მოკლედ ჯემოს დაბადების დღის შესახებ:
1. ნათლიაჩემს აუდი უხარია, (უხარია კი არა გიჟდება) მაგრამ ჩემი ნახვა უფრო ახარებს;
2. მოკლე წრეში აღნიშნა დაბადების დღე - ჩემი და თავისი ოჯახი;
და 3. ყველა იგებს ჩემი ფეხმძიმობის ამბავს.
----------------
- ლორა წასასვლელი ხარ და ადექი! - ბუბუნებს სებასტიანი.
მეც ორსულისთვის შეუფერებელი სწრაფი მოძრაობით ვდგები, სააბაზანოში შევდივარ და უცებ ვემზადები.
სებასტიანი უკვე ქვევით ჩადის.
- სებასტიან, რაღაც უნდა გითხრა. - დავიწყე, მაგრამ მას ტელეფონმა დაურეკა და ყურადღება აღარ მომაქცია.
არაუშავს - გავიფიქრე ჩემსას მაინც მივაღწევ!
ოთახიდან გამოვედი და როცა სებასტიანის კაბინეტს ჩავუარე ასეთი რამ გავიგე:
- ვერ დავშორდები! - მისი ხმა მკაცრი იყო.
დამაინტერესა ნეტავ რა ხდება?
ყური მივუგდე.
- ვერ მივატოვებთქო არ გესმის შენ? - იყვირა.
- ...
- ფეხმძიმედაა შე *უკნა!
რაო? სერიოზულადაა საქმე!
- ამაზე აღარ დამელაპარაკო, თორემ იქვე მიგაკლავ! - თქვა და ნაბიჯების ხმაც გავიგე.
უცებ გავშორდი იქაურობას.
- ლორა! - მეძახის სებასტიანი.
შევტრიალდი.
- რაღაცის თქმა გინდოდა , არა? - მითხრა და მეც ამოვისუნთქე. (მეგონა ყურს რომ ვუგდებდი გაიგო.)
- ააა... ხო... მინდოდა მეთქვა, რომ ჩემებთან მინდოდა გადასვლა მთელი თვით.

***
- ამაზე საღამოს ვილაპარაკოთ. ახლა კი გადადი. - მითხრა სებასტიანმა და "ცუგაცუგაცუგრუმელადან" გადმოვედი.
უნივერსიტეტში არაფერი არ იყო საინტერესო...
სესილი რაღაც ძალიან აჟიტირებული მეჩვენა.
- რა გჭირს შენ? - ვკითხე , "ხვევნა - კოცნა - მტლაშა - მტლუშის" შემდეგ.
- იმ ბიჭს ხედავ? - მკითხა და პირველ რიგში მჯდარი ბიჭისკენ გამახედა - ეგ მაწონებს თავს. - ჩაიცინა.
- და რაში გამოიხატება ეს? - ვკითხე და გამეცინა.
- რაში და ლექტორს ენას უბრუნებს და მერე მე მეკრიჭება. - აკისკისდა.
- და შენც შენი ჭკუით აბამ ხო? - თავი გავაქნიე.
- ვცდილობ! - გაეცინა.
- ფუი, გამოუსწორებელი მეკაცთანე! - ჩავიბურტყუნე და გამეცინა.
- ეს ნახე! ის ვინ არის ბასტის დანახვისას თვალები რო უელავს? - მკითხა თვალებმოჭუტულმა.
ისე შევხედე ლამის კედელს აეკრო.
- მე თუ თვალები მიელავს - ესეც სიბრაზისგან!
ჩემო სესი, სიყვარულის გრძნობა მას შემდეგ დავკარგე, რაც გავთხოვდი. მე სიყვარული მძულს! და შენ ეს კარგად უნდა იცოდე! - შევუბღვირე და წიგნი გადავშალე.
- ესეიგი... შენ მე... არ გიყვარვარ? - თქვა სესიმ და ცრემლი გადმოაგდო.
- შე პიტა მელარკიშვილო! მოდი აქ! - ვუთხარი და მაგრად მოვეხვიე.
***
- პაროლი! - ვუთხარი მძღოლს.
კარგ ხასიათზე ვიყავი რატომღაც.
- ცუგაცუგაცუგრუმელა! - მომიგო და მეც სხა რა გზა მქონდა...ჩავჯექი მანქანაში.
- ისა და... ფისო ფიაო ფისუნია არ გაწყობდათ პაროლად?
- მე სებასტიანის ბრძანებას ვასრულებ მხოლოდ. - ესღა მითხრა.
- აჩუ აჩუ ცხენო არა? - ვთქვი და დავიჭიხვინე.
- მძღოლს გაეცინა.
გავიგე, რომ დიმა ერქვა და ძალიან საყვარელი გოგონა ნატუკა ჰყოლია.
დასკვნა: ამ სახლში ყველაზე ჯიგარი კაცი დიმაა.

სახლში მისულს სტუმრები დაგვხვდა.
სებასტიანის ბიცოლა და იმისი ჯოგი.
- ოღონდ ეს არა! - ჩავიბურტყუნე.
სებასტიანი სახლში ყოფილა.
- ლოლიტა! როგორ გამიხარდა შენი ნახვა! - მომვარდა და დამდორბლა.
ლოლიტა არა ის! შემოვკრავ ამ ქალს!
- გამარჯობა. - ესღა ვთქვი.
- აბაა! როგორ არისო ჩემი ბასტის ბუბუ? - და მუცელზე დამიწყო ფერება. - ვგრძნობ რომ ბიჭია! უკვე ვიცი რა უნდა დავარქვათ! ჯიმშერი.
აქ კინაღამ გული წამივიდა.
- არა, მე გოგოს ველოდები და მშობლები გადავწყვეტთ ამ ბავშვს რა დავარქვათ! - ვეღარ მოვითმინე და სებასტიანს გადავხედე.
- ბიცოლა, ლორა მართალია! ჩვენთვითონ მოვიფიქრებთ რა უნდა დავარქვათ ჩვენს გოგონას. - სებასტიანმა ხმა ამოიღო.
- არ მომწონს ეს იდეა! - თქვა.
- ბიცოლა, ეს ჩვენი საქმეა. მე ჩემს შვილს რასაც მინდა იმას დავარქმევ. - თქვა სებასტიანმა.
გაღიზიანებული იყო.
მივედი და გვერდზე მივუჯექი.
- და მაინც რას აიჩემეთ გოგო, გოგო! ან რას არქმევთ? - გვკითხა.
- ნენოს ვარქმევთ.
- ნენოს? - აღშფოთდა - ნენო რა სახელია!
- ლუბუჩკას კი ჯობია! - ჩავიბურტყუნე.
სებასტიანის დედას ჩაეცინა.
როგორც მე ვატყობდი მასაც არ ეხატებოდა გულზე ლუბა.
უკვე ვიწექი, როცა სებასტიანი შემოვიდა.
- ძლივს წავიდა! - ბურტყუნებდა. - ჯიმშერი არა ის დემიკო! შეჭამა თავისი ლექციებით ტვინი.
- ლორა გძინავს ? - მკითხა.
- კიი.
- უნდა გელაპარაკო.
- ხო, გისმენ. - საბანი მეფარა.
- გამოიხედე რაა.
მეც გავიხედე.
- შენ მითხარი, რომ შენებთან გინდოდა წასვლა . მე გეუბნები: წადი, მაგრამ მალე დაბრუნდი. - თქვა და შემომხედა.
- ერთი თვე. - ვუთხარი და თვალი თვალში გავუყარე.
- ჰო, ერთი თვე გავძლებ. - ჩაიბურტყუნა ისე, რომ არ გამეგო.
მაგრამ გავიგე...

------------
ბოდიში ყველას. ტელეფონში მაქვს დაბეჭდილი და ცოტა რთულია აქედან დადება.
ამის მერე იქნება რაც იქნება. (დაკრეჭილი სმაილი)
თქვენი coco girl