-ყველაფერი კარგადა უბრალოდ იმ დეტალებს მიხედე კარგი ? - დიზაინერს მითითება მივეცი და გარეთ გამოვედი. ჰო ორ დღეში ისევ ქორწილი გვაქვს,ისევ...ოღონდ არა ისეთი.ახლა უკვე არაფიქტიური ქორწილი გვქონდა და სიხარულისგან დედამიწაზე არ დავდიოდი.ჩანთიდან ტელეფონი ამოვიღე და ანას დავურეკე.
-ანუშკი სად ხარ ? ... უთხარი გამოგიშვას და ჩემთან გამოდი ... რატო არ გამოგიშვებს? ... კაიხოო ვეტყვი მე - ტელეფონი გავთიშე და თორნიკეს ნომერი ავკრიფე - აუუთორნიკე - მისი სახელიგავწელე და თხოვნისთვის მოვემზადე
-ჰო
-ანა გამოუშვი რაა!
-გოგო კომპანიაში რომ მუშაობს დაგავიწყდა? ვერა!
-აუუუთორნიკე
-არათქო!
-არ გამოგყვები ცოლად!
-მაგ სიტყვების შენ თვითონ გჯერა? - სიცლით მიპასუხა და ჩაახველა.
-კი
-კაი გამოვუშვებ და 1 საათში დაააბრუნე უკან - გათიშა.ნატა და კესო უნივერსიტეტში იქნებოდნენ ამიტომ მათთან არ დამირეკია.ნინო სამსახურში იყო.სახლში როგორც კი შევედი ანაც მალევე მოვიდა.
-დღეს აკო ვნახე - ხმადაბლა დაიწყო და გამომხედა - ვიღაც გოგოსთან ერთად მოვიდა კომპანიაში - თვალებში ცრემლები ნელ-ნელა უჩნდებოდა - პრივეტ ანაო და იმ გოგო პირდაპირ ჩემს დასანახად აკოცა - ცრემლები თვალებიდან გადმოუვიდა და თეთრ ლოყებზე ფრთხილად ეშვებოდნენ - აი შევეგუეთქო ვფიქრობდი,შევეგუე რომ ისე მოვკვდები აკო ერთხელაც არ გამომხედავსთქო მაგრამ დღეს იმ გოგოს ისე აკოცა გეგონებოდა წლებია უყვარსო - ხელები მომხვია და თავი ჩემს თმებში ჩარგო.ტიროდა მთელი სულით და გული.გული საშინლად მეტკინა.ასეთი ანა?! - არასდროს მყავდა ნანახი.ვცდილობდი დამემშვიდებინა მაგრამ სულ ტყუილად.ვიცოდი,ძნელი იყო მისთვის.მე მაინც ხომ ვიცოდი არა? თორნიკე რომ სხვასთან ერთად დავინახე?! - სავადმყოფოში გავჩნდი 10 წუთში.ჩაეძინა.ჩემს თმებში თავჩარგულს ჩაეძინა.მეც შეძლებისდაგვარად კომფორტულად მოვკალათდი და მის თმებზე თამაში დავიწყე.10 წუთში ტელეფონმა დარეკა,ანას ტელეფონმა.ნომერზე აკო ეწერა და მეც სწრაფად გავაგონე.
-სადხარ ?
-აკო მარიამივარ ანა ჩემთანა
-რატო არი შენთან და არა კომპანიაში? - გაბრაზებული რომ იყო ეტყობოდა.
-აკო საქმე თუ გაქ მითხარი
-დამალაპარაკე!
-ძინავს
-გააღვიძე
-აკო შენ კარგად ხარ ? ცუდად არის და გავაღვიძო? ძინავს თორნიკემ იცის და არ უნდა ამდენი ისტერიკა - მეც გავბრაზდი.
-მოვალ 5 წუთში.
აკოც არ იყო კარგ მდგომარეობაში.რა უნდოდა თვითონაც არ იცოდა.რას ერჩოდა ანას? - ეგ მე კიარა,თვითონაც არ იცოდა.სულ გულს ტკენდა,სულ ამწარებდა მაგრამ მის ცრემლებს რომ უყურებდა დგებოდა და გადიოდა.ჩემი და თორნიკეს შერიგების დღეს ავღნიშნავდით თორნიკესთან და ანამ შემთხვევით ხელი გაიჭრა და ცრემლები გადმოუგორდა თალებიდან.აკოს ხელში არყის ჭიქა ეჭირა და მაშინვე დადო და ოთახიდან გავიდა,მერე თორნიკეს უთხრა ის რო დაამთავრებს ტირილს მერე შემოვალო.გოგოები სიხარულისგან გავგიჟდით მაგრამ ტყულად,ანამ თვითონვე თქვა ეგ ეგრეა სულ გოგოს ცრემლებს ვერ იტანსო და აი ასე გაქრა სიხარული,იმედები,იმედები ანას ბედნიერებისა...
5 წუთში არა მაგრამ 10 წუთში მართლა მოვიდა აკოც და თორნიკეც.სახლში შემოვიდნენ და ანა ასე რომ დაინახეს გაეცინათ.
-თორნიკე გამაყვანინე ოთახში ცოდვა ასე - თორნიკეს ვანიშნე ანა ხელში აეყვანა.
-მოიცა - აკომ გააჩერა თორნიკე - მე გავიყვან - ანა ხელში აკომ აიყვანა და ჩემს ოთახში გავუშვი.
-ერთი ამას ეშველებოდეს და დალაგდებოდეს თავის თავში და არ მინდა მეტი არაფერი - უკმაყოფილომ ამოვიბურტყუნე და თორნიკეს მუხლებზე მოვკალათდი - რაშვებოდი შენ ?
-რავშვებოდი და კომპანიაში გოგოებს ვეჩალიჩებოდი - გამიღიმა და ლოყაზე მაკოცა.
-ნერვები რო მეშლება ხო იცი ? - თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია - ხოდა იცოდე მართლა არ გამოგყვები ცოლად! - მეც გავუღიმე და ვაკოცე.
...
აკო.
მარიამზე მიხუტებული ანა რომ დავინახე გამეღიმა,მაგრამ მაშინვე დავსერიოზულდი.რა მჭირდა მე თვითონაც არ ვიცოდი.ხელში რომ ავიყვანე სახეზე დავაკვირდი,თვალები დალურჯებული და დასიებული ქონდა.იტირა ალბათ,ალბათ კიარა იტირა.საწოლზე ფრთხილად დავაწვინე და გადავაფარე.იქვე ჩამოვჯექი და ფიქრი დავიწყე.რა მინდოდა ამ გოგოსგან?! - არვიცოდი.რას ვგრძნობდი? - არც ეგ ვიცოდი.არეული ვიყავი? - ძალიან თან.მიყვარდა? -არა.მომწონდა? -არა.ოომოკლედ არაფერი ვიცოდი.ოთახიდან გამოვედი და მარიამთან და თორნიკესთან გავედი.ვაკვირდებოდი და ვგიჟდებოდი.როგორ უყვარდათ ერთმანეთი მე კიდე დავდიოდი ასე ...
-აკო რასაპირებ გასვლაზე? - თორნიკემ მკითხა და მარიამს გახედა.
-გავალ მაგას გავმაზავ ? - რბოლა გამახსენდა და მეც მაშინვე ხასიათი გამომიკეთდა.
-რას არ გამაზავ აკო ? - მარიამმა მკითხა და მეც და თორნიკესაც დაგვაკვირდა - იმედია ეს ის არ არის რასაც მე ვფიქრობ თორემ გავგიჟდები - განრისხებული მზერა მოგვაპყრო ორივეს.
-აუფ კაი რა მარიამ რამოხდა ერთი რბოლა? - თორნიკემ დაიწყო მარიამის დაწყნარება მაგრამ სულ ტყუილად.
-თორნიკე შენთავს ვფიცავარ მართლა არ გამოგყვები ცოლად თუ რბოლაზე გახვალ! აი შენ ვაჟბატონო ხმას არ გაგცემ! - ორივეს დაგვემუქრა და წვენი მოსვა.
-მე გავალ! - მაინც ჩემსას ვაწვებოდი.
-მე ვეღარ! - თორნიკემ მე გამომხედა და თვალებით მარიამზე მანიშნა.აი როგორ უყვარდა,მის გამო რბოლაზეც კი უარს ამბობდა.
...
არის მომენტები როცა არ იცი რა გააკეთო.
იტირო და ისტერიკამ გაგიტაცოს თუ მაგრად დადგე და მეგობარს დაეხმარო.
არ არის ეს ცხოვრება სულ კარგად მოწყობილი და რა უნდა ქნას ადამინმაც?
...
თორნიკეს ტელეფონმა დარეკა.აიღო.
მოსმენილმა სიტყვებმა?! - სრული შოკი გამოავლებინა ამხელა კაცს.
-აკო რბოლის დროს ავარიაში მოყვა!