დილით მალევე ადგა ანდრია... ჭრილობა ცოტა სტკიოდა ... ისევ წამოწვა...
-ესღა მეკლდა... ამისიც..... და მუშტი კედელს მიარტყა....
ცოტნე სველი შემოვიდა ოთახში..
-შენ რაღა გჭირს შე.. მა?
-დაახვიე რა.... წესიერად მესაუბრე გაფრთხილებ.. თორემ ეგ ჭრილობა აგეწვება....

-ჭედავ?
-შემეშვი.. და პირსახოცით თმების შემშრალება დაიწყო...
-აუზში მეც მინდა.. დანანებით შეხედა კედელს .....
-შენც გინდა კარგია..... კაი ხანი ვერ ეღირსები.. მინიმუმ ერთი თვე მაინც.... გოგოებს თუ არ ჩავთვლით... და ცოტნემ ძმას გაუღიმა....
-ნერვებს უარესად მიშლი.. ვფიქრობ სანდრო სად უნდა ვეძებო...
-თბილისში არ არის... აი რატი დაიჭირე და ის გეტყვის...!!
-შერვაშიძე რაღა შუაშია...?
-შუაში კი არა თავშია.....
-რატო? ბავშვურად იკითხა ანდრიამ...
-ეჰ.. ძმაო რამდენი რაღაც არ იცი....
-მომიყევი... ლიზას დავიჭერ და ყველაფერი დაწვრილებით უნდა მოვაყოლინო.. იქნებ კვალს მივაგნოთ...

-ეგ კარგი იდეა.... მამა რომ წავა მეც დაგეხმარები.. მაგრამ ოთახშია ჩაკეტილი და კარების გასაღები არ მაქვს...
რატის რაც შეეხება.. სანდროს იცნობს.. ეხმარებოდა კიდეც ლიზასთან საქმეში... მან მიუგდო იმ ნაძირალა ლომიძეს... მერე ისევ წამოიყვანა... არ ვიცი რატომ...
- ეგ რას ნიშნავს... გვღალატობდა?
-კი მინიმუმ ეგ...
-ვაფშე ახლაც აქ არის... სახლშია...??
-არა.. ძმაო... თავს ბიძაშვილთან არის გადასული...
-გასაგებია....
მელაკუდა შერვაშიძე...
-რა მელაკუდა ძმაო.... მშიშარა ვაფში არ არის გაღლეტილი მოღალატეა ეგ.... რომ დავადგეთ ყველაფრს გვეტყვის..... კარგად საცემია.. ჩვენი დის გამო....
ანდრიამ ცოტნეს შეხედა....
-კიდევ.. მამამ დაიჭირა ის ბიჭი ვინც შენ დაგჭრა....

-მართლა.. ყველაფერი ხელთ ჰქონია... სანდროს რატომ არ ეძებს...
-არვიცი რატომ....
-კაია თუ არ ეძებს... მე თვითონ უნდა მოვაგვარო ყველაფერი.....
-ჯერ ლიზა უნდა მოვიყვანოთ ჭკუაზე....
და ძმას თვალი ჩაუკრა....
გიორგიმ ოთახში შემოჰყო თავი...
-მე მივდივარ ბიჭებო.. საღამომდე არ მოვალ.. ანდრია თავს მიხედე არ გაცივდე(ამაზე ანდრიას გაეღიმა, ისე სცხელოდა!).... ცოტნე ლიზას ყურადღება მიაქცია თქვენთან იყოს.... და წავიდა...
ლიზა საწოლზე იჯდა და ჩალეწილ შუშებს უყურებდა.... ნინი კი შუშებს კრეფდა....
ცოტნე შემოვიდა ოთახში...
-ლიზა გამომყევი.. რაღაც უნდა განახო...
ლიზამ შეხედა..- რა ცოტნე?

-რაღაც საიდუმლო....
ლიზა წამოდგა და ცოტნეს გაჰყვა...
ცოტნემ თავისი კარების ოთახი გაუღო და უთხრა შედიო...
-შენთან რა მინდა? და შებრუნდა...
ცოტნემ მკლავში ხელი ჩაავლო და ოთახში ძალით გაისტუმრა...
შემდეგ კი კარები დაკეტა...
-ახლავე გამიღე რას აკეთებ...იდიოტო..
-ჩუმად!! და სკამზე მიუთითა...
ლიზა სკამზე იჯდა და მას უყურებდა....
აბაზანიდან ანდრია გამოვიდა....
-ძმაო მოვიყვანე...

-კარგია... და ანდრიამ კარგი დამკითხველივით ბოთლი ხელში დაატრიალა....
-წყალი ხომ არ გინდა დაიკო?
-არა.. არ მინდა...
-მაშინ დავიწყოთ...
-რა დავიწყოთ?
-დაკითხვა... თქვა ცოტნემ და სკამი მანაც მოიდგა.. უკუღმა დაჯდა... მხრები სკამს მიაყრდნო და ლიზას მიაჩერდა....
-ჩვენ რა რამეს ვთამაშობთ...??
-დაახლოებით ეგრე რა...
-კარგი.. მაშინ ვითამაშოთ... ოღონთ მასეთი დაძაბული ნუ მიყურებ ცოტნე...
-რა დროს თამაშია... მიდი მოგვიყევი იმ დღეს სკოლიდან რომ გამოხვედი რა მოხდა..ახლა არ დაიწყო რაღაცეები რავი რომ იცი ხოლმე.. ეგეთები...
-რა ეგეთები....??

-მოგვიყევი ოე... და ცოტნემ ხელი ჰკრა.....
-რას მირტყავ ვერ ვხვდები.. არაფერსაც არ მოვყვები.. თქვენი ვაფშე რა საქმეა..
და ფეხზე წამოიჭრა...
-მგონი მეც მაქვს ნერვები და თუ მე გამამწარებ თმებით გითრევ რა... მოყევი რა მოხდა.. რატიზეც მოგვიყვები.. ესდაც დარ;ეული აქვს მაგასაც...
ამან ლიზა სულ გააგიჟა....-რატი რა შუაში...?? მას არაფერი დაუშავებია...
-იცავს კიდეც... მაშ ვინ დააშავა.. სანდრო მარტო იყო? კითხვებზე გადავიდა ცოტნე...
-არა მარტო არ იყო.. ლევანისთან ერთად იყო...
-ლევანი ვინ არის?
-არვიცი ვინ არის.... საერთოდ არ ვიცნობ.....
-რატიზე მოგვიყევი...
-არა.. დაიყვირა ლიზამ...-არაფერს არ გეტყვით...

-კიდევ ვინ იყო მარტო ეგენი...
ლიზა შებორძიკდა..- კიდევ იყვნენ სხვებიც...
-ვინ? იკითხა ცოტნემ...
-თოჯინები, ....
-აუუუუ .... ჩემი კაი რა რა თოჯინები გოგო მთლად გაგიჟდი ... რა თოჯინებიიიი.. ვაიმე.... ეს ვინ არის ... ეს თოჯინები რომ არ ჩათხაროს არ შეიძლება..... თოჯინების გარეშე რა .. აღარ მიხსენო... თორემ რამისაა დამაჯერო რომ თოჯინები ცოცხლები არიან..
-კი ცოცხლები არიან.... თოჯინების წყალობით გამოვიქეცით იმ სახლიდან... სადაც სანდრომ მიმიყვანა....
-კაი აღარ გააგრძელო.. ვსოო...
შეაჩერა ანდრიამ...
-
-"კაროჩე" ჯერ იმ რატის ვნახავ და სიფათს შევულამაზებ .. მერე კი იმ სანდროს დ... მ..... !! შენ კი დაიცავი!! არაფერი არ თქვა... რატის მაინც ვერ ეღირსები.. ახლავე დაივიწყე..პატარა ბავშვო... წადი ნიაკოსთან ერთად თოჯინებით ითამაშე... ხომ გიყვარს თოჯინები?
ლიზამ შუბლი შეკრა.. და დაბღვერილი უყურებდა ძმას...

ანდრია წამოდგა და კარებისკენ წავიდა....
-რატი გიყვარს თუ რა არის... დაემშვიდობე სამუდამოდ .. შენ არ შეგეფერება...
და გარეთ გავიდა.. ცოტნეც გაჰყვა....


ლიზა შეშინდა, არ იცოდა რ უნდა ექნა... ყველაზე კარგი გამოსავალი ამ სიტუაციაში ის იქნებოდა, რომ რატი სადმე შორს წასულიყო... ჩხუბი ყელშია უკვე.. გაიფიქრა და რატის დაურეკა....
ჯერ არ პასუხობდა. შემდეგ უპასუხა..
-გისმენთ!!
-რატი ლიზა ვარ.....
-ლიზა მომისმინე მეორედ აარ დამირეკო და საერთოდ შემეშვი გასაგებია... აქ აღარ დარეკო....
-რა?? და რატიმ გათიშა...
-ამას რაღა დაემართა.... ფუუვ რა... და ტელეფონი ჯიბეში ჩაიდო....
დაბლა ჩავიდა... ცოტნე და ანდრია მაგიდასთან ისხდნენ და ჭამდნენ...

გარეთ გავიდა.... სუფთა ჰაერი მაინც ჩაესუნთქა...
მუშები მოსულიყვნენ და მის ფანჯარას ცვლიდნენ... რატის სახლს გახედა... და თავი ჩახერა....
-ახლა რაღა დაემართა....
---------------------------------------------------------------
სანდრო რატის წინ იჯდა და თვალებში უყურებდა...
-ბილეთები ავიღე.. ხოდა დაახვიე აქედან.. საბოლოოდ გაფრტხილებ, თორემ შენს პატარა ძამიკოს სამუდამოდ დაემშვიდობები ლიზას კიდევ შეეშვი.. გასგაებია რა ვთქვი?
-ახლა?
-ჰო... 12 საათზე...
-კარგი, გასაგებია და რატი ფეხზე წამოდგა.. უკმარისობის და დაჩაგრულობის გრძნობა ჰქონდა.... და სანდროს მივარდა...
-მომისმინე სანდრო .. არ გეგონოს ამით დამთავრდა... ისევ დავბრუნდები და შურს ვიძიებ... შენ კი იცოდე რომ არ მოგასვენებ....
-ნუ მემუქრები... ბიჭო!! და წადი ჩაალაგე.....

რატი, რომ გავიდა... მარიამი შემოვიდა...
-ახლა მარტო ლიზა დაგვრჩა..... სანდრო..
-მეც ინგლისში მივდივარ მარიამ და შენ აქ გტოვებ,, ნუცასთან შენ დარჩები გასაგებია.. მე შემოდგომაზე ჩამოვალ.... და ლიზას მაშინ მივხედავ....
-რამდენისაა ნუცა...
-ოთხის...
-ოთხის ?? კარგი..მე ისე მივხედავ ჩიტის რძეს არ მოვაკლებ...
-შენ იმედი მაქვს....
და მარიამმა გაუღიმა...
-ჩემი იმედი რომ გაქნება... ესაუბრე .. ყველაფერი უთხარი?
-კი.. ვუთხარი...
რატი თავის ოთახიდან გამოვიდა..
-თქვენ ისევ აქ ხართ/ ?
-კიი.. გაემზადე .../ ? წავედით... საკუთარი თვალით უნდა დაგინახო თვითფრინავში როგორ ჩაჯდები.... მე გაგიყვან...
რატი ნერვებმოშლილმა შეხედა...და კარებისკენ წავიდა....
--------------------------------------------------------------------------