უჩვეულოდ ბედნიერი ვიყავი,შინაგანად და ემოციურად მსუბუქად და ლაღად ვგრძნობდი თავს,თითქოს უმძიმესი ტვირთი ჩამომხსნეს მხრებიდან და გულიდან.ყველა ჩემმა პრობლემამ ფერი დაკარგა,გაუფერულდა.არაჩვეულებრივი გრძნობაა,როცა გიყვარს,უყვარხარ და ამას მხოლოდ სიტყვებით არ ამტკიცებ,ამისათვის იხარჯები,მხარს უჭერ,უთანაგრძნობ და ათბობ.აი სწორედ ასე ვიყავი ახლა.
დილით თვალი,რომ გავახილე უჩა წასული დამიხვდა თუმცა არა უკვალოდ,საწოლზე მის ბალიშზე პატარა გულის ფორმად გამოჭრილ ქაღალდზე წერილი დამხვდა
_” მიყვარხარ სიცოცხლე,საღამომდე საათებს დავითვლი,გაკოცე გემრიელო”
ბედნიერმა თვალები კმაყოფილებით მოვლულე,წერილს ჯერ ფრთხილად ვაკოცე მერე კი გულში ჩავიკარი.ეს მისი პირველი სასიყვარულო წერილია ჩემდამი,აუცილებლად შევინახავ.
10 საათი სრულდებოდა,ნანას საძინებლის კარზე ფრთხილად დავაკაკუნე,არავითარი რეაქცია,კიდევ ერთხელ დავაკაკუნე,არც ახლა,ნელა შევაღე კარი და დავუძახე ,თვალი მოვავლე იქაურობას,როგორც ჩანს ადრიანად გავიდა.
გაკვირვებულმა ტუჩები დავბრიცე,_ნეტა ამ გოგოს ან წასვლა ან მოსვლა ასეთი ფორმებით რას ნიშნავს? იქნებ დღეს მაინც დაველაპარაკო_ ჩემს თავს ველაპარაკებოდი და თან სამზარეულოსკენ მქონდა გეზი აღებული,დღეს ისეთ განწყობაზე ვარ, რამე გემრიელი უნდა გავაკეთო.ვიცი,რომ უჩას ტორტი უყვარს ამიტომ დღეს ალუბლის ტორტს გავაკეთებ,სეზონია უკვე.თავს სრულფასოვან დიასახლისად ვგრძნობდი,საქმეს სულ ღიღინით შევუდექი.ბისკვიტი შევდე თუ არს ღუმელში ჩემი ტელეფონიც აწკრიალდა.დავხედე ლიკა იყო.
_ გისმენ ლიკა,როგორ ხარ?
_ შენ როგორ ხარ მაიკო? მეორე დღეა არ მოსულხარ და ვინერვიულეთ გოგოებმა,ახლა ყველანი ჩემს გვერდითაა და მოგიკითხეს_ როგორ მესიამოვნა მათი ყურადღება
_ კარგად ვარ გენაცვალე,გოგოებსაც გადაეცი,რომ კარგად ვარ,ხვალაც ვერ მოვალ და აი ზეგიდან კი თქვენს გვერდით მიგულეთ_ გოგოების ხმაური მესმოდა,როგორც ჩანს კაფეში ისხდნენ
_კარგი , მალე დაგვიბრუნდი იცოდე,გაკოცეთ_ კისკისებდნენ გოგოები და ისეთაც ბედნიერს საუკეთესო განწყობა გადმომადეს.
ახლა სრული ბედნიერებისათვის ჩემი ბარტყების ხმის გაგონებაღა მაკლდა.უცებ მოვძებნე ტელეფონში ნელის ნომერი და დავურეკე.
_ნელი დეიდა როგორ ხართ,როგორ მომენატრე_თან ველაპარაკებოდი და თან კრემის მალასას მაგიდაზე ვალაგებდი
_ გენაცვალე ჩემო გოგო,შენ როგორ ხარ,უჩა როგორაა?_ მის ხმაშიც კი იგრძნობოდა ის სითბო რასაც ჩემთვის იღებდა
_ კარგადაა,ძალიან კარგად,ჩემი ბარტყები სად არიან?_ ვეღარ ვითმენდი
_ სძინავთ შვილო_ დანანებით მითხრა
_ უი,მაგათ შემოვევლე,უზომოდ მომენატრნენ...იცი ხვალ ჩამოვალთ,სიურპრიზს გავუკეთებთ,ოღონდ არ უთხრა კარგი?_ ეს იდეა უცრბ მომივიდა თავში და ძალიანაც მომეწონა
_ კარგს იზამთ,როგორ გაიხარებენ,ალბათ საღამოს ჩამოხვალთ ხო?
_ ჰო უჩა,რომ მოვა სამსახურიდან,კარგი აბა ხვალამდე ნელი დეიდა_ დავემშვიდობე და გონებაში ხვალინდელი დღის დაგეგმვა დავიწყე,თან ტორტისათვის კრემს ვაკეთებდი.
დრო მალე შემომელია ხელში.სამზარეულო მივალაგე დს მისაღებში გავედი,თუმცა დივანზე დაჯდომაც კი ვერ მოვასწარი კარზე ზარის ხმა ,რომ გაისმა.ნანა იყო. მაქსიმალურად ვეცადე თავაზიანი ვყოფილიყავი,კარი ფართოდ გამოვაღე და ღიმილით ვანიშნე შემოსულიყო.არ ვიცი რატომ მაგრამ დღეს უფრო მეტი ირონია იკითხებოდა მის სახეზე,ზემოდან გადმომხედა მისი გრძელი ფეხებისა და ეიფელის კოშკივით მაღალი ფეხსაცმელების წყალობით,ტუჩი გვერდით ირონიული ღიმილით ჩატეხა და კაკუნით სამზარეულოსკენ გასწია.გაკვირვებით ავიჩეჩე მხრები,ნამდვილად ვერ ვხვდებოდი რა უნდოდა ან რას მერჩოდა.უკან გავყევი.
_ როგორ ჩაიარა დღემ ნანა? აგვარებ შენ საქმეებს?_ ნაძალადევად გავუღიმე და მის წინ ჩამოვჯექი მაგიდასთან
_ არაჩვეულებრივად,ყველაფერი მოვაგვარე,უი იცი დღეს სხვათაშორის შენი მამამთილი ვნახე_ ბოლო სამი სიტყვა დამიმარცვლა
_ ჰოო? ძალიან კარგი_ წარმომიდგენია რაებს ეტყოდა ჩემზე და უჩაზე,აი რატომაა ასეთი თვითკმაყოფილი გამომეტყველებით,რომ მიზის წინ და ერთმანეთზე გადადებულ ფეზებს წინ და უკან აქანავებს.
_ ჰო,დიდი ხანია ვიცნობ ძია მერაბს,თბილი ურთიერთობა გვაქვს,გავიხსენეთ ძველი და კარგი ამბები,ახალზეც ვისაუბრეთ,თუ რას არ კადრულობს ბევრი უთვისტომო ,გაუნათლებელი იმისათვის,რომ კარგ და წარმატებულ მამაკაცს გაჰყვეს ცოლად_ საბრალო,მე მგულისხმობდა აშკარად.მართლა შემეცოდა.
_ როცა ბატონი მერაბი გავიცანი მაშინვე მივხვდი,რომ მას ადამიანების ამოცნობის ნიჭი ჰქონდა თუმცა არ მეგონა ასე პირდაპირ
თუ მოგახლიდათ მის შეხედულებას თქვენზე,სამწუხაროა,გითანაგრძნობთ_ არ მინდოდა ასეთი უტაქტო ვყოფილიყავი მის მიმართ მაგრამ მეტი აღარ შემეძლო ამეტანა მისი დამამცირებელი მზერა და ტონი.
_ ასე არა? _ ფეხზე წამოდგა მაგიდაზე ორივე ხელით დაეყრდნო და ზემოდან დამაცქერდა,ალქაჯს ჰგავდა,ისეთი შეშლილი სახე ჰქონდა,მე მაქსიმალურად ვთოკავდი თავს,მოთმინების მეტი აბა რა ვისწავლე მამაჩემთან და ჩემს ძმებთან? ჰოდა მშვიდი სახით ავხედე,არ ავმდგარვარ_ თვალში მაშინვე არ მომეწონე როგორც კი დაგინახე შე დაფეხვილო,მას მერე, რაც მერაბმა მომიყვა ხო საერთოდ წარმოდგენა დამეკარებრალები, .იმის იმედით ჩამოვედი,რომ ჩემსა და უჩას შორის ურთიერთობას აღვადგენდი მაგრამ შენ გამომეჩხირე,შენ შენი პროვინციული ვიზუალით და და მოკკე ფეხით,ვინ ხარ? საიდან მოხვედი? რატომ მეღობები გზაზე?
_ მე გეღობები?_ სიმშვიდეს არ ვკარგავდი_ მე? მისი ცოლი?
_ დიახ შენ,შენ ფიქრობ,რომ უყვარხარ? _ მისი ანგელოზივით სახე,როცა ასე კიოდა და გაბრაზრბული იყო დემონს ემსგავსებოდა_არა ებრალები,შენნაირი საცოდავები სამწუხაროდ ყოველთვის ეცოდებოდა ჩემს უჩას
_ უკაცრავად ვისას?_ მოულოდნელად გაისმა სამზარეულოს კარში მეტრეველის ხმა.ვერც კი გავიგეთ ,როდის შემოვიდა,ხელები ერთმანეთზე გადაეჭდო და კოპებშეკრული კუშტად მისჩერებოდა ნანას.ქალს ფერი ეცვალა,უცებ გაინაზა ხმა და ლაქუცით წავიდა მისკენ.
_ არასწორად გაიგე უჩა,მე სულ სხვა რამ ვიგულისხმე_ მიუახლოვდა და გადაჯაჭვულ ხელებს მისი ხელი დაადო,ნელა დაუშვა მკლავები უჩამ,მაჯაში ჩაავლო ხელი და განზე გააწევინა_ ის ვინც არ აფასებს და პატივს არ სცემს ჩემს ცოლს,აქ ამ სახლში არაფერი ესაქმება,შენ,რომ მამაკაცი იყო ზუსტად ვიცი რა პასუხს გაგცემდი ამ საქციელისათვის მაგრამ ქალი ხარ და ამიტომ კეთილი ინებე და შენი ნებით წადი
_ ხო მაგრამ უჩა…._ რაღაცის ახსნას აპირებდა
_ არ მაინტერესებს,ის რაც ჩვენს შორის იყო წარსულში დარჩა,ვეცადე კარგი ურთიერთობა შეგვენარჩუნებინა,სწორედ ამიტომ არ გითხარი უარი,როცა ჩამოსვლა და ჩემს სახლში დაბინავება გადაწყვიტე,სამი დღეა მე და ჩემი ცოლი შენს უპატივცემულობას ვითმენთ,მგონი დროა დაგვდო პატივი და მშვიდოვიანად დავშორდეთ,ის ვინც მე მაბიჯებს და მამაჩემთან მიდის ჩემთვის არარაობაა,ასე რომ …._ უთხრა და განზე გადგა რომ მისთვის გზა დაეთმო,ისიც თავაწეული ცერემონიალურად გავიდა.
ძალიან დამძაბა ამ სიტუაციამ,როგორც კი ნანა მეორე სართულზე ავიდა მაშინვე უჩასთან მივედი.
_ უხერხულია,ლამის 10 საათია,ცოდვაა,ასე გვიან სად უნდა წავიდეს საყვარელო?_ გულწრფელად მეცოდებოდა.
_ მოდი ამაზე ნუ ვილაპარაკებთ,არ დაიკარგება,ტაქსს გამოვიძახებ და რომელიმე სასტუმროში მიიყვანს,თავიდანვე მივქარე,არ უნდა მომეყვანა,მაგრამ რაც იყო იყო,შენ როგორ ხარ?_ მკლავი მომხვია და ცხვირზე მაკოცა.
_ კარგად,ძალიან კარგად,იცი ტორტი გამოგიცხვე_ ამის გახსემებაზე ისევ ღიმილი გადამეკრა სახეზე
_ რა მაცდურად ჟღერს...ჩემი წერილი ნახე?_ უკვე ვცნობ ამ გამოხედვას.
_ კიიიი
_ იცი,რომ დრო იწურება?
_ დამატებითი დროის აღება მოგიწევს
_ ნუთუ?__ სხეულზე მომეკრა და მისი თბილი თითები ჩემს წელზე შეაცურა ზედის ქვემოთ ,სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა მთელ სხეულში.
_ უჩს უხერხულია_ მის თითებს მოვეჭიდე და სულ ძალად გავინთავოსუფლე თავი,თუმცა დანებებას არც აპირებდა,ნაზად მიკოცნიდა ყელს და თან ბუტბუტებდა.
_ წუთებსაც კი ვითვლიდი,ნუ ხარ ასეთი შეუბრალებელი_ ხმაზე ეტყობოდა,რომ მისივე სიტყვები აცინებდა
_ მე ვარ არა შეუბრალებელი? რაო რას ამბობ ხოლმე? ნუ გააღვიძებ მძინარე დრაკონს_ გავაჯავრე_ ნურც გაიღვიძებ გენაცვალე,მშვიდად იძინე
_ მაია ნოზაძე მეტრეველისა,ნუ აღიზიანებ ჩემს გულს, თვალს და სურვილებს, თორემ იცი შენ როგორ ვსჯი გატუტუცებულ გოგონებს_ ზურგიდან მომეხუტა და მთელი ძალით მიმიკრა ,თან მის თბილ ტუჩებს დააცურებდა ჩემს ყელსა თუ მხრებზე.
_ იცი საყვარელო ერთი კარგი იდეა მაქვს_მისი ვნებიანი შენოთავაზება ცოტა ხნით დავაიგნორე და მისკენ შევბრუნდი მთელი სხეულით,მკკავები შემოვხვიე და მშვიდად დავადე თავი მკერდზე
_ აბა? გისმენ_ თითები ჩემს ჩამოშლილ თმებში ახლართა
_ მოდი ხვალ სურამში წავიდეთ ბავშვებთან,მომენატრნენ,თან სახლში ჩვენ წამოვიყვანთ
_ მშვენიერი აზრია,საღამოსკენ წავიდეთ კარგი?
_ კარგი,თან პატარებმა არ იციან სიურპრიზი გამოგვივა_ წინასწარ ვხარობდი მათი ბედნიერი გამომეტყველება,რომ წარმოვიდგინე.სიტყვა დამთავრებული არ მქონდა,რომ ნანა გამოჩნდა კიბის თავში სამგზავრო ჩანთასთან ერთად.
_ ასე მალე?_ მართლა გამიკვირდა
_ ტაქვს გამოვიძახებ_ მობილური ამოაცურა უჩსმ ჯიბიდან
_ გამოვიძახე უკვე ნუ შეწუხდები,შენ კი_ მე მომიბრუნდა_ როცა ამ ვაჟბატონს მოსწყინდება შენით გართობა და გარეთ მოგისვრის დამირეკე იქნებ მეეზოვის ადგილი მაინც გიშოვო სადმე
მაინც დამგესლა წასვლის წინ,ხმა არ ამოვიღე,უჩამ რაღაცის თქმა დააპირა მაგრამ თითები მაგრამ მოვიჭირე ხელზე,მიხვდა რისთვისაც და არც მან უპასუხა,ისიც მედიდურად კაკუნით გავიდა სახლიდან.შვებით ამოვისუნთქე,ჩემზე ხელგადახვეულ უჩას ავხედე და გავუღიმე
_ რაო რას ამბობდი? საათებს ითვლიდი?
უჩას სიცილი აუტყდა,უცებ დაიხარა,ცალი ხელი მუხლებქვეშ ამომდო და მკერდზე ამიხუტა დს სირბილით აუყვა კიბეებს
_ წამო მოგიყვები
……...
P.s.
მიყვარხართ
,