სკამზე მოუსვენრად ვიჯექი,ფეხები მჭიდროდ მქონდა ერთმანეთზე მიტყუპებული და თითის წვერებზე აზიდულს მაღლა და დაბლა ნერვიულად ვაქანავებდი.ხელის მტევნებით მუხლებს ჩაფრენილი ხან დერეფნის მარჯვნივ გავიხედავდი და ხანაც მარცხნივ მაგრამ მხოლოდ მე და უჩა ვიყავით ამ სართულზე მგონი.
_ დამშვიდდი ნუ ხარ დაძაბული_ მუხლებზე ნერვიულობისაგან აკანკაკებულ თითებზე მისი თითებით შემეხო და ნაზად მომიჭირა,დაბნეულმა ავხედე,თბილად მიღომოდა.მისი სახის დანახვისას ერთიანად სიმშვიდემ მომიცვა.
_ კარგი_ ჩავიბუტბუტე და თვალებით მოვეალერზე.
მალე გამოვიდა ჩვენს წინა პაციენტი კაბინეტიდან და ჩვენი რიგიც დადგა.გულმა ისეთი ბაგაბუგი ატეხა,რომ ლამის მკერდიდან ამომიხტა,მძიმედ გადავყლაპე ნერწყვი და დასაკლავი ხარივით მოვეჭიდე მეტრეველის ხელებს ,რომელიც კაბინეტისაკენ მიბიძგებდა.
_ მობრძანდით,გისმენთ რამ შეგაწუხათ?_ საკმაოდ თავაზიანი იყო ბატონი დავითი.( სახელი და გვარი ბურჯანაძე,მის კარზე ამოვიკითხე)
_ მე_ ენის ბორძიკით დავიწყე და აქაც ავწრიალდი ჩემს კუთვნილ სკამზე,თან უჩას გავხედე,რომელმაც სიმხნევისათვის გამიღიმა და თავი დამიქნია_ მე დაბადებიდან კოჭლი ვარ,ერთი ფეხი მეორეზე 2 სანტიმეტრით მოკლე მაქვს და მაინტერესებს,გვაინტერესებს_ ისევ უჩას გავხედე_ მეშველება თუ არა რამე_ სულ სხაპასხუპით მივაყარე ჩემი საწუხარი და იმ დილით გადაღებული რენდგენის ფურცლები მაგიდაზე დავაწყვე.
ორივე ხელით დაწვდა ფურცლებს მისკენ მიზიდა,ალბათ ათიოდე წუთი უხმოდ ათვალიერებდა,მე კი უკვე ვეღარ ვისვენებდი,წუთი საათად გადამექცა.
_ როგორაა მდგომარეობა ბატონო დავით?_ უჩას ხმამ გამომარკვია ფიქრებიდან
_ერთი შეხედვით საგანგაშო არაფერია,ესაა რომ უკვე ასაკი აქვს,ძვლის ზრდა და გამაგრება დასრულებულია,კარგი იქნებოდა ამ ყველაფრისათვის ჩვილობაშივე მიეხედათ_ დანანებით გადააქნია თავი
_ და ახლა? ახლა არაფერი ეშველება?_ უჩას ხმაში სასოწარკვეთილება დავიჭირე
_ არ ინერვიულოთ,მოეშვით,ყველაფერს ეშველება,აბსოლუტურად ყველაფერს_ ამ სიტყვებმა იმედით ამავსო,გახარებულმა ხარბად ჩავისუნთქე მთელი ოთახის ჰაერი და თვალებიდან ჩამოგორებული ცრემლები ჩუმად მოვიწმინდე.
_ მაშინ დროის დაკარგვა არ გვინდა ექიმო_ უჩა ვეღარ ითმენდა
_ კარგი ხვალ მოდით გამოკვლევებზე და მერე მოვილაპარაკოთ ოპერაციის თარიღზე,ახლა კი თქვენთან მაქვს რამოდენიმე პირადი კითხვა_ მე მომიბრუნდა.ამ დროს მეტრეველის ტელეფონმაც დარეკა,ბოდიში მოგვიხადა და ოთახიდან გავიდა,მე და ბატონმა დავითმა კი საუბარი გავაგრძელეთ.
…….
_ გისმენ ლაშა?_ გავიდა თუ არა კარში მაშინვე უპასუხა.
_ როგორ ხარ ბატონო უჩა?
_ კარგად ვარ კარგად,შენ როგორ ხარ?ახალი ხომ არაფერია?
_ კი ,კი ამიტომაც გირეკავ,ორი ისეთი საუბარის ჩანაწერი გვაქვს მამაშენის და მაიას მამის რომ ,სხვა მტკიცებულება,რომც არ გაგვაჩნდეს,მხოლოდ ეგ ორიც საკმარისზე მეტიცაა.
_ მართლა?_ თან გაიხარდა,თან გული ჩაწყდა
_ საუბრის მაიას ძმებსაც მოიხსენიებენ,ასე რომ ვერც ისენი გადაურჩევიან კანონს
_ მე,როდის შევძლებ მის მოსმენას?_ ცნობისმოყვარეობა კლავდა და თან იცოდა ამითი თავს ,როგორ იტანჯავდა.
_ ძმაო მოდი რა,ნუ მოუსმენ,არ მოგეწონება,არ გესიამოვნება_ მუდარით სთხოვა
_ ლაშა,ვიცი რატომაც მეუბნები,ძმა ხარ,მაგრამ მაინც უნდა მოვუსმინო,აღარ ვარ პატარა,რეალობა ესაა ამიტომ შევეგუე და თვალიც მინდა გავუსწორო.
_ მაშინ მოდი დღეს განყოფილებაში და მოუსმინე_ ცოტაოდები ყოყმანის შემდეგ უპასუხა
_ კარგი 1 საათში მანდ ვარ_ უთხრა და ტელეფონი მუჭში მჭიდროდ მოიქცია,თვალები მთელი ძალით მოჭუტა და ღრმად ჩაისუნთქა.შინაგანად განეწყო უარესისაკენ ,რაც წინ ელოდა,მერე კი ისევ გაიღიმა ,იძულებით და ექიმის კაბინეტის კარი შეაღო.
_ მაპატიეთ სასწრაფო საქმე იყო,როგორ მიდის საქმე?
_ ჩვენ მოვრჩით უკვე,ხვალ დილით გელოდებით_ საკმაოდ სანდომიანი გამომეტყველება ჰქონდა ამ კაცს.მალევე დატოვეს იქაურობა.ცოლი სახლში მიიყვანა თუ არა მაშინვე უკან გაბრუნდა და გეზი თავისი განყოფილებისაკენ აიღო.მოუთმენლობა,ზიზღი,ტკივილი და იმედგაცრუება _ ყველა ეს გრძნობა ბუდობდა ამ წუთას მის გულში.შეაღო თუ არა მისი კაბინეტის კარი ლაშას დაადგა თავზე ,რომელიც უჯრაში იქექებოდა.
_ სად არის ჩანაწერები?_ მძიმედ დაეყრდნო მაგიდას ხელის მტევნებით.
_ ქვემოთ უფროსთან_ ამოხედა.
_ აქ ამოიტანე
_ არ შემიძლია უჩა,იქ უნდა მოუსმინო
_ მე კი იქ არ შემიძლია ჩავიდე,ნუთუ ამის გაგება ასეთი ძნელია?_ სიტყვებს კბილებიდან ცრიდა_ აქ ამოვიტანოთ.სხვებთან ერთად არ შემიძლია მოვუსმინო
_ კარგი ჩავალ იქნებ შევძლო_ ზლაზვნით წამოდგა სავარძლიდან და ოთახი დატოვა.უჩა თავის მაგიდასთან მივიდა კიდეზე ჩამოჯდა და როგორც სჩვევია ხოლმე ხელს ხან წვერზე ჩამოისვამდა ხან კი თმაზე.ნახევარი საათი მოუწია ლოდინი.მოსვენება დაკარგული ჰქონდა.შინაგანად დუღდა.კმაყოფილი იყო,რომ მაიას არაფერი უთხრა,თორემ ის ცალკე მოკვდებოდა დარდით.
ლაშაც შემოვიდა ოთახში sd დისკით ხელში და თვალით ანიშნა კომპიუტერის დისკეტა,რომ გაეხსნა.ჩანაწერიც გაიხსნა.უჩას სუნთქვა შეეკრა მოლოდინისაგან.გული ყელში ამოებჯინა.
_ ჩავრთო?_ დაძაბული ხმით ჰკითხა ლაშამ და სახეზე დააცქერდა, თითქოს
პასუხს ასე გაიგებდა.
_ მიდი.
_ ერთი გამომატანეს,მეორე არა,ეს გუშინდელი ჩანაწერია_ გააფრთხილა და ჩართვის ღილაკთან მაუსით ისარი მიიტანა
####
_როგორ ხართ ბატონო მერაბ?
_ კარგად,კარგად,თავად?
_ არაგვიშავს,მაინც მეფიქრება ვაიდა ამ ჩემმა ქალიშვილმა ვერ მოიხაბროს ამდენი და ეს ჩვენჯ გეგმაც ჩაიშალოს?
_ასეთი უხაბროა კაცო? როდის უნდა შეხვდე?
_ ორი დღის მერე
_ კარგი,ვაი და მოხდეს ისე,რომ არ მოიტანოს,ან არ მოვიდეს,მე ვიცი სად ინახავს ჩემი შვილი მნიშვნელოვან საბუთებს და ნივთებს
_ და რას მთავაზობ?
_ შენმა შვილებმა უნდა ივაჟკაცონ,როგორც უნდათ ან დააყაჩაღონ ან გაქურდონ,რომელი შეუძლიათ?
_ მაგათ არცერთი შეეშლებათ,მაგის მეტი რა იციან.
_მაშინ დააყაჩაღონ , ცოტა შეშინდნენ,ბავშვებიც დაიზაფრებიან და თავისი ხელით მოგვცემენ ყველაფერს.
_ ძალიან კარგი,დაველოდოთ,რას იზამს მაია ,თუ ეს არ გამოვა მაშინ მაგ გეგმაზე გადავიდეთ
_ ოკ.საქმის კურსში გყავდეთ
####
მოსმენილის გააზრება და დაჯერება ისე უძნელდებოდა უჩას,რომ სიმწრისაგან ხელში მოქცეული ფანქარი შემოემტვრა.მთელ სახეზე ცეცხლი ეკიდა,მთელი სხეული ნერვიულობისაგან უცახცახებდა.
_ მხოლოდ ეს იყო?_ დამარცხვლით ამოთქვა
_ ჰო,მეორე კი არ მომცეს.
აღარაფერი უპასუხია,სკამზე მიფენილ კოსტუმს ხელი დაავლო და უთქმელად ჩქარი ნაბიჯებით დატოვა იქაურობა.
……..
_ მთელი საღამოა დაძაბული ხარ,ხმაც კი არ ამოგიღია,მოხდა რამე ტკბილო?_ მის მკერდზე მიყრდნობილი მშვიდად დავაცურებდი თითებს და თავაწეული მას მივცქეროდი,თან ჩაცურებულ საბანს მაღლა ამოვექაჩე.
_ არაფერი გენაცვალე,უბრალოდ გადავიღალე,ხდება ხოლმე_ მკლავები უფრო მჭიდროდ შემომხვია_ შენ როგორ ხარ,ნერვიულობ ხვალინდელ დღეზე?
_ ვნერვიულობდი მაგრამ,როგორც კი დაგინახავ და ჩაგეხუტები მაშინვე ვმშვიდდები ხოლმე_ ყელში ვაკოცე და მოვეალერსე.
_ შემოგევლე,იცი,რომ ჩემზეც ასე მოქმედებ?
_ ჰოო?_ თვალები მოვჭუტე
_ ჰო განსაკუთრებით შენი თერაპიის შემდეგ_ თქვა და მადიანად გადაყლაპა ნერწყვი და ტუჩებზე ენა გადაიტარა.
_ ანუ თერაპია_ ვცნობ ამ ტაქტიკას უკვე.
_ ჰო
_ანუ დრაკონმა გაიღვიძა?
_ კი
მე კი ხელი სანათის ღილაკისაკენ გავაცურე და ოთახში სიბნელე ჩამოწვა,უჩამ გულიანად გაიცინა და ჩემს ტუჩებს დაწვდა.
დილით გავიღვიძე თუ არა,სანამ თვალს გავახელდი ხელი საწოლზე გადავაცურე,მაგრამ ამაოდ,ჩემ ქმარს ადრიანად გაუღვიძია.ტელეფონს დავწვდი დრო ,რომ გამეგო.დილის რვის ნახევარი იყო უკვე.
მაშინვე ზარი შემოვიდა.გული გადამიქანდა,მამაჩემი იყო.ძალები მოვიკრიბე,ხმა დავიწმინდე და ვუპასუხე.
_ გისმენ
_ ემზადები ხვალისათვის?

,p.s.
ბავშვებო მაპატიეთ დაგვიანება.საშინელი თავის ტკივილები მქონდა,დღეს შედარებით არამიშავს.
გაკოცეთ ბევრი.