***
-ლილეე ჩემო გოგო როგორ ხაარ?-ოთახში შუვარდა ელენე ლილეს და მაგრად მოეხვია
-ააუუუუუ გოგო გააფრინეეეე მეტკინააა-შეყვირა ლილემ
-უი უი ბოდიში სუ დამავიწყდა-გაუცინა ლაღად ელემ და გვერდით ჩამოუჯდა-აბა გოგო თქვი რა მოხდა რა დაგმართა იმ დეგენერატმა ბიჭმა,მარა შენ არ ინერვიულა ეგ ათასჯერ უარესადაა-უთხრა და ნიკოლოზის გახსენებაზე სახეზე ზიზღი გამოეხატა
-შენ იცი რა მოხდა მაგათ შორის ეგრე რომ გადაემტერნენ?-კითხა გოგონამ ინტერესით რაზეც ელემ უხერხულად გახედა-რაიყო გოგო იცი თუ არა თქო რა გკითხე ისეთი
-იცი მე გაგონილი მაქვს რაღაცეები, მაგრამ არა მგონია ეს სიმართლე იყოს, თანაც ეს ეკეს შეეხება და ჯობს მისგან გაიგო ტეხავს რა,ეხა გესიამოვნება შენი პირადი ეკემ ცოტნესგან რომ გაიგოს?
-არა
-ხოდა ეგ პონტია ეხაც რა არ გეწყინოს ხო?-უთხრა და წამწამები საყვარლად ააფახულა
-უიმე გოგო რა უნდა მეწყინოს ვერ ხარ შენ კარგად რა-უთხრა და გაიცინა მაგრამ სიცილისას თავი ძალიან ატკივდა და გაჩუმდა
-გოგო რას აპირებ?-დაუწყო შეპარება ელემ
-რაზე?-თავი გამოიშტერა ლილემ
-ვითომ ვერ ხვდები ეხლა ხო,ეკეზე შეურიდგდები თუ არა?
-არ ვიცი მართლა ხო იცი როგორ მიყვარს და მინდა შერიგება,უკვე ისედაც ბევრი ვიტანჯე და მინდა მეც ბედნიერი ვიყო,თანაც მანაც ხომ იტანჯა არა,ერთი შეცდომისთვის სიცოცხლის ბოლომდე ხომ არ დაისჯება?მაგრამ ცოტნე?მან კი მითხრა რომ არ ეწყინებოდა,მაგრამ ასე რათ მინდა ძმა და შეყვარებული არ ლაპარაკობდნენ და ჩხუბობდნენ?ასე ხომ უფრო დავიტანჯები-უთხრა და საცოდავი სახით გახედა ელეს
-ხოდა გადაწყვეტილია-უთხრა ელემ სიცილით
-რა არის გადაწყვეტილი?
-რა და ურიგდები
-ელე წეღან არ მისმენდი?-უთხრა ნაწყენი ტონით
-რო გისმენდი მაგიტომაც გეუბნე...-არ დასცალდა წინადადების დასრულება, რადგან ოთახში მოცინარი ცოტნე და ეკე შემოვიდნენ ერთმანეთზე ხელი-ხელ გადახვეულები უკან კიდე ბიჭები მოსდევდნენ დათუნიებით და ბუშტებით ხელში,ლილე გაკვირვებული უყურებდა ამ სანახაობას და ვერაფერი გაეგო
-ელე მეჩვენება თუ შენც ხედავ ეხლა იმას რასაც მე?-კითხა გულუბრყვილოდ
-არ გეჩვენება ჩემი გოგო არა შერიგდნენ-უთხრა და ლოყაზე მაგრად აკოცა გაკვირვებულს
-ლილეეეე ჩემი გოგო აი ეს შეეენ ჩვენგან-თქვა ლუკამ და ლილეს დათუნიები და ბუშტები საწოლზე დაუყარა რაზეც ლილე და ელემ სიცილი დაიწყეს ასე ერთობოდნენ როცა ოთახში სიფრიფანა გოგონა შემოვარდა
-უკაცრავად არ შეძილება ამდენი ხალხი სავაადმყოფოა ეს გასართობი ცენტრი კი არა-უთხრა გოგონამ ნაზი მაგრამ ძალიან მკაცრი ხმით-რომელიმე ერთი დარჩით დანარჩენები გამოდით გარეთ-თქვა და პალატის კარები ფართოდ გააღო, ბიჭებიც მოწყენილები ბუზღუნით გავიდნენ გარეთ და ელეც მიყვა, მხოლოდ ეკე და ცოტნე დარჩა ერთმანეთს უღრენდნენ და არც ერთი აპირებდა გასვლას
-აბა კარგად ცოტნე შეგიძლია გახვიდე
-არა იყოს გადი შენ დაღლილი იქნები-არ დაუთმო ცოტნემ
-არა რა დაღლილი მიდი კაცო მე ვიქნები აქ-უთხრა ეკემ
-არ მინდა მეთქი-შეუღრინა ცოტნემ და ლილესკენ შებრუნდა
-ლილე რომელი გავიდეს მე?-წელში ამაყად გაიმართა-თუ ეს?-სახე დაჭყანა და ისე გახედა ეკეს,ამაზე ლილეს გაეცინა
-მაშინ ჯეირანი ითამაშეთ და რომელიც მოიგებს ის დარჩეს-თქვა და ისევ გაიცინა რომ დაინახა ბიჭები მართლა ჯეირანს თამაშობდნენ,ცოტნემ მოიგო, გამარჯვებული სახით გახედა ეკეს და ენა გამოუყო რაზეც სიცილი აუტყდა ლილეს
-აგეე გავიმარჯვე მოუსვი ეხა აქდეან და დამტოვე ჩემ ლილიკოსთან მარტო-უთხრა ორი წლის ბავშვივით
-კარგი ხო-ამოიბუზღუნა და კარისაკენ წავიდა როცა ცოტნეს ხმა მოესმა
-მოდი შე საცოდაო გავალ მე-უთხრა სიცილით და უფრო უმატა სიცილს ეკეს გახარებული სახე რომ დაინახა-არა რა რა გაულკეთილი გული მაქვს რა-თქვა სიცილით და ექთანს გაყვა უკან ახლა შანსი ქონდა ეს გოგო გაეცნო,მან ხომ ამხელა შთაბეჭდილება მოახდინა ცოტნეზე.
-მე ცოტნე შენ?-უთხრა თვალისმომჭრელჯ ღიმილით
-ნატალი-უთხრა და მანაც გაუღიმა
-მედდა ხარ თუ რას საქმიანობ?-უთხრა
-არა მედდა არ ვარ ექიმობისთვის ვემზადები და
-რა განხრით?
-ტრამვატოლიგია
-ვაა ყოჩაღ შენ-უთხრა ღიმილით
-მადლობ- მორცხვად გაუღიმა გოგონამ-ნახვამდის იმედია კიდევ შევხვდებით და გამოჯანმრთელებას ვუსურვებ თქვენს შეყვარებულს-უთხრა და დამშვიდობებაც არ დააცალა ისე წავიდა გაკვირვებული უყურებდა ვერ ხვდებოდა რომელ შეყვაარებულზე ლაპარაკობდა ლილე ხომ მისი და იყო ან შეყვარებიული საერთოდ საიდან მოიტანა,მერე კი უცბად გაახსენდა ეკემ რო უთხრა ძმა და შეყვარებულიო ალბათ მაგაზე იფიქრაო და ძალიან გაბრაზდა ეკეზე არადა გაცნობა უნდოდა გოგოსი იმან კიდე ისეთები მოროშა რო შანსები მოუჭრა.
***
ლილესთან
ცოტნეს გასვლის შემდეგ უხერხული სიჩუმე ჩამოწვა
-ლილეე-დაიწყო უხერხულად ცოტნემ
-გისმენ-ისე უთხრა არც გაუხედავს მისკენ
-მაპატიე,ახლა ჩემს გამო ხარ ასეთ დღეში-უთხრა და თავი ჩახარა
-ერეკლე მოდი აქ-უთხრა მკაცრი ხმით და ეკეც მიუახლოვდა და საწოლზე ჩამოუჯდა ლილემ მის ხელს თავისი დაადო
-ეგ აღარასოდეს თქვა გაიგე?აქ შენი ბრალი არაფერია ის თუ გიჟია შენ რა შუაში ხარ
-ხო მაგრამ შენ ხომ არ იცი რა მოხდა წარსულში
-არა მაგრამ რაც არ უნდა გექნა ეს მას იმის უფლებას არ აძლევდას რომ ასე მომქცეოდა და დაიმახსოვრე შენ არაფერ შუაში ხარ კარგი?
-მიყვარხარ ლილე-უთხრა და მაგრად მოეხვია გოგონას ლილე დაბნეული იყო მაგრამ უცებ მოეგო გონს და თვითონაც შემოხვია ხელები
-მეც
-მაპატიებ ადრინდელს?
-უკვე გაპატიე-უთხრა და ნაზად შეეხო ტუჩებზე ეკეს.




ესეც დაპირებული თავიი იმედია ისიამოვნეებთ♡♡♡მიყვარხაართ♡♡♡