მეტი ვიდრე სიყვარული 14
მეთლახის სიგრილე და დიტოს სიმხურვალე მანეიტრალებს...ცალი ხელით თავს მიჭერსდამაგრად მქაჩავს თავისკენ მეორეთი კი ჩემს მუცელზე დაასრიალებს.მისი ცხელი სხეული,ხელები სუნთქვას მიკრავს,გონება ამერია.ხელს მკერდზე მადებს მუშტში იქცევს და მაგრად უჭერს...შეშინებული ვხტები და უკან ვიხევ.ორივე აქოშინებულები,გაკვირვებულები ერთმანეთს ვუყურებთ და ხმას არ ვიღებთ.თვალებს ხუჭავს,თმებში ხელებს იცურებს და ერთხანს ჩაფიქრებული კითხვით სავსე თვალებით მაჩერდება –არ მოგეწონა? გაფართოებული თვალებით ვაშტერდები...პირსვ ვაღებ,მაგრამ სათქმელს ვერ ვიგონებ და ისევ ვკუმავ...ისევ ვაღებ,ვკუმავ და სიცილი მივარდება.დიტოც ვეღარ იკავებს თავს და ისიც მყვება. –სანდრა მომენდე! გაღიმებული ვდგები და მისაღებში გავდივარ...ისიც თან მომსდევს –გიჟიხარ!...ნამდვილად ასეა! –ხოო?...ამყევი. –დიტოო?!(აღშფოთებას ვეღარ ვმალავ და გაკვირვებული ვუყურებ) –ჰო!ჰო!რავქნა ჩემს თავს ვეღარ ვერევი სანდრა! –რა ეგოისტი ხარ,მარტო შენს თავზე რომ ფიქრობ მე?მე აღარ მიყურებ! გაკვირვებული თვალებს ახამხამებს"რა შეენ"გამოხედვით –გესიამოვნება. უკვე მოთმინებას ვკარგავ თვალებს ვუბრიალებ და სამზარეულოში გავდივარ. –ახლა ყავა მჭირდება გინდა შენც? –ჰო!არ გესმის რაგითხარი? –არა! –რატომ?რატომ მეთამაშები? ყავის ფინჯანს ვყნოსავ და ღრმად ვისუნთქავ სურნელს.რა სასიამოვნოა.იმდია დალევის შემდეგ გამოვფხიზლდები და აზრზე მოვალ.ფინჯანს ჟურნალების მაგიდაზე ვდებ და წინ დიტოს წინ სავარძელში ვკალათდები.გაღიმებული იწევა წინ და ფინჯანს იღებს ისე რომ თვალს არ მაშორებს. –პასუხი არ გაგიცია! –რაზე? –რატომ მეთამაშები? –დიტო იგივე მინდა გკითხო მეც.რატომ მეთამაშები?! ირონიულად მიღიმის დგება და ჩემს სავარძლის საზურგეზე უკნიდან ეყრდნობა. –ვთამაშობ?ჯერ არა მაგრამ სიამოვნებით წაგეთამაშებოდი. თითს წრიულად ამოძრავებს ჩემს თმაში და თმებს თითზე იხვევს. თელს ტანში ჟრუანტელი მივლის,თავს ძლივს ვიკავებ რომ არ გამაჟიალოს.თვალებს მაგრად ვხუჭავ მობილიზება რომ შევძლო. –დიტო ვერ ვხვდები აქ რას აკეთებ,მეგონა მშვიდად ლაპარაკს შევძლებდით...მაგრამ შენ შენს გრძნობებს ვერ აკონტროლებ და... მისი სუნთქვას მთელს თავზე ვგრძნობ,მესმის როგორ უხშირდება სუნთქვა,თავზე მკოცნის და ჰაერს ღრმად ისუნთქავს. –ვერ...ვერ ვაკონტროლებ.(ვნებისგან ხმაჩახლეჩილი მეჩურჩულება) ახლა უკვე მის ხელებს ვგრძნობ კისერზე...შეშინებული ვდგები და ვაჩერდები. –გეყოფა!ნუ.... თვალებს ხუჭავს და თავს მიქნევს –ჰო!მეყოფა...უნდა წავიდე...თორემ... –კარგი აზრია უნდა წახვიდე. სასწრაფოდ ვახლი და კარებისკენ მივდივარ რომ გავაცილო. დაბნეული მომყვება და კარებში გადის. –სანდრა თავს ვერ განებებ. –დიტო გთხოვ. –არა ახლა წავალ მაგრამ,ხვალ გნახავ. –ჩვენ მეგობრები არ ვართ ასე რომ ვერ მნახავ. ისევ ირონიულად მიღიმს ზურგს მაქცევს და კიბეებზე ეშვება -ხვალამდე პატარავ! საზიზღარი!როგორ მძულს...არა უფრო მიყვარს ვიდრე მძულს._ცოტაც და დასთანხმდებოდი,რატომ გაუშვი! ხელებ გადაჯვარედინებული ქვემოდან მიყურებს ჩემი ქვეცნობიერი და ტუჩები აქვს გაბუშტული.გაგიჟდით.ჰო შენც და დიტოც თუ გგონიათ რომ დავსთანხმდები ამ წინადადებას.მე მინდა წრფელი სიყვარული,მინდა ვინმეს ვუყვარდე გესმის?თუმცა შენც დიტოსავით ვნებებს აყოლილი ხარ.მე კიდე სულელი შენ რომ გელაპარაკები. ................. შხაპი მივიღე და დასაძინებლად დავწექი.თუმაცა არ ვიცი რამდენად შევძლებ დაძინევბას.დიტოს წასვლის შემდეგ მარიამს ველაპარაკე და ცოტა დამამშვიდა.მიხარია აკოს და მარიამს მაინც რომ კარგათააქვთ საქმე.მარიამი ბრწინავს,როცა აკოზე ლაპარაკობს,ან მის გვერდითაა,ყოველთვის ასეთ სიყვარულზე ვონებობდი მაგრა...გამოხტა ვიღაც დიტო ცემს ცხოვრებაში უნებართვოდ შემოიჭრა თავი შემაყვარა და...ისე კირას მთხოვს.ოჰ რა საშინელი ცხოვრება მაქვს.მწარედ მეცინება და თავს ვაქნევ რომ ფიქრებიდან განვთავისუფლდე. ...... არ ვიცი რომელი საათია.კარზე საშინელი ბრახუნი მაღვიძებს,ფეხები მიკანკალებს.ნეტა ვინ უნდა იყოს ამდროს?უნებურად მისაღებში გამოსულს საათისკენ ვაპარებ თვალს საათის ისრები 4ის 15 წუთს მიჩვენებს."ჯანდაბა"ვინ უნდა იყოს ამ დროს?კარებთან გავჩერდი და ხმის ამოღებას ვერ ვბედავ. -სანდრა ვიცი რომ მანდ დგახარ!გააღე კარი. რაა?!დიტო?!რაუნდა აქ ამ დროს?სასწრაფოდ ვაღებ კარს. ნასვამია?აქოშინებული მიყურებს.უცნაურია ბოლოს რომ დამტოვა ირონიულ ღიმილს ვერ იშორებდა.ახლა,ახლა კი ძალიან სერიოზულია ,რამე ხომ არ შეემთხვა?ტანსაცმელი ტანზე მოუწესრიგებლადააქვს,რაა მაიკა შემოხეული აქვს?! -ჯანდაბა!დიტო ავარიაში მოყევი? ხელი უნებლიედ ჩამოხეულ ნაჭერზე მექცევა და თავის ადგილზე მიწებებას ვცდილობ.უცბათ ხელს იჭერს და თავისკენ მქაჩავს. -არა!ძალიან გამაცეცხლე და ვიღაც შემომეცემა... -რაა?! ხელს მკრავს და კარებიდან კოლიდორში ვინაცვლებთ.კარებს ფეხის მიკვრით კეტავს, ისე რომ ოდნავადაც არ დამშორებია. -არ ვიცი.სანდრა რას მიკეთებ.მაგიჟებ.მათრობ.გახსოვს რომ მითხარი ოდესმე გყვარებიაო?ჰო მყვარებია...შენ..შენ მიყვარდი.ზუსტად ამიხწერე სიყვარული რაარის.თუმცა მე უფრო მეტს ვგრძნობ..."მეტს ვიდრე სიყვარულს" გული მიჩქარდება,ცრემლები უნებართვოდ მწყდებიან თვალებიდან,მატყუებს? -ამას იმიტომ მეუბნები რომ დაგნებდე? ოჰო!გაბრაზდა.ერთიანად დაიძაბა.თვალებს ხუჭავს თითქოს ცდილობს სიმშვიდე შეინარჩუნოს.მცილდება,ერთი ნაბიჯით უკან იხევს და როცა თვალებს ახელს უკვე გაშმაგებას ვეღარ მალავს! -შენ არ მითხარი ძალიან კარგათ შეგისწავლეო?ასე შემისწავლე? -მმ...აბა როდის მიხვდი რომ...შენ წეღან უარი გითხარი. -ამის დედაც!ჰო მითხარი...მე ჩემი განზრახვა არასდროს არ დამიმალავს!მიზიდავ!მინდოდი და ახლაც მინდიხარ!მაგრამ რომ გეუბნები მიყვარხარ ესეიგი ასეა.მიყვარხარ!ჰო მიყვარხარ!მიყვარხარ! ბოლო ხამდე ყვირის.და" მიყვარხარ"ისე იმეორებს ან დარწმუნება უნდა რომ ასეა ან გემოს უსინჯავს ამ ფრაზას. -ასე შენს თავს არწმუნებ? გაოგნებული მიყურებს გაოცებისგან პირი ეღება,უცებ კუმავს და კბილებს ერთმანეთზე მაგრად აჭერს.თვალები უმუქდება.მაშინებს ვგრძნობ რომ ზღვარზეა,და თვაჩაღუნული თითებს ერთმანეთში ვხლართავ. -თუ შენ არ გინდა აღიარო ჩემი სიყვარული!გეშინია.ჩემი გეშინია? ყოველთვის მაოცებს ჩემს აზრებს კითხულობს?_არა სულელო სახეზე გაწერია რომ შეშინებული ხარ,მოიშორე ეგ საშინელი გამომეტყველება,ვიდრე თვიტონ არ შეშინდა და არ გაიქცა. რა ამათმა პირი შეკრეს? ვგრძნობ ჩემსკენ როორ მოდის.ხელემზე მკიდებს ხელს და მანთავისუფლებს,საშინელ ტკივილს ვგრძნობ,არ მეგონა ასე ძლიერად თუ ვუჭერდი. -მოეშვი ამ ხელების ხლართვას ხომ ხედავ გაგილურჯდა...სადრა გიყვარვარ?(საგრძნობლად დამშვიდებული,ტკივილიანი ხმით მეკითხება)...გიყვარვარ!(ჩემს ყურთან ახლოს მეჩურჩულება,ცხვირის წვერს ჯერ ლოყაზე მისმევს,მერე თმაში ეფლობა და ღრმად ისუნთქავს ჰაერს)(ძალიან დამაბნია,ნეტა მართლა ვუყვარვარ?თუ ასეა უბედნიერესი ადამიანი ვიქნები ამ ქვეყანაზე...მაგრამ რომ მატყუებდეს?თუმცა ისეთი გულღია მეჩვენება...ვგრძნობ რომ ძალიან უჭირს თავისი გრძნობების გამოხატვა,თუმცა ეს შეძლო და მითხრა რომ "ვუყვარვარ" "ვუყვარვარ" "ჯანდაბა!ჯანდაბა!ჯანდაბა!"ვუყვარვაარ?!ჰო ზუსტად ასე თქვა.კიდევ რათქვა?სიყვარულზე მეტს ვგრძნობო? "მეტი ვიდრე სიყვარული"?არა ეს არარეალურია ეს ჩემს თავზე არ ხდება. -სანდრა გიყვარვარ!რატომ გიჭირს...გიძნელდება ამის თქმა? -მმ...ოჰ!დიტო...არ ვიცი...შენ გიყვარვარ?(ცრემლებს ვეღარ ვიკავებ,ისკი ცერათითებით მწმენდს და თბილად,ძალიან თბილად მღიმის და თავს მიქნევს) -ჰო!მიყვარხარ...შენ ჩემი უნდა იყო,მარტო ჩემი გესმის? უცბათ გონება მინათდება და ,ჩემი ფიქრებისგან შეშინებული ვუყურებ თვალებში. -შენ...ვასილი ცემე? დამწუხრებული თვალებს ხუჭავს და ფილტვებიდან ჰაერს უშვებს. -სანდრა...ხომ გითხარი შენ...არ ვიცი რას მიკეთებ...პატარა ბიჭივით ვიქცევი,ჩემი მეგობარია,დიდი ხანია ვიცნობთ,მაგრამ იმის გაფიქრება რომ ვასილი შეიძლება შეგეხოს...არა ამას არცკი გავიფიქრებ. -დიტო!საიდან მოიტანე რომ ის შეიძლება შემეხოს,ჩვენ უბრალოდ...მე დღეს გავიცანი არცკი ვიცნობთ წესიერად,არცკი გამიფიქრებია მსგავსი რამ.. -ვიცი!შენ არა მაგრამ,იმან... -არც იმან დიტო. -სანდრა!გგონია ვერ დავინახე თვალებით როგორ გაშიშვლებდა?მარტო ვასილი კიარა უამრავი ადამიანი ვინცკი ჩაგივლის გვერდით. -ოჰ!ღმერთო...როგორც მარიამი იტყოდა "არახარ ნორმალური" ეღიმება თუმცა სევდიანად -ჰო!ყოველთვის გაწონასწორებული ადამიანი ვიყავი მაგრამ 4თვეა რაც,ჩემს თავს ვერღარ ვცნობ.პატარა ბიჭივით ვიქცევი.სულ შენზე ვფიქრობ.ჰო შენს დანახვაზე გული გაასმაგებულად მიცემს,მუცელშიც ვგრძნობ ჟრუანტელს როგორც შენ ამიხსენი.მე არავარ რომანტიკოსი,ვერც იმას ვერ ვხვდები ამას როგორ გეუბნები,სხვადროს მაგრად გამეცინებოდა,მაგრამ შენ რაღაცას მიკეთებ ისეთს რომ... -მე არაფერ შუაში ვარ. -გიყვარვარ? -შენს გრძნობებში დარწმუნებული ხარ? -ამის დედაც!შენ მე არ მისმენ?არ გესმის რას გელაპარაკებოდი?მოეშვი მაგ ხელებს ათასჯერ გითხარი სულ დაილურჯე! -რატომ ბრაზობ დიტო!მემგონი მის ცოდნის უფლება მაქვს ნამდვილად მეუბნები თუ არა,იქნებ შენ...სექსის გამო მეუბნევი ამდენ... -გაჩუმდი!ასეთ სისაზიზღრებს ნუღარ იტყვი.თითსაც არ დაგაკარებ,არ დაგაკარებ სანამ შენი სურვილი არ იქნება,მიყვარხარ.მიყვარხარ.მიყვარხარ.ამის დედაც!მიყვარხარ!ამის დედაც!ნუ მიყურებ მასეთი თვალებით!მე მონსტრი არავარ,მაგ ხელებსაც შეეშვი მეთქი! გააზრებას ვერ ვახერხე რომ მისი რბლი უჩები ჩემსას ერწყმის და ვნება არეული მომთხოვნად გიჟივით მკოცნის.ჩემს ტუჩებზე ჩურჩულობს_მიყვარხარ!.გემრიელი ტუჩები გაქვს!...მინდიხარ! დაგვიანებისთვის ბოდიში.არ ვიცი როგორი გამომივიდა რადგან დავწერე თუარა ავტვირთე.თქვენს შეფასებას ველი |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.