დრო ისე გავიდა ვერც კი გავიგე.სკოლიდან გასვლისთანავე მე და სალომეს დაგვხვდნენ ბიჭები.ლიზა ზევით იყო მასწს ელაპარაკებოდა.
-ეე ჩემი სიცოცხლე სადაა?-გაგიჯდა გუგა.
-შენი არა ბებიაშენის.-ვუპასუხე მე.
-აუუ ხალხო ძაან მაგარი იდეა მაქ.-თქვა აბუმ.
-რა იდეა შეჩ..ა?-იკითხა ლევანმა.
-რა და დღეს ჩემთან ავიდეთ წყნეთში და ხვალ ჩამოვიდეთ.-თქვა აბუმ და ჩვენს რეაქციებს ელოდებოდა.
-სკოლა?-გვკითხა სალომემ.
-პარასკევია დღეს.-უპასუხა გუგამ.
-პრივეტ.-თქვა ლიზამ
-აუ მაშინ ვნახოთ რა.-შეწუხებული სახით თქვა სალომემ.
-შენ და ლიზა რას იზამთ?-მკითხა აბუმ.
-რა ხდება?-იკითხა ლიზამ.
-აბუ გვეპატიჟება წყნეთში თავის აგარაკზე 1 დღით.-უპასუხა სალომემ.
-ძაან მაგარია,წავიდეთ მერე.-თქვა გახარებულმა ლიზამ.
-აუ რავი,მე არამგონია რო წამოვიდე.-ვთქვი მე.
-ეე რატო?-იკითხა გუგამ.
-მოკლედ რა არ ვიცი მე ჯერ,ჩემ ძმებს უნდა ვკითხო.-ჩავიბურტყუნე მე.
-აუ პატარა გოგო აღარ ხარ და რათ გინდა ძმებისგან ნებართვის აღება?-მითხრა გუგამ.
-გუგა რატო არ გესმის ვიღაც ბიჭებთან ერთად რომლებიც ჩემზე ორი წლით დიდები არიან ჩემი ძმები მაგათთან ერთად ერთი დღე აბუს აგარაკზე წყნეთში არ გამიშვებენ.-ვთქვი მე.
-ისე მამენტ მართლებიც იქნებიან.-თქვა გუგამ.
-აუ ისე ხო მართლა.-თქვა აბუმ.
-აუ გოგოებო თქვენ მაინც წამოდით და სასტავი შეყარეთ 7-8 ჩვენ ვიქნებით და თქვენც 5-6 დაქალი წამოიყვანეთ.-უთხრა გოგოებს გუგამ.
-კაი ვნახოთ.-თქვა ლიზამ.
-და მართლა დღეს 7 სკენ მზად იყავით.-თქვა აბუმ.
-და რითი უნდა ავიდეთ?-იკითხა სალომემ.
-ტაქსით.-თქვა ლევანმა.
-კაი წავედით და 7-ზე მზად ვიქნებით.-უთხრა ლიზამ ბიჭებს და თვალი ჩაუკრა.
-კაი,აუ ნინი შენც იჩალიჩე რა რამე.-მითხრა აბუმ.
-ყველანაირად შევეცდები მეც წამოვიდე.-საწყალი სახით ვთქვი მე.
***
-აუ გოგო მართლა არ მოდიხარ?-მკითხა ლიზამ.
-აუ რავი.-ვთქვი მე.
-აუ წამო რა დაიკიდე ყველაფერი.-მითხრა ბედნიერად სალომემ.
-კაი მაშინ ლაშას და დათოს თქვენ მოუგვარეთ.-ვთქვი მე და ტელეფონს ვუპასუხე.
-ჰო.-ვთქვი მე.
-ნიინ სად ხარ?-მკითხა ლაშამ.
-მოვდივარ.-ცივად ვუთხარი მე.
-რა გჭირს?-მკითხა გაკვირვებულმა ლაშამ.
-არაფერი.-ისევ ცივად ვუთხარი მე.
-კაი სწრაფად მოდი რა გვშია,დედა ლალისთანაა წასული.-მითხრა ლაშამ და გამითიშა.
-ვინ იყო?-მკითხა ლიზამ.
-ლაშა.-ვუპასუხე მე.
-აუ ხო იცი რა საყვარელი ძმები გყავს გამოგიშვებენ დამიჯერე.-მითხრა სალომემ.
-აუ რავიი.-სიტყვები გავწელე მე.
-კაი აბა წავედი მე და აბა თქვენ იცით.-გვითხრა სალომემ და გზაზე გადავიდა.
-ზბოგამ.-ვუთხარი მე და თვალი ჩავუკარი.
-იმედია ეგ ზბოგამ დღეს იქნება.-გაიცინა ლიზამ.
-იმედია იმედი.-ვუთხარი მე და მეც გამეცინა.
სახში მივედი თუ არა ჩემი მშიერი ძმები შემეფეთნენ.
-აუ ნინუც გვჭამე რამე რაა.-მითხრა ლაშამ.
-აუუ ჰოო რა მაგრად გვშია შენთავსგეფიცები.-თქვა დათომ.
-მარისაც შია?-ვიკითხე მე.
-მარი ბავშვს ასეირნებს.-მითხრა ლაშამ.
-კაი მაცადეთ გავაკეთებ რამეს და დაგიძახებთ.-ვთქვი მე.
-კაი ოღონდ ბისტრა ქენი რა.-მითხრა დათომ.
-ჰოჰო მაცადეთ.-ვთქვი მე და თვალები გადავატრიალე.
ცოტა ხნიანი ფუსფუსის შემდეგ ჩემ ძმებს დავუძახე.
-საჭმელი მზადაა.-დავიყვირე მე და გავიგე თუ ამ ხმის გაგონებაზე როგორ გამოცვივდნენ ორივე.
-აუ ძმა ხარ რა.-თქვა დათომ.
-მმ რა გემრიელი სუნებია.-თქვა ლაშამ და კიდევ ერთხელ შეისუნთქა ჰაერი.
შემდეგ კი ორივემ ერთმანეთს გახედეს თავი დაუქნიეს ერთმანეთს,მომცვივდნენ მე და კოცნა დამიწყეს. საათისკენ გავედი ზალაში და ვთქვი რო წყეთში წასვლა მინდოდა.
-წყნეთში ვისთან.-მკითხა მამაჩემმა.
-უი მამა დედა უკვე მოხვედით?-ვიკითხე მე.
-არა გეჩვენება.-გაიცინა მამაჩემმა.
-აუ ყველა იქ იქნება.-ვთქვი მე და მამაჩემის კითხვას თავი ავაცილე.
-ვინ ყველა?-მკითხა დათომ.
-ჩემი გოგოები და ჩვენი ძმაკაცები.-ამაყად ვთქვი მე.
-ვინ ძმაკაცები?-მკითხა ლაშამ.
-ლაშა რა გინდა შენ ვინ ძმაკაცები აცადე ბავშვს-თქვა მარიმ და თვალი ჩამიკრა.
-ჩემი სკოლელები.-ვთქვი მე.
-შენი კლასელები?-მკითხა დათომ.
-არა ჩემზე 2 წლით დიდები.-ვთქვი მე.
-მაშინ სახლში რჩები-მითხრა დათომ.
-აუ მინდა წასვლა.-ვთქვი მე.
-რა გინდათ ვღაც სკოლელის აგარაკზე ადით ჩვენთან კოჯორში შენ და შენი დაქალები და თუ გინდათ ბიჭებიც მარა ისეთები რო მე ვიცნობდე.-მითხრა დათომ.
-არ მინდა მე კოჯორში, მე მინდა წყნეთში.-ვთქვი მე.
-ჰოდა დარჩი სახლში.-მითხრა ლაშამ.
ამ დიალოგის მერე შევედი ჩემს ოთახში და წამოვწექი.შემდეგ კი ტელემ დამირეკა რომ დავხედე ლევანი ეწერა და მაშინვე ვუპასუხე.
-ჰო ლევან.-ვთქვი მე.
-აუ ნინი ჩამო რა ერთი წუთით ქვევით ვდგავართ.-მითხრა ლევანმა.
-კაი მოვდივარ.-ვუთხარი მე და უცებ გავიქეცი.ეზოში რო ჩავედი პირველად ჩემი ძმები და მაგათი საძმაკაცო დავინახე რომლებთაც ნივიჟუ ჩავურტყი მიუხედავად იმისა რომ ძალიან მიყვარს ყველა და გავექანე ჩემი ბიჭებისკენ და გოგოებისკენ.
-შენ ესე მოდიხარ?-მკითხა გუგამ.
-მე არ მოვდივარ.-ვთქვი მე.
-ეე ძაან გვიტეხავ ტოო.-მითხრა აბუმ.
-აუ მეც ძაან მიტყდება რო არ მოვდივარ.-ვთქვი მე.
-კაი ნინ შენი საქმის შენ იცი.-მითხრა ლევანმა.
-კაი წადით თქვენ.-ვუთხარი ბავშვებს მე.
-კაი წავედით,გვიყვარხარ.-თქვა აბუმ.
-მეც ძაან.-ვთქვი მე.
***
-შეჩ..ა ესენი ვინ არიან?-იკითხა შაკომ.
-ნინის დაქალ-ძმაკაცები.-უპასუხა ლაშამ.
-მერე სად მიდიან?-გაკვირვებულმა თქვა შაკომ.
-წყნეთში.-უპასუხა დათომ.
-ნინიც მიდის?-იკითხა ბესომ.
-არა ტო რა ნინი-თქვა ლაშამ.
-რატო გაუშვი ტო-თქვა დათომ(ჩემი ძმების ძმაკაცი).
-გაგიჯდი შეჩ..ა?-გაიკვირვა ლაშამ.
სახლში ასული მარისთან შევედი ოთახში.
-მარუსს.-ვთქვი მე და კარი გავაღე.
-შემოდი ნიი.-მითხრა მარიმ.
-რაშვებით?-ვიკითხე მე.
-ვთამაშობთ.-მიპასუხა მარიმ.
-ჰოო.-ვთქვი მე.
-არ გიშვებენ ხო ის დეგენერატები?-მკითხა მარიმ.
-აუ არაა.-ვთქვი მე და კინაღამ ცრემლები მომადგა.
-ლევანიც იქ იქნება?-მკითხა მარიმ.
-კიი-ვუპასუხე მე.
-კაი ლაშას დაველაპარაკები.-მითხრა მარიმ.
-აუ ყველაზე საყვარელი რძალუკა ხარ მთელ მსოფლიოში.-ვთქვი მე.
-შენ კიდე ყველაზე საყვარელი მულუკა.-მითხრა მარიმ.

აბა ბავშვებო რას იტყვით როგორია?გავაგრძელო? <3