურად ვისაუბროდ უაზრო კიტხვებით მიჭამთ ტვინს._უკვე საგრძნობლად უწევდა ხმას ბურდული და თავისი ემოციების დამალვასაც ვერ ახერხებდა. –აი ხედავ?არ შეცვლილხარ რაც ხარ ისევ ის დარჩი!ისევ ის გულქვა ადმიანი ხარ.._ბექამაც აღარ დათმო პოზიცია და ფეხზე წამოვარდა გიჯივით. –ჯობდა არ ჩამოვსულიყავი.დავიღალე თქვენგან საყვედურების მოსმენით._ბოლო ხმაზე დაირრიალა ბურდულმა და ხმაურზე სულ ყველა ოტახში შემოვარდა. –რა გაჩხუბებთ ხალხო?_უცმაბ სცადა დემეტრემ სიტუაციის განმუხტვა,თუმცა ამაოდ –დამღალეთ._თვალები აუცცრემლიანდა ბურდულს და ჩაწითლებული თვალებით ჩახედა ბექას თუმცაღა წამიერად,წამის მეასედში მოწყდა ადგილს შურდულივით და კარები ისე გაიბრახუნა,რომ სახლი მთლიაანდ შეინძრა. ^ ^ ^ საერთოდ ვერ ხვდება ეს რატომ დაემართა,როდის იყო ლიდია ტიროდა?მაგრამ თავი ვერ შეიკავა ვერაფერი მოუხერხა თვას და ა ასე უბრალოდ დაემხო ყველაფერი თავზე.ახლა ისეთი შეგრძნება აქვს ალბათ ვინმე,რომ დაიანხოს ისე მოკლავს ხელიც კი არ აუკანკალდება..ვერც კი ხვდება რატომ იმოქმედა ბექას სიტყვებმა ასე მასზე..მაგრამ ფაქტი ისა,რომ იმოქმედა..იქნებ კილასონია მართალია?და ბურდული ცდება?თუმცაღა არ უნდა ამის დაჯერება რომ თვითონ არს მტყუანი..სულ იმას ამბობს,რომ მართალი მხოლოდ თვითონ არის. მოულოდნელად იგრძნო ნაბიჯების ხმა უკან და სასწრაფოდ დახამხამა თვალები და წამს აეწვა თვალის გუგები მაგრად მოეჭიდა ვერანდის კიდეს და თვალები მაგრად დახუჭა. –ყელში ამოვიდა შენი უაზრო გამოხტომები უაზრო საუბარი და საერთოდ შენც ყელში ამოხვედი შენი სულელური საქციელებით..საერთოდ არ ფიქრობ აარფერზე?რამ აგგაბოროტაასე?რატომ იმძიმებ უარესად სულს?არ ფიქრობ იმ ადამიანებზე ვისაც უყვარხარ? თუმცაღა ვისზე უნდა იფიქრო?საკუტარი ტავის გარადა არავინ გიყვარს და არავის სცემ აპტივს!ეგოისტიხარ!ერთხელ მაინც არ გიფიქრია იმაზე რომ მიყვარხარ?ჰო ჰო მიყვარხარ არ მოგესმ!მაშინ, უბრალოდ,რომ წახვედი და საერთოიდ არც კი შემხმიანები ხარ გიფიქრია იმაზე არს განვიცდიდი და ვგრძნობსი?რათქმაუნდ აარა ლიდია ბურდული ხომ აარსდროს ფიქრობს._უკვე საგრძნობლად აუწია ხმას ახვლედიანმა და ყვირილში გადაიზარდა მისი საუბარი. –ოდნავ შეირხა ბურდული და ნიკასკენ შემოტრიალდა ხელებით დაეყრდნო დიდ და გრძელ მოაჯირს.ოდნავ გაქნია ტავი ორივე მხარეს და ბოლოს მზერა მის თვალებს გაუსწორა._წადი! არასდროს ჰქონია ბურდულს ასეთი ხმა..თვითონვე შეეშინდა იმ წამს საკუთარი თავის და ხმის.ახვლედიანსაც დატყო სახეზე გაოცება აარასდროს უანახავს ბურდულია სეთი და მითუმეტეს მისი თვალები ასეთ მდგობარეობაში. –შენ შენ...სიტყვებს ვერ აბავდა თავს ხელაია..რას გავხარ?რა გჩირს?_სახე საშინლად მობრიცა ნიკამ და ოდნავ გაიწია ბურდულისკენ ფრთხილად წაიღო მისის ახისკენ ხელები თუმცაღა ბურდულმა უკან დაიხია და თავი გვერდით გატრიალე. –უნებურად ჩაეღიმა ბურდულს და ნიკას გახედა._რა მჭირს?ცხოვრებით ვტკბები._უნებურად გაიწია მისკენ და ტუჩის კუთხეში დაუტოვა სველი კოცნა მერე კი ნელი სვლით დაუვა დიდ და გრძელ ვერანდას. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.