ანნა მაგიდას უახლოვდებოდა და უფრო და უფრო სწრაფად უცემდა გული, ამ დროს გაიგო როგოორ აცნობდა დედა ხალხს იმ ყმაწვილს რომელიც ანნას ესე ძაან მოეწონაა ეს ჩემი შვილია ალექსანდრე !! დედის სიტყვებში სიამაყე იგრძნობოდა, მაშ ალექსანდრე ქვია ჩაილაპარაკა ანნამ და ჩაეცინა, უყურებდა თვალს ვერ აშორებდა და აი ისევ ალექსანდრემ შეხედა და მათი თვალები ერთმანეთეს შეხვდნენ ანნა დაიბნეულობისგან შემოტრიალდა და შემთხვევით ლანგარზე დადებული ფინჯანი ყავა გადასხა იმ გაბღენძილ კაცს რომელიც თეატრს სისულელეს უწოდებდა,ყველა გაჩუმდა,
ერთი ამ საცოდავ გოგოს შეხედეთ წამოიძახა კაცმა, თვალები არ გაქვს?წინ არ იყურები? იცი ეს პიჯაკი რა ღირს? თუმცა შენაირებმა საერთოდ რა იციან?და ამ დროს ალექსანდრემ წამოდგა სცადა მაგრამ დედამ მაჯაზე ხელი მოკიდა და უთხრა ალექსანდრე დაჯექი....მაპატიეთ გთხოვთ თქვა ანნამ რომელიც სირცხვილისაგნ ხმას ვერ იღებდა და პიჯაკს წმენდა დაუწყო,გაიწიეე ნუ მეხებიიი გაეთრიე აქედან საერთოდ აქ შენაირებს რა უნდა? ამ დროს ალექსანდრემ ვეღრ მოითმინაა წამოდგა და თქვა საკმარისიაა..!! ანნა გაიქცა ისე გარბოდა თითქოს ვიღაც მისდევდა,შენობიდან გავიდა სუნთქვა ეკვრებოდა, თოვდა ისე თოვდა რომ თითქოს ცა ჩაიმოქცაო ანნა გარბოდა მისი ცრემლები თოვლში კვალს ტოვებდა,სახლში მივიდა დედა ახალი მოსული იყო სამსახურიდან და ისვენებდა, მოხვედი ანნა დედამ ღიმილიტ უთხრა როგორი იყო? ანნამ დედას ტირილით შეხედა და უთხრა
იმ დროიდან ვოცნებობ იქ მოხვედრაზე როცა შენ მითხარი პირველად.საკუტარ ოცნებაში დამამცირეს დედა .თახში შევარდა და კარი მოიჯახუნა.დედას მუხლები მოეკვეთა ვეღარ აიტანა შვილის კიდევ ერთხელ ესეთ მდომარეობაში ნახვა.
დილა გათენდა, დიდ თოვლიანობის გამო ის კვირა სკოლა არ იყო, ანნა მთელი კვირა დედას ეხმარებოდა სამსახურში, და ხვდებოდა რომ ერთადერთი საყრდენი კედელი რომელიც არასოდეს აწყენინებდა და გულს ატკენდა ამ დაუნდობელ ცხოვრებაში სადაც ცხოველებზე უარესი ადამიანები არიან,დედა იყო დედა რომელიც შვილის რომ საჭმელი ქონდეს ღამეებს ათენებს,ჯობს ღარიბი იყო და ნამდვილი ადამიანი ვიდრე მდიდარი და ღორი.კვირა გავიდა ანნა საწოლიდან წამოდგა და ჩანთის ჩალაგება დაიწყო,ჩაი დალია და სახლიდან გავიდა მაგრამ ფეხები უკან რჩებოდა რადგან ნახავდა მასწავლებელს და ისევ გაახსენებოდა ყველაფერი....არის ისეთი შეურაწყოფა რომლის დავიწყებაც შეუძლებელია,რაც არ უნდა გულით გინდოდეს... მთელი გზა ახსენდებოდა როგორ ლანძღავდა ის გაბღენძილი მართლაც რომ გაბღენძილი,მაგრამ ალექსანდრე რომ ახსენებოდა ყველაფრის მიუხედავად გულში სითბო ეღვრებოდა, ჯერ ესეთი გრძნობა არ გამოუცდია, არა ანნა არა ნუ ფიქრობ ეუბნეოდა საკუთარ თავს გრძნობები და სიყვარული სახიფათო ნაკლია რომელიც დაგამონებს წაგაქცევს და წამოდგომას ვერ შეძლებ სარამ სიყვარულითვე არ გიპასუხებს ის ვინც გიყვარს...ამასობაში სკოლაშიც მივიდა კლაში შევიდა მასწავლებელი ანნასთან მივიდა როგორ ხარ ანნა? ვწუხვარ ძალიან ვწუხვარ, ანნა წამოდგა და მასწავლებელს ჩაეხუტა მადლობა რომ მანახე რა ხდებოდა თეატრის შიგნით თქვენ რომ არა ამას ვერ გავიგებდი გაუღიმა და მერხზე დაჯდა და გაკვეთილის გადამეორება დაიწყო. გაკვეთილები დასრულდა ანნა სახლში მივიდა კარები ღია დახვდა ამ დროს დედა სახლში არ არის და კარი ყოველთვის გასაღებით არის ჩაკეტილი შევიდა სახლში და დაინახა დედა რომელიც საწოლში გაფითრებული იწვა ანნა სასწრაფოდ მივარდა საწოლს რა გჭირს დედა? არაფერი ალბად გავცივდიი საშინელი ვირუსები დადის გაიწიე არ გადაგედოს სამსახურში ელენემ შემცვალა ერთი დღე გამოვჯობინდები და ხვალ ისევ კარგად ვიქნები,წამალი მომაწოდე,ანნა წამოდგა წამალი და წყალი მიაწოდა და მტელი დღე მის საწოლთან გაატრა იმის მიუხედავად რომ დედა ეჩხუბებოდა გაიწიე შენც გადაგედესო ანნა ჯიუტად იდგა დედასთან! მეორე დილას დედა საწოლიდანწ ამოდგა მაგრა სუსტად იყო საშინლად ახველებდა. ანნამ უთხრა არ წავალ სკოლაში შენც არ წახვიდე ელენე დღესაც შეგცვლის არა ანნა უნდა წავიდე ამ თვეში ბევრი გადასახადია ფული გვიჭირდება ცანთა აიღო და სახლიდან გავიდა დროებით. ანნა ძალაინ ნერვიულობდა და სკოლის შემდეგ სამსახურში მიაკითხა ისევ გაფითრებული ხარ დედა გთხოვ წავიდეთ ექიმთან ხომ ხედავ როგორ გახველებს? ელენე დაეთანხმა წადი და ისევ შეგცვლი თუ საჭირო იქნება მთელი კვირა ვიქნები შენს მაგივრად,არაა არაა წადი ანნა სახლში და მეც მოვალ საღამოს, აქ ვიქნები შენთან არა ანნა წადი სახლში აქ ცივა შეგცივა შენც არ გაცივდე, ანნას რა ექნა წამოვიდა გული ტკიოდა ასეთ მდგომარეობაში რომ ხედავდა დედას, სახლში მივიდა და მთელი დღე დედის ლოდინში გაატარა. კარი გაიღო ანნა ოთახიდან გამოვარდა დედას რომ შეგებებოდა იმაზე მეტად გაფითრებული იყო ვიდრე წეღან იმაზე მეტად ახველებდა ვიდრე წეღან და აი უკვე ანნამ ბრძანებლური ტონით უთხრა ხვალ ექიმთან მივდივართ თუ შენით არ წამოხვალ ძალით წაგიყვან!! დედამ შეხედა ხველისგან ძლივს უთხრა კარგი ანნა წავიდეთ ხვალ ექიმთან და საწოლში ჩაწვა ანნა მივიდა შუბლზე ხელი დადო და შეშინებული ხმით თქვა სიცხე გქვს, ხო ანნა მომეცი წამალიი დავდლევ და გამივლის. ანნა მთელი ღამე ისევ დედის საწოლტან გატარა მიდიოდა ჩუმად მძინარე დედას შუბლზე ხელს ადებდა სიცხე არ გამომეპარასო მხოლოდ გამთეენისას ჩაეძინა.