სიხარულით დაფრინავდა ნინა რადგან ვეკუა სულ მის გვერდით იყო, ქორწილიც მშვენიერი იყო შშის მიუხედავად ყველაფერმა წყნარად ჩაიარა ამაზე რათქმაუნდა ვეკუას მთელი ძალები დაეხარჯა, ყველა მისი ბლატნოი, კაი ბიჭი თუ არიფი იქ იყო და სიტუაციას ზვერავდა, უკვე ორი კვირაა ცოლქმარი არიან დღეს შეაგვიანდა პირველად ვატოს, ნინა ანერვიულებული იჯდა მისაღებში და ტელევიზორს მიჩერებოდა უაზროთ ვეკუამ რომ კარები გააღო, საათს ახედა ყიფიანმა რომელიც ორს უჩვენებდა, ნელა წამოდგა და ვატოს ანერვულებული მზერა მიაპყრო, ნინას სახეზე გაეღიმა ვეკუას, დაღლილმა მოხვია წელზე ხელი და სხეულზე აიკრა .
- რა ხდება ვატო?- დაიჩურჩულა ნინამ.
-არაფერი რაღაც საქმე მქონდა .
- მშვიდობაა?
- ხო.
- გშია ?
- შენთან მინდა- ტუჩებზე დაწვდა ვეკუა მაგრამ მალევე მოშორდა-გადავივლებ და მოვალ..
-კაი ..
აბაზანიდან გამოსულს ნინა უკვე ჩაძინებული დახვდა, ფრთხილად მოხვია ხელები და მიიხუტა ნინას თბილი სხეული.
............................................................
-იქნებ არ ღირდა მოკვლა?- ვოლინამ დახედა მკვდარი მინოროვის სხეულს.
- მესამედ გავაფრთხილე უკვე - გამოსცრა ვეკუამ და მანქანისკენ დაიძრა.
.........................
კიდევ ერთი ადამიანი დაემატა მის ცოდვას, ყიფიანის უცოდველ სახეს დახეა და ვერ დაიჯერა რომ ნინას შეეძლო ვეკუა ყვარებოდა საერთოდ ვერ წარმოედგინა რომ მისი სიყვარული შეეძლო ვინმეს.
.........................................
- ვატო საუზმე მზადაა ადექი რა- თავზე დაადგა წუწუნით ნინა.
- ჯერ ჩემთან მოდი- ცალი ხალით მოათავსა ყიფიანის სხეული საწოლზე და ტუჩებს დააკვდა .
- ვატო დღეს ჯაბასთან მივდივართ -დაიწუწუნა ნინამ.
- ხო ვიცი ვდგები - გაიღიმა ვეკუამ და კიდევ ერთხელ აკოცა ყიფიანს.
- რა ვიყიდოთ სოფოს ?
- შენი დაქალია და გეცოდინება ..
- მაშინ მალე რომ მოვასწროთ ..
- ორია ჯერ ნინა..
- კაბაც საყიდელი მაქვს ..
- დიდი რამე .
-ვატო- გაიბუსხა ნინა.
- კაი წავედით.- წ3ამოხტა ვეკუა და ნინაც ააყენა რაზეც ყიფიანს თავბრო დაეხვა და დაეცემოდა ისევ ვეკუას რომ არ დაეჭირა .
-კარგად ხარ ?- შეშინებულმა დახედა ფერწასულ ტიფიანს .
- კი - სწრაფად უპასუხა ნინამ.
- ჯერ ექიმთან გავივლით.
- არ მინდა ..
- არც მიკითხავს ..
-არა რა ვატო.
- არათქო..
- კარგი ხოო, სიურპრიზი მინდოდა მომეწყო- გაიბუტა ნინა.
- რა სიურპრიზი?- ღიმილმა გადაურბინა სახეზე ვეკუას.
- შენი აზრით ?- გაუღიმა ნინამაც.
- არაა- ვერ დაიჯერა ვატომ და ნინას მუცელს დახედა - შანსი არაა- სახე მთლიანად გაებადრა ვატოს, ერ დაიჯერა ეს სიხარული, ვერ დაიჯერა მის და ნინას შვილი, ფრთხილად მოხვია ხელი ნინას და გულზე მიიხუტა.
ყველაფერი თავდაყირა დადგა ვატოს ცხოვრებაში, ჯერ ნინა მერე მისი შვილი, ახლა იგრძნო რისთვის ღირდა ცხოვრება, აჟიტირებული მტელი დღე ღიმილით დადიოდა რესტორანშიც გაბადრული შევიდა ჯაბასთვის უკვე ეთქვა სოფოს, კიდევ უფრო ბედნიერმა მიღო მილოცვები და ნინას გადახედა რომელიც არანაკლებ ბედნიერი იყო.
- მეცეკვება ჩემი ორსული ცოლი ?- ღიმილით წმოდგა ვეკუა.
- თუ სთხოვ- გაუღიმა ნინამ და ვატოს გამოწვდილ ხელს შეეგება, შავებში ჩაცმულმა ქალმა მიიპყრო მისი ყურადღება და სხვა სუფრის წევრებისაც, ქალს დიდი ტკივი აღბეჭდოდა სახეზე, თვალები შეშუპებული და ჩაწითლებული ჰქონდა, თმა მთლიანად თავშლით ჰქონდა დაფარული სწრაფი ნაბიჯებით დაიძრა ვეკუასკენ.
- მკვლელო- იკივლა ქალმა და ვეკუას ეცა- არაკაცო, მკვლელო, არაადამიანო, რას გიშლიდა რა დააშავა..
ქალი მტელი ძალით ცდილობდა ვატოს მისწვდომოდა, რამდენიმე კაცსაც კი უჭირდა მისი შEკავება, ნინამ რამდენიმე ნაბიჯი გადადგა უკან, გაფითრებული უყურებდა ამ სანახაობს, როგორ ცდილობდა ქალი ხელებით ვატოს სახის დაკაწვრას, როგორ აკავებდნენ, ვეკუას სახე, მთლიანა აუცახცახდა სხეული, ხალხს მოავლო თვალი, ყელა მათ უყურებდა, ვეკუამ გაფითრებულო ნიას გამოხედა რომელსაც კანკალი აშკარად შესამჩნევად ასტეხოდა.
- გააიყვანეთ- დასჭექა მისმა ხმამ და აქამდე თუ უმოქმედოთ იდგა ქალს სწრაფად გაუკავა ხელები, დანარჩენებმაც შეძლეს მიკაებოდნენ და გაკოჭილი გაიყვანეს დარბაზიდან , დიდხანს ისმოდა ქალის განწირული " მკვლელო, არაადამიანო, არაკაცო.." დაკაწრულ ხელზე სწრაფად ჩამოიწია პერანგი ვეკუამ და ნინა ჩაიხუტა, ყიფიანი ვერაფრით გამოერკვა, ჯაბამ უცნაური მზერით შეხედა აშკარად გაცეცხლებულ ვეკუას რომელიც სიტყვასაც ვერ ეუბნეოდა ნინას.
- სახლში წაიყვანე- გასძახა ჯაბამ.
ასეც მოიქცა ვეკუას, სწრაფად გამოიყვანა ნინა რესტორნიდან ა მანქანაში ჩასვა, ვერ დაწყნარდა ყიფიანი, იმ ქალის სახე ელანდებოდა ყველგან მის ტკივილით სავსე თვალები, მისი ბრძოლა იმისთვს რომ ვატოს რამე დაშავებოდა, ხელები მაგრად გადაიჯვარედინა რომ კანკალი შეეწყვიტა მაგრამ არ გამოუვიდა, წარმოიდგინა რა მოხდებოდა ეს ყველაფერი მის შვილსაც რომ ენახა, ვატოს გახედა, გაყინული მზერით მართავდა მანქანას, ვერაფერი იპოვა მის სახეზე ბრაზის მეტი ეს ადრეც მომხდარა და არ გაკვირვებია, სახლში მისული სწრაფად გადავიდა მანქანიდან და პირდაპირ საძინებლისკენჯ დაიძრა.
- ნინა- ხელით გააჩერა ვატომ.
- რა ?- ნამტირალევი თვალებით ახედა ნინამ.
- კარგად ხარ ?
- სად იყავი გუშინ..
- ეგ ქალი გუშინდელთან არაფერ შუაშია..
- ვატო ..- ხმა გაებზარა ყიფიანს .
- არ იტირო გთხოვ..
- მძულს ეს ყველაფერი.
- შენ იცოდი ჩემი ცხოვრების შესახებ..
- შენ კლავ ვატო- იყვირა ნინამ.- კლავს გესმის? დაინახე იმ ქალის სახე? დაინახე ? როგორ ცდილობდა შენთვის რამე დაეშავებინა, ხედავდი ? ჩვენ შვილი გვეყოლება ვატო, ბავშვმა რომ ეს ყველაფერი ნახოს, ნ მას დაუშავდეს რამე..
- ხმას დაუწიე ნინა..- გამოსცრა ვეკუამ.- შენ იცოდი როგორიც ვიყავი რა სამყაროშიც ვცხოვრობდი.
- და შენ გირჩევნია ასე იცხოვრო ბოლომდე?
- მე ასეთი ვარ ..
- უნდა შეიცვალო.
- პირობებს ვერავინ წამიყენებს.
- მაშინ მე წავალ.
- ვერსად წახვალ, შენ და ჩემი შვილი ჩემი საკუთრება ხართ და ვერსად წახვალ გესმის ?
- მითხარი რომ გუშინ არავინ მოგიკავს- იმედით სავსე მზერა მიაპყრო ნინამ მაგრამ ოგორც კი ვეკუას თვალებს შეხედა მიხვდა ეს იმედი ფუჭი იყო- ვატო .. შენ ხალხს ასე როგორ ხოცავ ღმერთო, არადამიანი ხარ მართლა?- ისევ იყვირა ნინამ.
- ტონი!- იყვირა ვეკუამაც და უხეშად წაავლო მაჯაში ხელი, ნინას ეტკინა ძალიან ეტკინა, სისუსტე იგრძნო, იგრძნო როგორ დატრიალდა ოთახი და როგორ გამოეცალა ძალა, მერე კი დაბნელდა.
.........................................................
საავადმყოფოს მიმღებში იჯდა კლასიკურად გამოწყობილი ვეკუა, პერნგის სახელოები აეკეცა და დაკაწრულ ხელს აკვირდებოდა, გააფრენდა ნინას რომ რამე დაშავებოდა, ან ბავშვს, როგორი ბედნიერი იყო გუშინდელი დღე მისთის და რა ცუდად დამთავრდა, ანერვიულებული დააბიჯებდა ჯაბაც, ნინა მისთვის ყოველთვის ყველაზე მეტს ნიშნავდა, არასდროს ემეტებოდა ამ ცხოვრებისთვის მაგრამ ეპიცენტრშ აღმოჩნდა და ეს აღარასდროს შეიცვლება რადგან იცნობს ვეკუას და პირველივე დღიდან გაიაზრა რომ ნინა ვატოსი იქნებოდა ადრე თუ გვიან და არ ქონდა აზრი არანაირ წინააღმდეგობას.
- ყიფიანი- დაიძახა ექიმმა, ვატო სწრაფად ადგა და ექიმს მიუახლოვდა- მეუღლე ხომ ?- ვატომ მხოლოდ თავი დაუქნია- კარგადაა, მაგრამ გაფრთხილება სჭირდება, საშიში მდგომარეობა იყო, უნდა იწვეს, სუსტადაა და თვითონაც სუსტია, ხვალ წაიყვანეთ კვება უნდა ვაკონტროლოთ წამლებიც, სტრესს და ხმაურს მოარიდეთ, მოკლედ უნდა ზუსტად შესრულდეს ყველაფერი მართლა ძალიან სუსტია ნაყოფიც და დედაც,
- შეიძლება შევიდე?- იკითხა ვატომ.
- მიბრძანდით.
მართლა ეტკინა ვატოს მძინარე ნიანს დანახვა,მისი დანახვა სინამდვილეში არასდროს ტკენია მაგრამ ახლა ძალიან ეტკინა, ნინა უნდა მოაშოროს ამ ყველაფერს, აუცილებლად მოიფიქრებს რამეს რომ ნინა და პატარა ვეკუა კარგად იყვნენ, ნინა ხომ მისი საყვარელი ქალია, მისი შვილის დედა.......
სიყვარული ყველას გვცლის, ცუდისკენ კარგისკენ ან რაღაც დოზით ორივე, მართლა არასდროს რჩები იგივე ვიდრე იყავი მანამდე ყოველთვის შემოაქვს რაღაც გარდატეხა ჩვენში, ყველას ჩვენებური სიყვარული შეგვიძლია, გიყვარდეთ თქვენებურათ, ან მხოლოდ მისებურად, ნურასოდეს შეიყვარებთ მსგავსად ნურავის......
" სხვა შეიყვარე ბედნიერი იყავი, ჩემზე მეტად შეიყვარე ან თუ გინდა ნაკლებად მაგრამ ისე ნურასოდეს შეიყარებ როგორც მე გიყვარდი გთხოვ " სიტყვები ჩემი PM დან ...