-მოკლედ რაა შეხედავ, მაღალი, სუსტი, ნაცრისფერთვალება, ულამაზესი ნაკვთებით, ერთი სიტყვით უსიმპატიურესი ბიჭია და ხმას ამოიღებს და რადგინდა რად, არაფრად არვარგა ხმამაღლა იღრინებოდა კესანე და ფიქრობდა შესულიყო თუარა გიგის ოთახში კარი შეაღო შიშისგან შეხტა
-მე,მე არვიცოდი...სამსახურში ხოუნდა ყოფილიყავი...კიმაგრამ...რახდება ძლივს მოაბა სათქმელს თავი
-რასბლუყუნებ ენაბლუსავით ოთახში შემომეჭერი და კიდე მე მეკითხები აქ რახდება?! გაოცებას ვერ მალავდა გიგი
-სახლის დათვალიერება მინდოდა მე
-ოხ ბოდიში მობრძანდით
-ჯერ პირსაცოხი მოიშორეთ
-იიფშ შიშველს გინდა რო მიყურო?
სირცხვილისგან არიცოდა სად წასულიყო, არასდროს შეყვარებული არ ყოლია თაყვანისმცემლების მიუხედავად, თუმცა მათი რიგი ედგათქო კესანეს რომ გითხრათ მოგატყუებთ, რადგან ძალიან მწარე ენა ქონდა ბევრს არ "ევასებოდა", ვერავინ ზემდეტს ვერ უბედავდა რადგან შესანიშნავად შეეძLო ყველას ადგილზე მოსმა, გიგისთან კი ბრინჯივით იბნეოდა და ცოცხი და აქანდაზი იყო მის შესაგროვებლად საჭირო...
-ვიგულისხმე რომ ტანსაცმელი ჩაგეცვათ, გაწითლება თავის დახრით ვერ დამალა კესანემ
-კესარია გადი აქედან, ჩემ ოთახში არშემოხვიდე არასდროს, ეხლაკი წავედი მე ძმაკაცებთან და დღეს ან მოვალ ან არა
-კარგით და კუდმოჭრილი დაბრუნდა კესანე სამზარეულოში, გულში რამდენჯერ შეიკურთხა, მეორედ იგრძნო თავი დამცირებულად, პირველად მშობლებთან მეორედ, მეორედ კი ორიდღის გაცნობილ უფროსთან...
-ჰმ, წაბრძანდა ვაჟბატონი სულ ნუ მოვა თუუნდა, ჩემთვის უკეთესი სახლი მილაგებულია წავალ ეხა საჭმელს გავაკეთებ.
სამზარეულოში შევიდა, კარტოფილს მოკრა თვალი და შეწვა შეჭამა ახლა კი ბატონისთვის დაიწყო საჭმლის მზადება.
ყველს ხეხავდა, აქეთ გაზზე წვნიანი ქონდა დადგმულ, ღუმელში კი ხაჭაპური ცხვებოდა, ყველს კი ცეზარისთვის ამზადებდა.
ყველაფრის მზადებას და სამზარეულოს დალაგებას 10საათზე მორჩა ეგონა რომ ყვლაფრისდა მიუხედავად პირველსამუშაო დღეს მარტო არდატოვებდა კესანეს სახლში 12 საათზე უკვე ნერვები მოეშალა კალამი და სტიკერი აიღო
"წვნიანი და ცეზარი მაცივარშია, ხაჭაპური ღუმელშია შეგიძლია შენით მოათბო" მაცივარზე მიაკრო და ოთახში შევიდა დასაძინებლად

ღამის სამ საათზე დაბრუნდა გიგი სახლში და სამზარეულოში წავიდა, არქონდა იმედი რომ საჭმელი დახვდებოდა და უკვე ლეპტოპი ქონდა მომარჯვებული რომ პიცის და გააზიანის შეკვეთა აეღო თუმცა მაცივარზე მიკრულ ნაწერს რომ მოკრა თვალი სხარტად დარჩა, წაკითხივს შემდეგ გულში სითბო ჩაეღვარა, ცანცარა კესანე შეიჭრა გიგის გულში და ყველაზე დიდი ადგილი დაიკავა თუმცა ამას გიგი სერიოზულად არ აღიქვამდა, კესანეს უბრალო ჟინთან აკავშირებდა და აქ წყდებოდა ყველაფერი...
მეორე დღეს საჭმელზე არაფერი შეიმჩნია გიგიმ რამაც გული კესანეს ძალიან დაწყვიტა
-კესარია
-გისმენთ დაკესარია არა უკვე მერამდენედ გეუბნებით გამწარებულმა წარმთქვა კესანემ გიგის კი თითქოს არგაუგია ისე განაგრძო
-კესარია ჩემ ოთახში შედი და გასარეცხები გარეცხე, შემდეგ კი სპორტული ბოტასები გამომიტანე
-გამწარდა როცა გასარეცხები გაიგო და ბურღუნი დაიწყო
-ეხა ამის ტრუსები და აყროლებული ნასკები მე უნდა ჩავყარო მანქანაში თვითონ ვერ გააკეთებდა? ამისი მონა რომ ვიყო ისე იქცევა
-კესარია შენი აზრების დაფიქსირება ცოტა ხმამაღლა მოგივიდა, ამ ხმამ და მითუმეტეს ამსიტყვებმა გააშეშა გიგის ოთახში მყოფი გოგნა თუმცა მხნეობა არდაკარგა
-ჰორავთქვი ტყუილი გაგულისდა კესანე
გიგი გამწარებული მივარდა მკლავში ხელი მოკიდა დაკედელს მიაყუდა სახე ძალიან ახლოს მიუტანა ერთი უმნიშვნელო განძრევა და ესორი სხეული ერთმანეთზე იქნება აწებებული
-გამატარე ძლივს თქვა კესანემ რადგან მის სახეზე მოფრქვეული გიგის სუნთქვა აბნევდა და ასახვეტს, ასაწყობს ხდიდა.
-მომისმინე კესარია (დაიწყო ხმამაღალი ბარიტონით გიგიმ)ჩემი ტრუსები მანქანაში მე ჩავყარე, წინდები სუნიანი არარის თუმცა მაინც მე ჩაყვარე სარეცხში, ხოლო ტანსაცმელს თუჩაყრი არაფერიმოგივა შენი მოვალეობა ესაა, მონა არა მაგრამ ჩემი მოსამსახურე ხარ
ბოლო სიტყვებმა ორივე გააშეშა არცერთს არესიამოვნა ეს სიტყვები და ორივეს გულში რაღაცამ გაკენწლა
-კარგით გამიშვით
უხეშად უშვა ხელი გიგიმ და ოთახი დატოვა


დღეები დღეებს მისდევდა, კვირები კვირებს და დადგა პირველი ხელფასის დროც.
-აიღე შენი ფული უკმეხად უთხრ გიგიმ და ფული ხელში მიაჩეჩა
-მადლობა, მარა რაღა ამდლობა ჩემი ნამუშევარია ასევე უკმეხად მიუგდო სიტყვა კესანემ და კიბეებიკენ წავიდა როცა ბოხმა ბარიტონმა სხეული გაუშეშა
-კესარია დაბრუნდი, სალაპარაკო გვაქვს
-კარგი მააგრამ მისღებში გამობრძანდი იქ სად დავჯდე
-ჩემ გვერდიტ კიარ ვიკბინები
-კარგი და გვერდით მიუჯდა
-კესარია შენზე მომიყევი, ერთი თვეა აქ ხარ და არავის არდაურეკავს შენთვის შენკი სულრაღაც 19 წლის ხარ და ერთ თვეში სწავლაც დაგეწყება უნივერსიტეტში
-მე...მე აბლუყუნდა არუნდოდა ძველიდროის გახსნებეა და ამსიტყვებმა გული დაწყვიტა მიხვდა და აღიარა როგორ მოენატრა მშობლები და მართლაც არცერთხელ არუცდიათ კესანეს მოძებნა
-მენდე კესანე ესღა უთხრა და მუხლი ხელზე დაადო
კესანე პირველად დაუძახა ისე რომ კესანე არ გაეღიზიანებინა დ ორივეს ესიამოვნა სახელის სწორი წარმოთქმა
-მამაჩემი მთელი ორიწლის განმავლობაში ყველა შხამს ჩემზე ანთხევდა არც ფიზიკურ შეხებასაც არ ერიდებოდა, მცემდა და მიყვიროდა, დაქალთანაც დამაშორა ათასი საშინელება მათქმევინა დედა კი ყოველთვის ჩუმად იყო, ბოლოს ნერვებმა მიმტყუნა და დასარტყმელად მოქნეული ხელი დავუჭირე და ორწლის ნაგროვები ტკივილით ყვირილი დავუწყე მერე სახლიდან გამომაგდეს და ვეღარ გააგრძელა ტირილი დაიწყო თითქოს ამ ტირილს ამოაყოლაო გული და სული გიგი დაიბნა და ეს სიფრიფაანა სხეული გულში ჩაიკრა ორივეს ესიამოვნა თითქოს შეავსეს ერთმანეთი
-ჩემი პატარა გოგო როოგრ დაატანჯულხარ ესღა უთხრაგიგიმ და უფრო მძლავრად მოაჭდო ხელები.
რავი თუარ მოგწონთ მითხარით ტყუილა როარ ვიწვალო და თავი არ მოგაბეზროთ და თუ მოგწონთ და თუღირს გაგრძელება მითხარით