თათა მეგობართან მივიდა და ჩაეხუტა.ოთახში დასხდნენ.
თათა:-აბა,როგორ გრძნობ თავს?
ლიზა:-საშინლად.ამ სახლში სული მეხუთება.-ამის თვითონაც არ სჯეროდა.
თათა:-კარგი რაა..ქმართან რა ხდება?-ლიზას ჩაეღიმა.
ლიზა:-არაფერი,სულ სამსახურშია.რომც მინდოდეს მასთან დაახლოება ვერ მოვახერხებ.-გრძნობდა რომ ცუდ ხასიათზე დგებოდა,ამიტომ სხვა თემაზე გადაიტანა საუბარი.-გუკა როგორ არის?
თათა:-განიცდის.დანიელთან უნდა წასულიყო და ეჩხუბა.-ლიზა გაბრაზდა.
ლიზა:-რა,გაგიჟდა!?იმედია არ მისულა.
თათა:-არა გადავაფიქრებინე.-მეგობარი დააწყნარა..-მაგრამ მაინც მივა ისეა გაბრაზებული.-ამაზე საუბარი არ გაუგრძელებია,რადგან გამოსაშვები გაახსენდა.-გამოსაშვებზე რას აპირებ?მოდიხარ?-ლიზამ მოიწყინა.
ლიზა:-არ ვიცი,დანიელს უნდა დაველაპარაკო.მაგრამ...
თათა:-დაელაპარაკე,დაგთანხმდება.
ლიზა:-თვითონ შეიძლება,მაგრამ დდედამისი რას იტყვის.
თათა:-რატომ,ცუდად გექცევა?-ლიზამ მაშინვე უპასუხა.
ლიზა:-არა,უბრალოდ მკაცრი ქალია...წამოდი ბაღში გავიდეთ,დავათვალიეროს.-თათას გაუკვირდა.
თათა:-შენ რა აქ არაფერი დაგითვალიერებია?
ლიზა:-არა,ხასიათზე არ ვიყავი.წამოდი.-ქვევით ჩავიდნენ.აუზთან დასხდნენ,ჩრდილში. ცოტა ხანში ეკა მოვიდა.
ეკა:-მოგესალმები თათა.-ღიმილით მიესალმა.-მიხარია შენი ნახვა.
თათა:-გამარჯობათ.კარგად გამოიყურებით.
ეკა:-მადლობ.-რძალს მიუბრუნდა.-შვილო,მე უნდა გავიდე და თუ რამე დაგჭირდება ქეთის უთხარი.
ლიზა:-კარგით,მადლობთ.-დედამთლის თბილად გაუღიმა.
თათა:-მეგობარო,შენი დედამთილი კარგი ქალია.-გაღიმებული სახით უთხრა.
ლიზა:-მართალია,თბილი ქალია.-ტკბილეული მიირთვეს.სახლის უკან ლამაზი ბაღი დაათვალიერეს.
საღამოს დანიელი დაბრუნდა.
დანიელ:-საღამო მშვიდობის ქეთი.ლიზა სად არის?
ქეთი:-თქვენი მეუღლე და მისი მეგობარი აუზთან არიან.-ბიჭი მათკენ გაეშურა.როდესაც ცოლი მომღიმარი დაინახა,გულში საოცარი სითბო ჩაეღვარა და ამავე დროს ბიძგი იგრძნო.მათთან მივიდა.
დანიელი:-საღამო მშვიდობის.მიხარია შენი ნახვა თათა.კარგია რომ მოხვედი,თორემ ლიზა მოწყენილი იყო.-ლიზამ ქმარს შეხედა და ღიმილით უპასუხა.თათას ეს არ გამოპარვია.
თათა:-მეც მიხარია დანიელ.მერე მარტო რატომ ტოვებ?
დანიელი:-ვეცდები ჩემი შეცდომა გამოვასწორო.-ეშმაკურად გაიღიმა.-უკვე ივახშმედ?
ლიზა:-არა,ახლა ვაპირებდით.
დანიელი:-ძალიან კარგი.წავალ ქეთის ვეტყვი,სუფრა გააწყოს,თან ხელებს დავიბან.-დანიელი გაბრუნდა.
თათა:-შენ კიდევ ამბობ,რომ უხეშია.-მეგობარს სსასაყვედუროდ მიუბრუნდა.-ის ერთ-ერთი სიმპათიური და თავაზიანი კაცია.
ლიზა:-შეიძლება...-თბილად იღიმოდა. ქეთიმ მალე მაგიდა გააწყო და მაგიდას მიუსხდნენ,გემრიელად შეექცეოდნენ.
დანიელი:-თქვენ გაგიმარჯოთ.
თათა:-მადლობ დანიელ.მე კი ვამბობ,რომ თქვენ გაგიმარჯოთ. - მალე თათას წასვლის დრო დადგა.
თათა:-მადლობთ ვახშმობისთვის.
ლიზა:-იმედია კიდეევ მომინახულებ.
თათა:-რა თქმა უნდა მეგობარო.თქვენ ბანკეტზე ხომ მოდიხართ?-ლიზამ თვალით ანიშნა.
ლიზა:-რა თქმა უნდა მოვდივართ.-ლიზამ ეს ღიმილით თქვა.დანიელს კი საშინლად არ მოეწონა ცოლის ასეთი გადაწყვეტილება,მითუმეტეს რომ მაასთან არ ულაპარაკია ამ თემაზეე.
დანიელი:-ვნახოთ!-მკაცრად წარმოთქვა.თათას წასვლის თანაავე ოთახში ავიდნან გაბრაზებულები,ლიზამ კი კარი მიაჯახუნა.
ლიზა:-ამას რატომ აკეთებ!?-გაბრაზებულმა ჩხუბი დაიწყო.
დანიელი:-შენ რატომ აკეთებ ამას?ხომ იცი,რომ ვერ წახვალ!?-ცდილობდა სიმშვიდე შეენარჩუნებინა.
ლიზა:-რატო?!ჩემს კლასთან ერთად არ შემიძლია ბოლოჯერ გავერთო!?
დანიელი:-არა!მე ასე მინდა და არ წახვალ!-გოგონა უფრო გაბრაზდა და ხმა მაღლა დაიწყო ყვირილი.
ლიზა:-მე კი წასვლა მინდა!ნუ იქცევი ეგრრე,გთხოვ.
დანიელი:-ძილის დროა.-მოკლედ მოუჭრა და დივანზე დაწვა.
ლიზა:-როგორც კი ვფიქრობ რომ სხვანაირი ხარ,მაშინვე საპირისპიროს ამტკიცებ!-დანიელს აღარაფერი უთქვამს.
დილით ლიზა სახლიდან ისე გავიდა,რომ არავის არ დამშვიდობებია.მაშინვე მშობლებთან წავიდა.
ლიზა:0დედა როგორ მომენატრეთ.-დედას მთელი ძალით ჩაეხუტა და ცრემლები წამოუვიდა.-დივანზე დასხდნენ.
ინგა:-ჩემო შვილო.დღეს უნდა მოვსულიყავით შენთან,მამასაც ძალიან მოენატრე.როგორ ხარ იმ სახლში?-ინგამ შენიშნა,რომ რაღაც არ იყო რიგზე.-რა გაწუხებს შვილო?
ლიზა:-დედა,დანიელი ბანკეტზე არ მიშვებს.
ინგა:-ლიზა უკვე გათხოვილი ხარ.შეეგუე რომ ახლა ქმართან უნდა შეთანხმდე ყოველივეზე.
ლიზა:-მაგრამ დედა,საშუალებას არ მაძლევს რომ დავუახლოვდე.სულ სადღაც გარბის.ვერაფერი გავუგე.-ლიზა ამას ცრემლმორეული ამბობდა.
ინგა:-შვილო,მისმინე.ჯერ ახალგაზრდა ხარ,ამიტომ არ გესმის.დანიელი კარგი ადამიანია.ბანკეტზე კი იმიტომ არ გიშვებს რომ არ უნდა მშობლები გაანაწყენოს.
ლიზა:-მაგრამ დედა,მე მინდა წასვლა.გთხოვ დაელაპარაკე?-ინგამ შვილის ასეთი გამომეტყველება,რომ დაინახა უარი ვეღარ უთხრა და დაპირდა,რომ ხვალ დაელაპარაკებოდა დანიელს.ლიზას გაუხარდა და დედას ჩაეხუტა.მთელი დღე მასთან იყო და სახლში გვიან წამოვიდა.ნელ-ნელა მიდიოდა და მობილურმა დაურეკა.
გუკა:-ლამაზო სად ხარ?მომენატრე.
ლიზა:-გარეთ,ქალაქის ცენტრალურ ბაღში ვარ.
გუკა:-დამელოდე,მოვდივარ.-გუკა სწრაფად ემზადებოდა წასასვლელად. უკვე საღამოს 21:00 სთ-ი იყო,დანიელი სახლში დაბრუნდა და ცოლი რომ ვერ ნახა გაბრაზდა.
დანიელი:-დედა!დედა!ლიზა სად არის?!-დედას პირველად უყვირაა ასე.
ეკა:-ქეთიმ თქვა რომ დილით გავიდა,იმის მერე აღარ დაბრუნებულა.- მან ლიზასთან დაიწყო რეკვა,თუმცა ლიზა არ პასუხობდა და ამაზე უფრო ბრაზდებოდა. მაშინვე მის მოსაძებნად წავიდა.
ამ დროს კი ლიზა და გუკა სკამზე ისხდნენ,გოგონას მის მხარზე თავი ედო.
გუკა:-რატომ არ პასუხობ?-ტელეფონზე ანიშნა.
ლიზა:-არ მინდა,ისეთი არავინ არის...ყოველთვის ჩემს გვერდით ხარ,მადლობ.-ლიზამ ცრემლ მორეული თქვა ეს.
გუკა:-ლიზა..მე მიყვარხარ.-ლიზა გაჩერდა.ეს აქამდეც იცოდა,მაგრამ...ხმას ვერ იღებდა. დანიელმა ამ ადგილას გამოიარა და ის რომ დაინახა გუკასთან ერთად გაბრაზდა,და იმაზე უფრო გაბრაზდა რომ გუკას მისი ცოლისთვის ხელი ჰქონდა გადახვეული.მაშინვე მათთან მივიდა.
დანიელი:-ლიზა!-ლიზა გაშტერდა.-აქ რა ხდება!?აქ რა გინდა,ამ კაცთან ერთად!
ლიზა:-დანიელ,დაწყნარდი.ჩვენ მხოლოდ ვსაუბრობდით!
დანიელი:-საუბრობდით!?შენ,ჩემი ცოლი ხარ,არ გაქვს უფლება ამ დროს ამ კაცთან ერთად იიყვე!-ლიზა გაბრაზდა.-წამოდი!
გუკა:-შეეშვი!ვერ ხვდები რომ მე და ლიზას ერთმანეთი გვიყვარს!?-დანიელმა ამაზე თვალები ჭყიტა და უფრო გამწარდა.ამ სიტყვებმა ლიზაც გააბრაზეს.
ლიზა:-გუკა,გაჩერდი!ზედმეტი მოგდის!
გუკა:-არა ლიზა!ამ ვაჯბატონს კაცურად უნდა ველაპარაკო!-გუკამ ხმას აუწია.
დანიელი:-მე,ლიზას ქმარი ვარ!შენ კი მისთვის არაფერი ხარ!
გუკა:-შენ ის არ გიყვარს!გაეყარე მას და მიეცი ბედნიერების უფლება!-ლიზა ვერაფერს ამბობდა,რადგან ლაპარაკს არ აცდიდნენ.
დანიელი:-რატომ ხარ დარწმუნებული რომ არ მიყვარს!?-ლიზამ მაშინვე ქმაარს შეხედა და ამ სიტყვებზე დაიბნა.-რომც გავეყარო,დარწმუნებული ხარ,რომ ლიზას უყვარხხარ!?-გუკამ ლიზასკენ მიმართა მზერა.
ლიზა:-გეყოფათ!მორჩით!დანიელ წამოდი!-ქმარს ხელი ჩაკიდა.გუკას ეს ძალიან არ ესიამოვნა და ხელი გააშვებინა.
გუკა:-არა,მას არ გაყვები!-დანიელმა ვეღარ მოითმინდა და დაარტყა.
დანიელი:-ზედმეტი მოგდის!ამის შემდეგ დაფიქრდი რას იტყვი და როგორ!არ გაბედო და ლიზას აღარ გაეკარო!-ცოლს მიუბრუნდა და ხელი ჩაკიდა.-წავედით!-მანქანაში ჩასვა და წავიდნენ.ლიზამ ვერ მოითმინა და ჩხუბი დაიწყო.
ლიზა:-დანიელ გააჩერე!-დანიელი ყურს არ უგდებდა.
დანიელი:-მასთან რა გინდოდა?
ლიზა:-ჩემი მეგობარია!გააჩერე!
დანიელი:-არა,მორჩი!
ლიზა:-გააჩერე თორემ გადავხტები!-კარი გაღო,დანიელს შეეშინდა,საჭეს ვეღარ იმორჩილებდა.
დანიელი:-ლიზა,გთხოვ.-ძლივვს გააჩერა.მაშინვე მანქანიდან გადავიდნენ.-შენ რა სულ შეიშალე!?რამის დავიხოცეთ!-თავსს ვეღარ აკონტროლებდა.
ლიზა:-გითხარი რომ გაგეჩერებინა!რა უფლებით ერევი ჩემს საქმეში!
დანიელი:-ნუ სულელობ ლიზა!შენ,ჩემი ცოლი ხარ!მასთან არ უნდა იყვე,მითუმეტეს ამ დროს!
ლიზა:-ჩემი მეგობარია!სხვათაშორის შენზე ადრე ის გავიცანი.მასთან ძალიან ახლოს ვარ და მას ხუთი თითივით ვიცნობ,რასაც შენზე ვერ ვიტყვი!-ლიზამ ზურგი აქცია.
დანიელი:-ლიზა,მისმინე.შენ ჯიუტი ხარ.-ცოლს მიუახლოვდა,ხელი მოკიდა მაგრამ ლიზამ...
ლიზა:-შე ვერ მიგებ.ერთმანეთის არ გვესმის.-ლიზამ ტონს დაუწია.
დანიელი:-მომეცი უფლება გაგიცნო და დავახლოვდეთ.ჩვენ ბოლომდე ერთად უნდა ვიყვეთ ამიტომ,სულ ასეთი ურთიერთობა ვერ გვექნება.ერთმანეთის უნდა გვესმოდეს...-დანიელი თბილად საუბრობდა.
ლიზა:-კარგი....-გოგონას პასუხი ცივი და უგრძნობი იყო! ეს თქვა და მანქანაში ჩაჯდა. დანიელსსაც აღაფერი უთქვამს ისე დაძრა მანქანა.... ამ დღის შემდეგ თითქოს ყველაფერი ნელ-ნელა ლაგდებოდა....