მინდა ჩემს კიდურებს მოძრაობა ვაიძულო ტყეს თვალს ვავლებ და ახლა უკვე ზალიან საშიშად მეჩვენება მინდა ალექსს დავუძახო მგონია აქვეა და გადამარჩენს თუმცა ყელიდან ხმა არ ამომდის და ადგილზე ისევ ისეთი მიყინული ვდგავარ.
ყავისფერთვალებამ გაიცინა და დამცინავად შემომხედა.
ამ მზერამ შემაკრთო
-ნუ გეშინია კი არ გიკბენთ
მეუბნება სიცილით და თითქოს მახვედრებს რა სულელი ხარო.
ვგრძნობ როგორ გადავდივარ ფერებში სიბრაზისგან და ისევ ჩემს ჩვეულ ხერხს მივმართავ თვალებს ვხუჭავ და ჰაერს ღრმად ვისუნთქავ შემდეგ კი საფეთქლებს ვიზელ.
გასაკვირია მაგრამ ამით თითქოს ჩემს შიგნით მაქციას ვაკონტროლებ
-ვაა ესეც ბრაზდება??
ამბობს ი ის და ვხვდები მისი ხმა როგორ გამაღიზიანებლად მოქმედებს.
-თავი დამანებე
ვცრი კბილებში ისე რომ პირს ვერ ვაღებ.კბილს კბილზე ვაჭერ რომ რამე საშინელი არ წამომცდეს.
-მის მგელს ნუ ცდი
ამბობს ვიღაც დინჯი ხმით და ახლა ვხვდები რომ კოცონიდან ყველა მე მიყურებს მე კი მთელი კიდურები მიკრთის და წელში მოვხრილვარ კბილებიც დაკრეჭილი მაქვს და თვალები ლურჯად მიელავს.
-კარგი კარგი მართლა საშიშია (ყავისფეერთვაება)
-ვინ ხართ?
ვამბობ ცოტა დაწყნარებული ხმით
-მოდი კოცონთან თორემ გაიყინე
მეუბნება დინჯხმიანი და თავისკენ მიხმობს
მეც დინჯად მივყვები და მის ყველა მოძრაობას ვაკონტროლებ
კოცონთან ჯდება მეც იმავეს ვაკეთებ.
ყველა გაშეშებულია და არავინ ინძრევა
-მე ბილი ვარ
ამბობს ის დინჯხმიანი
-ხოლო ეს ხალხი ჩემი ხროვაა.
ეს პასუხი არ მაკმაყოფილებს და ხმადაწმენდილი ვეკითხები
-და რა გინდათ ჩემგან??
მოხუცი იღიმის და საოცრად თბილად მეუბნება
-შენ ჩვენი ოჯახიდან ხარ.ჩვენ სამეფო სისხლს ვატარებთ შენც სამეფო სისხლის ხარ
-კი მაგრამ მე ხომ ყველა მაქცია მემეტერება თქვენ რატომ მოკალით მაქციები??როგორც ვიცი ერთმანეთს არ ებრძვით
-ჩვენ შენ გიცავთ ჩვენი სისხლი და ხორცი გაქვს და ჩვენთვის უფრო მეტი ხარ ჩვენთვის გადარჩენის გზა ხარ.ხოლო რატომ ვებრძვით ერთმანეთს წესით უნდა მიხვდეთ
ცოტა ხანს ვფიქრობ მერე ვხვდდები
-ტახტის გამო. თქვენ ხომ სამეფო სისხლის ხართ რატომ არ მეფობთ?
-ზუსტად მიხვდი.რევოლუცია ამბოხი აჯანყება, ბრძოლა ტახტისთვის დღესაც გრძელდება და ჩვენ თამაშგარე მდგომარეობაში არ ვართ
-ანუ მეე....
-დიახ შენ ჩვენთვის აღთქმული მესიასავით ხარ შენ უნდა დაგვიბრუნო ტახტი
მერე ვჩუმდები ხოლო მერე ისევ კითხვა მიჩნდება
-კი მაგრამ ისინი ბევრნი იყვნენ რანირად??
-ჩვენ უფრო ძლიერები ვართ ამიტომაც გვიჭირს კონტროლი და ეს შენც გეხება.გიყურებდით რა უცბათ გაბრაზდი.
ისევ ვფიქრობ მერე კი ვამბობ რომ სახლსი უნდა წავიდე ფეხზე ვდგები
-ხვალ ისევ აქ იქნებით??
-დიახ რა თქმა უნდა მაგრამ გთხოვ ეს საიდუმლოდ შეინახე.(ბილი)
-რა თქმა უნდა
უკვე წასასვლელად ვემზადები როცა ბილი მაჩერებს
-ვიღაც უნდა გაგაყოლოთ
-არა არ მინდა
-ეს აუცილებელია შესაძლოა კიდევ შეგხვდნენ საფრთხესი ვერ ჩაგაგდებთ ამიტომ
აქეთ იქით იყურება
და ამბობს-ართურ და ჯეიკ გაყევით
ერთი ყავისფერთვალებიანია მეორე ის რომ უთხრა მომიგე მართალი ხარო
ნერვები მეშლება რადგან ყველაფერი თითქოს ჩემს ჯიბრზეა ორივე ნერვებს მიშლის.