ჰარი მალევე დაბრუნდა სასწავლებელში... საავადმყოფოს კაბინეტიდან.... ლიზასს მისი დანახვა ძალიან გაუხარდა. რადგან მარტო აღარ იქნებოდა...
-მოდი ჰარი! და საწოლისკენ მიუთითა....
-რა გჭირს? ლოყაზე ანიშნა რომელიც გაკაწრული ჰქონდა, ხელი კი შეხვეული...
-მე ვიჩხუბე.. ის ბიჭი კარგად ვცემე.. ვინც დანა ჩაგცხო.. ედვარდს კი ამის გარკვევა არ უნდა.. აამიტომ არ ვნანობ რომ ხელი ვიტკინე... და ისევ გაიღიმა
-გიჟი ხარ? ამას შენს გარდა ვინ მოიფიქრებდა... და საწოლზე დაჯდა... ფეხები მაღლა ამოისწია და თავი ბალიშს დაადო....
ლიზა კიდევ უღიმოდა.. შემდეგ წიგნი აიღო ხელში და გვერდზე მიუჯდა....
-მინდა აქედან წავიდე.. რამდენი წლისას გაგვიშვებენ? ი
შეეკითხა ჰარის და თვალებში შეჰხედა....

-ეგ გააჩნია სად გაგიშვებენ.. ისევ აქ სჯობია... მითუმეტეს რომ გარეთ არასოდეს ყოფილხარ...
-შენ გეგონოს მასე.. მე ვიცი როგორ უნდა გავიდეთ...
ჰარი წამოიწია...- ის გზა იპოვე ჩვენ რომ ვეძებდით...
ლიზამ თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია...
-ეე შარში გავეხვევით.. არ ღირს... და ბალიშს თავი მიადო.. 18 წლის რომ გავხდები მერე წავალ....
-მე? მე აქ დავრჩე...
-ნუ ჩქარობ.... შენც წაგიყვანა.. ჩემთან ერთად....და ხელი შემოჰხვია...
-ჩვენ მაინც არავინ გვყვავს .. არავის ვაინტერესებთ! ჩაილაპარაკა ისევ ლიზამ და ჰარის მიეხუტა.. ისე ამას ხშირად აკეთებდნენ.. მაგრამ...
ოთახში ისევ მათი მასწავლებელი შემოვიდა... ლიზა 1 წამში უკვე ფეხზე იდგა...
-დაფრთხი?ხომ არ დაგავიწყდა რომ ყველა ოთახში კამერები აყენია.. და თქვენს საუბარს ყველა ისმენს.. ლიზას კანკალი აუტყდა
-რა თქმა უნდა არა მასწი... და ისიც წამოიწია.....
-------------------------------------------------------------------
თბილისი... 2015 წელი... კერძო სახლი დიდი და ლამაზი აივნით...
-ლიზ შენზე თავქარიანი თუ ვინმე მენახოს.. დედას დავიფიცებ . ცოტა ნელა რა გჭირს.. ისე იქცევი თითქოს შეყვარებულს ხვდებოდე...
-მოკეტე სესილი.. და მითხარი როგორ მიხდება.. ფეხსაცმელი ჩაიცვა.. ფეხზე წამოდგა და მეგობარს გაუღიმა....
-აქცენტი ისევ გაქვს.. მითუმეტეს რომ 2 წელი ხდება... დანარჩენი კარგია...!1
-აუუ.. ნერვებს რომ მიშლი რა....
-მომისმინე ის ცოლიანია გაგიჟდი? მე რომ გატყობ. რაღაც სისულელებს ფიქრობ....მერე სხვებიც მიხვდებიან და შერცხვები...
-რას მიხვდებიან? მერე რა... და ისევ გაიღიმა...
-საქართველოა.. ხომ არ დაგავიწყდა... მიხვდებიან იმას რომ იმ ბიჭს ეპრანჭები, რომელსაც ცოლი უკვე ორსულად ჰყავს სულელო....
-არ ვეპრანჭები.. აქეთ გამეპრანჭოს... და კიდევ არავის შებმას არ ვცდილობ.. უბრალოდ მინდა ლამაზად გამოვიყურებოდე.. ეს რა დანაშაულია?და თმები შეისწორა....
-ძალიან ლამაზი ბიჭია.. ჩააწვეთა სესილიმ თითქოს უნდოდა რამე ეთქმევინებინა....
-ჰოო? შეეკიტხა ლიზა- შემთხვევით შენ ხომ არ მოგწონს?და ჩემთან ცდილობ.. თუ გინდა შენც წაგიყვან...
-არა... კაცი ხომ ვერაფერს გათქმევინებს.... მე წავედი ჩემს მხატვართან .... საღამოს იმედია სახლში დაგვხვდები სულელო და ჩემო გიჟო მეგობარი..! და ლიზა მანაც გაუღიმა....
-მოიცადე მეც მოვდივარ!! და სესილს უკან გაჰყვა...
------------------<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>-------------
-აუუუ.. დედა რა კარგი სუნია.. მე რომ მიყვარს.... მაგიდასთან დაჯდა... და ხაჭაპურს ყურება დაუწყო....
-ჩემო ძვირფასო..ლიზას ვიცი რომ ძალიან.. იმიტომ გამოვაცხე...
ანის სახე დაეპანჭა....-მართლა მაგიტომ.. მეც მინდა და დანა ხელში აიღო.. ისე რეზიკოს კი სულ მოჰქონდა მაგრამ შენი მაინც სხვაა .. დედიკუნა....
-არა... კარგი ... ნახე უკვე რამხელა მუცელი გაქვს... დანა გამოართვა .... - მიდი გთხოვ ტელეფონი მომიტანე... მაგი მგონი იქ დავდე და ხელი მაგიდისკენ გაიშვირა....
ანი წამოდგა და მაგიდისკენ წავიდა... მარიამმა წინსაფარი მოიხსნა და ისიც მისაღებში გავიდა....
-აჰაა .. გაუწოდა და კარებისკენ წავიდა....
-მოდიი..... გაწელა სიტყვა და ქმარს ისე მიეხუტა... კურტკის გახდაც არ დააცადა....
-აუ.. კარგი რა გჭირს.. გოჭო.. ცხვირზე აკოცა, შემდეგ ლოყაზე თან გაიხადა და მისაღებში შევიდა.... ანიც უკან გაჰყვა...
-დედა არ მითხრა რომ ხაჭაპური გამოაცხე... ცუდათ გავხდები მალე...
-დაწყნარდი! ლიზა უნდა მოვიდეს...
-აა... ის შენი ნათესავი.. გიორგიც უნდა გამოვიდეს ცნობისტვის .. და მგონი საბუც.. მერე ანი მე არ დამიწყო და ცოლს ხელი დაუქნია...
-რა?
-არაფერი .. მოუჭრა და გაუღიმა... მერე გეტყვი.. ძილის წინ... გაუღიმა .. თვალი ჩაუკრა.. ტელეფონი ამოიღო და საძინებელში შევიდა....
-რა სწირს?
-რავიი დე სულ ნამიოკებით მელაპარაკება.. რაც შენ სახლში არ ხარ.. კიდევ კარგი ცოტა სიტყვები გამოაყოლა...
--------------------------
როგორია? გაგრძელება ღირს?