ნინომ კარი გააღო და მომღიმარი აკო რომ დაინახა ყველაფერს მიხვდა.
-აკო? აქ რაგინდა? კაცების საპირფარეშო მეორე მხარესა - ხელი მეორე მხარეს გაიშვირა.
-ამას ამდენიხანია მიმალავთ ერთხელ მაინც ვერ წამოგცდათ რომელიმეს? - ჯერ ნინოს გახედა და მერე მოცეკვავე მეგობრებს .
-აკო მაგის დრო ახლა არა,გამოვა ანაც მალე ...
-კარგი მერე დავილაპარაკოთ.
...
ქორწილის შემდეგ მარიამი და თორნიკე თაფლობის თვის მოგზაურობაში წავიდნენ.ნინო და კაკი,კაკისთან სოფელში.გოგონები კურსელებთან ერთად ზღვაზე დასასვენებლად.თბილისში მარტო აკო და ანა იყო დარჩენილი,და კესოს სატრფო (აი ის ექიმი).ბავშვები დათასთან მეგობრობდნენ.დათა კიდე ცდილობდა კესო როგორმე მისკენ მიებრუნებინა მაგრამ სულ ტყუილად...
-რაშვებით გვრიტებო? - ანა მარკეტიდან გამოდიოდა თან მარიამს ელაპარაკებოდა.
-აუ აი სილამაზე არის აქ რა! ყაზბეგში რომ არ წამოვსულიყავით მოვკვდებოდი მე ... თორნიკე კი არი უკმაყოფილო რიოში წავსულიყავით იქ კარგი ნა..ები ჩითავსო მარა - სიცილით დაამთავრა ბოლო სიტყყვები მარიამმა და ანამ თორნიკეს ბურტყუნიც გაიგონა - შენ რაშვები?
-მე რავიცი დავდივარ მარტოდ მარტო ამხელა ქალაქში ... ყველა საწულია სადღაც და მე აქ ვლპები ... აუ ჩამოდით რა!
-გოგო შენ გიჟი ხარ ? ერთი კვირაა წამოსულები რაც ვართ და ეხლა მანდ არ დავბრუნდები - თორნიკემ ჩაყვირა და ტელეფონიც გაითიშა.
-ფუ უზრდელი - მალევე მოუვიდა მარიამის ესემესი თორნიკემ გათიშაო.სადმე კაფეში წავალ ყავას დავლევო იფირა ანამ და მის საყვარელ კაფეს მიაშურა.გზაში ტელეფონმა ისევ დაურეკა მარიამი ეგონა ...
-ხო მარიამ - მხიარულად უპასუხა და გაოცებისგან ლამის ყბა ჩამოუვარდა როცა სულ სხვა ადამიანის ხმა გაიგონა.
-მარიამი არვარ ანა.
-აკო? რააარი?
-დათა ხო იცი ?
-კი როგორ არა!
-ხოდა კაროჩე კესოს ნახვა უნდა რა და მარტო წასვლა გვეზარება ბათუმში და წამო შენც,თან გოგოებსაც ნახავ - უთხრა აკომ და გაოცებული გაშეშდა.
-აკო შენ ხო ხარ ?
-ანა ახლა ღადავის დრო არ მაქ მითხარი მოდიხარ თუ არა ? - ცოტა უხეშადაც გამოუვიდა აკოს და ანასაც აწყენინა.
-არ მოვდივარ ... უხეში - თავისთვის ჩაილაპარაკა მაგრამ ...
-ანა გავიგონე და ნახევარ საათში მოგაკითხავ და ორი დღის ტანსაცმელი ჩაალაგე - მითითებები მისცა და გათიშა.
-უფფ მაგას თუ გონია წავალ ძაან შემცდარა რა ... - თავისთვის ბურტყუნებდა ანა და კაფეში შედიოდა.გაგიჟდებოდა აკო.ხოდა გაგიჟებულიყო.ნახევარი საათი ერთ ფინჯან ყავას სვავდა.ტელეფონი რეკავდა,იცოდა ვინც იქნებოდა ...
-ალო
-ალო კი არა,სად ხარ?
-კაფეში,ყავას ვსვამ.
-ანა 5 წუთში მანდ ვარ და იცოდე დაიმალე რომ მოვალ.
-ოჰ შემაშინე?
-ანათქო - დაიყვირა და ათიშა.რაო აკო?
5 წუთში არა მაგრამ 10 წუთში კაფის კარი გამწარებული სახით აკომ გააღო,ანა იცინოდა.გაგიჟდა აკო,გადაირია.მის წინ თავისუფალ სკამზე ჩამოჯდა და შეკრული მუჭები მაგიდაზე დააწყო.
-ახლა სანამ დამილეწია აქაურობა ადექი ფეხზე და წამოდი დროზე სახლში და ჩაალაგე თორე იცოდე ისე წაგიყვანს ტანსაცმელებსაც არ წამოგაღებინებ! - გაბრაზებული თავს ძლივს იკავებდა რომ არ ეღრიალა.
-მე შენ გითხარი არ მოვდივართქო და რაგინდა?
-ოხ როგორ კარგად გამოგდის ჩემი ნევრების მოშლა - წამოდგა და მკლავში ჩაავლო ხელი.მთელი ძალით უჭერდა,საალაროში ფული დატოვა და ანა გარეთ „გაათრია“.მანქანაში „ჩატენა“,და თვითონ განრისხებულმა დაძრა მანქანა.ისე ჩქარა მიდიოდა ანას შეეშინდა.
-აკო ნატას გაფიცებ ნერა იარე!
- ...
-აკო გთხოვ შეეანელე!
- ...
-აკო!
- ...
-აკო გთხოვ გააჩერე გადავალ!
- ...
-ჯანდაბას აკო! მე არ გაინტერესებ სულ გ..დია რა მომივა მაგრამ სხვებზე არ ფიქრობ?! - გამწარებული და შეშინებული სახეზე სულ აწითლებულიყო და რაც შეეძლო ყვიროდა იქნებ როგორმე შეენელებინა.
-აკო გთხოვ! - სულ ტყუილად მაინც არ ესმოდა,პირიქით.
-აკო ნელა იარე რა! - უკვე ცრემლებიც ვეღარ შეიკავა - როგორ შეგიძლია არავიზე არ იფიქრო?გთხოვ ნელა იარე რა!ვიცი რომ სულ ერთია მე თუ რამე მომივა და საერთოდ არაფერს წარმოვადგენ შენთვის მაგრამ სხვებზე იფიქრე გთხოვ! - ტიროდა,აკომ წამით მიაბრუნა თავი გვერდზე და შიშისგან მოკეცილი და ცრემლების გადანამული სახე რომ დაინახე გულში რაღაც იგრძო.სწრაფად დაამუხრუჭა.როგორც კი მანქანის შეჩერება იგრძნო მაშივე ჩანთას დაავლო ხელი ამანქანიდან გაგიჟებული გადავიდა,აკოც მალევე მიყვა უკა.
-ანა გაჩერდი!
- ...
-ანა! - დაეწია და მაჯაში წვდა.თალები უჩვეულოდ ჩაწითლებოდა ანას და ტუჩები ნერვიულობისგან უთრთოდა.
-ხელი გამიშვი! - რაც შეეძლო მშვიდად უთხრა - გამიშვი!
-ანა!
-გამიშვი აკო,დამანებე თავი!სანამ ამ მდგომარეობამდე არ მიმიყვანე მანამდე ხომ არ მოისვენე?მანდამაინც უნდა მომვკვდარიყავი იმ მანქანაში რომ გაგეჩერებინა ან შეგენელებინა?არ იყო საჭირო იმის დამტკიცება რომ გძულვარ! ისედაც ვიცი ეგ ... მაგრამ ისიც ხომ იცოდი რომ სიჩქარის იმდენად მეშინია რომ შეიძება მოვკვდე? - არ მითხრა არ ვიცოდი -ო ძალიან კარგადაც იცოდი მაგრამ ხომ უნდა მოგეკალი ნერვიულობით ... - ემოციებისგან დაღლილი ჩაიკეცა და რომ არა აკოს ხელები ძირს დავარდებოდა.ხელში აიყვანა და მანქანის უკანა სავარძელზე დააწვინა.
-სახლში წმაიყვანე ... ცუდად ვარ!
სწრაფად დაიკავა აკომ მისი ადგილი და მანქანა დაძრა,ტელეფონი ამოიღო და სადღაც დარეკა.
-დათა სად ხარ ?
-ანას მოვიყვან რა ... ცუდად არი მემგონი ... კაი მოვდივარ - ესმოდა ანას აკოს ლაპარაკი მაგრამ იმდენად იკო შოკირებული რომ ხმასაც ვერ იღებდა.სავადმყოფოში ხელში აყვანილმა შეიყვანა და ექიმებიც სწრაფად მივარდნენ.დათაც გამოჩნდა.
-რამოუვიდა?
-აუ მიხედე რა და მერე გეტყვი - ანა გაიყვანეს,აკო კიდე ნერვიულობისგან გაგიჯდებოდა ალბათ დათა რომ უკან მალევე არ გამოსულიყო.
-როგორა?
-შოკშია ბიჭო ბავშვი რამოუვიდა?
-აუ კაროჩე ხო უნდა წავსულიყავით დღეს ხოდა ამან არაო არ მოვდივარო,მომიშალა ნევრვები ... მივაკითხე კაფეში სადაც იყო,წამოვიყვანე იქედან და გამწარებული მანქანას ჩქარა ვატარებდით ხოდა სულ დამავიწყდა სიჩქარის რო ეშინოდა,მეხვეწებოდა გააჩერეო მარა მე ხო არავისი არ მესმის მაგ დროს და არ გავაჩერე და ცუდად გახდა ... - თავის თავზე გაბრაზებული კდელს ურტყამდა მუშტებს.
-მოვა მალე გონს წამალი გაუკეთეს უკვე ... ხვალ წავიდეთ მერე რა პრობლემა ?
-არანაირი მარა მე ხოიცი ჩემი რო უნდა გავიტანო სულ და ლამის მოვკალი ... რამე რო მოუვიდეს გავაფრენ!
-რას იზამ ?
-გავგიჟდები?
-გაები აკო? - ღიმილით გახედა დათამ და დატოვა.
აკო დარჩა დაბნეული.
გაურკვევლობაში.
...
ბაროთ :დდდ აზრი დააფიქსირეთ რაა ..