Chocolate18
ქუჩაში მივაბიჯებ და ყველას ვუღიმი,ბედნიერი ვარ რომ დავბრუნდი.როგორ მაინტერესებს გეგას სახე შხაპს,რომ მიიღებს,რა რეაქცია ექნება,გაიხსენებს შოკოლადის სუნს?იქნებ უკვე დაავიწყდა?არა შეუძლებელია,ვერაფრით დაივიწყებდა გეგა საოცრად მგძნობიარეა.ჩემი ფიქრებით დამშვიდებული სახლში ვბრუნდები და ნიკოლს ვურეკავ,ჩემს გეგმაზე ვუყვები,ნიკოლის კისკისი უფრო მახალისებს,ვხვდები ნიკოლი ჩემთვის მეგობარივითაა.ყავას ვიკეთებ და დივანზე ვჯდები,შემდეგი მოქმედების გეგმას ვადგენ.
******
გეგა
სახლში საღამოს ვბრუნდები,ლუდს სამზარეულოში ვტოვებ და ოთახში ავდივარ.სარას ოთახთან წუთით ვჩერდები,კარს ვაღებ და გარემოს ვათვალიერებ,ეს უკვე ტრადიციად მექცა.ყოველ ჯერზე იმედი მაქვს, რომ ის იქ დამხვდება.რა თქმა უნდა სარა ჩემთან არ არის,ღრმად ვსუნთქავ,ოთახს ვუღიმი და გამოვდივარ.
აბაზანაში შევდივარ წყლის გადასავლებად,დიდხანს არ ვჩერდები,თუმცა გამოსვლისთანავე ვგრძნობ რაღაც ისე არ არის, ცხვირში რაღაც ნაცნობი და სასიამოვნო სურნელი მიღიტინებს.წარბებს ვჭმუხნი და სველ თმას ვიჩეჩავ.რაღაც მემართება,მგონი ჰალუცინაციები დამეწყო.ჩემი chocolate -ს სუნი მომდის,მიკვირს.აბაზანაში ვბრუნდები და შხაპის გელს ვუყურებ,აშკარად ისაა რასაც აქამდე ვხმარობდი.მეცინება.უკვე ვგიჟდები. ტანსაცმლის ჩაცმას ძლივს ვასწრებ,კარზე ზარი რომ ისმის.
-გეყოფა, ნუ გააფუჭე ღილაკი-უკმაყოფილოდ ვბუზღუნებ და კიბეებზე ჩავრბივარ.
-გეღირსა-კარის გაღების შემდეგ მეუბნება დაჩი და მაშინვე შემოდიან.
-რას აკეთებდი ამდენ ხანს?ვინმე გყავს?-თვალებს ეშმაკურად წკურავს ლევანი და ზემოთ იყურება.
-ხო მყავს-უხალისოდ ვპასუხობ და ლუდი გამომაქვს.-რას შვები?როდის გაქვს თავისუფალ ცხოვრებასთან გამომშვიდობების საღამო?
-კვირას,ოღონდ ელენესთან არ წამოგცდეს-თვალებს მიბრიალებს ლევანი.
-ხო თორემ აქაც ძლივს გამოვაშვებინე,ათასჯერ იკითხა ხომ ნამდვილად გეგასთან მიდიხართო,სხვაგან ხომ არ წახვალთო,მოკლედ სერიოზულ შარშია ბიჭი-მხარზე ხელს ურტყავს დაჩი ლევანს და იცინის.
-რას იტყვი,დღეს რამე ხომ არ ვქნათ?-წარბებს ათამაშებს ლევანი-დავურეკო გოგოებს?
-რა გოგოები თუ ძმა ხარ რაა.-თავს შორს ვიჭერ შემოთავაზებისგან,გოგოები კი არა, ახლა მარტო ყოფნა მინდა.ესენიც,რომ მალე ''აახვევდნენ''კარგი იქნებოდა,მაგრამ ვატყობ დიდხანს ვერ მოვიშორებ.
-ვინ არის ელენეს მეჯვარე არ იცი?
-არ ვიცი ტო,ჯერ ვერ გაურკვევია.სარა უნდოდა მაგრამ...-ლევანი თვალს ჩემკენ აპარებს და ვგრძნობ,როგორ ვიძაბები.რა იქნება სარა ახლა მაინც რომ გამოჩნდეს?
მთელი ორი ტაიმი უაზროდ ვზივარ,არც გატანილი გოლი მაინტერესებს,არც ბიჭების შეძახილები და არც სხვა დანარჩენი.ჩემთვის ვზივარ და სარაზე ვფიქრობ,ნეტა ამ სუნს მხოლოდ მე ვგრძნობ თუ ბიჭებიც?ლუდს ვცლი და ბოთლს მაგიდაზე ვდებ.
ბიჭებს ვაცილებ და ოთახში ისე ავდივარ,მისაღებს არც ვალაგებ.საწოლზე გაუხდელად ვწვები,ხელებს თავის ქვეშ ვილაგებ და ჭერს ვუყურებ.მენატრება სარა,ორი წელია არ მინახავს,ორი წელია მისი სურნელი არ მიგვრძნია.სიგიჟემდე მინდა ვნახო,ჩავეხუტო და აღარ გავუშვა,ჩემი გოგო,ჩემი თბილი გოგო.ჩვენი ერთად ყოფნის ბოლო დღეებს ვიხსენებ, მაშინ ყველაზე ბედნიერი კაცი ვიყავი,მისი თბილი მზერის გახსენებაზე გული მიჩქარდება.გვერდზე ვბრუნდები,ბალიშს გულში ვიკრავ და ვშეშდები.მისი სურნელი აქვს,ბალიშს ხელს ვუშვებ და ვდგები.არ არსებობს,ჯერ შოკოლადის სუნი,ახლა ეს,ვერ დავიჯერებ რომ ესეც მეჩვენება,წარმოუდგენელია.ოთახში ბოლთას ვცემ და აჩქარებული გულისცემის დარეგულირებას ვცდილობ.დაწყნარდი გეგა,არ აჰყვე ემოციებს,მონატრება გაგიჟებს.ღმერთო დამიბრუნე,გთხოვ.თმებს ნერვიულად ვიჩეჩავ და ისევ საწოლში ვბრუნდები.
სიზმარში სარას ვხედავ,კარს აღებს და შემოდის,ფეხაკრეფით მიახლოვდება და თავზე მახტება,ბედნიერებისგან სუნთქვა მეკვრის,ორივე ხელს სახეზე ვკიდებ,თვალებში ვუყურებ,თვალები უბრწყინავს,მიღიმის,აკანკალებულ ხელს თმაზე ვუსმევ,ვცდილობ შეხებით მაინც დავივერო რომ რეალობაა,მეორე ხელს წელზე ვკიდებ და ნელა,ნაზად ვეხები ტუჩებზე,ისეთი სიმსუბუქე მიპყრობს,ისეთ სიყვარულს ვგრძნობ მისგან,მინდა ვიყვირო.ვკოცნი ტუჩებზე და სხეულზე ვეფერები,ვგრძნობ მისი სხეულის სიგლუვეს და სურნელს ჭკუიდან გადავდივარ.მიყვარხარ სარა-ვჩურჩულებ და თვალს ვახელ.
ოთახში ისევ მარტო ვარ,სიზმარი ყოფილა,ასეთი ცხადი და ასეთი სასიამოვნო არაფერი მიგვრძნია აქამდე.ისეთი გრძნობა მაქვს,თითქოს ნამდვილად ვკოცნიდი,ბალიშს თავზე ვიფარებ და ვღმუი,ტკივილი მჭამს,მკლავს.მისი ნახვის სურვილი მიმძაფრდება,მენატრება,მინდა ვნახო,მინდა ჩემი იყოს,ჩემი ქალი ერქვას,ჩემი ცოლი.
სამზარეულოში ჩავდივარ,ნაბეღლავს ვიღებ მაცივრიდან,ის ისაა კარის მიხურვას ვაპირებ,რომ თვალში მხვდება შავი შოკოლადი.პირს ვაღებ,გული მეწურება,ეს ხომ სარას საყვარელი შოკოლადია.საიდან გაჩნდა აქ,ზუსტად მახსოვს მე არ მიყიდია.გავგიჟდები,ვიღაცას ჩემი გაგიჟება უნდა,სიმწრისჩან ტუჩებს ვიჭამ, ეს რა ხუმრობაა? მახსენდება,როგორი სექსუალური და საყვარელი იყო სარა,როცა შოკოლადს ჭამდა,ამის გახსენებაზე მაშინდელივით ახლაც სიამოვნებისგან ჟრუანტელი მივლის.
*******
ბოლოჯერაც ვეხები ტუჩებზე და სასწრაფოდ გამოვდივარ ოთახიდან.აჩქარებული გულისცემისგან,პულსი ყელში მირტყავს და სიამოვნების ნაპერწკლები სხეულში იფანტება.ვგრძნობ როგორ გამათბო და გამაგიჟა ამ კოცნამ,თავს ძლივს ვიკავებ,ისევ რომ არ შევიდე და არ ჩავეხუტო.მისი სხეულის,ხელების შეხებას ჭკუიდან გადავყავარ.კარს ვეყრდნობი,რომ არ წავიქცე და უაზროდ ვიღიმი.მიყვარს,უსაზღვროდ და გადაუყვარებლად,მისი ტუჩების სითბოს და გემოს ისევ ვგრძნობ სხეულში და ბედნიერი ვარ.
ფრთხილად ჩავდივარ სამზარეულოში და შოკოლადს ვუტოვებ.სულ ცოტაც და გეგას ცხოვრებაში დავბრუნდები.
ელენეს უკვე დავთანხმდი მეჯვარეობაზე.ქუჩაში გამოვდივარ,ღამეა,ჩვენი ღამე.სიყვარულისგან გულანთებული გზას ფეხით ვაგრძელებ და ყურსასმენებს ვიკეთებ.თავი ისევ ის პატარა გოგო მგონია,გეგას დანახვაზე სიამოვნებისგან რომ მაციებდა.მივდივარ და ვუღიმი,ჩემს სიყვარულს ვუღიმი.თავს თავისუფლად ვგრძნობ და ასე მგონია,მთელს თბილისში მხოლოდ მე ვარ ასეთი ბედნიერი.ბარათაშვილის ხიდთან ვჩერდები.ფრთხილად ჩავდივარ გვირაბში და მდინარის ზემოთ ვჩერდები.მახსენდება ჩემი პირველი ღამე ''ღამის ქურუმთან''და მინდა იგივე განმეორდეს.სურათს ვიღებ,ისე რომ მხოლოდ ხიდი და ჩემი სილუეტი გამოჩნდეს და გეგას ფეისბუქის კედელზე ვპოსტავ.
******
საღამოს თმას ვიკეთებ,ჩოლკას ვიჭრი,თვალებში ლინზებს ვისმევ და სარკეში ჩემს თავს ვათვალიერებ,იმ სარას ერთი პროცენტითაც კი არ ვგავარ გეგა რომ იცნობს. იმ ბარში მივდივარ,სადაც პირველად მნახა გეგამ,ბარმენს თავს ვახსენებ და ვთხოვ ჩემი playlisti ატრიალოს,მთანხმდება და ეშმაკურად მიღიმის.
კუთხეში ვჯდები,სიბნელეში,საიდანაც კარგად ჩანს ყველაფერი და ჩემს საყვარელ კოქტეილს ვწრუპავ.ცოტა ხანში გეგა და მისი ძმაკაცები შემოდიან ბარში,როგორც ყოველთვის გეგა ახლაც პირდაპირ ბართან მიდის და შეკვეთას აძლევს,მერე ლევანისკენ ბრუნდება და ტელეფონში რაღაცას აჩვენებს,ვხედავ როგორ ნერვიულობს,ვხედავ როგორ კანკალებს და ვხვდები საქმე იმ სურათს ეხება.ვგრძნობ,უთქმელადაც ვგრძნობ რა ემართება გეგას ჩემზე ფიქრისას.სასმელს სვავს და ბარზე აკაკუნებს თითებს. მეღიმება.ბარმენი ეშმაკური თვალებით მიყურებს,თვალით ვანიშნებ და დარბაზში ისევ ის,ჩვენი პირველი შეხვედრის სიმღერა ისმის,სიმღერა რომელზეც მე მაგიდაზე ვცეკვავდი.ვუყურებ მის რეაქციას და ვტკბები,თავი საიდუმლო აგენტი მგონია,ოპერაციას კი ''გააგიჟე გეგა'' ჰქვია.ჩემს ნაფიქრზე მეცინება და თვალებმოჭუტული შევცქერი გეგას, რომელიც თავზე ორივე ხელს იჭერს და დარბაზს ათვალიერებს.არანაკლებ დაბნეულები არიან ლევანი და დაჩი.მეორე სიმღერა hozier -take me to chourch-არის, სიმღერა რომელსაც მანქანაში ვუსმენდით,გეგას სახე ეცვლება,თვალებს ხუჭავს,ერთი ხელით ბარს ეყრდნობა,მეორე ხელი ისევ კეფაზე უდევს.მის ყურებას აღფრთოვანებაში მოვყავარ,გული უცნაურად მიფეთქავს,ისე როგორც ''ღამის ქურუმის''მოლოდინში მემართებოდა ხოლმე.მესამე სიმღერა კი you and me არის,რომელსაც ვმღეროდი მასთან ერთად ყოფნის დროს.გეგა ისევ გახევებული ზის,ამჯერად თავს უკან სწევს,პირს აღებს და ღრმად სუნთქავს,რადგანაც გეგას კარგად ვიცნობ,ვხვდები რომ მალე რაღაც მოხდება და სასწრაფოდ გამოვდივარ ბარიდან.გამოსვლისთანავე მესმის მეოთხე ჩვენი საერთო სიმღერა,chubby checker-ის let's twist again. მანქანაში ვჯდები და გეგაც გარეთ გამოდის,კი არ გამოდის გრიგალივით გამოიჭრება.მანქანასთან დგას და საბურავს ფეხს ურტყავს.მანქანას ვქოქავ და გეგას ბუნაგში მივდივარ,ზუსტად ვიცი გეგა ჩემს მოსაძებნად მამაჩემთან მივა,თუმცა ისიც ვიცი, როცა ვერ მიპოვის თავშესაფრისთვის თავის ბუნაგს მოაკითხავს.ის ხომ