-და ეგრე აპირებ თორნიკეზე შურისძიებას? - გაკვირვებულმა მკითხა ნინომ როგორც კი ჩემი მონოლოგი დავამთავრე.
-ჰოო რავი ხო დაიჯერა დაა ....
-დაიჯერა კიარა გავარდა გაგიჟებული - სიცილით ჩუმათ ჩაიხითხითა ნატამ და კესოს მხარი გაკრა - ექიმი რო შეჭამე თვალებით თქვი ახლა!
-რაა?
-ექიმი რო გამოვიდა და ლაპარაკი დაიწყო ამან ხელი ლამის მომატეხა ისე მიჭერდა ხელს - სიცილით გახედა გაწითლებულ კესოს - იმენა თვალებით შეჭამა.
-იმანაც ხო ? - დაინტერესებულმა ვიკითხე და გოგონებს თვალ მოვავლე.
-ჰოო.
-ანა შენდა აკო ხოარ წასულხართ წინ ?
-ისე კითხულობს ვითომ საუკუნეა ძინავდაა - გაბრაზებულმა მითხრა ანამ და თვალები დამიბრიალა - რავიცი დღეს გვერდი გვერდ ისე ვიჯექით არ დაგვიხოცია ერთმანეთი დარავიცი ეს თუ წინ წასვლაა არ ვიცი ....
-ოოო თქვენ ხო არაფერი გეშველებათ რაა - თავგაბეზრებულმა ავიქნიე ხელი და საწოლზე კომფორტულად მოვეწყვე.
-კაი გავალთ ჩვენ და ჩიცვი შენ - მითითება მომცა ნინომ და კარისკენ წავიდა.
-ბიჭებს არაფერი უთხრათ - კარში გასულებს სიტყვა დავაწიე.
...
ძალიან ვცდილობდი ბიჭებს არ გაეგოთ ჩემი ტყული მაგრამ..მაინც გაიგეს.
გამლანძღეს და მერე ერთი საათი სიცილით კვდებოდნენ,როგორ დავიჯერეთო.
რათქმაუნდა თორნიკესაც გააგებინეს.
...
მე და ანა კაფეში ვიყავით გოგონებს ვუცდიდით.
-აუუ სად არიან ამდენ ხანს ? - გაბრაზებულმა დავიწუწუნე და ტელეფონს დავხედე.
-აკო მირეკავს - ხელი მკრა ანამ და ტელეფონს გაოცებულმა უპასუხა.
-ალო ... კი ...მარიამი არი მარტო ... კარგი - დადებილებულის როჟით გათიშა ტელეფონი - აკო მოვა 20 წუთში საქმე მაქო.
-მოვიდეს.
მოვიდა 20 წუთში ელაპარაკა ანას რაღაც და წავიდა,ცოცხალი თავით ანა ხმას არ იღებდა.გოგონებმაც ძლივს მოაღწიეს ჩვენამდე და კესოსთან წავედით.ვიცოდი დიდი შანსი იყო თორნიკეს შევხვედროდი მაგრამ გოგონებს ხო არ დავივიწყებდი მაგის გამო?...არა ისე საშინელი მონატრების გრძნობა რომ მქონდა ვერ ვმალავდი.მაშინ იქ ბარში ვიღაცა რო მოიყვანა ლამის გული გამისკდა.ლამის რაა,რაც დამემართა იცით.მართალია უკვე ფიქტიური ქორწინების „მსხვერპლნი“ აღარ გვერქვა მაგრამ....
-კესო კაკი სადა? - ჩემდა წირად ნინოს მაინც და მაინც ახლა გაახსენდა კაკი.
-ორ წუთში მოვალო და ბიჭებიც მოდიანო - მე გამომხედა და თორნიკეცო თუჩების მოძღაობით მანიშნა.
-იმედია იმ ვიღაც ნიას არ მოათრევს - უკმაყოფილო იყო კესო.არა რაა,აი ხო არ მახსოვდა..გამახსენეს.
-კარგით რა თქვენ რა პრობლემა გაქვთ?! უნდა და მოიყვანს,თუ უნდა საერთოდაც ცოლად მოიყვანს.დაუშლით? ვერა! მისი ცხოვრება აქ და უნდა შევეგუო მეც და თქვენც.აღარ ვუყვარვარ მორჩა,ფიქტიურად დაიწყო და დამთავრდა მალევე,იცოდით თქვენც რო გაგრძელება არ ექნებოდა.მთელი ცხოვრება რომ მიყვარდეს მისთვის უკვე ოლი ვარ და რა აზრი აქვს? - დაღონებულმა შევეცადე სიტვაცია ცოტა გამეხსნა,თორე სულ თორნიკეს ლანძღვა მიმდინარეობდა - ჰო ნუ მიყურებთ ეგრე - მოშტერებულ თვალებზე ვანიშნე გოგოებს - ვიცი ვამბობდი აღარ მიყვარსთქო მარა რავქნა ? ამ გულს ხო არ ამოვიგლეჯ? მიყვარს და თან იმაზე უფრო მეტად ვიდრე მანამდეე მაგრამ რავქნა გამაგებინეთ ? რავქნა? ვერც ვერაფერს ვერ ვიზამ - უკვე აცრემლებულმა შევეცადე ცრემლები შემეკავებინა მაგრამ უშედეგოდ.ავტირდი.და ვეღარ გავჩერდი.
და მეგონა დედამიწის ბრუნვა შესამჩნევი გახდა.
მეგონა მოვკვდი.
მეგონა მესიზმრებოდა.
მეგონა ვარდისფერ ბურთში ვიჯექი.
მეგონა გავრეკე.
სიტყვები რომელიც ჩემს ყურთასმენას მისწვდა სამყაროს მომწყვიტა და ბედნიერების ზღვაში გადამაგდო.
ხმა რომელიც შემეძლო მილიონიდან გამომერჩია.
და ის წუთი...ის წუთი იყო ყველაფერი.
ჩემი ცხოვრების მანძილზე.
-მე ისევ ისე მიყვარხარ როგორც მაშინ - თორნიკე.
...
სიყვარული?
ეს არის გრძნობა რომელიც უნდა გამოსცადოს ყველამ და მოდით რა ეს შურისძიებები და ათასი ხრიკები „მიაგდეთ“ და თქვენი ბედნიერებისათვის იბრძოლეთ მანამ სანამ ბოლო დარტყმას არ შეასრულებს თქვენი გული.
...
გამარჯობათ და აი არვიცი რა გითხრათ.ალბათ ბოდიში უნდა მოგიხადოთ,ალბათ კიარა უდიდესი უდიდესი და კიდევ უფრო უდიდეს ბოდიში თქვენ.საშინლად უპასუხისმგებლო საქციელი მქონდა მაგრამ მიზეზიც მქონდა.გამიგეთ რაა.ესეც ასე დასრულდა ეს ისტორიაც.არვიცი შეილება უფრო მეტს მოელოდით მაგრამ..
თქვენი აზრი მაინტერესებს ძალიან.