ორი კვირა გავიდა რაც სახლიდან წამოვედი, დანის თითქმის ყოველდღე ვნახულობ და ამ ბოლო დროს გულის რევის შეგრძნებაც მაქვს, ტესტი ვიყიდე და ორი წითელი ხაზი რომ დავინახე რაღაც საოცარი რამ ვიგრძენი რაღაც არა ამ ქვეყნიური.
-მარ რაღაც მინდა გითხრა
-რა
-მალე დეიდა გახდები
იმხელაზე ვიყვირე მემგონი გაუსკდა ყურის ბარაბანი
-ვაიმე რა მაგარიააა აი ვაბშე მაგარი დეიდა ეყოლება რა
-საწყალი ჩემი შვილი
-გოგო როდის ეტყვი დანიელს არ ვიცი დღეს უნდა შევხვდე და ვეტყვი
-მაგარია მიდი მოემზადე საღამოსთვის.
შხაპი მივიღე და ტანსაცმელი გავიმზადე, შავი მაღალწელიანი შარვალი, თეთრი ტოპი ზედა და კრემისფერი მაღლები ჩავიცვი, თმა დავისწორე და მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე, როგორც კი მოვრჩი ტელეფონი აწკრიალდა
-გისმენ დანი
-ჩამოდი
-კარგი, მარი წავედი
-წადი ჩემო ლამაზო
ქვემოთ დანი მელოდა ისეთი სიმპატიური იყო ლამის დავდნი
-გამარჯობა დანი
-გამარჯობა მისმინე სერიოზულად უნდა გელაპარაკო
-დანი რა ხდება?
-მივალთ და გეტყვი
მანქანა ბუნებაში გააჩერა და მითხრა გადმოვსულიყავი.
-დანი რა ხდება?
-მოკლედ ძალიან სერიოზული რამ უნდა გითხრა რა და იმედია გამიგებ
-დანი თქვი თუ ამბობ
-მოკლედ სანამ შენ მოგიყვანდი ცოლად ერთ გოგოსთან მქონდა ურთიერთობა მერე დავშორდი და შენც გამოჩნდი ჩემ ცხოვრებაში, გუშინ ლიკამ დამირეკა ვისზეც ახლა ვსაუბრობ და მითხრა რო ორსულად არის, გეფიცები შენ რო მოგიყვანე იმის მერე არ გავკარებივარ.
ხმა ვერ ამოვიღე, მე უნდა მეხარებინა რომ მამა გახდებოდა და ამან რა მითხრა. უბრალოდ გავუღიმე და ვთხოვე სახლში წავეყვანე
-სახლში წამიყვანე
-არაფერს მეტყვი?
-ახლა სახლში წამიყვან, შემდეგს ადვოკატს ავიყვან და განქორწინების თემას მოვაგვარებთ და შენს შვილს გაზრდი.
-არდა
-გეყოს
სახლამდე ხმა არ ამოგვიღია ან რა უნდა გვეთქვა? სათქმელი ითქვა. სახლში განადგურებული ავედი, მარიმ დამინახა თუ არა ჩემსკენ გამოიქცა და სიხარულით მკითხა რა გითხრაო მაგრამ ჩემ სახეს შეხედა თუ არა თვითონაც დასერიოზულდა.
-არდა რა მოხდა
-არაფერი უბრალოდ მითხრა რომ სხვა ქალი ბავშვს გაუჩენს
-რა?
-ხო მანამდე სანამ ცოლად მომიყვანდა სხვასთან ქონია ურთიერთობა და შედეგსაც ხედავ
-არ უთხარი
-არა
-და რას აპირებ
-ხვალ ექიმთან წავალ
-მერე
-მარი დასვენება მინდა და გთხოვ არ შემაწუხო.
მთელი ღამე ვერ მოვისვენე და გადაწყვეტილებაც მივიღე, საშინელი გადაწყვეტილება მივიღე საშინელი, ჩემ შვილს ვკვლავდი საკუთარს. დილას ადრე გავედი სახლიდან და ექიმთან წავედი ისე რომ მარის არ გაუგია.
-ექიმო აბორტის გაკეთება მინდა
-დარწმუნებული ხარ რომ მართლა გინდა?
-კი


***
სიტუაცია მარისთან:
დილით ზარის ხმამ გამაღვიძა, ნეტა ვინ არის. კარებთან დანიელი იყო ატუზული
-გამარჯობა მარი
-გამარჯობა დანიელ
-არდა სახლშია?
-კი ოთახში
-კარგი შევალ
დანიელი ოთახში შევიდა ცარიელი დახვდა
-მარი არდა არ არის ოთახში
-აბა სად წავიდოდა ამ დილა უთენია
-სადმე ხომ არ აპირებდა დღეს წასვლას?
-კი ექიმთან
-ექიმთან რა უნდა?
-დანიელ არდა შენგან ბავშვს ელოდება
დანიელს ფერები გადაუვიდა ელდა ეცა, ლამის წაიქცა ორ მეტრიანი ქაცი.


***
საავადმყოფოდან განადგურებული გამოვედი, მოვდიოდი და თითქოს მთელი სამყაროს ტვირთი მე მაწვა. მოვკალი, ჩემი შვილი მოვკალი და სიცოცხლეს გამოვასალმე, ის აღარ არის. სახლში განადგურებული მივედი და იქ შესვლის თანავე უფრო დამიმძიმდა გული რადგან დანიც იქ იყო, ჩემი დანი.
-არდა სად იყავი ასე გაუფრთხილებლად რატომ წახვედი
-არდა სალაპარაკო გვაქვს
-დანიელ სალაპარაკო აღარაფერი გვაქვს
-და ბავსვზე რაღას მეტყვი
-რომელ ბავშვზე? ბავშვი რომელიც არარ არსებობს?
გამწარებულმა ვუღრიალე
-რა რა თქვი? ძლივს მოაბა სათქმელი მარიმ
-რაც გაიგე! ბავშვი აღარ არსებობს.
დანიელი მომიახლოვდა და მწარედ გამარტყა სახეში ხელი, იმდენად მწარედ რომ ძირს დავეცი. ვუყურებდი განადგურებულ სახეებს და ორმაგ ტკივილს ვგრძნობდი, მაგარმ ვეღარაფერს ვიზამდი.
-მკვლელი ხარ მკვლელი! საკუთარი შვილი როგორ გაიმეტე?! როგორ გოგო ამიხსენი?! რა დაგიშავა მაგ ბავშმა?!
დანიელი ღრიალებდა, მე კი ხმას ვერ ვიღებდი, უბრალოდ ავდექი და ოთახში წავედი რომ ტანსაცმელი ჩამელაგებინა და გავცლოდი საქართველოს. საფრანგეთში სახლი მქონდა და გავიტანდი თავს, აქ აღარაფერი მესაქმებოდა. ყველა საჭირო ნივთი ავიღე და დაველოდე ღამეს. გავიგე როგორ გაიჯახუნა კარი დანიელმა.
-მაპატიე ჩემი სიყვარულო ჩემო სიცოცხლე შენც მაპატიე დე. ვეღარ გავუძელი და მწარედ ავტირდი. ოთახში მარი შემოვიდა და მაგრად ჩამეხუტა. აი რატომ მიყვარდა
-ეჰ არდა ჩემო არდა
-გთხოვ არაფერი მითხრა მე მივდივარ აქედან
-სად მიდიხარ ასეთ მდგომარეობაში?
-საფრანგეთში
-კი მაგრამ
-გთხოვ მარი არ გინდა
-არდა მეც წამოვალ მარტო არ დაგტოვებ არასდროს! ყველაზე ცუდი რომ იყო მე მაინც არ დაგტოვებ არასდროს გესმის! რაც არ უნდა გააკეთო მე შენთან ვიქნები.
უფრო მეტად ავტირდი, გიჟს ვგავდი, რა მეშველებოდა მარი რომ არ მყოლოდა.
-მარი მაპატიეთ რა
-ჩუ ჩუ ახლა ვერაფერს ვიზამთ, მეც ჩავალაგებ ბარგს და წავიდეთ, იქ ახალ ცხოვრებას დავიწყებთ, ამ ბინას გავყიდი და იქაც გავხსნით კაფეს.
თვითონაც არ იცოდა რას ლაპარაკობდა თუმცა გამოსავალი წასვლა იყო.
-მარი ჩემი შვილი გავწირე რომ ლიკას და მისი შვილი კარგად ყოფილიყვნენ, ეს რა გავაკეთე როგორ გავიმეტე.


***
სამი წლის შემდეგ
საფრანგეთში ყოფნის სამი წელი გავიდა, მთელი სამი წელი. რომ გითხრათ თავს კარგად ვგრძნობ მეთქი მოგატყუებთ მაგრამ მაინც ძლიერად ვგრძნობ თავს. აქაც გავხსენით კაფე და არაფერი გვაკლია მაგრამ მე მაკლია ჩემი ცხოვრების აზრი, დანი და ჩემი მოკლული შვილი. საქართველოში დაბრუნებაზე არც კი ვფიქრობ. გავიგე დანიელს ლიკა მოუყვანია ცოლად და სამი წლის ბიჭი ყავთ. ჩემი ცხოვრება მე დავანგრიე და სხვასაც დავუნგრიე თუმცა ახლა ვერაფერს ვიზამ, რაც იყო იყო.

-----------
ბავშვებო გთხოვთ თქვენი აზრი გამოხატოთ <3