სკოლას რომ გასცდნენ ლიზამ დაიწყო:
-ახლა კარგად მომისმინეთ.. ჩემთან ავიდეთ.. დედიკო საღამომდე არ მოვა.. დღეს ბევრი საქმე აქვს...ხოდა კარგად ამიხსენი ყველაფერი ელენეს შეხედა და ხელი ჩაჰკიდა...
-ლიზიკო პატარა ბავშვი არ ვარ! და ხელი თავისკენ წაიღო...

-გეტყობა!! კარგად ერთობოდით ხომ შენ და ის შენი .. და ლიზა გაჩერდა.... მიხვდა რომ ზედმეტი მოსდიოდა...
-ჩემთან ავალთ და მორჩა!! ცირ ხომ მდიხარ? და ცირას შეხედა...
-კი.. აბა რას ვიზამ... კარგად დავჯდეთ და ვისაუბროთ..

-ლიზიკო არა... დაიყვირა ელენემ და ხელი გამოსტაცა....- მე არ მინდა ... ისედაც ვიცი რაც ჩავიდინე კიდევ მოვყვე... აზრი არ აქვს... როცა უკვე შეტოპე... და თან ისე გამოდის ყველაფერი ჩემი ბრალია... ყურადრებას არავინ არ მაქცევდა.. არც დედას ვაინტერესებ და არც მამას ... ვაფშე არ აინტერესებთ მე რა მომივა.. აი ნახე დრეს სახლში რომ არ მივიდე ვერც შენიშნავენ.. და ისევ ცრემლები ჩამოსცვივდა....
-მაინც სადამდე შეტოპე? ჩაეძია ლიზა და თვალებში მკაცრად ჩახედა....ელენეც თვალებში უყურებდა, რომ არა ცირას ჩარევა....
-კარგი გოგო რა... თავი დაანებე.. უფრო იბნევა... ელენი სახლში წამოხვალ და ხელი ჩასჭიდა და გზას ერთად გაუყვნენ... ცირა ძალით მიათრევდა( ასე თუ შეიძლება ითქვას) ლიზა ერტი ხანი იდგა და შემდეგ ისიც გაჰყვა.. თან აქეთ-იქიტ იყურებოდა....
-------------------------------------------------------------------------
სახლში რომ ავიდნენ.. ლიზას იმედი სულ გაუცრუვდა... სახლში ანდრეა დახვდა გაღიმებული სახით( ლიზას ბიძაშვილი)
-გოგოები.. აბა რომელი საათია და ლიზას მაჯა რამის თვალებთან ააფარა.....
-კარგი რა ანდრეა... ბოლო სამო გვქონდა.. თან რაღაც საქმე გამოგვიჩნდა
-გასაგებია.. წინასწარ გეტქვა მაგ შენს საქმეზე... ახლა კი შემოდით.. და კარები ფარტოდ გაუღო....

ელენე დაბნეულივით დადიოდა.. ოთახში პირრველივე სკამზე მოთავსდა...გვერდზე ცირა მიუჯდა...
-ახლა რა გინდათ მესამე სკამიც მოვდგა და ლიზა სკამს დაეტანა? თან ეღიმოდა...
სკამზი მიათრია და ისიც დაჯდა....
ანდრეაც შემოვიდა და დივანზე დაჯდა... იქნებ იცოდა რომ უნდა წასულიყო გოგოები მარტო უნდა დაერცინა, მაგრამ რა გინდა ფეხს არ ანძრევდა....
ტან სახეში ცირას უყურებდა...
პირველი შეხედვაზე გაუღიმა.. ცირამაც რაც შეეძლო კბილები დაუკრიჭა...
მაგრამ მერე სახის ნაკვთები დაეძაბა და სერიოზული უყურებდა... თვალებში..
ამიტომ ცირა იძულებული გახდა.. მისთვის თვალი აერიდებინა და კედელზე გაკრული სურათვისთვის დაეწყო ყურება...
-აა ნნ დდ რრ ეე აა!! დამარცვლა ლიზამ...- ვერ ხვდები, რომ უნდა წახვიდე!!
ანდრეა წინ წამოიწია ..
-გიორგი ორბელიანს რომელი ხვდებით? აღიარეთ....

-ეგ სახელი და გვარი პირველად მესმის.. მიახალა ლიზამ და ცინიკურად გაუღმა
-შენ ცირა? და მკაცრად გაუღიმა..
-არც მე საიდან უნდა ვიცოდე....
-აჰა.. გასაგებია...
ანდრეა ფეხზე წამოდგა.... ლიზას მიუახლოვდა ..
-აბა შემახსენე შენ რა გვქვია? და ელენეს შეხედა...
ელენეს ხმა არ ამოუღია.... და თავი დახარა....
-რა ჰქვია? ახლა ლიზა შეატოკა...
-რა გჭირს.. მეტკინა .. ვაი!1 და ამას ელენე ჰქვია რიტ ვერ დაიმახსოვრე...
-რატომ დაიბენი? კარგი... და ოოთახიდან გავიდა.. ყველაფერი გასაგები იყო და სახლის კარები სე მიაჯახუნა .. ლიზაც კი სკამზე შეხტა.... და თვალები გააფართოვა...
-რა ხდება? ელენეს აგვიხსენი....... და ლიზა ელეს მივარდა...

იმან კი ისევ ტირილი დაიწყო.... ისე ტიროდა ცირაც აჰყვებოდა, რომ არა ლიზა.. მაგრამ თავს იკავებდა.....
-კარგი დაწყნადი!! მიეხუტა ცირა და ტმებზე ხელი გადაჰხვია....
ლიზაც ახლოს მივიდა...
-რა ხდება ელე? მოგვიყევი.. მის საუბარს ვედრებაც გაჰყვა.. ბოლო ასომდე...
ელენე ცოტა დაწყნარდა...
-მე შეცდომა დავუშვი! ის ბიჭი სამუდამოდ გადავიკიდე .... ახლა რა უნდა ვქნა! და ცრემლები ისევ ჩამოსცვივდა...
-ვინ ბიჭი.. ანდრემ რომ თქვა ... ის არის?
ელენემ თავი დაუქნია და ისევ ტირილი....
-აუ.. ჩემი კაი რა... წყალს მაინც მოგიტან... ცოტა დაწყნარდე.. თუ მასეტი მტირალა იყავი არ მეგონა....და ლიზა ფეხზე წამოდგა... - ცი შენც მოგიტან ტორემ შენც მალე აჰყვები ხმაში...!! და სამზარეულოში გავიდა...
-შეიძლება ბევრმა გამამტყუნოს.. მაგრამ რაც ჩავიდინე ამას მხოლოდ ისინი გამიგებენ ვინც ჩემნაირად არიან...ყველაფერი იმის ბრალია რომ ცემს მშობლებს არ აინტერესბებთ მე რა მომივა... საერტოდ ყურადღებას არ მაქცევენ.. ერტი ტავისტვის არის მეორე ტავისტვის... ეს რა არის მითხარით? დედამ ის ვერ გაიგო, რომ მარტო კარგი ტანსაცმელი.. ძვირად ღირებულ სკოლაში სიარული ყველაფერი არ არის!! მე არ ვაინტერესებ, ხოდაესეც იქიდან მოხდა.. მე ის გავიცანი და საკუტარ დანაშაულად არ ვტვლი იმად რაც ჩავიდინე, რომ მასთან.. და ელენე ფეხზე წამოდგა.. ლიზა კარებში იდგა და ჭიქები ხელში ეკავა...
-მასტან ვიწექი... ელენემ ჩანტა აიღო.. თმები შეისწორა. და პირდაპირ გარეტ გავარდა....

-იდიოტი!1 გოგო.. ლიზამ ჭიქები მაგიდაზე გააცურა და სახე შეეფაკლა.....
-ვიწექი ტან როგორ ამბობს1 მეგობრები რისტვის ჰყვადა!! ეთქვა .. არა მეც როგორ ვერ მმივხვდი!!
-თუ ანდრია იცნობს... მე ყველაფერს გავიგებ ვინ არის!! მაგრამ ასე რამ გაასულელა... იდიოტი რა და ლიზა სკამს ფეხი ჰკრა...
-ლიზ შენ რა როცა გაბრაზებული ხარ!! სკამებს უმიზნებ....
-არა,,, რაც ხელში მომხვდება... იმასაც ..
-რა არაფერი არ მომხდარა... მტავრია ვინმე ნარკომანი არ იყოს... თორემ იქნებიან შეყვარებულები და ცირამ ხელიტ ანიშნა....
ლიზამ სიცილი დაიწყო....
-და ეგ რომ იყოს? -
-არა.. არ არსებობს.... მაგასაც გავიგებტ და ცირა წამოდგა...
-ჩემი ყველაზე ჭკვიანი გოგონა შენ ხარ1 და ცირას ცაეხუტა...
-შენ კიდე ჩემი, მაგრამ ელენეს უნდა დავეხმაროტ.. ასე ხომ არ მივატოვებტ.. ტან ჩვენი მეგობარია... საღამოზე მასთან მივალ სახლში...

-ხო... მასე სჯობს... და ლიზამ ოდნავ მოიწყონა....
-კარგი.. წავედი და ცირამაც ჩანთა აიღო...
------------------------------------------
ელენემ კიბეები ჩაირბინა და პირდაპირ ქუჩაში გავარდა....
დაბლა ანდრეა სკამზე იჯდა..და სიგარეტს აბოლებდა ..
ელენე ცოტა ხანი შეჩერდა... შემდეგ კი გზა ჩვეულებრივ გააგრძელა.. წინ ჩაუარა და რაც შეეძლო სწრაფად მიაბიჯებდა....
-ელენ გაჩერდი! იქნებ მაგდენი მაინც მოტვინო!! დაუყვირა ანდრეამ...
ელენ გაჩერდა...და უკან მოიხედა....
ანდრეა მისკენ მოდიოდა... დამალე მიუახლოვდა კიდეც...
-რა ხდება? და თან მკლავში ხელი წაავლო..
-არაფერი რა უნდა ხდებოდეს....

-მე გითხრა? და სიგარეტი ისევ გააბოლა და სახეზე მიაფრქვია...
ელენს ხველა აუტყდა.... დაზურგით შებრუნდა....
-მოგეწონა? მოგწონს ხოლმე და ანდრეა ყელში სწვდა და ტუჩებში მაგრად აკოცა...
ელენემ ხელი ჰკრა და უკან გადააბიჯა.... ტუჩებზე ხელი მოისვა....
-აღარ გაბედო!!
-ჯერ გიორგის ვეტყვი... სხვებს რა ადვილად კოცნი და მერე ვნახოთ... რა მოგივა!!
-თავი დამანებეთ საერთოდ!!
და ელენემ სიარული გააგრძელა....
-საყვარელი გოგონა ხარ.... !! და ანდრია შებრუნდა....
ლიზამ ცირა დაბლამდე ჩამოაცილა...
-იცოდე ელენესთან მინიმუმ ერთი წამიტ რომ დაგინახო.. იქვე დაამტავრებ იცოდე!! პირველად და უკანასკნელად გაფრტხილებ....!! გასაგებია თუ არა?

ლიზამ თვალებში შეხედა....
-რა დააშავა? შენ მაინც აგვიხსენი.... და ცირას ხელი შემოჰხვია...
ანდრეამ თავი გვერდზე შეაბრუნა...
-იმასთან დაიჭირა ურთიერთობა.. ვისაც ყველაზე მეტად ვერ ვიტან.. თან და ანდრეა გაჩერდა... - მაგარი საშიში ბიჭია.. მაგას ტავი დაანებეთ.. გული მიგრძნობს.. მალე ცაშიი იქნება... და თავის მანქანაში ჩაჯდა და ადგილს მოსწყდა.....
-ეეე...
თვალი გააყოლა მანქანს და ცირას შეხედა თვალებში....
-მართლა რომ ეე... სულელო და ცირამ სახეზე ხელი ჰკრა....
-იდიოტო რას მირტყავ... ელე სუ მარტო რცება....
-შემეშვი ვაფშე რა შეიძლება ჩვენს გვიტვალტვალებს ის გიორგი... და ლიზამ გაიღიმა....
-ხო.. ეგ არის რა და ცირამ ლიზას გადაკოცნა და სახლში წავიდა...
-------------------------------------------------------------------------

- ელენე სახლში არ მისულა!! სად წავიდა ან რა მოხდა ლიზა გავგიჟდები!!
ასეტი მესიჯი მოუვიდა ლიზას ტელეფონზე, მაგრამ კარგი ხანი არ უნახავს, რადგან ჯერ მეცადინეობდა.. შემდეგ კი წყალი გადააივლო.. მხოლოდ მაშინ წაიკითხა როცა ძილის წინ ფეისბუქში შესვლა გადაწყვიტა..
ეს რომ წაიკითხა გული ისე აუჩქარდა არ იცოდა რა ექნა... ოტახიდან გავიდა და აივანზე გავიდა... დაბლა ჩაიხედა
ანდრეა და მისი მეგობარი ისევ დაბლა იდგნენ... და რაღაცაზე საუბრობდნენ...
" ახლა რამე უნდა მოვიფიქრო.. თორემ საქმე ცუდათ წავა.. და ცირუკას დაურეკა:
-ცირა... ყველაფერი ამიხსენი.. შენი შეტყობინება ახლახანს ვნახე.. ელეს რა სჭირს? მიახალა და სუნთქვა აუჩქარდა


-ცირას არ სცალია . მერე დაურეკეთ.. უპასუხა ბიჭმა და გაუთიშა...
-ესრა მეკლდა რა... რა იდიოტობაა.. ფუუვ....
-რა არის იდიოტობა დედიკო? და აივანზე დედამისი გამოვიდა....
-დედა? რავი ჯერ-ჯერობით ყველაფერი იდიოტობად მეჩვენება... ნამდვილად ცირას იდიოტი ძმა იყო რა... ეს რა არის...
-რა მოხდა? რაზე გაბრაზდი?

-არაფერი დედა .. ლიზამ თავი მაგიდაზე დადო... და თვალები დახუჭა...
ცოტა ხანი დუმდნენ... შემდეგ კი ხმაურმა ლიზას თავი მაღლა ააწევინა და დაბლა გადაიხედა....
-ისევ ჩხუბია დედა!! დაიყვირა ლიზამ და ფართოდ გაახილა თვალები....
-ანდრეა!!1 მთელი ხმით დაიყვირა....
ყველამ მაღლა ამოიხედა....
-არ გრცხვენით აქ არ იჩხუბოთ!! სხვაგან წადით და ლიზამ გაუღიმა თან ხელი დაუქნია...
ანდრეამ თავი გვერდზე გაიქნია... და ზურგით შებრუნდა....

-ოეე.. ბარემ დაბლა ჩამოდი რა გაყვირებს? ეს ვინ არის და ლიზას ახედა ისევ.... - მე წვედი ახლა და მერე კიდევ გნახავ და ბიჭს მიუახლოვდა..
-ხელები გამიშვი... და ბიჭმა სახეში მუშტი უთავაზა.. რადგან ჩხუბი გარდაუვალი იყო ანდრიამაც შეუბრუნდა და ერთი აყალმაყალი ატყდა... ლიზას რომ შეძლებოდა რა ტქმა უნდა დაბლა ჩავიდოდა, მაგრამ დედამ არ გაუშვა და მაშინვე პოლიციაში დარეკა.. ლიზა ვერდრების მიუხედავად....