ნისლებში ჩამალულა მთვარე,ცივი ნიავიც ქრის და სათუთად მირხევს კულულებს,ირგვლივ სასიამოვნო სურნელი ტრიალებს,და გული თავდავიწყებას მიეცა.ულამაზესი ღამე,ცაზე დაკიდებული ულამაზესი მნათობი რომანტიკული გარემო მაგრამ მე ვარ მარტო,მე და მთვარე... მთვარე კარგი მესაიდუმლეა,ის არასოდეს გაგცემს,და დინჯად მოუსმენს თითოეულ სიტყვას....ათასი ფიქრი მიტრიალებს გონებაში,ბექას რომ გავყვე მეც დავიტანჯები და მასაც დავტანჯავ.რა ვქნა??ციცის ნომერი ავკრიბე და დავურეკე.
-ციციი როგორ ხარ??
-მარიიიააამ. იმხელაზე შეჰკივლა ტელეფონი გავწიე
-რას ბღავიხარ ქალო?სად ხარ?
-კლუბში ვარ.რაგჭირს რანაირი ხმა გაქ??????
-ბექამ ცოლობა მთხოვა და ბეჭედი დამიტოვა,ერთი კვირა მაქვს პასუხის სათქმელად.
-რააააააა ღადაობ?????
-არა და რა გაბღავლებს მეტკინა ყური.
-რაუნდა უთხრა?
-არვიცი....ძლივს ამოვიკნავლე
-გოგო კარგად დაფიქრდი,ხვალვე ჩამოვალ და რამე არ მიქარო თორე ვერ გადამირჩები ყიფიანო!!"
-აუფ კაი წავედი მეძინება.მალე ჩამო სიხარულო.
-კაი გვრიტოო გკოცნიიი ბევრს




-ციცი რაო მარიამმა???(ანდრესი)
-ბექას ხელი უთხოვია და ბეჭედი მიუცია,პასუხს ერთკვირაში ელის.უცებ ვაჯახე.
-მაგას მოვ*** კარგის ტ*** არ ვაცოცხლებ ბო** შვილი ვიყო.კოპები შეკრა ანდრესმა და კლუბიდან თავქუდმოგლეჯილი გავარდა,ვურეკავდით და არ იღებდა ბოლოს როგორც იქნა დავუკავშირდით და სასწრაფოდ ვიყიდეთ ბილეთები საქართველოში ჩამოსასვლელად,ანდრესი ის ძველი ანდრესი არ იყო,ჩაფიქრებული დადიოდა,რაღაც გეგმა ჰქონდა უეჭველი.რამდენი ვეჩიჩინეთ მაგრამ შეაყარე კედელს ცერცვი.მაგრამ მერე თვითონ დაფქვა ყველაფერი და გეგმა გაგვაცნო,გეგმის მიხედვით მე მარიამთან ვიქნებოდიი დანარჩენებსაც ჰქონდათ პატარ-პატრა მისიები...
როგორც იქნა ჩამოვიდა გუნდი მისიით "მარიამი ანდრესის გახდება"-ს განსახორციელებლად!!!აეროპორტში დავიშალეთ გეგმის მიხედვით,მე მარის დავადექი.
-ჩემიიი ცქნაფაააა გოგოოო ჩამოსულააა!!!!!(მარიამი)და ეცა ციცის
-მომენატრე გიჟოოო,როგორ მაკლდი ვერცკი წარმოიდგენ!!!და ლოყები აუწითლა მარის.
მთელი ღამე მასლაათში გაატაარეს,ბოლოს ციციმ მარიამს უთხრა.
-მარ იცი ანდრესს ცოლი რო მაყავს???აუ რამაგარი გოგოა იციი??
-რააააააა თვალები გაუფართოვდა მარიამს და დაიწყო ცხარე ცრემლებით ტირილი.-ვინ არის???უყვარს ხო??
-უყვარს თან როგორ!გიჟდება მაგაზე,მაგრამ გვიან მიხვდა რო უყვარდა და ეხლა ბრძოლობს რო მოიპოვოს და არავის დაუთმობს!!!!
-ბედნიერებას ვუსურვებ,ამოიხრა მარიამმა.
ვერაფრით მოხუჭა თვალი და ბაღში გავიდა სასეირნოდ,ყურსასმენები მოირგო I go to sleep -ს უსმენდა,ისე ეტკინა,მთელი დაგროვილი იმედგაცრუება ყელში ბურთივთ დააწვა,და ცრემლებმაც ჩანჩქერივთ იფეთქეს...მარიამი საწყლად მიყუჟულიყო ბაღის ჩაბნელებულ კუთხეში და თავს იწყევლიდა იმიტომ რომ არსებობდა!დაიხ,მას ტანჯავდა ტკივილი და ბრაზი!ბრაზი საკუთარ უბედობაზე!SMS მოუვიდა:
-"ჩემო პატარავ არ უხდება შენს თვალებს ცრემლი,შენს ბაგეს სიჩუმე,შენს ტუჩებს მწუხრი,მინდა ბედნიერებამ გაგიპოს ბაგე,ლოყებში ნაჩხვლეტები გაგიჩნდეს როგორც ადრე!"
მარი ჩააფიქრა ამ ესემესმა,თუმცა თავი გააქნია თითქოს ცდილობდა ამ ფიქრებისგან დაეცალა გონება,ციოდა მაგრამ სახლში არ შედიოდა ჯიუტად უყურებდა ჰორიზონტს მუსიკის ჰანგებს ყურს უგდებდა და მთვარის სილამაზით მონუსხული იჯდა...
ისევ ესემესი იმ უცხო ნომრიდან "გარეთ ცივა ტკბილო,შიგნით შედი შენი ავადმყოფობა ახლა ნამდვილად არ მაწყობს"
მარი უკვე სერიოზულად აღელდა,ადგა თვალი მოავლო ბაღს ის ვიღაც უეჭველი უყურებდა აბა ისე როგორ მიხვდებოდა სადიყო და რასაკეთებდა.ადგა და სახლში შევიდა,საწოლში ჩაწვა და უნდა დაეძინა რო ისევ მოვიდა ესემესი.
"ჩემი ჭკვიანი გოგო ხარ შენ!ტკბილი ძილი ჩემო სიხარულო გკოცნი ბევრს!შენი ბიჭიიი!!!"
მარიმ თავი გააქნია და ძილის ბურანში გაეხვა.(რაიცოდა რო ამ უცხო ნომრის მიღმა ანდრესი იმალებოდა)
დილით ადრე ავდექი ყურსასმენები მოვირგე და ძალიან ბევრი ვირბინე,ნერვები მეშლებოდა რომ ანდრესს ცოლი მოჰყავდა,მერე ვიფიქრე რომ დავთანხმებოდი ბექას ცოლობაზე.
საშინელი სიცხეები იყო 15ივლისი იყო,ბუღი ასდიოდა ბათუმს,დაღლილი მივედი სახლში აბაზანა მივიღე და საწოლში ჩავწექი.ცოტაც და ჩამეძინებოდა რომ არა ციცი.
-აუუუუუ მარიააამმ რადროს ძილია!!!აეგდე საშოპონგოდ წავიდეთ,სასწრაფოდ!
-აუ ციც ხვალ წავიდეთ რა ფლიზ,ეხა მეძინება!
-კაი როგორც გინდა.
ძილი გავაგრძელე,მაგრამ....ცივი ყინულებიანი წყალი დამასხა ციციმ!
-აუ ციცი რა მასხარა ხარ!!თუ დაგიჭირე ყელს გამოგჭრი!!
-აბააა მოდი!
-რადებილი მყავხარ რააა
-ჩქარა ჩაიცვი რადროს ხუმრობა,მართლა წამო სერიოზულად გეუბნები!
-კაი თორე რა ამოვა შენი ყბიდან.


ციციმ მთელი სავაჭრო ცენტრი შემომატარა,ვარდისფერი კაბა იყიდა,ძალიან სადა ჩანთა ფეხსაცმელები და აქსესუარები.
-მარიამ ახლა შენი ჯერია.
-ჯერ მითხარი სად უნდა წავიდეთ,მერე კი გეტყვი რას ჩავიცვამ.
ციციმ თვალები მოჭუტა და ამათვალიერ-ჩამათვალიერა.
-ჩვენ გვჭირდება თეთრი ჰაეროვანი ნაზი და სადა კაბა.
-თეთრი არ მინდა გოგო!(და ტუჩები მოვბრუცე)
-ნუ ბუზღუნებ მარიამ რააა,ესეა საჭირო ალბად რო ვამბობ დამიჯერე.
ვიყიდეთ თეთრი გრძელი კაბა,მკერდთან მოჭერილი ქვევით კი ოდნავ გაშილი.ციცი უცნაურად იქცეოდა წამდაუწუმ ტელეფონზე ლაპარაკობადა.
დილით ჩამეძინა,10საათზე გამეღვიძა მაინც გატავწყვიტე სავარჯიშოდ წასვლა მაგრამ ვინ გავაცადა,ციცი შემოვარდა კაბებით,ფეხსაცმელებით.
-სად მიიპარებოდი მარი?
-სავარჯიშოდ.
-გადაიდო ვარჯიში.ჰე დაჯექი ვიზაჟისტი მოვედი აქ.
-შენ სულ გარეკე?რა ვიზაჟისტი მოგოინდა?
-ჩუუუუ!!!დაჯექი პროსტა და კითხვებს ნუ სვამ.
-თმა გამიშალა,თვზე თეთრი გვირილების გვირგვინი დამადგა.
-აუ ციცი რას ჩალიჩობ გამარკვიე?ეს გვირგვინი რასაჭიროა?
-ყველაფერს თავისი დრო აქვს ძვირფასო!და მიდი ეხლა კაბა ჩაიცვი იქამდე მეც მოვემზადები.
-მოგკლავ ციციიიიიიიიიიი!
-პირიქით ბევრს მომეფერები
კაბა ჩავიცვი,თავი პრინცესა მეგონა,თეთრ კაბაზე ნაზად იშებოდა ჩემი კულულები,მსუბუქი მაკეაჟი.სარკის წინ ვტრიალებდი და ვიღიმოდი,მაგაგრამ რატომ?ეს არ ვიცი.
-ვაუუუ რა ლამაზი ხარ მარიამ!ქალღმერთს გევხარ!!!(ციციმ გულში ჩამიკრა და ატირდა)
-ციცი რატომ ტირი?ვკვდები და მიმალავთ თუ რახდება??
-პირიქით ჩემო კარგო ახლიდან იბადები შენ!ხოლო ეს ბედნიერების ცრემლებიაა!!!
-ვერაფერი ვერ გავიგე
-მალე გაიგებ ძვირფასო.ეხლა კი წავიდეთ თორემ დავიგვიანებთ....პრინციპში პატარძალმა უნდა დაიგვიანოს ჩუმად ჩაიფხუკუნა ციციმ და კიბეზე ჩამავალ მარის დაეწია.
უკვე საღამოს 6საათი იყო იმდენიხანი პფანჭავდა ციცი მარიამს. ეზოში მანქანა ელოდებოდათ,მანქანიდან რეზი გადმოვიდა ციცის საქმრო.
-ვაუუუ მარიამ რამაგრად გამოიყურები გადარევ ერთ პარტია ხალხს.
-აუუ ვერაფერი ვერ გავიგე რააა.რა ნამიოკებით მესაუბრებით.
-ჩქარაააა დავაგვიანეთ ჩახტი მანაანაში მარ.

-ერთი საათია მივდივართ...ხალხო არ მოვედით??
-ნუ ჩქარობ მარ მალე მივალთ (რეზი)
-მარიამ ეს გამომართვი და ხელშ გეჭიროს!ეშმაკურად ჩაუკრა ციციმ თვალი მარიამს და გვირილების თაიგული დააჭირა.
-ეს რაღად მინდა გოგო???!!
-დაგჭირდება,და ნუ ტლიკინებ.აიიიი მოვედით შეკივლა ციციმ.
-ზღვაზე რაგვინდა გოგო??(მარი)
-ჩუუ და წყნარად იყავი,დამშვიდდი ეხლა და არ ინერვიულო!
-ნუ მაშინებ გოგო(მარი)
-კაი კაი რას ქოთქოთებთ გაუთხოვარი ქალებივით დამშვიდდით ვაა(რეზი)
მანქანიდან გადმოვიდა ციცის კარები გაუღო გადმოიყვანა,მერე მარიამი გადმოიყვანა.მარიმ თვალი მოავლო არამარეს...მღელვარე ზღვა რომელშიც უამრავი ფერი იღვრებოდა,ნაპირამდე მიმავალი გზა ვარდის ფურცლებით იყო ნაჩვენები,ნაპირას პატარა მაგიდა იდგა,სადაც ახლგაზრდა ქალი იდგა და თბილად იღიმოდა.მარი აზრზე არ იყო რახდებოდა,თვალებს აქეთ-იქეთ აცეცებდა....ზღვაზე დასასვენებლად მყოფი ადამიანები მაგიდასთან შეკრებილიყვნენ,მხოლოდ ვიწრო ბილიკი ჩანდა რომელზეც წითელი ვარდის ფურცლები იყო გაფანტული,მარი სახეგაბადრული უყურებდა ყოველივეს,და ვერ მიმხვდარიყო რახდებოდა,უკნიდან ნაცნობი ამავდროულად მონატრებული ხმა მოესმა.
-მარიამ ძალიან ლამაზი ხარ!
მარი ნელა მოტრიალდა და ნახა მისი ერთადერთი სიყვარული,მისი ოცნება.....დიახ მის წინ ანდრესი იყო...შავ სმოკინგში გამოწყობილი და ხელში სისხლივით წითელი ვარდები ეჭირა.მარის ცრემლები მოადგა,ამდენი ხნის მონატრება გულზე მოაწვა და ანდრესის მხარზე ატირდა.ანდრესი კი მთელი ძალით ეხვეოდა მარის,რომელიც მის მკვლავებში გარინდულიყო.მარის ეგონა ანდრესის ქორწილში მოიყვანეს და ეს ტკიოდა,ტკიოდა რომ სხვა ქალთან ნახავდა.მაგრამ განა ასე არიყო??ის მართლაც ანდრესის ქორწილში იყო თუმცა თვითონ არ ყოფილა სტუმრის ამპულაში.
-მარიამ დროა ყველაფერს აეხადოს ფარდა,უნდა გითხრა ის რასაც შენს მიმართ ვგრძნობ,მე შენ მიყვარხარ!!!მაგარმ ეს არარის მხოლოდ სიყვარული,ეს გრძობა ბევრად აღემატება სიყვარულს.შენ ხარ ჩემი ოცნების ქალი მხოლოდ შენთან წარმომიდგენია მომავალი....მინდა შენ გერქვას ჩემი შვილების დედა...მინდა ყოველ დილა შენთან ერთად იწყებოდეს და მთავრდებოდეს!მიყვარხარ!ყოველთვის მიყვარდი მაშინაც როცა ავად იყავი და შენს სასთუმალთან ვათევდი ღმეს,მაშინაც როცა პარიზს ერთად ვათვალიერებდით,მაშინაც პირველი კოცნა რომ მოგპარე!დიახ მიყვარდი უბრალოდ ამაში ვერ ვუტყდებოდი საკუთარ თავს!ქეთა კი უბრალოდ სისულელე იყო მან იცოდა რომ მიყვარდი და ბოლოს მაშინ შევხვდი შენ რომ დატოვე პარიზი.
მარი მიყვარხარ და ჰაერივით მჭირდები ცოლად გამომყვები???
მარი მთელი ამხნს განმავლობაში გაოცებული უსმენდა ანდრესს.
-თანახმა ვარ!!!გამოგყვები ცოლად!!!ანდრესმა ხელში აიტაცა მარიამი და ცრემლისგან დაცვარულ ლოყებს უკოცნიდა,თან ყურში ტკბილ სიტყვებს ეჩურჩულებოდა მარი კი სახეგაბადრული იყურებდა მის საყვარელ მამაკაცს.
ხელი ზღვის პირას მოაწერეს...სიყვარულს ასხივებდნენ ორივე მათგანი...
-შეგიძლიათ პატარძალს აკოცოთ!გამოაცხადა ქალმა...ამდრესმაც უკვე მისი კანონიერი ცოლი ხელში აიყვანა და მის ბაგეებს დაეწაფა...
საღამს ანდრესმა მარი ხელში აიტაცა და იახტაში ჩასვა წავიდნენ სამოგზაუროდ....ორი კვირის განმავლობაში ერთამანეთის სიყვარულით ტკბებოდნენ...ანდრესსის მშობლები თბილისში ცხოვრლბდენ ამიტომ იქ წავიდნენ.მარიმ როგორც იქნა იგრძნო ოჯახური სითბო და ალერისი რაც აკლდა,ის ბედნიერი იყო....ჯვარიც დაიწერეს ამჯერად ულამაზესი თეთრი კაბა ეცვა,ბავშვობაში რომ ოცნებობდა....უბედნიერესი იყო,ანდრეს უყვარდა ძალიან ძალიან ამას მისი თვალებიც ამტკიცებდნენ...ყოველი დილა ერთმანეთის ალერსით იწყებოდა...
დილით როცა ანდრესს გაეღვიძა მარი გვერდით არ ეწვა.
-ჩემი ტკბილი გოგოო სად არის??(ანდრესი)მარი სააბაზანოდან გამოტანტალდა.
-მარი ხო კარგად ხარ?ფერი არ გადევს???
-კარგად ვარ წუუ.
მარიმ ქმარი სამსახურში გაუშვა,ციცის დაურეკა რო მოსულიყო და ფეხმძიმობის ტესტი მოეტანა.



-რასაკეთებ გოგო ამდენი ხანი???ნერვიულობდა ციცი.
-პატრა გვეყოლებააა!სახე გაბადრულმა ჩაეხუტა ციცის.
-აუ დეიდა გავხდები რამაგარიაააააა!!!

როცა ამდრესმა გაიგო რომ მამა ხდებოდა სიხარულით ცას ეწია,მარის ხელში აფარფაგებდა,ანებივრებდა...ღამის 3-4საათზეც კი დაუზარებლად დგებოდა და მიდიოდა მაღაზიაში და ამას სიამოვნებით
აკეთებდა..სამი ტყუპ ვაჟკაცს ატარებდა მარიამი მუცლით.

5 წლის შემდეგ მარიამი და ანდრესი სკვერში სხედან თავის შველებთან დემეტრე,სანდრო,ლაზარე და ბარბარესთან ერთდ...
აი ეს არის ბედნიერება...ცხოვრება კლდესავითა,მარიამმა ბევრი ტკივილი გადაიტანა,ახლაკი თავის ოჯახთან ერთად დგას კლდის წვერზე და არაჩვეულებრივი ხედით ტკბება....



დასრულდა ჩვენი ისტორია,მოვლენები ცოტა დავაჩქარე...მადლობა ვინც კითხულობდით,ეს ჩემი პირველი ისტორია იყო..იმედია მოგეწონათ!!!!♥♥♥♥