- ეი - დამიძახა ვიღაცამ უკან სახე ხმისკენ შევატრიალე და დაინახე ვიღაც ბიჭი რომელიც მიახლოვდებოდა - დახმარება ხო არ გჭირდება? ისე დაგინახე დღეს გაბროსთან ერთად - მითხრა და გამიღიმა - ისე მე გაბროს მეგობარი ვარ აჩი მქვია
- მხოლოდ რითიც შეგიძლია დამეხმარო ესაა აქედან მარშუტკამდე გზა მაპოვნინო , ისე მე თათია - ვუთხარი და ხელი გავუწოდე
- სად მიდიხარ?
- რაი ჩემი შეხედულებით თუ ვიმსჯელებთ სახში
- სად ცხოვრობ? წამო თუ გინდა მანქანით გაგიყვან
- პლეხანოვზე , არა იყოს მადლობა მარშუტკით მირჩევნია წასვლა - ვუთხარი და გავიცინე , მასაც აგეცინა.
- დარწმუნებული ხარ რო არ გინდა?
- კი სავსებით, ოღონდ აქედან გამიყვანე , საბურთალოს ცნობაში არ ვარ ძლიერი და - ვუთხარი და სიარული დავიწყე
- გეტყობა - მითხრა მომიახლოვდა და ჩანთა გამომართვა . საყვარელი ქცევები ქონდა გაბრიელს კი არ გავდა . გაბრიელი გამახსენდა და გულში რაღაც ჩამწყდა
- აბა გაბრიელის ვინ ხარ? - მკითხა და ფიქრებიდან გამომარკვია კიდეც
- არც არავინ - ვუთხარი და პირდაპირ გავიხედე, თვალებს ვაცეცებდი იქით-აქეთ და როდესაც აივანზე ავიხედე თვალი ნაცნობ სილუეტს მოვკარი , ამასობაში ჩემი მარშუტკაც მოვიდა . - კაი აჩ წავედი მოვიდა მარშუტკა
- ახლა მარტო ხო არ წაიღებ ამ სიმძიმეს- მითხრა და ჩემთან ერთად ამოვიდა მარშუტკაში .ნხევარ ორმოც წუთში უკვე ჩემ სახლთან ვიდექი . კარები გავაღე და პირდაპირ დივანზე წამოვწექი , აჩიმ ბარგი კარებთან დადო და სავარძელზე ჩამოჯდა
- ჩაი , ყავა , წვენი , კომპოტი , ყინული ან წყალი ხო არ გინდა? - ვკითხე და თავი ბალიშში ჩავრგე
- არა იყოს მადლობა, წასასვლელი ვარ მე
- კარგი აჩი დიდი მადლობა ყველაფრისთვის და ბოდიში შეწუხებისთვის
- მოიცა ... მოიცა რისთვის? - მკითხა და თვალები ჭყიტა
- შეწუ... - სიტყვის დამთავრება არ მაცადა ისე შემაწყვეტინა
- მეტი მაგისთვის ბოდიში აღარ მომიხადო და წავედი მე მეჩქარება , FB- ში მაინც მითხარი რა გიწერია , რომ დაგამატო - მითხრა და ჩემ პასუხს დაელოდა
- ა ჰო ახლავე , მოდი ჯობია ფურცელზე დაგიწერ - ფურცელზე დავუწერე რაც მტოვა და წავიდა . ტელევიზორი ჩავრთე და არხებისგადართვა დავიწყე. 10-15 წუთი არხებს ერთი მეორეს მიყოლებით ვრთავდი , მაგრამ ვერაფერს ვერ მივაგენი ისეთს, რაც დამაინტერესებდა, მერე მამაჩემს მივწერე, რომ თბილისში ვიყავი და თან უკვე სახშიც , ძირს დაგდებული გასაღები ავიღე და ჯიბეში ჩავიდე. გადავწყვიტე FB- ში შევულიყავი, შევედი და ანაბელისგან წერილი დამხვდა . გამიკვირდა მეგობრებში , რომ მყა და , მაგრამ ჩემი ამბავი რომ ვიცოდი ვიღცის შინაური ცხოველიც მეყოლებოდა, ანაბელის მოწერილი გავხსენი :
"- სად ხართ? ან რატომ წახვედით? ო.ო "
"-თბილისში ვარ შენ? ვინ წაყვა ძალით ჩამტენა მანქანაში -_- "
"- ჩვენც თბილისში ჩამოვედით , ამ წამს შევდგით სახში ფეხი , ისე როგორც გავიგე მამაშენმა ჩვენ და გაბრო დაგვპატიჟეს დღეს , კლასიკურად გამოწყობილები "
"- იმედია გაბრიელისთვის არავის არ უთქვამს ეგ "
"- მამამ დაურეკა და თუ მოვახერხებ მოვალო"
"- ჯანდაბაშიც წასულა ;| "
"-ისე უხდებით ერთმანეთს"
"- მეტი მასე აღარ გამეღადავო სუსტი გული მაქვს <3 -_- , ისე რომელზე უნდა იყოთ ჩემთან? "
"- წესით ერთ საათში ანუ რვაზე "
"- რაა? და მე ეს ახლა რატო გავიგე? "
"- =* "
"- კაი ანაბელ წავედი მე მოვემზადები რვაზე ჩემთან გელით "
"- კაი მიდი "
მოწერილი არც კი გამიხსნია ეგრევე დავკეცე ლეპტოპი , ესეიგი კლასიკურად ხო მამიკო? კარგი . კარადიდან კარადიდან გამოვიღე მოკლე შავი სადა კაბით , რომელიც წინ დეკოლტეთი იყო.ფეხსაცმელების ძებნამ დამტანჯა ძლივს ვიპოვე ისეთი როგორიც მინდოდა , ყველფრის ჩაცმას რომ მოვრჩი უკვე 19:50 ი იყო - დაწყნარდი თათია კოსის გაკეთებას მოასწრებ - გავამხნევე ჩემი თავი და კოსის კეთება დავიწყე . ძლივს გავიკეთე ისე როგორც მე მინდოდა საათს , რომ დავხედე 20:15 ი იყო , მთელი 25 წუთი მოვანდომე თმასთან ჩალიჩს . კარები გავაღ და წინ სანდრო შემეფეთა , უნდა ავღნიშნო კლასიკური სტილი ძალიან უხდებოდა.
- უ ... ზედმეტად ლამაზი ხარ - მითხრა პირი დააღო და ამათვალიერა
- არც შენ არ გაკლია სიმპატიურობა სიხარულო - ვუთხარი და გავიცინე
- ახლა ეგ სიცილი როგორ მივიღო?
- როგორც გაგიხარდება. - ქვემოთ ჩავედით და ყველა იქ დამხვდა გაბრიელიც კი , ნუ საღამო გელის თათია ...