გოგონა თბილად იწვა საწოლზე და რაღაცნაირად იშმუშნებოდა.ადამი ჩაფიქრებული იჯდა ბუხართან,მისი ნაქანდაკები ხელები სულ მთლად გაყინულიყო,ვერანაირი სითბო ვერ უთბობდა ხელებს და მისგან შეწუხებული თითებს ისრესავდა.
ლინდას გამოეღვიძა და წინ შავებში ჩაცმული კაცი გამოესახა.თვალები მოისრისა იმ იმედით რომ სილუეტი გაქრებოდა,მაგრამ თვალების გახელის შემდეგაც იგივე დაინახა. ფანჯარასთან იდგა და მზის სხივი მის სახეს სულ ფარავდა.პატარა ლეკვსაც გამოეღვიძა და გაუჩერებლად დაიწყო ყეფვა,ამის გაგონებაზე ადამმი შემოვიდა ოთახში და გაკვივებული სახით მიმართა გოგონას
-(ადამი) გაიღვიძე?
გოგონა ისევ ფანჯრისკენ იყურებოდა,მაგრამ იქ უკვე აღარავინ იდგა.პირდაღებული ლინდა ადამს მიაშტერდა,თითქოს რაღაცის თქმა სურდა
-(ადამი) ხო კარგად ხარ?
-(ლინდა) კი,კიი
-(ადამი) კარგი,მე უნდა გავიდე
-(ლინდა) მალე მოხვალ?
-(ადამი) შევეცდები.ხო არაფერი გინდა
-(ლინდა) არა არაფერი
ბიჭმა თავის დაქნევით დატოვა ოთახი და ელვისებური სისწრაფით სახლიდან გაუჩინარდა
ლინდა ნელ-ნელა წამოდგა ლოგინიდან,პლედი მოისხა და ბუხრის ოთახში გავიდა.ძველი მადუღარა შემოდგა გაზზე და მაცივარს მიეყრდნო,ისეთ ღრმა ფიქრებში წავიდა,რომ ვერც შეამჩნია,როგორ თუხთუხებდა წყალი.ბოლოს რაღაცის დატკაცუნების ხმამ გამოაფხიზლა და ჩაიდანის ცხელი წყალი ჭიქაში ჩაასხა,რაღაც მცენარეც ჩააგდო და ცხელი ჭიქა მისაღებ ოთახში გაიტანა. ძალიან აინტერესებდა თუ სად მიდიოდა ადამმი,მაგრამ შეკითხვის სცხვენოდა,ტუჩები აპრუწა და სავარძელში მოკალათებულ ლეკვზე გაიცინა.უცბად ვიღაცამ ბოხი ხმით სახელი ნინა დაიძახა და გოგონა ავტუმატურად ფეხზე წამოდგა.გაფართოვებული თვალებით დაიწყო ოთახის თვალიერება და შეშინებულმა ლეკვს გახედა.ლეკვმაც დაიყეფა და სავარძელიდან ჩამოგორდა.ვიღაცამ ისევ განაგრძო ძახილი.ლინდა გაგიჟდა და ახლა ფანჯარასთან გაიხედა,და რომ დაინახა თუ როგორ ირხეოდა ფარდები უკვე სამზარეულოში გავიდა,უჯრიდან დიდი დანა ამოიღო და ნელი ნაბიჯებით გავიდა ისევ მისაღებში.
-(ლინდა) ვინ ხარ?
გოგონამ მკაცრად დაიძახა და ყელზე ძარღვები გამოუჩნდა.
უცნობმა ეხლა ჩაის ჭიქა ძირს გადმოაგდო და მისი გატეხვის ხმაზე ლინდამაც წამოიკივლა.ყურებზე ხელი აიფარა,იატაკზე დაეხეთქა და დანა ძირს დააგდო.უცნობმა უკვე სიცილი დაიწყო და გოგონაც ისტერიკულად ტიროდა.უნდადა კვლავ აეღო დანა,მაგრამ ძირს აღარ იდო,ლინდამ მთელი იატაკი მოათვალიერა,მაგრამ დანა სადღაც გაუჩინარებულიყო.წამის მეასედში გოგონას პლედი გაიხა და მხარიც აეწვა.როგორც კი მხარს დახედა და მაისურზე ცოტა სისხლი შეატყო უფრო გაგიჟდა და მის დანახვაზე გული წაუვიდა

**************************************************
ბიჭი უკვე მოსაღამოებულს დაბრუნდა სახლში.ხელში ისევ რაღაც ცელოფნები ეჭირა და მძიმედ მოდიოდა,როგორც კი კარები შეხსნა და ძირს დაგდებული გოგონა შენიშნა,ადამმა ცელოფნები დაყარა და მას მივარდა.
-(ადამი) ლინდა!
გოგონა უგონოდ იწვა იატაკაზე და მხარი სისხლიანი ჰქონდა
ბიჭმა იგრძნო მისი ტკბილი სისხლის სუნი და ალმაცერად შეხედა გოგონას,მაგრამ მიხვდა რომ ამის დრო არ იყო,ხელში აიყვანა ლინდა და თავის ოთახში წაიყვანა.ნაზად დააწვინა ლოგინზე და გაშტერდა,არ იცოდა რა ექნა.როგორც ადრე ისევ სველი ტილოები მოუტანა და სისხლი მოაშორა,შემდეგ მისი მარჯვენა ხელი დაადო გოგონას მხარზე და რაღაც შავი სისხლივით წავიდა მის ვენაში,ხოლო გოგონას იარა წამში გაქრა.ლინდამ შეშინებულმა გამოიღვიძა,ადამის დანახვაზე თვალები გაუნათდა და ბიჭს მიეკრო
ბიჭს გაუკვირდა და გაშეშებული დარჩა.
-(ადამი) შეგიძლია წესივრად მითხრა რა ხდება შენს თავს?
გოგონა ისევ არ იღებდა ხმას და ბიჭს შეშინებული ეხუტებოდა
-(ადამი) მგონი რაღაც გკითხე!
-(ლინდა) გთხოვ მერე გეტყვი
-(ადამი) ეხლა მითხარი
გოგონამ ბევრი იფიქრა და გადაწყვიტა ისევ მოეტყუებინა.
-(ლინნდა) არაფერი ისეთი,შემთხვევით დანა მომიხვდა მხართან
-(ადამი) რაღაცას მატყუებ!
გოგონამ თავი გაუქნია არას ნიშნად და ბიჭს ეშმაკური თვალებით შეხედა
-(ლინდა) გთხოვ რაღაცას ვიზავ და არ გაბრაზდე
-(ადამი) კარგი.რა უნდა ქნა?
ბიჭს სიტყვა არ ჰქონდა დამთავრებული როცა გოგონამ აკოცა.ორ წამიანი კოცნის მერე ბიჭმა დაიწყო საუბარი
-(ადამი) რა გააკეთე?
-(ლინდა) ვერ დაინახე რა გავაკეთე?
-(ადამი) არა,უფროსწორედ რატომ გააკეთე?
-(ლინდა) მაპატიე,მეორეთი აღარ ვიზავ
ბიჭი წამოდგა საწოლიდან და ოთახიდან გავიდა
გოგონა მიხვდა თუ რა ჩადინა და ისიც უკან მიჰყვა
ბიჭი თავის ოთახში იყო და სარკეში თავის თავს უყურებდა
-(ლინდა) ადამმ ბოიდიში,მე უბრალოდ...............
-(ლინდა) შედი ოთახში!მკაცრად განუცხადა და თითით გასვლა მიუთითა
გოგონაც დაემორჩილა,თავის ოთახში შევიდა და კარები მიიჯახუნა.რატომღაც დაავიწყდა სარმდენიმე საათის წინ მომხდარი ამბავი
ადამი გაბრაზებული ჩანდა.იქვე მდებარე ნივთები სულ ძირს ჩამოყარა და ყელში დიდი ბურთი გაეჩხირა
-(ადამი) რას აკეთებ ადამმ! ეს არ შეიძლება,ის ადამიანია
ბიჭი თავის თავს ელაპარაკებოდა,როდესაც საწოლზე წამომჯდარი უცნობი მამაკაცი დაინახა.
პირდაღებული იდგა და უცნობს მისჩერებოდა
-(ადამი) შენ ვინ ხარ და აქ როგორ აღმოჩნდი?
უცნობს ცინიკურად ჩაეღიმა და ელისებური სისწრაფით ბიჭის წინ გაჩნდა
-(უცნობი) როგორ დაგვიწყებივარ
-(ადამი) შენც ვამპირი ხარ? ადამი გაფართოებული თვალებით უყურებდა მას
-(უცნობი) შენ ''ც''? ბიჭმა კვლავ გაიღიმა და ხელი ადამის სახესთან მიიტანა,თვალები კი მის თვალებს გაუსწორა
-(უცნობი) მინდა რომ ყველაფერი გაიხსენო,რაც დაგავიწყე
ადამმი ქანადკებასავით გაჩერდა და თვალები გაუწყლიანდა
-(ადამი) ედვარდ?
-(ედვარდი) აი ასე! დამიბრუნდა ჩემი ბიჭი
ედვარდმა ხელები ფართოთ გაშალა და სახეზე სიამოვნება გადაეფარა.
-(ადამი) კი,მაგრამ ეს როგორ მოხდა?
-(ედვარდი) წლების წინ მე დაგავიწყე ყველაფერი,ხოდა აი ახლა გაგახსენე,ეს მარტივია
-(ადამი) და შენ აქ რა გინდა?
-(ედვარდი) ნინას დასაცავად მოვედი.
-(ადამი) ვინ არის ნინა?
-(ედვარდი) უი ბოდიში.ლინდას დასაცავად
-(ადამი) იცნობ მას?
-(ედვარდი) ის დებორას ორეულია
ადამის წინ მთელმა ისტორიამ გაიელვა თვალწინ და უცბად გონს მოვიდა რომ ის მართლა მისი ასლი იყო.აი თურმე საიდან ახსენდებოდა ის.
-(ადამი) მაგრამ ეს ხომ შეუძლებელია?ასეთი მსგავსება არ არსებობს.
-(ედვარდი) არსებობს და ის შენს თვალწინ არის
ბიჭის გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა
-(ადამი) და შენ საიდან იცნობ მას?
-(ედვარდი) ორი წლის წინ შემთხვევით შევხვდი მას ქუჩაში,როცა ჩემი სურვილის დასაკმაყოფილებლად მივდიოდი,დავინახე და მივხვდი რომ პატარა დებორა იყო,თავიდან გაშტერებული ვიყავი,მეც არ მჯეროდა მისი არსებობის,მაგრამ როგორც ჩანდა ეს სიმართლე იყო.მას სინამდვილეში ნინა ქვია და არა ლინდა
-(ადამი) თვითონაც გიცნობს?
-(ედვარდი) არა,რათქმაუნდა,მე მას ყველაფერი დავავიწყე
-(ადამი) და ეხლა? რისგან უნდა დაიცვა ის?
-(ედვარდი) მას ვიქტორი ეძებს
-(ადამი) რისთვის?
ედვარდს სახეზე შეეტყო ამდენი კითხვებისგან დაღლილობა
-(ედვარდი) ცოტა ტვინი გაანძრიე.მისი სისხლი მის ცოლს,დებორას გააღვიძებს,დიდიხანია დებორას სხეულს ინახავს
-(ადამი) ანუ უკვე იცის ვიქტორმა ლინდას არსებობის შესახებ?
-(ედვარდი) კი იცის და მასზე მთელი მისი მონები ნადირობენ.
-(ადამი) და შენ რატომ ჩამოხვედი მის დასაცავად?ალბათ რაღაც სარგებლის ნახვა გინდა ამით
-(ედვარდი) როგორც ყოველთვის სწორი ხარ
-(ედვარდი) დებორა როგორც იცი მე მოვკალი,ამიტომ რომ ვიქტორმა რომ გააღვიძოს,ის აუცილებლად მომკლავს.
-(ადამი) როგორ უნდა მოგკლას შენ ხომ ვამპირი ხარ
-(ედვარდი) მას ხანჯალი აქვს,რომელიც ვერბენით არის დამზადებულია,ამიტომ როდესაც ვამპირის სხეულში მოხვდება ის ნაცარმტვერად აქცევს მას.
-(ადამი) ჩვენ ვიპოვოთ ის ხანჯალი
-(ედვარდი) ცოტა ჭკუა დაგიკარგავს.ის ხანჯალი საიმედო ადგილზეა დამალული და მისი არსებობა მხოლოდ დებორამ იცის.
-(ადამი) და შენ ''ერთი'' კაცი აპირებ ვიქტორის და მისი მონების წინააღმდეგ ბრძოლას?
-(ედარდი) რატომ ერთი კაცი? მეც მყავს ჩემი გუნდი,ვისაც არ უნდა დებორას გაღვიძება და ნინას სისხლის ბოლო წვეთამდე დაიცავენ.
ბიჭი ჩაფიქრდა და თავზე ხელი გადაისვა
-(ედვარდი) იმედია ყველაფერი გაიგე! ეხლა კი მეც მომიმზადე რამე ოთახი
-(ადამი) დაიცა შენ აქ აპირებ დარჩენას?
-(ედვარდი) სხვა რამე ალტერნატივა გაქვს მის დასაცავად?
ბიჭმა თავი გაიქნია და ჯიბეში ხელები ჩაიწყო.
-(ადამი) და რა უნდა ვუთხრათ ნინას?
-(ედვარდი) არ ვიცი ეგ შენ მოიფიქრე
-(ადამი) კარგი დამელოდე
ბიჭი ადგილიდან დაიძვრა და გოგონას ოთახში შევიდა
როგორც კი დაიანახა ნინამ მის ოთახში შესული ადამი გაუხარდა,მიხვდა რომ მას აპატია დაშვებული შეცდომა
-(ადამი) დებორაა! ბიჭი მიაშტერდა გოგონას
-(ნინა) რააა?
-(ადამი) არაფერი,ჩემს ოთახში შემოდი
გოგონამ თავი დაუქია და ასადგომად მოემზადა.ადამმი თავისი სისწრაფით შევარდა ედვარდთან.
-(ადამი) ეს დაუჯერებელია,მისი ღიმილი,მისი თვალები,მისი თმები აქვს,მაგრამ მასში უფრო დიდი კეთილშობილობააა
-(ედვარდი) სერიოზულად?
ბიჭმა ცინიკურად მიმართა და ისევ ჯანჯარასთან დადგა