ტკბილო,მწარეს სეუყვარდი!(4)
-ნუთუ პასუხის ღირსიც არ ვიყავი_ისე ახლოს იყო გადრანი მის სახესთან მის სუნთქვას სახეზე გრძნობდა,მწვანე თვალები ჯიქურად უყურუბდნენ და აბნევდნენ... -არა_მოკლედ მოუჭრა და არანაკლებს ირონიულად გაუღიმა,საშინლად სტკიოდა მკლავი,მაგრამ ამას მას არ დაანახებდა,ელენეც თვალებში ჩააშტერდა და გაუსწორდა... -რა ჯიუტი ხარ ფისო_ სპეციალურად არ უშვებდა და უფრო უჭერდა,რომ გამეტეხა,მაგრამ ვერა,მისი გამოტეხა მშობლებსაც უჭირდა და გადრანი ვინ იყო,ელენეს ცრემლები ენახა... -ჰაჰ ფისო..._ჩაილაპარაკა და მკლავი გამოგლიჯა,ჩანთა გაისწორა,ერთი აათვალიერა და წავიდა,იქვე ნია დაინახა ვირაც ბიჭს დადებილებული სახით უსმენდა და დორბლებს ყრიდა,სწრაფად ჩავლო ხელი და გამოიყვანა... -გვაგვიანდება_გაბრაზებულმა მკაცრად ჩაილაპრაკა და ნია გაათრია -ე ე ელენე გამიშვი მტკივა_საწყლად მაოიკრუსუნა და თვალები აუცრემლიანდა,ასეთი ნიას დანახვაზე გონს მოეგო,ბრაზი მთლიანად გაუქრა,დაქალს ჩაეხუტა და ყურში ჩასჩურჩულა „ბოდიში“,ნიამაც მოხვია სუსტი ხელები და თავი გულზე დაადო მასზე საკმაოდ მაღალ დაქალს... -რაო გადრანმა_მის ხსენებისას საშინლად გაღიზიანდა... -არაფერი_მოკლედ უთხრა და მიახვედრა,რომ ამაზე ლპარაკი არ უნდოდა -დევდარიანმა ნომერი გამომართვა_საყვარლად ჩაიღიმა და ტავი დაბლა დახარა,ამზე ელენს გაეცინა და დაქალი მიიხუტა -რაზე გელაპარაკა? -არ ვიცი სახეზე ვუყურებდი,არაფერი ამხსოვს_ამაზე ორივეს სიცილი უტყდა -ოხ ნია_კარებზე დააკაკუნეს და მანანას ზღურბლზე გამოცნეას დაელოდნენ... *** -ეე ძმებო მაგარი „ვეში“ ვიყიდე,ვაფშე ახალია_გახარებული შემოვარდა დათუნა და პატრა ცელოფანში თეთრი ფხვნილი აუფრიალა სახეზე საბას... -არ მინდა(საბა) -არც მე (დემეტრე_საბასი არ გაჰკვირვებია რადგან,ხშირად არ მოიხმარდა,აი დემეზე კი თვალები გადმოუვარდა -რა? შენ არ გინდა?ვერ დავიჯერებ!(დათუნა) -არ მინდა და ვსო(დემტრე) -ახალი ამბავი გაიგეთ?(საბა) -რა ამბავი?(დათუნა) -ონიანი გადმოვიდა ამ უბანში(საბა)_ამ გვარზე ყველა გაჩუმდა, ორივეს დაებერათ ძარღვები და მუშტები შეკრეს -რაო, არ მეყო რაც მცემეთო?_საზიზღარი ხმით ჩაილაპარაკა დემტრემ და ბოროტულად ჩაიცინა... -დემე,სიტყვა დავდეთ,რომ აღარ ვეხებით(დათუნა) -მე არანაირი ფიცი არ დამიდია,თქვენ დადეთ ჩემს არ ყოფნაში(დემე) -აუ კარგით ახლა რა ისევ ჩხუბი უნდა დავიწყოთ,მოვრჩეთ გაბრიელზე ლაპარაკს(საბა) -კაი,ისე ვინ იყო ის ლამაზი გოგო(დათუნა)_ელენს გახსენბაზე ცაეღიმა დემეს და საზურგს მიაწვა... -ჩემი მფარველი ანგელოზი_ამოიფრუტუნა და თვალები დახუჭა -შორს ნუ შეტოპავ(დათუნა) -ვეცდები -მე შევტოპე უკვე(საბა) -ელენეს დაქალი ხო_თვალებდახუწულმა უთხრა დემემ -ვახ ჩემი...ხოო...იმენა სერიოზულ შარში ვართ შე**ა(საბა)_თავზე დაიდო ხელები და მდივანზე გაწვა... -ნეტა ასეტ შარში ვიყოთ სულ_ჩაიცინა დემე და თავი წამოსოწია_ადექით,მივულოცოთ გაბრიელს გადმოსვლა_ირონიულად ჩაიცინა და სახლი დატოვეს... *** -გოგო ხვალ ინგლისურს ხო გადამაწერინებ?(ნია) -კი,არ დაგავიწყდეს სენ კონსპექტების გამოგზავნა,თავს მოგაჭრი იცოდე(ელენე) -არა,უი შეხედე ეს დემეტრე არაა?(ნია)_ელენემ თავი გააბრუნა და დაინახა,როგორ სცემდა დემე ვიღაცას,მაგრამ არც ის აკლებდა... -მე რა ვქნა,დროზე წამოდი_ხელი მოკიდა და წაიყვანა... -ნია(საბა)_ელენემ თავლის დახამხამება ვერ მოასწრო ისე გაჩნდა ნია საბას წინ,კბილები დააკრაჭუნა,როგორ უნდოდა,აქაურობას გასცლოდა და არ ენაა მეორედ დემეს სახე,ყველაფერს მისცემდა,ოღიონდ არ ენახა,თვითონაც არ იცის რატომ აღიზიანებს ამ დონეზე მისთვის სრულიად უცხო ადამიანი,რომლის მოლოდ სახელი იცის,მაგრამ მინდა გითხრათ,რომ მოსმენილიც ბევრი აქვს და კარგი მასზე არავის არაფერი არ უთქვას... -საბა_ხელი გაუწოდა და გაუღიმა,რა ლამაზი ღიმილი ჰქონდა... -ელენე,სასიამოვნია_ელენმაც თბილად გუაღიმა და თვალი მოჩხუბარ ბიჭებისკენ გააპარა -ჩემთვისაც_წინ გადაუდგა,რომ არ დაენახა და გოგოები სხვგანა გაიყვანა,მთელი გზა ერთმანეთს შესციცინებდნენ ნია და საბა,ელენ კი მეზობლის ბავშვივით მიყვებოდა უკან... -ელენეს მე მივაცილებ_უეცრად გაიგო და ნაცნობი ხმა... 12_ის მერეც დავდებ,მადლობა რომ კითხულობთ 
|
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
