აღარ მინდა მისი სადმე გაშვება.მიყვარს ხო მთელი არსებით მიყვარს,უზომოდ მადლიერი ვარ მისი რადგან გული გამიღო ის სამყარო დამანახა რაზეც მთელი ცხოვრება ვოცნებობდი...ვიღაცას ვუყვარვარ და ეს ვიღაც ჩემი ცხოვრების აზრია...ო ღმერთო ვგრძნობ ცოტაც და ცუდად გავხდები...სიცილს ძლივს ვიკავებ რომ ვთხოვო შწწყვიტოს.
-დიტო გთხოვ...მეტი აღარ შემიძლია.(ხარხარით ძლივს გასარკვევად ვეუბნევი)
ჩერდება.თავის ტანზე მასრიალებს და როდესაც მიწას ფეხებით ვეხები,თავისკენ ძლიერად მიზიდავს ისე მოულოდელად და ძლიერად კივილი მხდება,ერთხანს გაუმაძღრად მაკვირდება...არ ვიცი რასზე ფიქრობს თვალები უმუქდება და ტუჩებზე მვარდება ვნებიანად მომთხოვნად მკოცნის,მთელს ტანში სასიამოვნო ჟრუანტელი მივლის.არ მინდა...ამ წამის ამ წუთის შეწყბეტა მინდა რომ სულ მკოცნოს...მაგრამ უჰაერობის გამო მკერდზე ოდნავ ვაწვები და თბილად ვისჰორე.ტუჩებზე ნაზად ვისმევ ხელს და გაოცებული ვაკვირდები.
-ცოტაც და გავიგუდებოდით დიტო.
_თუ ახალგაზრდა სიკვდილი მიწერია მაშინ მზად ვარ შენს ბაგეებზე დავლიო სული...
მეცინება,მსიამოვნებს მისი ასეთი ცვლილება...მსიამოვნებს მაგრამ მისი სტილი არაა.
_ეს მაღალ ფარდოვანი სიტყვები...შენი სტილი არ უნდა იყოს...ხო ნამდვილად არაა
მიცინის...მიახლოვდება კისერში,თმაში ხელს მიცურებს მქაჩავს და ისევ მკოცნის...წამოს შემდეგ შუბლზე შუბლს მადებს და ზედ ჩემს ტუჩებთან ვნებისგან ხმა ჩახლეჩილი ბუტბუტებს
_ეს?ეს ჩემი სტილია?
ტუჩებს გემრიელად ვიწუწკნი...ტუჩის კუთხეს კბილებში ვიქცევ და არანაკლებ ხმა ჩახლეჩილი ვპასუხობ
-ჰო.ეს მართლაც შენი სტილია...მინდა არ შეცვალო,ასეთი უხეში და ამავდროულად თბილი,ვნებიანი მარტო შენ შეგიძლია იყო...რაც ძალიან მსიამოვნებს.
ჩემი სიტყვები აშკარად სიამოვნებს სახეზე თვით კმაყოფილება დასთარეშებს ერთს ისევ მკოცნი და მცილდება.
_მართალია შენი კოცნით კი ვძღები მაგრამ სულიერად...ფიზიკურად მაგრად მშია...არა სულიერადაც ვერ ვძღები.
ბოლო ფრაზა თითქოს თავისით ჩაილაპარაკა.წამით რაღაცაზეც კი ჩაფიქრდა...მერე მომიბრუნდა და მაგიდისკენ მანიშნა.
_სანდრა პირველ რიგში უნდა გაგიმხილო რომ არ მიყვარს უჭმელი გოგოები.ასე რომ ჭამე სანდრა.
უცბათ ისე დასერიოზულდა და გამკაცრდა...წეღანდრლი დიტოსგან აღარაფერი დარჩა.გაოცებული გავყურებდი და თითქოს შეშინებულიც კი მივირთმევდი კერძებს.აღშფოთებას ვეღარ ვმაკავ და განაწყენებული ტუჩებ გაბუშტული ვებუტბუტები
_ასე გემოს ვერ ვუსინჯავ...და საერთოდ არ ვარ მიჩვეული რამეს რომ მაძალებენ.
გაკვირვებულს ალბათ ლუკმა სცდება რადგან ხველება უვარდება...ხველისგან აწითლებული შეძლების დსგვარად მიღიმის
_სანდრაა მე არაფერს არ გაძალებ ახლა...მინდა რომ ჯანსაღად იკვებო ესაა და ეს.
_აბა რაა შენი საქციელი...ჯერ ერთიც სულ არ მინდოდა ეს კერძი(თავი პატარა ლანრისკენ გავიშვირე სადავ ორაგული იყო ბრინჯში...მსგავსი რამ არასდროს მინახავს...ვიცი ვხვდები ალბათ ეს ძალიან დახვეწილი კერძია მაგრამ...)გაბუშტული თუჩები არ გამისწორებია.
მისი ხარხარი მესმის...ღრმად უშვებს ფილტვებიდან ჰაერს და თბილად მაჩერდება
_ოჰ სანდრა სანდრა...ბავშვი ხარ...მოსარჯულებელი პატარა ბავშვი.მერე შენ რაც გინდა ის შევუკვეთოთ ჩვენც.
ალბათ მართლა ბავშვივით ვიქცევუ გაბრაზებული ენას ვუყოფ,ხელებს ვაჯვარედინებ და წელში ვსწორდები.
_რა გარყვნილობაა გამოდის ბებერს ვხვდeბი ხომ?!
ის ისევ იცინის.ისე საყვარლად ისე მეამიტურად...ჩემი წყება სადღაც ჯანდაბაში მიდის ჩემს ქვეცნობიერთან ერთად...უი მართლა რატომ არ გამოჩნდა?უცნაურია არანაირი პრეტენზია არ გამოუხატია.რაც ძალიან მაოცებს.
_მართალია გარყვნილობაა...ოღონდ გარყვნილი მე ვარ რადგან პირველი თვალი მე დაგადგი...კაი რა სანდრა ჯერ ახლახანს გახდი ჩემი გოგო და უკვე ბუტიაობა დაიწყეე?მოდი შევუკვეთოთ რაც გინდა.
ჩემი გოგოო?ვაუუ!მისი გოგო ხარ მისი...ოღონდ მთლიანად არა და იმეფია მალე სამუდამოდ მისი გახდები...ჯანდაბა ესეც ასე გამოჩნდა თავის სულელური აზრებით...სირცხვილით ერთიანად ვწითლდები.კიდევ კაი დიტოს არ ესმის ჩვენი.ამის წარმოდგენისას ვმშვიდდები,ჩემს ალტენეგროს თვალის ბრიალით ვიშორებ და დიტოს ვუბრუნდები რომელიც გაკვირვებული მიყურებს.
_დესერტი მინდა.
_კი მაგრამ ჯერ არც არაფერი გიჭამია.
_დიტოო!
_კაი..კაი როგორც შენ იტყვი ძვირფასო.
გავიმარჯვე!ალბათ სახეზე მეც ისე მაწერია სიამაყე როგორც მასხოლმე.ხილის ტორტს მივირთმევთ და რესტორანს ვტოვებთ.
გასასვლეკში ვდგავართ და პერსონსლს ველოდებით მანქანას როდის მოგვიყვანს.წელზე ხელიაქვს შეცურებული და გვერდიდან თავისკენ მიზიდავს.უცებ ვიღაც ახალგაზრდა წყვილი გვიახლოვდება დიტოს ესალმებიან და ჩემზე ანიშნებენ.რა უტიფრობაა ღმერთო ჩემო ეს იდიოტი თვალებით მჭამს ნეტა ძსლიან ახლობრლი არ იყოს დიტოსი...ფიქრებიდან დიტოს ხმას გამოვყავარ.
_სანდრა...ეს ჩემი მეგობარია სანდრეკა,ეს მისი საცოლეა ლიკა...ეს კი სანდრაა ჩემი მეგობარი.
_სანდრეკა...ლიკა სასიამოვნოა.
რაც შემიძლია თავაზიანად ვუღიმი და თავს ვუკრავ.მაღიზიანებს მისი მზერა თვალებით მჭამს...ნეტა ესიამოვნებოდა დიტოსაც რომ სგავსი მზერით შეეხედა ლიკასთვის?!
ღმერთო რას აკეთებს?!ხელს მაწევინებს ტუჩებთან მიაქვს ისე რომ თვალს არ მაშორებს და თან გამომწვევად მიყურებს.მკოცნის და ცინიკურად ჩურჩულებს
_სასიამოვნოა!
_რა გალანტურობაა.(არ მინდა დიტომ ჩემი სიუხეშე შენიშნოს თუმცა სანდრეკას არ უნდა გამოეპაროს.არც ეპარება თვალს ეშმაკურად მაპარებს და მიკრავს.)
_მოდით ჩვენთან ერთად ივახშმეთ რა დიტო თან უფრო ახლოს გავიცნობთ შენს მეგობარს.
დიტო მიტრიალდება მაგრამ სანამ პირი დააღოს შეხტუნებული ვყვირი.
_არა!...იცით ჩვენ უკვე ვივახშმეთ...ხვალ ადრე ვარ ასადგომი...სხვა დროს იყოს...სხვა დროს აუცილებლად ვივახშმოთ ერთად.
დიტოს უსიტყოდ ესმის ჩემი გაოცებისგან ოდნავ შეღებილ პირს კუმავს.ტუჩებს ერთ ხაზად კუმავს და თბილად მიღიმის...მერე თავის ძმაკაცს და მის საცოლეს ემშვიდობება და მანქანაში ვჯდებით.
ნეტა შეამჩნია რომ არ მომეწონა მისი ძმაკაცი?ან ის თუ შეამჩნია როგორ მჭამდა თვალებით?
_სანდრა არ მეტყვი ამდენს რას ფიქრობ?
_მაპატიე დიტო არ მინდოდა უხეშად გამომსვლოდა მაგრამ...
_შენ გგონია მე ვერ შევამჩნიე?
ჯანდაბა!ჯანდაბა
_რას გულისხმობ?!(იმდენად მეამიტურ სახეს ვიღებ ერთი გაფიქრება მეც დავიჯერე რომ მარYლა ვერაფერს მივხვდი)
_სანდრა...სანდრა დავინახე როგორ გჭამდა თვალებით...მუშტიც კი ამექავა მაგრამ...
_რას სისულელეა...ის ხომ საცოლესთან ერთად იყო...
მისი მზერის გადამკიდე ვჩუმდრბი.ოცის რომ თავს ვისულელებ და საშინელი სირცხვილის გრძნობა მეუფლება.
_კაი ხო...მეც შევამჩნიე.მაპატიე მაგრამ ამაზრზენი ტიპი იყო.
_მე მივხედსვ მაგად.
_კაი რა რას ეტყვი ჩრმს მეგობარს რატომ უყურრბფიო?სისულელეა და შენც შეეშვი.
_მართსლიხარ პირდაპირ ვერ ვეტყვი მაგრამ ვაგრძნობინებ...კაი ახკა მოვედით და შეგიძლია სახლში ახვიდე.
_რა შენ არ წამომყვრბი?!
_მერ?!
_ჰოო არ ამომყვები?არ შემოხვალ ჩემთან
_სახლში მეპაყიჟები...სულელი ხარ რადგან არ იცი რისი გაკეთება მინდა ახლა.
თვალები ჩამუქებულიაქვს,სახე ელეწება უფრო ვგრძნობ ვიდრე მესმის მისი აჩქარებული სუნთქვა.
_ჰოო...ეს სიტყვები ადრეც მსმენია და ზუსტად ამ მანქანაში ამ სავარძელზე.