გაიღვიძეეთ ეე დაგაგვიანდებაათ.. (ირაკლი)
აუუ ამათ რა აღრიალეებთ.. ძლივს წაილუღლუღა ნინიმ და გასძახა_ხოო ავდგებით ეხლაა..
_დღეს გითმობ, პირველი შენ შედი აბაზანაში, სიცილით ვუთხარი ნინის...
_მითმობ რაა.. მაინც მე გასწრებდი ყოველთვის დაა... დამეჭყანა და გავიდა.
კიდე მინდოდა დამეძინა გუშინ ძალიან დავიღალე, მაგრამ ვინ მაღირსებს მე ძილის ბედნიერებას, ზლოზინით ავდექი საწოლი გავასწორე და კარადასთან მივედი ტანსაცმლის ასარჩევად. ოთახის კარები გაიღო, მეგონა ნინი შემოვიდა და არ გამიხედავს. უცებ ვიგრძენი რომ ჩემს უკან ვიღაც იდგა შემობრუნება ვერ მოვასწარი ზურგიდან ჩამეხუტა და მკერდზე მაგრად მიმიკრა, საიცარი სითბო გიგრძენი იმ წამს მინდოდა დიდხანს გაგრძელებულიყო მაგრამ გონს დროულად მოვეგე
_ხელები მომაშორე გოგა, რამდენს ბედავ... ისე ვიღრიალე მე თითონ შემეშინდა. უცებ მომშორდა მაგრამ სიმშვიდე არ დაუკარგავს..
_ოოჰ, შენ მარტო მწარე კი არა უკარებაც ყიფილხარ... მითხრა ირონიულად და გააგრძელა მაგრამ საოცრად მიზიდავ... ირონია სადღაც გაქრა და ხმაში და თვალებში ვნება გაერია.
მომესმა თუ მართლა მითხრა ამ იდიოტმა ეს სიტყვები? ვეკითხებიდი ჩემს თავს... _
_ხოო მართლა შენ გითხრა, აბა სხვა ვინმეს ხედავ ოთახში? საქმეში ჩაერთო ჩემი მეორე "მე".. ჰმ.. გართობა მომინდომა ბიჭმა ამას არ შევარჩენ...
_შენ შოკში ხომ არ ხარ შემთხვევით? თუ შენი უაზრო გამოხტომა პახმელიას დავაბრალო?? ვუთხარი და პასუხის მოლოდინში მზერა გავუსწორე..
_არც შოკის ბრალია და არც პახმელიის, მიზეზი შენ ხარ, მაგნიტივით მიზიდავ, შენთან ყოფნა მინდა.. ისევ ვბებით უბრწყინავდა თვალები...
_შენ ნორმალური ხაარ? 10 საათის წინ გაგიცანი აქედან 7 საათი გეძინა და ასე მოკლე დროში ასეთი დადკვნების გამოტანა როგორ მოასწარი? ვკითხე და ირონიულად გავიცინე..
_ხო ხედავ სწრაფად ვაზროვნებ... მითხრა მხიარულად..
_ხოდა როგორ სწრაფადაც აზროვნებ ისე სწრაფად დატოვე ეს ოთახი, უნდა მოვწესრიგდე.. ვუთხარი მკაცრად...
_არა და მე პიჟამოში უფრო მომწონხარ, მითხრა და ტუჩები გაილოკა...
_იდიოტი ხარ, მანიაკიც... გახვალ თუ გაგაგდო? ვუთხარი და კარები გავაღე...
_მე თითონ გავალ ციცქნა... მითხრა თვალი ჩამიკრა და გავიდა.. ისე მაგრად მივუჯახუნე კარები გამიკვირდა როგორ არ ჩამოვარდა.. ოთახში ნერვიულად დავდიოდი დავვცდილობდი მომხდარი გადამეხარშა.. ამ დროს ოთახში ნინი შემოვიდა, უფრო სწორად გაკვირვებული შემოვარდა...
_რისი ხმა იყო წეღან?
_კარების....
_რა კარების ანი?
_აი მაგ კარების შენს ზურგს უკანროა....
_ოოო.... თქვი რა მოხდა.. შენ რა გჭირს ან ამ კარებს რას ერჩოდი??
_შენ რომ აბაზანაში გახვედი ოთახში გოგა შემობრძანდა, უფრო სწორად შემოიპარა, იდილია მომიწყო ბოჭმა... მაგას თავი ვინ გონია საზღვარგარეთ მიჩვეულუა გართობას და აქაც ვერ ისვენებს ხოო... იდიოტი.. არ შევარჩენ...
_ კაგი ანი დაწყნარდი, ირაკლი დაელაპარაკება და მოუვლის მაგ ვაჟბატონს.. შენ აბაზანაში გაიქეცი თორე დაგვაგვიანდებაა...
მეც მორჩილად შევედი აბაზანაში, ბევრი დრო არ მქონდა, სწრაფად მოვწესრიგდი... მომხდარი გონებიდან არ ამომდიოდა... თავს შეურაცხყოფილად ვგრძნობდი იმ იდიოტის გამო... მინდოდა მეტირა მაგრამ თავს ეხლა ტირილის უფლებას ვერ მივცემ... არ ვაფიქრებინებ იმ იდიოტ მანიაკს რომ შემეშინდა.. აბახანიდან გამოვედი, ნინი სამზარეულოში ფუდფუსებდა.. საუზმე გაემზადებინა მაგიდას შემოვუსხედით..გოგა ისევ ჩემს პირდაპირ იჯდა... გაბრაზებული ვიყავი და ამას თითონაც ამჩნევდა, მისი ირონიული ღიმილი ნერვებს კიდევ უფრო მიშლიდა.. გულში მისთვის სალანძღავ სიტყვებს არ ვიშურებდი, მინდოდა ხმამაღლაც მეთქვა მისთვის ყველაფერი მაგრამ კიდე ჩემს თავს ვცემ პატივს მის დონეზე არასოდეს დავეცემი.. ბლინი გადავიღე, უცებ ფეხზე შეხება ვიგრძენი, მივხვდი გოგა იყო და გაბრაზებულმა გავხედე.. და ბლინის ჭამა გავაგრძელე..
_რა გჭირთ ხალხო რა სახეები ჩამოგტირით? იკითხა გაკვირვებულმა ირაკლიმ..
_დაგავიწყდა გუშინ რესტორნიდან რა დროს დავბრუნდით სახლში? თან ნასვამები... პახმელიის ბრალია.. უცებ ტყუილი დაახეთქა ბიჭმა.. და კიდევ შემეხო.. მეტი ვეღარ მოვითმინე, ეს უკვე მეტისმეტია... ბლინი თეფშზე დავაგდე, სამზარეულოდან გამოვვარდი და ოთახში შევედი ჩანთის ასაღებად..ნინიც მაშინვე უკან მომყვა..
_ანი რა დაგემართა სულ გაგიჟდი? რას გავს შენი საქციელი? გაკვირვება და გაბრაზება ერთდროულად იგრძნიბოდა ნინის ხმაში..
_კიდე მე მსაყვედურობ ხოო? მე გავგიჟდიი? ჩემი საქციელი არ მოგწონს? იქნებ მკითხო რატომ გავგიჟდი, რატომ ვიქცევი ასე, იქნებ მიზეზი გაიგო ჯერ და მერე მისაყვედურო. მეც ყვირილით ვუპასუხე. მივხვდივრომ ზედმეტი მომივიდა გოგაზე ვარ გაბრაზებული და ნინის ვეჩხუბე.. მაპატიე ნინი ზედმეტი მომივიდა, ვლუღლუღბდი ჩუმათ და თან ცრემლები მახრჩობდა.. ამდენი ხნის ნაგროვმა განცდამ მხოლოდ ეხლა ნახა გამოსავალი და გარეთ ცტემლებად გადმოდი.ოდა..
_ დაწყნარდი ანი. გამიკვირდა შენგან ასეთ საქციელი და თავი ვერ შევიკავე.. რა მოხდა მითხარი..
_გოგა! მისი ბრალია ყველაფერი.. ჯერ ბლინი რომ ავიღე მაშინ შემეხო ფეხზე, მეორედ, სიტყვით გამოსვლა რომ დაასრულა კიდე დაიწყო ფათური. აი რატომ გავცეცხლდი, ეხლა გესმის ჩემი? ვთქვი ტირილით..
_ღმერთო, ასეთი სულელი თუ იყო არ ვიცოდი.. დაწყნარდი ჩემო გოგო, თუ გინდა დღეს დარჩი სახლში დაისვენე. შუადღეზე გამოგივლი და საგამოფენო დარბაზის მიწესრიგებაში დამეხმარე..
_არა ნიი.. დღეს რომ დავრჩე ალბათ მართლა გავგიჟდები, წავალ გულს გადავაყოლებ...
_მიდი ეხლა სახეზე წყალი შეისხი, ნამტირალები ხრ და ცოტა დამშვიდდები...
ოთახიდან გამოვედით ეხლა უკვე ნინი ბურღავდა თვალებით გოგას.. მეც მალე მოვწესრიგდი და გამოვედით. ირაკლის დავემშვიდობე ნინის მანქანაში ჩავჯექი და დავიძარით.. ბიჭები ქუთაისში დაბრუნდნენ, ჩვენ სასწავლებელში წავედით.ნინის გზაში არაფერი უთქვამს, იცის როცა ცუდ ხასიათზე ვარ ჩუმათ ყოფნა მირჩევნია..მე სასწავლებელთან ჩამოვედი, შესასვლელში ლანა და ელენე მელოდებოდნენ.
_პრივეტ გოგოებო.. მივესალმე, თავს ძალა დავატანე და გავუღიმე.
_კიდეავ კარგი გამოჩნდი.. (ელენე)
_ჰაბრაბქენით, იმაიმუნეთბწუხელ ხო?(ლანა)
_რა ვიმაიმუმე? რას ბოდავთ? (მე)
_ გუშინ გოგა და ირაკლი ხომ დარჩნენ თქვენთან...(ლანა)
_ხო, მერე? უკვე ძალიან გავღიზიანდი ამათი ტლილინით.
_რა და იმაიმუნეთ ხო? დავინეხე როგორ გიყურებდა გოგა.. (ელენე)
_თქვენ სულ გაუბერეთ ხოო? ეგღა მაკლია სრული ბედნიერებისთვის. მორჩით სისულელეებს. ისეთი ხმით ვუთხარი და ისეთი სისწრაფით მივაყარე მე თითონ გამიკვირდა... გოგოებიც მიხვდნენ ჩემს უხასიათობას და აღარ გაუგრძელებიათ. მთელი დღე ხმა არ ამომიღია.. შუადღეზე ნინიმ გამომიარა და დარბაზში წავედით, ნახატები თავის ადგიზე მოვათავსეთ. ნინიმ რაღაც დეტალები დააზუსტა, საღამოს ყველაფერს მოვრჩით. დილით მომხდარ ინციდენტზე არცერთს არაფერი გვითქვამს.... დღემ უხალისოთ ჩაიარა.. მთელი დღე ხმა არ ამომიღია, ვფიქრობდი, ვბრაზობდი და გოგას ვლანძღავდი გულში.. კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი იმაში რომ ჩემს ცხოვრებაში კაცი არ მჭირდებოდა, მარტო მშვენივრად ვგრძნობდი თავს. მათ ჩემთვის მხოლოდ იმედგაცრუება და ტკივილი მოაქვთ..ყველა კაცის მიმართ ზიზღს ვგრძნობ მამაჩემით დაწყებული, რიმელმაც მიგვატოვა მე და დედა და გოგათი დამთავრებული როლელმაც დღეს და მოთმინება დამაკარგვინა...არავის ნდობა არ შეიძლება..,სიჩუმებისევ ნინიმ დაარღვია.
_ირაკლის ველაპარაკე..
_რაზე?
_გოგაზე..
_მერე რაო?
_ძალიან გაბრაზდა მის საქციელზე და ძალიანაც გაუკვირდა.. დაელაპარაკება და გაარკვევს ყველაფერს..
_ როცა რამეს გაიგებ მეთხარი რაა...
_ ხოო რათქმაუნდა გეტყვი...
მხოლოდ ეს იყო ჩვენი დიალოგი მთელი დღის მანძილზე.. შხაპი მივიღე და საწოლზე დავეხეთქე.. ლამის ჩამეძინა როცა ტელრფონმა დაიწკრიალა... სმსი უცხო ნომრიდან იყო...