ღამის 4 საათზე ამოვიდნენ აუზიდან და ლიას ფუმფულა ხალათებში გამოწყობილები, სახლში დივანზე ჩამოსხდნენ.ლიამ მაშინვე მოუტანა სტუმრებს ცხელი ჩაი და შოკოლადის ნამცხვარი.რათ უნდოდა ნეტავ ნიკას ჩაი, მაშინვე ნამცხვარს დასწვდა და უცებ გაუყარა ჩანგალი კუთხეში მომწყვდეულ მსხვერპლს, თითქოს სადმე გაექცეოდა.ისე ლიკასი არ იყოს და მართლა რამდენს ჭამს ეს ბიჭი?!მაგრამ რა მერე რო ჭამს, არ სუქდება და არაფერი,ლიკამ იკითხოს თორე ნიკას რა უშავს.როგორ უნდა ახლა შოკოლადის ნამცვარი,მაგრამ ნიკას ისეთები ელაპარაკა ცხოვრების ჯანსაღ წესზე, ნამდვლად არ სურს შემდეგ ყოველწამს, ნიკას ირონიული და გაკრეჭილი როჟის დანახვა.დიტო არ შემოსულა სახლში,უფროსწორად შემოვიდა, გამოიცვალა და ისევ წავიდა.არა რა საეჭვოდ დადის ეს ბიჭი და ლიკაც ნერვებიდან, რომ იფცქვნება მერე ამის გამო?!არა არა ,რაღც უნდა მოვიფიქრო თორემ მეც დავიტანჯე და თქვენც დაგტანჯეთ ამათ შემხედვარე, მაგრამ მე ვინ მეკითხება?! დიტო რისი დიტოა აზრი მე რომ მკითხოს?! ცოტახანიც და თვითონ მიხედავს ყველაფერს.ვიმედოვნებ, რომ უკვე კარგად აქვს გეგმა შემუშავებული
_ლიკუშ ყვინთობა როგორ მოგეწონა?ნიკამ ირონიულად გადახედა დივანზე მჯდარ გაბუსხულ ლიკას,რომელსაც ისე ქონდა მოხვეული ლიას ფუმფულა ხალათი, მხოლოდ ფართოთ დატყეჭილი ზღვისფერი თვალები უჩანდა.სასაცილოდ აბრიალებდა თვალებს და გრძელ წამწამებს ერთმანეთზე სასაცილოდ აფახუნებდა
_ვაიმეე ნიკუშ, ღიპი დამალე ღიპი!მობეზრებულად გახედა და დაღრეჯილი ნიკას დანახვისას სილიცლი დაიწყო
_სად მაქვს რო!ადგილიდან უცებ წამოხტა ნიკა და სარკის წინ დადგა.მაშინვე სერიოზული სახით აათვალიერა საკუთარი სხეული და ყოველი ნაწილის კარგად შესწავლის და მათ იდეალურობაში დარწმუნების შემდეგ, კმაყოფილმა ჩაიცინა და ისევ თავის ნამცხვარს მიუბრუნდა
_გადაჭამე ბარემ ყველაფერი!დაუღრინა საბამ და მაგიდას მოშორდა
_რაღა ბარემ ?აღარაფერი დარჩა და!კმაყოფილმა თქვა ლიკამ და ნიკას გაეკრიჭა
_ერთხელაც იქნება და ჩამოგიღებ მაგ მახინჯ კბილებს!(ნიკა)
_მახინჯი თავი გაბია იდიოტო!მაშვე გაუქნა ფუმფულა ბალიში და თვითონ საბას აეკრო
_გოგო მოგკლავ მაგ ქაჯობისთვის, საბა ვერ გიშველის იცოდე!გამწარებულმა გახედა ლიკას და ბალიში უკან დიდი სისწრაფიდ დაუბრუნა
_სამაგიეროდ დიტო უშველის!საბამ თვალი ჩუკრა ლიკას, გაუღიმა და შუბლზე აკოცა
_დიტო სად არის?უცებ თქვა ლიკამ და ინტერესიანი თვალებით გახედა ბიჭებს
_დავინტერესდითო?!ნიკამ ირონიულად გადახედა და გაიცინა
_ხო რავი(ლიკა)
_საყვარელი გაიჩინა და იქ არის!(ნიკა)
_რა?! რას ბოდავ?!უცებ დაიყვირა ლიკამ და შეშინებულმა გახედა ბიჭებს
_ხო ხო, რა ქნას უყვარს ის გოგო და!დაემოწმა საბაც და ნიკას თვალით რაღაც ანიშნა
_უყვარს და უყვარდეს!მტკიცედ თქვა ლიკამ, ლიას ხალათი უფრო შემოიკრა სხეულზე და თავის ოთახში ავიდა.ლიკას გასვლა იყო და ნიკა და საბა გადაბჟირებულები ძირს ხოხავდნენ
_აუ რა შტერია ტო!იცინოდა ნიკა, თან ნამცხვარს ჭამდა
_ნეტა რამე თუ ეშველებათ ძმაო?!უცებ დასერიოზულდა საბა და ისეთი ინტერესენით მიაჩერდა ნიკას, თითქოს რაღაც არამაქვეყნიური შეკითხვის პასუხს ელოდა
_რავიცი ნატას თუ ეშველა ამათაც ეშველებათ!ნიკამაც მტკიცედ წარმოთქვა სიტყვები და საბას მხარზე ხელი დააარტყა.შემდეგ ისევ გადაიღო ნამცხვარი და საბას სიფათის დანახვისას, ლამის ლუკმა გაეჩხირა ყელში
_მორჩი ბიჭო მორჩი!რა ორსული ქალივით იქცევი შე ჩ***!(საბა)
_რა შ*** ბიჯო!აჰა და დასივენეთ!ნიკამ თეფში გვერდზე გაწია და საბას გახედა
_კარგია რომ მიხვდი!ხვალ ნატა და სანდრო მოვლენ!(საბა)
_ვიცი,დიტომაც იცის და მოვიდნენო!(ნიკა)
_რა არის ისე სიყვარული,როგორ ყველაფერს ცვლის ტოო!დანამდვილებით წარმოთქვა საბამ და ჩაი მოსვა
_არა ყველაფერს არ ცვლის, უბრალოდ შენ იცვლები!ნიკას რატომღაც ანა გაახსენდა და რაღაც მძიმედ ჩაწყდა გულში,თუმცა მალევე მოიშორა უაზრო ფიქრები და სახეზე ღიმილი აიკრა
_წავედი მე მეძნება და იცოდე დიტო რომ მოვა, არაფერი შეიმჩნიო და ისევ არ ჩუშხამო ყველაფერი!საბამ გამაფრთხილებლად დაუქნია საჩვენებელი ხელი დაღრეჯილ ნიკას და თავზე ხელი წამოარტყა.აი ისე პატარაობაში რომ მიეპარებოდა ხოლმე და შემდეგ ნიკა ცოფებს ყრიდა ამის გამო,ტიპმა ეს როგორ გამიბედაო.ნუ ბოლოს ყველაფერი დიტოს ჩარევით წყნარდებოდა, მაგრამ მანამდე კი დასდევდნენ ერთმანეთს
_ბიჯო დაგამტვრევ ხელებს ეე!შეუღრინა ნიკამ უკვე გაქცეულ საბას და როცა ოთახში არავინ დაიგულა,ბოლო ობლად დარჩენილი ნამცხვარი უცებ გაიქანა პირში
****************************************************************
ლიკა მაშინვე საწოლში მოკალათდა და უაზროდ დაიწყო ფიქრი დიტოზე,შემდეგ იმ გოგოზე, რომელიც დიტოს უყვარდა და მალევე მოიშორა სახედან ობოლი ცრემლი.ისე თვითონაც ვერ ხვდებოდა რატომ ფიქრობდა ამდენს დიტოზე,ან იქნებ ხვდებოდა და უბრალოდ არ სურდა რამე გაეგო.რაღაცის ხმა გაიგო,შიშისგან მთელი სხეული დაეჭიმა და საბანში კარგად გაეხვია.არა ქურდი არ იქნება?იქნებ დიტო მოვიდა?უცებ დაიწყო ფიქრი ყველაფერზე და როცა ნაცნობმა სურნელმა აუწვა ცხვირი, მაშინვე გადაიძრო საბანი და დიტოს გახედა, რომელიც მის წინ იდგა და ზემოდან დასცქეროდა ლიკას
_შეგეშინდა ?!სერიოზული სახით შეხედა ლიკას და თბილად გაუღიმა
_არა რას ამბობ დიტო, ღამის 4 საათზე ვიღაც შემოდის ჩემს ოთახში და რისი უნდა შემეშინდეს!უკმაყოფილოდ გადახედა მამაკაცს და თავი ისევ საბანში ჩარგო
_ლიკა ,რამდენი ხანია რაღაცის თქმა მინდა და თავი ვერ მოვაბი!დიტო საწოლზე ჩამოჯდა და ლიკას საბანი მოაშორა
_და რისი თქმა გინდა?დენდარტყმული წამოდგა საწოლიდან და დიტოს წინ დაუდგა
_წავიდეთ და გეტყვი!მკაცრად გამოაცხადა და ლიკას ხელი გაუწოდა
_დიტო რას ამბობს ახლა სად უნდა წავიდეთ?!სულ გაგიჟდი?!დაბნეული ბურტყუნებდა ლიკა
_გთხოვ ერთხელ მაინც დამიჯერე და გამომყევი პატარავ!მალევე მიადო ცხელი ტუჩები საფეთქელთან და ლიკასაც მაშინვე სასიამოვნოდ გააჟრჟოლა
_დიტო იცი მე...
_არ მენდობი?!ინტერესით აათვალიერა ლიკა და ისევ თბილად გაუღმა
_კარგი წავიდეთ!(ლიკა)
_ყველაზე კარგი გოგო ხარ პატარავ!უცებ მიადო ყელზე ცხელი ტუჩები და ხელით გაიყვანა.მანქანაში ჩასვა და თვითონაც უხმოდ დაიკავა თავისი ადგილი.რაღაც ძალიან უხაროდა დიტოს, მაგრამ რა ლიკა ვერ ხვდებოდა.ინტერესით აკვირდებოდა მამაკაცს და თითქოს ლიკაც გრძნობდა იმ უსაზღვრო ბედნიერებას, რომელიც დიტოს სახეზე ეტყობოდა .აშკარად ნერვიულობდა მამაკაცი, მაგრამ რაზე ამასაც ვერ ხვდებოდა ჩვენი გოგო!20 წუთის შემდეგ ერთ ეზოში შევიდნენ,მაგრამ ეს უბრალო ეზო არ იყო.რაღაც სასწაული ადგილი,სადაც ყველაფერი საოცრად ლამაზი და ფერადი იყო.სიბნელეში კარგათ ანათებდნენ ეზოში მდგარი ლამპიონები და ბრჭყვიალა ნათურები, რომლებიც სხვადასხვა ფერს ფენდნენ გარემოს.ეზოში მდგარი მაგიდის ზემოთ უამრავი სხვა და სხვა ფერის ბუში ამაყად მიიწევდა ცისკენ.ეს შესანიშნავი ადგილი ნამდვილად ერთ დიდ ლამაზ და ფერად ზღაპარს გავდა,რომელიც არც ერთ მნახველს არ დატოვებდა გულგრილს
_დიტო რა ხდება?!ლიკამ გაოცებულმა გახედა დიტოს და შეშინებულმა უფრო მაგრად მოუჭირა ხელი დიტოს ძლიერ მკლავს
_დღეს ჩვენი ცხოვრება შეიცვლება ლიკა!ისევ ისე თბილად გაუღიმა და ხელი მაგრად მოკიდა,მალევე მიიყვანა მაგიდასთან დასვა და თვითონაც გვერდზე მიუჯდა.ლიკა გაოცებული იყო და თითოს ეშინოდა.ეშინოდა იმის თუ რას ეტყოდა დიტო და ეყოფოდა თუ არა გამბედაობა თვითონაც გაემხილა საკუთარი გრძნობების შესახებს სასურველი მამაკაცისთვის.თითქოს მზადაც იყო ამისთვის,მაგრამ როცა ნიკას ნათქვამი ახსენდებოდა დიტოს გოგოზე ,მაშინვე ფანტავდა ამ უაზრო ფიქრებს და ცდილობდა რეალობისთვის თავლის გასწორებას
_მეშინია!ლიკა გაფართოვებული თვალებით ათვალიერებდა ყველაფერსდ და კმაყოფილს გულში რაღაც სითბო ეღვრებოდა
_რისი სულელო?!დიტოს გაეცინა და მასთან ახლოს მოკალათდა,წელზე ხელი შემოხვია და შეშინებული ლიკა მთელი ძალით აიკრა სხეულზე
_არვიცი ეს ყველაფერი იმდენად კარგია,რომ მე....ისეთი დაბნეული იყო სიტყვებს ვერ პოულობდა.არადა ვინ წარმოიდგენდა ლიკას დადუმებულს?არა ახლა,რომ ნიკა იყოს აქ, ამას მობილურით გადაიღებდა და შემდეგ მთელი ცხოვრება გაამწარებდა ლიკას.ამიტომაც გააფრთხილა დღეს საბამ ხელი არ შეუშალო,თორე რომ გაიგო დიტო ლიკას ამ სურპრიზს უწყობდა თვითნაც დაისახა რაღაც გეგმები ,მარგამ საბოლოდ ისე მოხვდა რომ კოვზი ნაცარში უვარდა და დარჩა გაღიმებული. რატომ ვლაპარაკობ ნიკაზე?რა დროს ნიკაა?!ძლივს რაღაც ეშველათ ამათ
_ლიკა დავიწყებ და არ გამაჩერო გთხოვ ბოლომდ მომისმინე!მტკიცედ თქვა დიტომ და ლიკას თუცები ყურთან მიუტანა
_დიტო მე..მე...ბუტბუტებდა ლიკა
_ლიკა მე ჩემი ფერია ვიპოვე,აი ის ფერია რომელიც მთელი ცხოვრება გამომყვება და ყოველ დღეს გამიფერადებს.ხო ვიცი ჩემგან როგორი რთული დასაჯერებელია,მაგრამ შემიყვარდა გესმის?ძალიან შემიყვარდა !ისე რომ ყველაზე სტრანი დიტოც კი დაბრმავდა და დადნა სიყვარულით!(დიტო)
_ხო ვიცი ნიკამ მითხრა!ლიკამ ნაწყენმა გახედა და ცრემლი ხელით მოიშორა, რომ დიტოს არ დაენახა
_მოიცა ნიკამ რა გითხრა?!ესეიგი აქაც არ ასვენებს ეს ბიჭი .არა არა სალში რომ მივა კარგად გაუერთიანებს იმ დაკრეჭილ თავყბას
_მითხრა ,რომ ვიღაც გოგო გყავს და ის ძალიან გიყვარს!წყნარად საუბრობდა ლიკა
_მერე ის არ გითხრეს, რომ ის გოგო შენ ხარ?!დიტომ ისევ გაუღიმა და ცალი ხელით მოაშირა ცრემლი სახიდან
_დიტო რას ამბობ?....რაღაც სითბომ გაუთბო მთელი სხეული,თითქოს მთელი სხეულში რაღაც სასიამოვნო შეგრძნებამ დაისადგურა და უცებ გაუბრწყინდა სახე.უფრო გადმოსცვივდა სიხარულის ცრემლები და თავი დახარა,თითქოს არ უნდოდა დიტოს დაენახა.დიტომაც ნელა ააწევინა თვი,მისი სახე ხელებში მოოიქცია და ცრემლები მოაშორა
_ნუ ტირი გთხოვ!სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ,ყველაფერზე მეტად მიყვარხარ და მჭირდები!ვიცი ეს შენთვის ძალიან უცხოა ,მაგრამ ძალიან მიყვარხარ პატარავ!შენ რას გრძნობ?!(დიტო)
_მე.....გაშეშებული იჯდა და დიტოს შემოხვეულ ძლიერ მკლავებზე თავის ნაზ თითებს ასრიალებდა
_ლიკა ახლა თუ მეტყვი, რომ გიყვარვარ ყველაზე ბედნიერი კაცი ვიქნები ამ ქვეყნად, მაგრამ თუ რამე სხვას მეტყვი მაშინ ყველაზე უბედური!(დიტო)
_მეც მიყვარხარ!რა ქნას ვეღარ გაუძლო და ვეღარ დამალა თვისი გრძნობები
_ჩემი ფერია ხარ პატარავ!მიყვარხარ,მიყვარხარ და კიდევ მიყვარხარ!უფრო მაგრად მოხვია ხელები ,აწითლებულ ლიკას მთელი სახე დაუკოცნა და ბოლოს მის ტუჩებს დაეწაფა.მთლიანად სიამოვნების მორევში იყო ორივე გადავრდნილი და აი იქ იყვენ იმ სამყაროში, სადაც მხოლოდ სიყვარული არსებობს,სადაც მხოლოდ სიყვარული ბატონობს და იქ სადაც ყველა ძლიერი და სასიამოვნო გრძოობა ერთდ იყრის თავს და უსაზღვრო ბედნიერებას ასხივებს.ღამე,მშვენიერი ღამე, გნათებული ,ლამაზი, ფერადი შუქებითა და ირგვლივ მოფენილი ბუშტებით, უფრო არამაქვეყნიურ სახეს ანიჭებდა ამ ყველაფერს და მთვარეც ამაყად, ურცხვად ადევნებდა თვალს ბუნების იმ დიდ გრძნობას, რომელსაც შეყვარებული წყვილი მთელი ძალით ყავდა დამორჩილებული და ამით უსაზღვრო ხიბლს ძენდა ერთი შეხედვით ჩვეულებრივ დღეს,რომელსაც უცებ გადაეძრო ბნელი საბანი და ამაყად ხვდებოდა ახლა სიცოცხლით სავსე წუთებს.



ეს თავი მთლიანად ლიკას და დიტოს დავუთმე, სხვანაირად არ გამოდიოდა უბრალოდ.იმედია მოგეწონებათ.

მეგობრებო მეორე ისტორიის გაგრძელებას ვინც ელოდებით გეტყვით, რომ ამ ისტორიას მალე დავამთავრებ და შემდეგ გავაგრძელებ იმას

(მაღლა მთაში,ანგელოზი დავინახე)_ამ ისოტიაზე ვამბობ.არ გეწყინოთ რა უბრალოდ ორივეს წერას ვერ ვახერხებ

უღრმესი მადლობა ვინც კითხულობთ და კიდევ უღრმესი მადლობა შეფასებებისთვის, გმადლობთ!

ჰომ კიდევ როგორც ავღნიშნე მოკლედ მალე დავამთავრებ ამ ისტორიას, აღარ მინდა გავწელო ძაან, მგონი მოსაწყენიც გახდა

მოკლედ ველი თქვენს შეფასებას


ლაავ ოლლ გაიზს