სამი დღე გაატარეს სვანეთში. მარია აღფრთოვანებული ათვალიერებდა ამ გასაოცარი კუთხის ბუნებას. ფილფანი კი ცდილობდა ყველაფრის ჩვენება მოესწრო ქალისთვის და მისი ბედნიერი სახისთვის ეცქირა. დილით ადრიანად წამოაგდებდა ხოლმე მარია მამაკაცს, მართალია ფილფანს ადრე ადგომა ძალზედ ეზარებოდა, მაგრამ როდესაც თავისი ფერიას გაბუტულ ტუჩებგადმოტრიალებულ, სატირლად დაბრეცილ სახეს დაინახავდა, წამსვე მასთან ჩნდებოდა დილის დესერტს მიირთმევდა და სულ რაღაც ნახევარ საათში უკვე ხელიხელჩაკიდებულები დასეირნობდნენ სვანეთის მიდამოებში. საღამოობით შინ დაქანცულები ბრუნდებოდნენ, მაგრამ მარია იმდენად კმაყოფილი იყო, ეხლა მამაკაცს ასაჩუქრებდა და ვახშამს უმზადებდა. არაჩვეულებრივი კულინარი აღმოჩნდა დოლიძეების ქალიშვილი.. უი მომიტევეთ ეს შეცდომა აწ უკვე ქალბატონი. თან რაღაც-რუღაცეების სწავლა ნელიკოსგანაც უსწავლია თავისუფალ დროს. და ხო კინაღამ დამავიწყდა ბოლოს მისი მარწყვივით ბაგეების სახით ფილფანი დესერტსაც ღებულობდა. დედას ელაპარაკა და უთხრა, რომ სვანეთში იყო. წვრილმანები აღარ მოუყოლია გადაწყვიტა როდესაც პირადად ნახავდა შემდეგ გაეზიარებინა საყვარელი დედიკოსათვის თავისი ბედნიერება და სანდროს დაჟინებული თხოვნით, როდესაც ქალბატონი ნინო და დათუჩა სოფლიდან დაბრუნდებოდნენ ერთმანეთი გაეცნო მათთვის.

ეხლაც ბუხრის წინ ისხდნენ, პლედი გადაეფარათ და ფიქრებში გართულიყვნენ. ნახევარი ტანით ფილფანის სხეულზე იყო მიხუტებული და ბედნიერი იღიმოდა. მამაკაცს კი ხელები შემოეხვია გოგონასთვის, დროდადრო თავზე კოცნიდა და თითებს მის გლუვ კანზე დაასრიალებდა. ეჰჰ ამათ შემხედვარე მეც მომინდა საყვარელი მამაკაცი გვერდით მარა სადაა ბიძია?! იფ ნამეტანი მომინდა ალბათ არა?

-რა ცუდია, რომ ხვალ ისევ თბილისში გვიწევს დაბრუნება. -გაბუსხულმა ანამარიამ დაარღვია სიჩუმე და კაცს სველი კოცნა დაუტოვა კისერში.
-არაუშავს პატარა გპირდები სწავლა, რომ დაგიმთავრდება კვლავ ამოვალთ მე და შენ.. და ნუ იბუსხები რა კნაჭა. -ცხვირზე თითი დაკრა, შემდეგ კი იმავე ადგილს კბილებით წაეტანა.
-მეტკინა ველურო! -სახე სასაცილოდ დამანჭა დოლიძემ და მარჯვენა გვერდში უჯიკა.
-როცა გინდა ესეთი ველური კი გჭირდები?! - უცებ დაუნამიოკა და ააწითლა საწყალი გოგო.
-სანდრო! უტაქტო ხარ რა.. არ იქნება შენი გამოსწორება. -უმალ წამოიწია, ხელები გადაიჯვარედინა და გაბუსხულმა შეუღრინა.
-და სწორედ ესეთი უტაქტო ფილფანი შეგიყვარდა შენ.. რა არა?! -გამომწვევად გადახედა, თავადაც წამოიწია და თავისი სახე მარიას სახეს გაუსწორა. -არ მითხრა ეხლა, რომ არ ნატრობ ამწამსვე ველურად გადავიქცე და სიამოვნების ზენიტში აგიყვანო? -მაცდურად ეჩურჩულებოდა და ტუჩების ზედაპირს ქალის კანზე დაატარებდა, მაგრამ არ კოცნიდა. -კარგი რახან არ გინდა.. რა გაეწყობა. -ანამარია ადგილიდან არ იძვროდა, მაგრამ რა იცის სანდრიკომ ქალის შიგნით რა ორომტრიალი იყო სრული ევოლუცია გრძნობებისა.. ასადგომად წამოიწია მარიამ, რომ დაქაჩა და თვისკენ შეაბრუნა.
-ჯანდაბა ფილფანო შენი თავი მინდიხარ!

და მამაკაცის ბაგეებს დააკვდა მოწყურებულივით. კმაყოფილმა ფილფანმა ერთი ჩაიცინა და უმალ მოექცა გოგონას ზევიდან. ოო მართლაც რომ მხეცმა გაიღვიძა იმ წამს მამაკაცში. სხეულის თითოეულ ნაწილს ველურივით უკოცნიდა, ხოლო ხელებს ვინ უწყის სად არ დააცოცებდა. წამებში განთავისუფლდნენ ორივენი არასასურველი ნაჭრებისაგან. იმდენად დიდი იყო ერთმანეთის დასაკუთრების სურვილი, რომ თავს ვეღარ აკონტროლებდნენ. მარიას ფართედ გადააშლევინა ფეხები, ქალი კი თმებში წვდა და მთელი ძალით დაქაჩა თავისკენ, გახელებული მამაკაცი კი უმალ შეიჭრა ქალის სხეულში და ემოციების ფეირვერკი გააჩაღა. ესეთი მომთხოვნი ჯერ არ ყოფილა მამაკაცი, კარგი კიდე საცხოვრებლები რომ დაშორებულია ერთმანეთისგან კარგა მანძილით, თორემ ამ საღამოს ვიღაცას მარიას კვნესას ბოლო ხმაზე ნოტებში მოასმენინებდნენ. სანდრო კი არადაარ ცხეებოდა, ყოველჯერზე აძლიერებდა ბიძგებს და უფრო სწრაფად შედიოდა საყვარელ არსებაში. ერთი ხელში ქალის კისერი ქონდა მოქცეული და შიგადაშიგ კოცნიდა, მეორეს კი ხან ბარძაყზე უჭერდა, ხან დოლიძის მადისაღმძვრელ მკერდს სინჯავდა. -აჰჰ სან.. -მაგიჟებ ანამარია. -დროდარდო ეჩურჩულებოდნენ ერთმანეთს და როგორც იქნა მორჩნენ და მიიღეს სასურველი, სიამოვნების პიკი, სიამოვნებისაგან აკანკალებული სხეულები. მთელი ღამე ბუხრის წინ ერთმანეთს ალერსში გალიეს. ბოლოს ძალა გამოცლილები ერთმანეთს მიესვენენ და ძილმაცთ მოსტაცა თავები.

***

-იო გეყოს! ვერ მოვასწრებთ ყველაფრის მომზადებას და შენი ძმადნაფიცი მოგვკლავს. -უკვე მერამდენენდ უმეორებდა თათაჩკა ონიანს ვინ მოთვლის. -აჰჰ ცოტა ნელა ველურო.. -ემოციებით გადატვირთულმა, ონიანის კალთაში აფართხალებულმა ქალმა სიამოვნებისაგან ამოიკვნესა, ქვედა ბაგე კბილებს შორის მოიქცია და მამაკაცს ფეხები უფრო მაგრად შემოხვია წელზე.

მოდით ამ გაუგებარ სიტუაციას აგიხსნით. ფილფანის თხოვნით საძმო და თათია სვანეთში გაემგზავრნენ, რათა მეგობარს დაეხმარონ რაღაცაში.. მოდით ამ რაღაცას მოგვიანებით გეტყვით. ნუ მოკლედ დათო და ილია, ილიას მანქანით წავიდნენ, ხოლო გვრიტები ერთად და შუა გზაში ვაჟბატონმა ჰორმონები ვეღარ მოთოკა და საყვარელი სხეული უკანა 'სიდენიაზე' ააფართხალა.

-ნუ მთხოვ ცხოვრება ბოლომდე უნდა შეგიგრძნო! -ამოიოხრა ონიანმა და უფრო მაგრად დააწვა ქალის სხეულს. უფ კაი კიდე მოუფიქრებიათ და მანქანა ისეთ ადგილას გაუჩერებიათ სადაც ხალხი არ მოძრაობს, კინაღამ გული გამისკდა. თქვენ უნდა გენახათ იოანეს ზურგი რა დღეში ქონდა, ქალბატონმაც კარგად იმუშავა. მამაკაცის მანქანამ კი სასწაულები იხილა.. ისმინა.. -სულ ცოტაც პატარა.. -ხრინწიანი ხმით ჩასჩურჩულა და ქალის მკერდს წაეტანა. როგორც იქნა მოსწყდნენ ერთმანეთის სხეულებს და გამოსაფხიზლებლად ჰაერი ღრმად ჩაისუნთქეს. და როგორც იქნა ბოლოს ორსაათიანი მგზავრობის შემდეგ დანიშნულების ადგილს მიაღწიეს.

-რა იყო გვრიტებო სხვა დრო ვერ ნახეთ? -უმალ წაკბინა მეგობრებს ილიამ როგორც კი ჰორიზონტზე გამოჩდნენ.
-ილია დაგამტვრევ ძვლებში. -შეუღრინა ძმაკაცს და ქალს ხელი მოხვია.

მოდით აქაც გაგარკვევთ რა ხდება. ჩვენი ოთხეული ამჟამად ერთ-ერთ მთაზე იმყოფება საიდანაც ხელისგულივით მოჩანს მთელი სვანეთი. მაგრამ ეს თვალწარმტაცი ადგილი მხოლოდ ამით როდია გამორჩეული, აქ პატარა ულამაზესი ეკლესიაა აგებული. ნამდვილი საოცრებაა, ეკლესიის ეზო მორთულია სხვადასხვანაირი ყვავილებით, ერთისიტყვით პატარა სამოთხეა. და მოდი გამოვიცნობ! სავარაუდოდ შენც იგივე გაიფიქრე მკითხველო რაც მე, დიახ დიახ მართალი ხარ შენც ადვილად მიუხვდი ფილფანს ჩანაფიქრს.

დილით მარიას თხოვა ცოტა ხანი ისევ გაესეირნათ წასვლის წინ, რათა კიდევ ერთი არაჩვეულებრივი ადგილი ენახებინა. ანამარიაც დათანხმდა, თმები გაიშალა, ვარდისფერი სარაფანი გადაიცვა და მამაკაცს მიყვა. ნანახმა კი შოკში ჩააგდო, ჯერ ხომ ამ შესანიშნავი ადგილის ხილვით აღფრთოვანებას ვერ მალავდა, შემდეგ კი მეგობრების დანახვამ გააკვირვა და გაახარა. ჯერ კიდევ ვერმოსულიყო გონს, სანდრომ ხელი რომ მოხვია და ეკლესიაში შეიყვანა, სადაც მღვდელი ელოდებოდათ. სიტყვები უკვე ზედმეტი იყო დოლიძეც მიხვდა მათი შეკრების მიზეზს და ბედნიერებისაგან ატირდა. ფილფანმა მაგრად ჩაჭიდა ხელი და მამაოსთან მიიყვანა. ცოტახანში კი უკვე ჯვარდაწერილები მოგობრების მილოცვას ღებულობდნენ და გულში იკრავდნენ ერთმანეთს.

-მეც მაქ რაღაც სათქმელი. -უცებ გააჩუმა იოანემ ყველა და უხერხულად მოიქექა თავი. თათიას წინ დადგა და დაიწყო -მოკლედ თუ თანახმა ხარ მეც მინდა ჯვარი დავიწეროთ საყვარელო, ჩემი გული მხოლოდ შენთვის ძგერს.. გამომყვები ცოლად? -ღრმად ამოისუნთქა და მომლოდინედ მიაპყრო თვალები თათიას.
-მიყვარხარ ონიანო! -ბედნიერებისაგან თვალები აენთო და მთელი ძალით ჩაეხუტა მამაკაცს.

ერთმანეთზე მიხუტებულები იდგნენ ეკლესიის ეზოში ფილფანი და დოლიძე, და მეგობრების ბედნიერებას თვალს ადევნებდნენ.

-მი სი მალატ! -სანდრო.
-მი სი მალატ! -ანამარია.

---------------------------
ესეც ასე! ყველას დიდი მადლობა ვინც კითხულობდით ჩემს ისტორიას და არც ტკბილ კომენტარებს იშურებდით...იმედია ამ თვითც ისიამოვნებთ და ბოლოს შემაფასებთ. ღირს თუ არა მცირეოდენი შესვენების შემდეგ კვლავ დავბრუნდე ახალი ისტორიით. მაბედნიერებთ ჩემო ტკბილებო და საყვარლებო.

მი სი მალატ !!!