დილით ყველა სასაუზმოდ ჩაავიდა.
ეკა:-დილა მშვიდობის შვილებო.-თბილად გაუღიმა რძალს და შვილს.
ლიზა:-დილა მშვიდობის.-ყველა გემრიელად მიირთმევდა.
ივანე:-დღეს კომპანიაში უნდა მოხვიდე დანიელ.
დანიელი:-კარგი,წავალ გავემზადები.-დანიელი ადგა და მას უკან ლიზა გაყვა.
ლიზა:-აქ მარტომ რა გავაკეთო?
დანიელი:-მარტო რატომ,დედაჩემი ხომ აქ არის?სახლი დაათვალიერე,ბაღში გაისეირნე.
ლიზა:-კარგი,რა გაეწყობა.-ლიზა მოწყენილი დაჯდა საწოლზე,დანიელმა შეამჩნია რომ მისმა ცოლმა მოიწყინა,მას მიუახლოვდა ხელი მოკიდა და თავაზიანად გაუღიმა.
დანიელი:-ვეცდები მალე დავბრუნდე და გავისეირნებთ.-ლიზამ გაუღიმა. ქმრის წასვლლის შემდეგ,გადაწყვიტა რომ ბარგი ამოელაგებინა,რომ მორჩა ქვევით ჩავიდა ბაღში.
ეკა:-შვილო,მოწყენილი ხარ?
ლიზა:-უბრალოდ ეს ჩემთვის უცხოა.
ეკა:-მესმის.შენ ჯერ ახალგაზრდა ხარ,ადვილი არ არის..
ლიზა:-თქვენ რა იცით?თქვენ ხომ მშობლებს აქციებზე არ გაუცვლიხართ?-ეკა ცდილობდა ზრდილობიანი და მომთმენი ყოფილიყო.
ეკა:-ჩემ შვილს შეეჩვევი და შეგიყვარდება.
ლიზა:-იმედი არ გქონდეთ,რადგან მე არ მაქვს!-გოგონამ ზედმეტად მკაცრად თქვა ეს.
ეკა:-მისმინე!შენ ახლა ამ ოჯახის რძალი ხარ!ამიტომ შესაფერისა მოიქეცი.არ გაბედო და ჩემს შვილს გული არ ატკინო.-ლიზა ოთახში ავიდა.სააწოლზეე წამოწვა და ტირილი დაიწყო.ბეჭედი მოიხსნა და საწოლის გვერდით მაგიდაზე დადო. ფიქრში დანიელმა შეუშალა ხელი.
ლიზა:-დიახ.-ცდილობდა არ შეემჩნია რომ ტიროდა.
დანიელი:-მოწყენილი ხარ?
ლიზა:-მე...არა,მუსიკას ვუსმენ.მალე მოხვალ?
დანიელი:-მოგენატრე?
ლიზა:-არა!
დანიელი:-ვერ მოვდივარ მაპატიე.ბევრი საქმე მაქვს,საღამოს არ დამელოდო.
ლიზა:-კარგი.-დანიელს კიდევ უნდა ეთქვა რაღაც მაგრამ,ცოლმა არ აცადა და გაუთიშა.მალევე გუკამ დაურეკა,მას კი ნომრისთვის არც კი დაუხედავს ისე უპასუხა.
ლიზა:-ახლა რა გინდა!?
გუკა:-მე ვარ,შენი ნახვა მინდა.-გუკამ დაღონებული ხმით უთხრა.
ლიზა:-მეც ყველაზე მეტად ახლა ეს მინდა.
გუკა:-ჩვენ ბაღში გნახავ,ნახევარ საათში.
ლიზა:-კარგი.-ლიზა გაემზადა და სახლიდან გასვლისას ეკა შეეჩეხა.
ეკა:-შვილო,სად მიდიხარ?მძღოლს ვეტყვი და...-ლიზამ გააჩერა.
ლიზა:-მეგობრის სანახავად მივდივარ.არ შეიძლება?
ეკა:-შენი ქმარი რომ მოვა რა ვუთხრა!?-გოგონამ წარბი ასწია.
ლიზა:-არაფრის თქმა არ არის საჭირო!-ლიზა წავიდა ეკამ კი გამაყუჩებელი დალია,რადგან ლიზა ძალიან ჯიუტი იყო!
ეკა:-ღმერთო!
ლიზა მიდიოდა და ცრემლი სდიოდა.გუკას დანახვისთანავე ჩაეხუტა.
გუკა:-ძალიან მომენატრე.-მისი სახე ხელებში მოიქცია.
ლიზა:-მეც.-გაიწია და სკამზე ჩამოჯდა.
გუკა:-იმ სახლში როგორ გექცევიან?ის კაცი ცუდად ხომ არ გექცევა!
ლიზა:-არა.მაგრამ ის სახლში ცუდად ვარ.
გუკა:-წამოდი და გაეყარე!-გუკამ ხელი გაუწოდა,მაგრამ...
ლიზა:-არა,არ შეიძლება!მე გათხოვილი ვარ.
გუკა:-შენ ის არ გიყვარს!წავალ და დაველაპარაკები,იმ...
ლიზა:-არავის არ დაელაპარაკები!მე გათხოვილი ვარ,ქმარი მყავს.-უკვე გაბრაზებულმა თქვა.
გუკა:-შენ რა,იმ სახლში დარჩები?
ლიზა:-კიი დავრჩები.-ლიზა ადგა.-ჩემი წასვლის დროა.
გუკა:-მოიცადე,ცოტა ხანს.
ლიზა:-არა,აღარ დამირეკო.-ლიზა წავიდა.ნელ-ნელა მიდიოდა და ფიქრობდა დანიიელზე,გუკაზე და კიდევ ბევრ რამეზე.. სახლში მისვლის თანავე ოთახში ავიდა და იქიდან არ გამოსულა.დანიელი კი ლუკასთან იყო.
ლუკა:-აბა,როგორ მოგწწონს ცოლიანი კაცის ცხოვრება?
დანიელი:-ჯერ მე აღვიქვამ,რომ ცოლი მყავს.
ლუკა:-ლიზა როგორ იქცევა?-დანიელი გაცდერდა.
დანიელი:-დღეს კარგად მომექცა.მაგრამ მის თვალებში სიძულვილი და ბრაზი მაინც არის.
ლუკა:-მისმინე ძმაო.გვერდით დაუდექი,გული გადაუშალე,იზრუნე.ყოველთვის ასე ვერ იქნებით!ნუ გაურბიხარ!
დანიელი:-მასთან...ახლოს არ მიშვებს.
ლუკა:-ეცადე!დღეს მთელი დღე კომპანიაში იჯექი,ლიზა კი იქ სახლში მარტოა,სრულიად უცხო სახლში.
დანიელი:-ხო,მაგრამ საქმე იყო და...-გუკამ გააჩერა.
ლუკა:-ეი,ძმაო.საქმე მხოლოდ მიზეზია!ასე თუ გააგრძელე უფრო უცხოები იქნებით ერთმანეთისთვის.-ლუკა ნამდვილ მიზეზს მიხვდა.-რა თქმა უნდა ცოლს იმიტომ არ უთმობ დროს,რომ გეშინია იმ გოგოსავით,ან,მასზე მეტად ვინმე შეგიყვარდეს!არ გინდა დარწმუნდე რომ ის გატყუებდა!
დანიელი:-მართალია!კარგი წავალ უკვე გვიანია.-სახლში მისვლის თანავე ეკა შეეგება.
ეკა:-შვილო,დაბრუნდი?
დანიელი:-ლიზა სად არის?
ეკა:-ოთახში.-დანიელი კიბეებზე ადიოდა,როდესაც დედამისმა გააჩერა.-შენ ცოლს ყურადღება მიაქციე.
დანიელი:-რატომ დედა,რამე მოხდა?
ეკა:-დილით ვცადე კარგად დავლაპარაკებოდი და ჩხუბი დაიწყო.მერე კი სადღაც წავიდა.
დანიელი:-დედა.ლიზამ ჯერ ვერ გააცნობიერა რაც მოხდა.დაიცადე და მოთმინებით მოეკიდე.-დანიელი ცოლთან ავიდა.ოთახში შესვლის თანავე,დაინახა როგორ ეძინა ლიზას.მას მიუახლოვდა და დაიხარა რათა,მისთვის ახლოდან შეეხედა.უყურებდა და ფიქრობდა.შემდეგ ადგა და დასაძინებლად ემზადებოდა,როდესაც მან პერანგი გაიხადა,ლიზამ თვალი გაახილა და ქმრის ნავარჯიშებ სხეულს მიშტერებოდა.
მორიგი დილა გათენდა აბაშიძეების ოჯახში.დანიელმა გამოღვიძებისთანავე ცოლს შეხედა,მას მიუახლოვდა და თმაზე ნაზად შეეხო,თვალები გაუთენდა.
დანიელი:-დილა მშვიდობის.
ლიზა:-დილა მშვიდობის.-ლიზამ ოდნავ გაბრაზებული ხმით თქვა.
დანიელი:-წამოდი ვისაუზმოთ,გველოდებიან.
ლიზა:-არ მინდა.-მოკლედ და კონკრენტულად ელაპარაკებოდა.
დანიელი:-კარგი.მისმინე,ვიცი აქ მოწყენილი ხარ.მაგრამ....-ლიზამ მკაცრად გააჩერა.
ლიზა:-წადი გელოდებიან.-ეს თქვა და ზურგი აქციაა.დანიელს სხვა გზა არ ჰქონდა ადგა და ქვევით ჩავიდა.
ივანე:-ლიზა სად არის?
დანიელი:-თავს შეუძლოდ გრძნობს.-მზარეულს მიუბრუნდა.-ჩემს ცოლს ზემოთ მიართვი საუზმე.-ბიჭი მალევე წავიდა სამსახურში.ქეთიმ(მზარეულმა)ზევით აიტანა საუზმე.
ქეთი:-გემრიელად მიირთვით.-ლლიზამ გემრიელად შეექცეოდა საუზმეს. თათამ დაურეკა.
ლიზა:-სალამი მეგობარო.
თათა:-სალამი.როგორ ხარ?სულ დამივიწყე.
ლიზა:-მე არც ისე კარგად.ბოდიში მეგობარო,უბრალოდ.
თათა:-გცალია?მომენატრე.
ლიზა:-კი მცალია.აქ მოდი,მისამართი ხომ იცი?
თათა:-კი ვიცი.მაშინ დროებით.-ლიზა ქვემოთ ჩავიდა და ლანგარიც გაიყოლა.
ლიზა:-ქეთი,ჩემთან მეგობარი უნდა მოვიდეს,ამიტომ ჩემს ოთახში ამოაცილე.
ქეთი:-კარგით.- ლიზა ზემოთ ადიოდა,როდესაც მას დედამთილი შეხვდა.
ეკა:-შვილო,გამოკეთდი?დანიელმა შეუძლოდ არისო.-ლიზა დაიბნა.
ლიზა:-კი,გამოვკეთდი მადლობთ.-თბილად ელაპარაკა და ოთახისკენ გაეშურა,ფიქრობდა რატომ მოატყუა დანილმა ისინი.
ოთახში რომ შევიდა მობილური ურეკავდა.
ლიზა:-რა მოხდა დანიელ.
დანიელი:-როგორ ხარ.ხომ არ მოიწყინე?
ლიზა:-კი ოდნავ.ჩემთან თათა უნდა მოვიდეს,ხომ შეიძლება?
დანიელი:-რა თქმა უნდა.შენი სახლიც არის და ვინც გინდა ის მიიყვანე.-თბილად ესაუბრა ცოლს და ლიზასაც მოეწონა ეს.
ლიზა:-მადლობ.საღამოს მალე მოხვალ?
დანიელი:-ვეცდები.თათა მომიკითხე თუ მე არ მოვედი მანამდე.
ლიზა:-კარგი მაშინ საღამომდე.-ლიზა თბილად დაემშვიდობა. უხაროდა რომ მეუღლე ასე თბილად ექცეოდა.