დედამისი კარში დაგვხვდა.
-მოდი საყვარელო,შენ ალბათ ანა ხარ.ზუსტად ისეთი ხარ როგორიც წარმომედგინე.ღმერთო ნეტავ როგორი წარმოვედგინე.სასიამოვნოა შენი გაცნობა.რაღაც არ მომეწონა,ზედმეტად ყალბი ჩანს.
-ჩემთვისაც.დებილივით გავიღიმე მე.
ბევრ რამეზე ვილაპარაკეთ.სკოლაზე მეგობრებზე და სამომავლო გეგმებზე გვეკითხებოდნენ.შემდეგ ჩიკოს დედამ.ჩემს ოჯახზე მკითხა.მეც ყველაფერი ვუამბე.ის ქალი არც ისეთი სნობი აღმოჩნდა,როგორიც მეგონა.რათქმაუნდა ერთი შეხედვით,მაგრამ ცხვირს მაინც იზუებდა.მამამისი უფრო საყვარელი იყო,მთელი საღამო თბილად მიღიმოდა და ბევრი შეკითხვებითაც არ მოუბეზრებია თავი.ჩიკოც ალბათ მას გავდა ასეთი საყვარელი.მამამისი საკმაოდ დახვეწილი და სიმპატიური კაცი იყო.გამიკვირდა ეს ქალი ნამდვილად არ იყო მისი შესაფერისი დიდად არაფრით გამოირჩეოდა,თან აბეზარიც იყო.რამდენიმე ისეთი კითხვაც დამისვა რაზეც ძალიან შემრცხვა.ფრანცისკო აშკარად გაბრაზდა, ამის გამო, მაგრამ მამამისმა ანიშნა თავი შეეკავებინა.აშკარაა რომ მამამისს დიდ პატივს სცემს.
მისი ძმა კი სუფთა დედიკოს ბიჭი გამოდგა, წარმომიდგენია ჯინერვა რამდენს იცინებდა იმის გაგებაზე, როგორ ამაყად იჯდა, როცა დედიკო აქებდა.
ყველაფრის მიუხედავად საღამომ მაინც კარგად ჩაიარა,ისეთი დაღლილი ვიყავი ვცდილობდი არ ჩამძინებოდა.უკვე საკმაოდ გვიანიც იყო.
ჩიკომ შეამჩნია და მაშინვე წამოხტა ფეხზე.
ანა დაღლილია,ოთახამდე მივაცილებ.დავინახე როგორ გამომაყოლა დედამისმა თვალი.მგონი დიდად არ მოვეწონე და საეროდ მგონი ჩიკოს ნახვაც არ გახარებია.

მე მაშინვე საწოლში შევძვერი,მაგრამ არ დამეძინა,რადგან გარეთ საშინელა წვიმდა,თან საშინლად მციოდა.ნეტა თბილი ტანსაცმელი წამომეღო.ოთახს მოვავლე თვალი მყუდრო, კარგად მოწყობილი,მაგრამ ბანალური იყო....მოგვიანებით
ჩიკომ ოთახში შემოიხედა.ხელში საბანი ეჭირა,მე თავი მოვიმძინარუნე.ფეხაკრეფით მოვიდა საწოლამდე და საბანი ფრთხილად დამაფარა.ეგონა მეძინა,მე კი სიცილი წამსკდა.
-შე საძაგელო მეგონა გეძინა.საწოლზე ჩამოჯდა.-რატომ არ გძინავს??
-ჭექა-ქუხილის მეშინია და ვერ ვიძინებ.
-კარგი რა.გაეცინა ჩიკოს და ერთი მოძრაობით საბნის ქვეშ შემოძვრა.
-რამდენჯერ გითხარი ასე ნუ იქცევითქო.
-ო მოიცა რა.ბიჭი საწოლში გასეორდა და თბილად გამიღიმა.მამაჩემს ძალიან მოეწონე.აღფრთოვანებულია შენით.წაიჩურჩულა ბიჭმა.
-მართლა?მეც მომეწონა. შენ გგავს.
-ჰო.
-დედაშენს??
-დედა თავისებური ქალია,ძირითადად ჩემი ძმის მეგობრები და გოგონები მოსწონს.გადასარევი ურთიერთობა არასოდეს გვქონია,ამიტომ დიდი ყურადღება არ გაუმახვილებია იმ ფაქტზე რომ გოგო პირველად დავპატიჟე,არვიცი უკმაყოფილება არ გამოუთქვამს, ალბათ მოეწონე, უფრო მამაჩემის აზრი მაინტერესებდა.
ბიჭმა სახე დამიკოცნა და ჩამეხუტა.სულ გაყინულხარ.
-ვინმემ რომ შემოიხედოს?
-მერე რა უბრალოდ ერთად გვძინავს.

დრაკო
შაბათ კვირას სახლში გადავწყვიტე წასვლა.მატარებლით ვამჯობინე მგზავრობა.ჩემი ადგილის ძებნისას მათ მოვკარი თვალი.რა საზიზღრობაა,მასთან როგორ სძინავს.ნირწამხდარი გავეშურე ჩემი ადგილისაკენ.მანამ ვიჯექი გაბრაზებული,სანამ ულამაზესმა გოგომ არ შემოაღო კარი.პირი დავაღე.

გზაში კარგად გავიცანით ერთმანეთი და შეცვედრაზეც შევთანხმდით.მგონია რომ ჩემს ცხოვრებაშიც მალე დაიწყება ახალი ეტაპი.
დედა სახლში დამხვდა.ლუციუსის ამბებს მომიყვა,მიუხედავად იმ ყველაფრისა რაც პირადად მე დამმართა,მაინც ძალიან ვღელავდი მასზე.მისი მონახულება მინდოდა,მაგრამ აზკაბანში არავის უშვებენ.დედაზე ძალიან მოქმედებდა ეს ამბავი,ამიტომ ვცდილობდი მე მაინც არ ჩამომეშვა ცხვირი.დედას ჩემი არჩევანი დიდად არ მოსწონდა.ამიტომ მგონი გაუხარდა კიდეც რომ დავშორდით.ახლა ჩემი დარტყმის ჯერია,იმ იდიტურ ღიმილს მოვაშორებ სიფათიდან.

დილით ადრე გამეღვიძა.წამოვიწიე ფანჯრიდან რომ გამეხედა.გარეთ ისევ წვიმდა,ნეტავ ამ წვიმაში სად უნდა წავიდეთ.ღმერთო ნეტავ გადაიღოს თორემ მთელი დღე აქ ყოფნა ნამდვილი კოშმარი იქნება.ჩიკომაც მალე ჭყიტა თვალები.
-აბა დღეს რას ვაპიღებთ? ნებივრად გაიზმორა ბიჭმა საწოლში.
-ჯერ დილის 6 საათია,გარეთ ბნელა და თან საშინლად წვიმს,მოვიღუშე მე.
-არაუშავს,აქ სულ ასე წვიმს.არამგონია ამან შეგვაფერხოს.
-მე თბილი ტანსაცმელი არ მაქვს.
-მე გათხოვებ ჩემსას,დიდი გექნება მაგრამ მოგიხდება.ბიჭმა თავქვეშ ამოიდო ხელები და დამაკვირდა.- დედაჩემის ტანსაცმელს ხომ არ მორიგებდი. ბალიში ვესროლე,მანაც იგივე გაიმეორა.-რატო მოგიხდება.
-კარგი რა.გვერდით მივუწექი მე.

დილით ლონდონის ცენტრში გავედით სასეირნოდ,ცხელი შოკოლადი დავლიეთ.ციკოს მეგობარმა თავისი შეყვარებული გაგვაცნო,ლიზა.ისიც მასავით იმპულსური და ცანცარა იყო,მაგრამ საყვრლები იყვნენ.
ძალიან ბევრი ვიარეტ ფეხით.ლამის ქანცი გამძვრა.ყველაფრის ნახვა ვერ მოვასწარით,მაგრამ ციკომ თავისი საყვარელი ადგილები მაჩვენა.
მატარებელი საგამოს 8 საათზე გადიოდა.ამიტომ სწრაფად ჩავბარგდით,მის მშობლებს გამოვემშვიდობეთ.მამამისმა საკუთარი შვილივით ჩამიკრა გულში,დედამისმა კი ხელიც კი არ ჩამომართვა.ძუკნა.
წამში გავჩნდით პლათფორმაზე და კუპეში ადგილი დავიკავეთ.მთელი გზა წიგნს ვკითხულობდით ორივე.დრო ისე სწრაფად გავიდა ვერც გავიგეთ.
ჯინი ალბათ ინტერესისგან კვდებოდა.გრიპინდორის კართან ჩიკომ შემაჩერა,მეგონა რამე უნდა ეთქვა.მან კი მაკოცა,შიგნით ამას ვერ ვიზავდით.
ოთახში ავირბიბე ტანსაცმელი ჩავალაგე და მობრუნებულს ჯინი თვალებდაქაჩული მელოდებოდა,იცი რა საშინელება იყო შენი ლოდინი? ახლა კი ყველაფერი დაფქვი..........