სიამოვნებისგან თვალებმილულული მერი დროდადრო ჩაიღიმებდა და მაგრად მოხვევდა კისერზე ხელებს დავითს

-თუ არ დამახრჩობ მადლობელი ვიქნები

-მაპატიე-ამოიკრუსუნა და თავი ზურგზე დაადო

-მერი ხო კარგად ხარ?-ნაბიჯები შეანელა

-ამაზე კარგად არასოდეს ვყოფილვარ-სახეგაბადრულმა უპასუხა და თვალები მილულა

უგულავამ ტუჩის კუთხეში ჩაიღიმა და უხმოდ განაგრძო გზა,ორივეს გული ისე გამალებით ძგერდა ალბათ მთელ ტყეში ისმოდა მათი აჩქარებული პულსი,მაგრამ ერთმანეთის არ ესმოდათ იმიტომ რომ ცდილობდნენ საკუთარი დაეოკებინათ.როგორც იქნა მდინარემდე მიაღწიე,იქ არავინ იყო ალბათ იფიქრეს მარტოც გამოაგნებენ გზასო და წავიდნენ.მერიმ ისკუპა და ჩამოხტა უგულავას ნეტარი ზურგიდან და იმხელაზე დაამთქნარა რა ტქმა უნდა უგულავას ხარხარიც დაიმსახურა და დაცინვაც,გაბრაზებულმა სარაფანი გადაიცვა,იქვე მიგდებულ შლოპანცში გაუყარა ფეხი და სახლისკენ კურტუმოსქნევით გასწია
-გეჩქარება სადმე?-უკნიდან მიაძახა დავითმა

-ჰო-ხმადაბლა უპასუხა

-ჰო,მიდი მიდი ლამარამ ალბათ დააბინავა უკვე ძროხები და შენ გელოდებიან მოსაწველად

-დეგენერატი ხარ!-შემოტრიალდა და კბილებში გამოსცრა

-რა მწირი ლექსიკონი გავს მერი,ნწ ნწ-სიცილით თავი გააქნია უგულავამ და მაისური მხარზე გადაიგდო

-ბოდიში თუ სალანძღავი სიტყვების მწირი ლექსიკონი მაქვს შენგან განხვავებით,მაგრამ იმდენი მაქვს რომ შენ შეგამკო!

-ენა მწარე დადიანო, თუმცა სახე და ტანი კი გაქვს კანფეტივით,იფ იფ-აათვალიერა მისი სექსუალური სხეული ტუჩი გაილოკა და ნერწვი ხმაურით გადაყლაპა

გულში რაღაც ჩაიდუდღუნა მერიმ და გზა გაბრაზებულმა განაგრძო,უკან მიყვებოდა სიცილით უგულავა და თან რაღაც სიმღერას ღიღინებდა მერის გასაღიზიანებლად.
რამდენიმე წუთის წინ განცდილი სასიამოვნო გრძნობები გაახსენდა,და სიამოვნებისგან სახეზე ღიმილმა გადაურბინა.უკან გატრიალდა ცოტახანს გაღიმებული უყურა უგულავას შემდეგ მისკენ გაექანა და მაგრად მოეხვია,მანაც საპასუხოდ მოხვია თავისი ძლიერი მკლავები და ჰაერში აიტაცა დადიანი.

-მერი,მერი! კარგად ხარ?-თვალები გაახილა დადიანმა და ღმად ამოიხვნეშა როცა გააცნობიერა რომ ეს მხოლოდ მისი ილუზია იყო და მეტი არაფერი.

-კი,კი ნინჩო კარგად ვარ-გაუღიმა და გვერდით გაიხედა-სადარიან ბიჭები?

-გარეთ ზიან კარტს თამაშობენ თან ვიღაცეებიც გადმოვიდნენ მეზობლები არიან მგონი,ნამდვილად კარგად ხარ?

-კი გოგო კარგად ვარ

-რა მოხდა შენსა და დათოს შორის? ლაპარაკეთ რამეზე?-ბალიში კალტაში ჩაიდო და საწოლზე წამოსკუპდა

-ეგ ხო ვერაა რა,რაზე უნდა ელაპარაკო მაგას საერთოდ? ყველაფერზე ღადაობს ხომ იცი?

-კაი რა, ტიპია ეგეთი თორემ გული აქვს გადასარევი,ყავა გინდა? წავალ ავადუღებ და ამოგიტან

-არა,მოიცა მეც ჩამოვალ-ფეხზე წამოხტა და სამზარეულოში ჩავიდნენ
სახლში არავინ იყო მათ გარდა,ლამარა თავის დასთან იყო წასული,ტამარა და რევაზი კი სასწრაფოდ დაბრუნდნენ თბილისში.ყავა მოიდუღეს და ბევრიც იჭორავეს.1000 რჩევა მისცა ნინჩოს თუ როგორ უნდა "დაეკერა" ქმარი მერის,თუმცა დადიანისთვის ეს სრულიად მიუღებელი იყო
-სექსი არ გაქვთ?-პირი დააღო ნინჩომ

-შენ დაგავიწყდა რა პირობით გავყევი ცოლად?

-ვერ ხართ თქვენ გოგო,რა პირობა რის პირობა,ხოდა ორივეს მოგეხაზათ! შეგიყვარდათ ერთმანეთი!

-ჩუმად გოგო,არ გაიგონონ-ტუჩებზე ხელი აიფარა მერიმ და გაიცინა
-ადექი და უთხარი მერი!

-ხო არ გაგიჟდი? რა უნდა ვუთხრა გოგო!-ფეხზე წამოფრინდა

-ვის ვინ რა უნდა უთხრას?-ოთახში ბიჭები შემოლაგდნენ,უგულავამ გაკვირვებულმა გადახედა მერის

-არაფერი-დაიბნა და კისერი მოიქექა

-ბიჭებო გავედით!-ბრძანება გასცა ნინჩომ,ორივეს ხელი დაავლო და დატოვეს სამზარეულო

-ხდება რამე და არ ვიცი?-სახე დამანჭა დავითმა და გაიცინა

-არაფერი,წავედი მე დასაძინებლად-უხერხულობისგან კინაღამ ადგილზე მოკვდა

-ნუ ხვანცალებ და ნუ იბნევი,თუ გაქვს რამე სათქმელი მითხარი

-კი მაქვს! დეგენერატი ხარ!-დაუღრიალა და ოთახში ავარდა

-თვითონაც არ იცოდა რატომ მოიქცა ასე,მაგრამ აღიზიანებდა ის ფაქტი,რომ უგულავა სიტყვასაც არ ამბობდა სიყვარულზე,არუნდოდა უიმედოდ ყვარებოდა. სააბაზაოში შევარდა და ცხელმა შხაპმა ცოტა აზრზე მოიყვანა.იმ საღამოს აღარ გამოცენილა დათო.ჰამაკში იწვა და ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას გაყურებდა

-კიდე ვერ უთხარი ?-სკამზე ჩამოჯდა კასპერა

-ვერა ბიჭო-გაეცინა-რო ვხედავ ისე ვიბნევი მაგ თემაზე ვერ ვებაზრები ტო,აი იმენა მაგრად გამიჩალიჩა შენ ძმობას ვფიცავარ-წამოდგა,თავი მოიქექა და გაეღიმა

-ჰააჰ,იმენა ასეთი არ მახსოვხარ ბიჭო,რა გიქნა მაგ გოგომ აზრზე ხარ?-მასაც გაეცინა

-სასწაული ვინმეა ბიჭო,მაგრად ხო მევასება,მაგრად ხო მიყვარს და იმენა მაგის გარდა რო არავიზე ვფიქრობ იცი?-ისევ ჩაეღიმა-მომიკიდე რა-სიგარეტი მიუშვირა და ღრმა ნაპასი დაარტყა

-უნდა უთხრა ბიჭო,იმენა ხო აზრზე ხარ გოგოსაც ეტყობა რო მაგრად ევასები,იმენა მაგრად

-ჰო ,ოღონდ ხო იცი რო ისე ვერ ვეტყვი მარა არც ვიცი როგორ ვუთხრა,დამეხმარე რა რამე მომაფიქრებინე

დილით მერის ხმაური მოესმა,თხელი პენუარის ამარა გავარდა აივანზე

-მერიემ მიყვარხარ!-მთელ ხმაზე ღრიალებდა უგულავა და იკრიჭებოდა-ნინჩო,კასპერა და ნიკა კი უყურებდნენ და სიცილს ვერ იკავებდნენ

-რა დალია ამან წუხელ?-შუბლზე ხელი მიირტყა მერიმ და თავი გააქნია

-სიყვარულის ელექ,თუმცა წუხელ კი არა უკვე დიდი ხანია გადაკრული აქვს-სიცილით უთხრა კასპერამ

-მთვრალი არ ვარ,პროსტა მაგრად მიყვარხარ შენსთავს გეფიცები,აი სასწაულად მევასები

დადიანი დამუნჯდა,თავიდან ეგონა მთვრალი იყო,თუმცა მერე მიხვდა რომ სრულიად ფხიზელი იყო და ეს რომ გააცნობიერა გულში 1000ჯერ იყვირა იხტუნავა და იწივლა,თუმცა რეალურად წარბიც კი არ შეუხრია,ეგონა ეს მისი მორიგი იდიოტური ოინი იყო და მხოლოდ სექსი უნდოდა და ეგონა ამ სიტყვების მერე დაიმსახურბდა

-არაფერს იტყვი?

-არა

-გაიწიე მოვდივარ!

-გაგიჟდი? გადავარდები ბიჭო! დამაცადე მე ჩამოვალ

-იქნება და დააცადო შე ქალო სპაიდერმენობა უნდა ბიჭს-სიცილით უთხრა ნიკამ

როგორც იქნა ბევრი წვალების შემდეგ ორივე აივანზე იდგა და ერთმანეთს გაშტერებულები უყურებდნენ

-დათო,საერთოდ არ ვარ ხუმრობის განწყობაზე

-არც მე-სრულიად სერიოზული იყო

რამდენხნიანი პაუზის შემდეგ მისკენ გაიქცა და მაგრად მოეხვია უგულავას,მანაც გაიცებულმა და გახარებულმა მოხვია მკლავები,თუმცა ამჯერად ეს ილუზია კი არა რეალობა იყო,რომელიც ორივეს აბედნიერებდა
-კარგით გეყოფათ ჩამოდით ეხლა, ვკვდები ისე მშია,ამსაღამოს ისიყვარუულეთ მერე-აწუწუნდა კასპერა

სიცილით ჩავიდნენ დაბლა,ისეთი ბედნიერები იყვნენ ჭამა სულ არ ედარდებოდათ.დღე მხიარულად გაატარეს.
-მიყვარხარ,მიყვარხარ,მიყვარხარ და კიდევ 10000ჯერ მევასება მაგრად,იმენა გამიჩალიჩე-მერის ყელში ბუტბუტებდა უგულავა და წელზე ეხვეოდა

-დათო მეც მიყვარხარ-სიცილით უთხრა და ცხვირზე უჩქმიტა

-აგაშენა ღმერთმა!-ხელები მაღლა აწია და მოუღიტინა

დატომ დროაო დავიძინოთო და ოტახში ხელში აყვანილი ააქანა. ტუჩებში ეცა და გემრიელად დაუკოცნა გაბერილი ბაგეები,შემდეგ ტუჩიდან ყელზე გადაინაცვლა საბოლოოდ კი მერდზე შეჩერდა და ამღვრეული თვალებით ჩახედა სიამოვნებისგან თვალებმილულულ მერიემს რომელსაც მთელი სხეული უცახცახებდა მხოლოდ გაურკკვეველ ბგერებს წარმოთქვამდა.უგულავამ ეს თანხმობად მიიღო და მის ფეხებშუა მოექცა.მთელი სხეული დაუკოცნა,მერი სასწაულ სიამოვნებას განიცდიდი,ეს მისთვის პირველი იყო და არასოდეს წარმოიდგენდა თუ ასეთი სასიამოვნო იქნებოდა,თუმცა რამდენიმე წამში რაღაც მტკივნეული იგრძნო და მუცელი აეწვა,ღმად ამოიკვნესა ტკივილისგან და ამასობაში უგულავაც გვერდზე გადაწვა აქოშინებული.ოთახში მხოლოდ მათი გახშირებული სუნთქვა ისმოდა.
-როგორ მიყვარხარ ვაბშე აზრზე არახარ მერი-სახე დაუკოცნა და გულზე აიკრო.ხმა ვერ ამოიღო ისე ეწვოდა მუცელში რაღაც,ეგონა ცხელი ადუღებული წყალი ჩაასხესო.

-კარგად ხარ?

-კი,კი-სუსტად მოიკრუსუნა და მოკუნტა ემბრიონის ფორმაში

-რამ გტკივა? მაპატიე მერი-ხელი დაუსვა სხეულზე

-არაფერია საპატიებელი,გამივლის-გაუღიმა და ნიკაპზე აკოცა

ისეთი ბედნიერი იყო მთელი დღის განმავლობაში დადიანი რომ სიარულის ნაცვლად დაფრინავდა,ნინჩოს მოუყვა წუხანდელი და კარგადაც დაცინა გამოცდილმა ქალბატონდა

-რას დამცინი გოგო-გაბრაზდა,თუმცა მალევე გაიღიმა

-როგორც იქნა თქვენც მოისვენეთ და ჩვენი ტანჯვაც

დასრულდა,კიდევ კარგი თორე შენი საცოდაობიტ აღარ ვიყავი რა-სიცილიტ თქვა და ცხელი ყავა მოსვა

-დამპალო,გარყვნილო - უჩქმიტა მაგრად





_____________

მაპატიეთ ბავშვებო,მართლა ვერ მოვასწარი და ვერ მოვახერხე მეტი,გპირდებით არარ დავაგვიანებ,სიყვარულით ანუკი !!! <3