-ნათია! ნინის მეგობარმა სალომ ყველაფერი იცის! -ნიკა მოპირდაპირედ მჯდომ გოგოსკენ გადაიხარა.
-რას ქვია ყველაფეი იცის?! შენ თავი რამეს ხომ არ მიარტყი?! -და ნათიამ მაგიდას მუშტები დაარტყა.
-რასაც ქვია! მის ოთახში მობილური დამრჩა და შენი მოსული მესიჯი წაიკითხა.
-მისმინე ბიჭო, ეგ მესიჯი რომ პოლიციამ ნახოს, თან მამამისის ქონება ვახსენე, ციხეში დაგვიჭერენ! და გიდა შენ ციხეში?
-არ მიდა! ხო და თუ არ გინდა მოაკეტინე მაგ გოგოს ან ლაშას მოვაწერინოთ ხელი საბუთზე სანამ ეგენი გამოჩნდბიან, და თუ ნებით არ მოაწერს ძალით გავაკეთებინებ მერე!
-გასაგებია...
-იდიოტი ხარ! მილიონს ეუმრები?!
-გავიგე ხო!
-ხვალ შევუდგეთ საქმეს!
-ნინი უნდა ვნახო.
-ფრთხილად იყავი!

ნინის გაოცებისგან არ იცოდა რა ექნა. სახლში სიჩუმე ჩამოწვა. არავინ ხმას არ იღებდა. სჩუმე დემემ დაარღვია.
-პოლიციას არ და შევატყობინოთ?
-არ ვიცი დემე! -უპასუხა ნინიმ
-გოგო მისმინე! მგონი ნიკა დაეჭვდვდა და გამორიცხული არ არის რომ რამეს არ ფიქრობდეს. -დარწმუნებული ეუბნეოდა სალომე.
-დღეს შენთან დავრჩები! და ხვალ გავალ მამაჩმთან! თურამე საეჭვო შევამჩნიე ეგრევე მოგწერ დაპოლიცია გამოიძახე.
-ჩვენ ყველა დაგეხმარებით -დაამშვიდა საბამ. ნინი აივანზე გავიდა და ფიქრი დაიწყო რა უნდა გაეკეთებინა რომ მამა გადაერჩინა. ფიქრებიდან ლუკას ხმამ გამოიყვანა.
-ნერვიულობ?
-კი!
-არ ინერვიულო... ყველაფეი კარგად იქნება
-იმედია.
მეორე დილაც გათენდა. ნინი გაიღვიძა, წყალი გადაივლო, ჩაიცვა, ისაუზმა, სალოს და საბას დაემშვიდობა და მამამისის სახლისკენ წავიდა. სახლთან რომ მივიდა, ზარის დარეკვა შეაყოვნა, ღრმად ჩაიუნთქა და შემდეგ დარეკა კარზე ზარი. კარები ნათიამ გაუღო. ნინი არც მისალმებია მაშინვე თავის ოთახში ავიდა. იგრძნო რომ კარი ვიღაცამ ჩაკეტა. რომ შებრუნდა კართან ნიკა დაინახა.
-არ მელოდი !? -ირონიულად ჩაიცინა ნიკამ და ნინის მიუახლოვდა.
-მომშორდი შე მატყუარა! -ნინიმ ხმას აუწია.
-შენ რა გგონია სამ დღეში შეგიყვარებდი?
-რა გინდა ჩემგან! ან ლაშასგან რა გიდა?!
-მამაშეზე შენი მეგობარ დემესგან გავიგე. შემდგ მე და ჩემმა დამ გადავწყიტეთ რომ მასთან ახლოს დაგვეჭირა თავი და ქონება წაგვერთმია.ლაშა ჩემს დას თვეებია რაც ხვდება! აი ის ავარია კი სპეციალურად მოვაწყეთ რომ მოგვეშორებინე -ნიკა ნინისკენ მიიწევდა გგოო კი უკან უკან მიდიოდა -მაგრამ რადგან ცოცხალი იყავი გადავწყვიტე დამეტოვებნე და შენს მამიკოსთან ერთად მოგვეცილებინე! -ნინი კედელს მიეჯახა და ნიკა უფრო მოუახლოვდა და თან ხელებს შუა მოაქცია.
-მომშორდი შე ნაგავო! -ნიკამ ხელები მკლავზე მოკიდა და ლონზე დააგდო. ბიჭი ნინის ზევიდან დააწვა და ნინის მაიკა შემოახია. ამ დროს ნინის მობილურმა დარეკა. ნიკა წამოდგა, მობილურს რონ დახედა და სალო რომ რეკავდა გათია. ამასობაში ნინი ოთახიდან გაიქცა და კაბინეტში შევარდა. და რას ხედავს. მამამისი სკამზე მიბმლი იყო. ნათიას კი ხელში იარაღი ეჭირა.

-ნინი მობილურს არ იღებს!! -სალომე გიჟივით შევარდა მისაღებ ოთახში სადაც საბა, დემე და ლუკა ისხდნენ. სამივე მაშინვე წამოხტა ფეხზე.
-რას ქვია არ იღებს! -ლუკამ ხმამაღლა დაიყირა და სალოს მივარდა.
-პოლიიაში უნდა დავრეკოთ! -ბიჭბს უთხრა და პოლიციაში დარკა, მისამართი ჩააწერინა და ოთხივე ლაშას სახლისკენ წავიდნენ.

-პატარა გოგოც მოსულაა!? -ღიმილით თქვა ნათიამ -რა იყო მამიკო მოგენატრა?! -და ლაშას იარაღი საფეთქელთან მიადო.
-შეეშვი მამაჩმს შე ბო*ო! -დაუყვირა ნათიას. უნდოდა მივარდნოდა და თმებით ეთრია მაგრამ თვი შეიკავა. ამასობაში კაბინეტში ნიკა შემოვიდა და ნინის უკნიდან დაუდგა.
-ბატონო ლაშა! -დაუძახა ნათიამ და ჩაიცინა -მოაწერთ ხელს?
ლაშამ როგორც კი კალამი აიღო მაშინვე პოლიიის სირენების ხმა გაისმა. ნათია ეგრევ მოწყდა ადგილს და ანჯარას მივარდა.
-ფუ შენი!! -ხმადაბლა თქვა ნათიამ და ისევ მამაჩემთან მივიდა.
-დაგერხათ!! -თან ნინიმ ჩაიცინა.
-მოკეტე!! -და ამ დროს პოლიცი შემოვარდა კაბინეტშე. ნათიას და ნიკას ხელზე ბრკილები დაადეს. ამ დროს ლუკა, საბა, დემე და სალოც მოვიდნენ. დამნაშავეები რომ პოლიციის მანქანაში ჩასვეს ნათიამ ზიზღით გახედა ნინის. გოგომ კი ხლი დაუქნია და უთხრა -სასიამოვნო დასვენებას ისურვებ! - და ჩაიცინა.
ერთ თვეში და ნათიას და ნიკას საქმეც დასულდა. მათ არა მარტო ლაშას ქონების მითვისების განზრახვა ჰქონდათ დაგეგმილი არამედ რამდენიმე წლის წინ მკვლელობაც ჩაუდენიათ რომესაც თავი დაახწიეს მაგრამ როცა გამოძიებამ დაამტკიცა რომ ეს მკვლელოა მათ ჩაიდინეს 35 წელი ციხე მიუსაჯეს. ბოლო დღეს როცა სასამართლო სხდომა დამთავრდა და ნინი სახლში მოვიდა პირაპირ ამის აბინეტში შევიდა, სავარძელზე დაჯდა და იდაყვები დააყრდნო.
-დედას არ დალაპარაკებიხარ? -ჰკითხა ნინიმ მამამისს.
-არა... დავურეკე რამდენიმეჯერ მაგრამ არ მოისურვა ლაპარაკი... -ნაღვლიანი ხმით უთხრა შვილს.
-მე დაველაპარაკები მა... მეორე შანსის უფლება ყველა ადამიანს აქვს. - ნინიმ ლაშა დაამშვიდა და ოთახში გავიდა. ისეთი დაღლილი იყო, ჩანთა კარებთანვე მიაგდო. წყალი გადაივლო და მაშუნვე ლოგინში შეწვა. ესიამოვნა თეთრეულის სრნელი, თვალები მოხუჭა მაგრამ წუთიც არ იყო გასული რომ მობილურზე ზარი შემოვიდა. უცხ ნოერს აჩვენებდა მაგრამ უპასუხა იქნებ ვინ არისო.
-გისმენთ. -დაღლილი ხმით თქვა და თან თვალებს ნაბავდა.
-მალე ჩემი გახდები. -და გათიშა...

---------------
ხშევეცდები ვალ ისევ ამ დროს დავდო შემდეგი თავი <3 მადლობა წინასწარ და ველოდები თქვენს აზრს