როცა ოთახში მარტო ჯდომა მომბეზრდა ავდექი და გასეირნება გადავწყვიტე თან,ანასთვის რამე საჩუქარს ვიპოვიდი.
საკმაოდ შეღმებული იყო და მგონი უკვე მეასედ ვურტყავდი წრეს ერთსა და იმამავე სკვერს.არმინდოდა საკუთარ თავთან გამემხილა რომ დავიკარგე!ბამბის ნაყინი ვიყიდე და საქანელაზე ჩამოვჯექი.-ნეტავ ვინ ხარ!-ვინ ხარ!-ვამბობდი ჩურჩულით თან ნაყინს გემრიელად ვილუკმებოდი.ტელეფონის ხმამ გამომაფხიზლა ეკრანზე მაკას ფოტო დაეხატა.
-ხო მაკა-
-სად ხარ ევა?-
-რავი დავიკარგე მგონი-ვუთხარი უდარდელად.
-რასამბობ სად ხარ?-აღელვება შეეტყო ხმაში ნათლიაჩემს.
-სკვერში შენ სად ხარ?-
-მე ნინოსთან ვარ სახლში მერე მოგიყვები მიშო მოგაკითხავს ფეხი არ მოიცვალო მანდედან-მკაცრად ჩაიაპარაკა და ტელეფონი გათიშა გაოცებული დავრჩი!რა საჭირო იყო ახლა დიკაბრიოს მხსნელად მოვლენა საჭირო?შემეძლო ტაქსი დამეჭირა და სასტუმროში ასე დავბრუნებულიყავი მაკა რომ არ აფოფრილიყო.იმედია რამეს არ მაჭანკლობს თორემ ვერ გადამირჩება....გამახსენდა როგორ ეძებს ჩემთვის შესაფერის ბიჭს და ერთი გემრიელად გადავიკისკისე.
ბამბის ნაყინი დამიმთავრდა!უკმაყოილოდ გავაწლაპუნე პირი ფეზხე წამოვდექი ბატიბუტი ვიყიდე და ისევ საქანელაზე დავიკავე ადგილი.ისე ვიყავი გართული და ჩემს სტიქიაში ჩაკარგული ვერც კი გავიგე როდის მოვიდა მიშო.
-პატრა ბავშვი-ჩაიჩურჩულა ვითომ ჩუმად მაგრამ მე რისი ევა ვარ რომ არ გამეგო.
-გამარჯობა ბატონო მიშა!-გავეჯგიმე მე.
-აააა?-წინ და უკან დაიწყო თვალების ცეცება მიშომ.-ვინა აქ ბატონი მიშა?-გაიკვირვა მან.
-თქვენ-ვუთხარი ცოტა არიყოს დაბნეულმა.
-მოდი შევთანხმდეთ-ხელი გადამხვია და მანქანისკენ წამიყვანა.
-არგვინდა ეს ოფიციალური ტონი მიშო დამიძახე -
-კარგი მიშო.-
-ასე სჯობს-კარი გამომიღო."ჯელტმენი" ჩემს ფიქრებზე გამეღიმა და მანქანაში ჩავჯექი.
-მოდი ასე ვქნათ ჯერ სადმე კაფეში დავსხდეთ ვივახშმოთ და მერე წავიდეთ ბევრი გზა გვაქვს გასავლელი-მითხრა მიშომ.
-გრძელი გზა?-ვკითხე დაეჭვებით.
-ჩემმა ოჯახმა აგარაკზე დაგპატიჟათ შენ და მაკა და ახლა იქ მივდივართ ჩვენ გველოდებიან-
-გასაგებია-მორჩილად დავუქნიე თავი და გბრაზების დამალვა ვცადე.ცოტა არიყოს უხერხული იყო ეს ყველაფერი,მე არაფრით გამოვირჩევი ჩემი გუნდელებისგან და ახლა მათთან ყოფნის ნაცვლად აგარაკზე მივდივარ დასასვენებლად!დღეს პარასკევია კონცერტი ორშაბათს გვაქვს ასე რომ სანერვიულო არაფერია,მაგრამ ვნერვიულობ მაინც როგორ მიიყებენ ჩემი გუნდელები ამ ყოველივეს.არმინდა რამე პრივილეგიით ვისარგებლო იმიტომ რომ გუნდის დამაარსებელის და მთავარი ქორეოგრაფის ნათლული ვარ.იმედია მაკა რამეს არ მიწყობს.
-მოვედით-ფიქრებიდან მიშოს ხმამ გამომიყვანა.მანქანიდან გადავედით და კაფეში შევედით.მადა არ მქონდა.ძალიან მგრძნობიარე ადამიანი ვარ და იმაზე ვფიქრობდი ვინმეს არ სწყენოდა და არ წამოეძახნა ჩემზე რომ მე განსაკუთრებულად მექცეოდა მაკა.
-ევა რამე გაწუხებს?-მკითხა მიშომ.
-არა,აუცილებელია ჩემი წამოსვლა?-ვიკითხე მოფუქრულმა.
-თუ არ გინდა არ წაგიყვან-მითხრა მზრუნველად.
-არა უბრალოდ მერიდება-გავუმხილე ჩემი სადარდებელი.
-ნუ დარდობ რა არავინ არაფერს წამოგაყვედრის.-გამამხნევებლად გამიღიმა.მისმა ღიმილმა მომნუსხა,ისეუხდებოდა ლამის თვალებით შევჭამე. გზაში ბევრი ვისაუბრეთ,საოცარი ადამიანი გამოდგა კეთილი,მზრუნველი,ჭკვიანი.ზუსტად ასეთი კაცები იწვევს ჩემში სიმპატიას.არ მიყვარს ვითომ "ძველბიჭები" და "ბაბუკიკა"ტიპები,მეცინება მხოლოდ მათზე.
მთელი გზა საუბარაში და სიცილში გავლიეთ,პირობა ჩამომართვა რომ გამგზავრებამდე მასთან ერთად ვივახშმებდი.მეც დავთანხმდი.
სამსაათიანი გზის შემდეგ მივადექით უზარმაზარ სახლს,უზარმაზარი ბაღით სადაც უამრავი ჯიშის მცენარე გაეხარებინათ.ჩემი ყურდღება სხცადასვა ფერის ვარდებმა მიიქცია.
-რა კარგია რომ მოხვედით-კარებში ქალბატონი ნინო შემოგვებება და თბილად მომიკითხა.
საღამო არაჩვეულებრივად გავატარეთ,მიშოს ძმა ბექაც გავიცანი.ნეტავ განახათ ერთმანეთს როგორგ ჰგავს ეს ორი გარეგნობით.ხასიათებით კი რადიკალურად განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან,მიშო უფრო გაწონასწორებულია ხოლო ბექა უფრო ხალისიანი.საოცარი სითბოთი დამმუხტა მათან გატრებულმა საღამომ.სულ არ მახოვდა როგორ ვითრევდი ფეხს და არ მინდოდა წამოსვლა.საღამოს ყველა ჩვენ-ჩვენ ოთახებში გაგვანაწილეს.ჩემს ნივთებზე უკვე ეზრუნა ნათლიაჩემს.ღიმილით შევაღე ჩემთვის განკუთვნილი საძინებელიდა სახე გამებადრა როცა საწოლზე ჩვეულებისამებრ დამხვდა უზარმაზარი თაიგული. ამჯერად ბარათი არ იდო.გავბრაზდი,თანაც ძალიან!მართალია მსიამოვნებდა ეს ყურადღება,ვარდები,ბარათები თუმცა მაინც მერჩივნა მცოდნოდა თუ ვინ იყო ამ ყველაფრის თავიდათავი.


აბაა ჩემო ტკბილებოო იმედია მოგეწონებათ.ბოდიში შეცდომებისთვის.გამიზიარე თქვენი აზრი.