საღამო იყო უნივერსიტეტიდან რომ გამოვიდა დღეს გეგა არ იყო და ცოტა მოიწყინა, სოფელშია წასული ბებიამისია ცუდად და ეს ორი დღე იქ იქნება სწრაფად აიარა კიბეები და სახლის კარი გააღო, საჭმლის სუნმა ცხვირი აუწვა, ლაზარეს ტიტინიც მისწვდა ყურთასმენას, ღიმილით შევიდა სამარეულოში და ბავშვს აკოცა.
- რას აკეთებ ელე ?- იკითხა და ჩანთა სკამზე დადო.
- სპაგეტი- გაუღიმა ელემ- რა იყო რა მოწყენილი ხარ ?
- ო რავი გიო და გეგა არ იყვნენ დღეს და - ამოიბუზღუნა და ტელეფონს დახედა.
- ოფფფ..- გაიცინა ელემ და კარისკენ დაიზრა- ჯაბამ დარეკა უნდა მოსულიყო.
- ნათლია მოვიდა ლაზარე- ბავშვი ხელში ავიყვანე და თამაშით გავიყვანე მისაღებსი, ელეს გაყინულ სახეზე მივხვდი რომ მხოლოდ ჯაბა არ იყო მოსული, ბავშვს ხელი მაგრად მოვხვიე და კართან დაყუდებულ ირაკლის, ნიკას და ჯაბას გავხედე.
- რა გინდა ?- იყვირა ელენემ.
- ელე- ძლივს ამოღერღა ირაკლიმ და ბავშვზე გაეყინა მზერა.- მხოლოდ ლაზსარეს ვნახავ და წავალ..
- არა..
- ლაზარე ჩემი შვილიცაა- გაბრაზება დაეტყო ხმაში ირაკლის.
- ლაზარეს მამა არ ყავს ..
- ელენე კარგად იცი რა შემიძლია და სანამ მოვკიდე ბავშვს ხელი და ვაბშე წავიყვანე გაიგე და მომეცი საშუალება ვნახო.
ელენემ ცოტახანს იყოყმანა მაგრამ მერე გაიწია, მე ყოყმანის გარეშე გავუწოდე ბავშვი, ვერ ჩავერეოდ ვერანაირად ფრთხილად აიყვანა ბავშვი და ჩაეხუტა, ლაზარე თავიდან სეშინებული უყურებდა მაგრამ მერე ელეს გაუცინა და მამამისს ხელების პარტყუნი დაუწყო სახეზე რაზეც ყველას ღიმილი მოეფინა, ელენეს ცრემლი მოადგა თვალებზე, ყავას გავიკეთებო ჩაიბურტყუნა და სწრაფად დატოვა ოთახი, მეც უნდა მივყოლოდი მაგრამ ნიკამ დამიჭირა მკლავი და ჩემს ოტახში შემაგდო.
- გააფრინე ?- ვიყვირე გამწარებულმა მაგრამ სწრაფად მომიჭირა სახეზე ხელი და კედელზე ამაყუდა, დამფრთხალმა ავხედე.
- რამდენჯერ გითხარი ტონს არ აუწიო თქო ?- იყვირა და ხელი შემიშვა.
- რა გინდა ?- რაც შემეძლო წყნარად ვკითხე.
- ჭკვიანი გოგო ხარ- სახეზე ხელი ჩამომისვა და ტუჩებზე დამაკვირდა- თუ გავიგე რომ შეგეხო მოვკლავ, ჩემი ხელით დავაძრობ ტუჩებს, გაფრთხილებ ..- ჩემს ტუჩებზე დაშტერებუმა ამოილაპარაკა და ისე სწრაფად აკოცა ვერც გაიაზრე, აყოლა არ უფიქრია, ნუ არ უნდოდა მაგრამ, მთელი ძალით მოხვია წელზე ხელი და ოდნავ აწია რომ კოცნა გაადვილებოდა, მეორე ხელი კი თავზე შემოხვია და უფრო მოქაჩა მისკენ, როგორც კი მიხვდა რას აკეთებდა კოცნა შეწყვიტა და თვაები დახუჭა, ცალი ხელით მიიხუტა ნიკამ და თავზე აკოცა.
- რა გინდა ნიკა- ამოიჩურჩულა მაგრად ჩამალა მის მკლავებში თავი.
- რაც გითხარი..- ჩურჩულით უპასუხა ნიკამაც.
- რატომ აკეთებ ამ ყველაფერს ?
- ბევრს ლაპარაკობ.
- ნიკა გთხოვ- აცრემლებულმა ახედა_ არ მოგცემ ყველაფრის არევის უფლებას დამანებე გთხოვ თავი გაქრი და შემეშვი ბოლოსდაბოლოს..
- შენ გინდა რომ გავქრე ?- სახე ხელებში მოიქცია და ზემოდან დახედა.
- ასეც არ მინდა - მზერა აარიდა და კარებს გაუშტერა თვალი.
- რა ბავშვი ხარ კატო- ამოილაპარაკა და თავზე აკოცა, ისევ მიიხუტა და ღრმად შეისუნთქა ყელში დაგროვილი სურნელი.- ბატი ბავშვი..
სიტყვა ტელეფონის ზარმა შეაწყვეტინა მაშინვე ეცვალა გამომეტყველება, კატოზე მოხვეული ხელიც დაეძარღვ და დაეჭიმა, კატოს დახედა, ხელი გაუშვა და ოთახი დატოვა, პირდაპირ აივანზე გავიდა, კატოც მალე მიყვა მაგრამ აივანზე გასვლა ვერ გაბედა, ცოტახანს მოჩანდა ნიკას ანერვიულებული სახე, მერე გამოვიდა ირაკილის რაღაც ანიშნა, ელენეს დაემშვიდობა და სახლი მარტომ დატოვა ირაკლის შევხედე მაგრამ არაფერი უთქვამს, აშკარად რაღაც ხდება მაგრამ რატომ გაუშვეს მარტო არ მესმის.
ირაკლი გვიან წავიდა გადავწყვიტე ნიკასთვის დამერეკა უკვე თორმეტი იყო და მოაგვარებდა იმედია თავის საქმეს თუ მშვიდობა იყო, არ მიდოდა დარეკვა მაგრამ რომ არ გამეგო გავაფრენდი.
ზარი საკმაოდ დიდხანს გადიოდა, უკვე გათიშვას აპირებდა ნიკას ხმა რომ მოისმა.
- არ გეძინება ?
- მე ურალოდ, მე, მაინტერესებდა, დღეს ძალიან ანერვიულებული წახვედი და ხომ კარგად ხარ ?- ძლივს მოვაბი სათქმელს თავი და სასტიკად ვინანე დარეკვა რომ გადავწყვიტე.
-ინერვიულე ?- ირონია და ცინიზმი.
- არა- გაბრაზებულმა ცავყვირე და ტელეფონი გავთიშე, ველოდი ზარს, ან მესიჯს მაგრამ არაფერი, ნერვებმოშლილმა გამოვლანძღე ჩემი ტავი და საწოლსი შევწექი, ნათიას ველაპარაკე ოღონდ მანამდე, ვუთხარი რომ ირაკლისთვის ბავშვის ჩვენება სწორი გადაწყვეტილება იყო, რაცარუნდა იყოს ირაკლი ლაზარეს მამაა თანაც ელენეს უფრო და უფრო უჭირს ბავშვის ხარჯების დაფარვა, მე ვეხმარები მაგრამ მაინც ძნელია.
შემდეგი ერთი კვირა ნიკა ისევ დაიკარგა უკვე ბოლოდონემდე ვმწარდებოდი თავს გამოყენებულად ვგრძნობდი, თოჯინად რომელსაც იყენებენ და აგდებენ.
............