მისი დანახვისას სხეული უცნაურად თრთოდა.ჩემს ერთ ნაწილს ის ეზიზღებოდა,მაგრამ არ ეშინოდა,მეორე მცირე ნაწილს კი სურდა მისი სიახლოვით დამტკბარიყო .არ მინდოდა ახლოს მომეშვა ,არ მინდოდა მას დავმორჩილებოდი . ***სააბაზანოდან გამოვედი,როცა კლუბში წასვლა და ამჯერად მაგრად დათრომა მომინდა,თითქოსდა ამით დარდს გავიქარვებდი.უნდა დამელია ბევრი და დაქანცვამდე უნდა მეცეკვა.ტყავის მოტკეცილი შორტი ამოვიცვი,გამჭირვალე უბრალო მაისური გადავიცვი,კედები ,ყელზე ეშმაკის სილუეტის ყელსაბამი,ხელზე კი საათი გავიკეთე,ხოლო თმები უბრალოდ ავიწიე,საყვარელი სუნამო და შავი ფერის ნიღაბი... ** ***შესვლისა სიგარეთისა და ალკოჰოლის სურნელმა გამაბრუა.-ტეკილა...-მივმართე ბარმენს,რამდენიმე ჭიქის მერე,ჩავცალე ბოლო ყლუპი და ყელმა კვლამ ამიწვა.საცეკვაო მოედნისკენ დავიძარი.ტანს სულ უფრო და უფრო სექსუალურად ვარწევდი.რამდენიმე მამაკაცს ვეკვროდი,სხეული კი უკვე ხურდა.უცებ ძლიერმა ხელებმა ახლოს მიმიკრა,ხელები ნაზად შევუცურე მაისურის შიგნით.ვგრძნობდი ტაო აყრიდა,გვერდებზე ნაზად დავუსვი ფრჩხილები,რამაც ტაო დააყარა.მისი სუნთქვა ყელზე მელამუნებოდა.ახლა მან მაკოცა არტერიაზე.სისხლა ადუღება დაიწყო.მის სილუეტს კი ვერ ვარჩევდი.მომშორდა ,მაგრამ წელზე შემოხვეული ხელები არ მოუშორებია.თვალებში ჩამხედა და,..........აი ,სად დამერხა ეშმაკის მუციქული,დემონი.ფუ,ბედი არ გინდა ?!სახეზე გაკვირვება დამეტყო.-ასე არ ჯობია?მინდა გაკოცო და მთლიანად დაგიგემოვნო...-მის ბაგეებს ვნება მორეული ბგერები აღმოხდა.უნდა ეკოცნა ,თავი გავატრიალე.არ დაიბდნა და სველი კოვნა ამჯერად ლავიწზე დამიტოვა.აღარ შემეძლო ასე ..მინდოდა გავმქრალიყავი.ნებისმიერს ვაკოცნინებდი ამ მომენტში ისე ვიყავი სასმლისაგან გაბრუებული,მაგრამ არა მას.ფრჩხილები ძლიერად ჩავარჭვე ოფლიტ დაცვარულ სხეულს.მან სახე დამანჭა და ხელები მიშვა.ამჯერად მართლა გავიქეცი... ** -ჯანდაბა ,ჯანდაბა...!მაინც და მაინც ის..-საჭეს სულ უფრო და უფრო ვუჭერდი და ვ** ოხრავდი.მანქანა გზაზე მიშხუილობდა .ტელეფონის გაბმულმა ზარმა გამომაფხიზლა. -ლიზ,რას შვები?გოგო,ხვალ უნდა გნახო?-ნათლია მირეკავდა .(გილოცავთ ნათლისღებას) -კარგი ...მაგრამ რომელზე?საღამომდე არ მცალია.კომპანიის საქმეები მაქვს.ხო მშვიდობაა?! -კი,კი,ჩემო ლამაზო გოგო.მასე იყოს მერე დაგირეკავ. ** **აუ ,რა ვქნა თავი მისკდება არადა ხვალ იმ იდიოტთან შეთანხმება უნდა დავდოთ.იქნებ არ დავთანხმებულიყავი.არა,არა მე სუსტი არ ვარ!არ ვაფიქრებინებ,რომ გავურბივარ მას !არა და ეს ასეა,ოხ ,რა შარში ხარ რა ლიზა! ** დილით ადრე ავდექი კლასიკურად ჩავიცვი კრემისფერი მთლიანი მუხლებამდე კაბა და მასზე შავი კოსტუმი შემოვიცვი.** **საკმაოდ დიდი კომპანია იყო.ჩემს არკიტექტორებს ველოდებოდი ,როცა ერთმა სასიამოვნო გარეგნობის გოგომ შემომხედა. -რაიმე გნებავთ?!-სარკასტულად მომმართა. -დიახ!ბატონ დემეტრესთან საქმე მაქვს!-მკაცრად მივუგე. -იცით?! მას თქვენთვის არ ეცლება, სხვა უფრო მნიშვნელოვანი საქმეები აქვს!-ეს თქვა და შურიანი თვალები შემომანათა. -რას ქვია არ სცალია?!გითხარით მნიშვნელოვანი საქმე მაქვს -მეთქი და ახლავე გადაეცი სანამ ძაან გავბრაზებულვარ?! -ლიზა ,აქ ხარ უკვე შემოდი რას უცდი._ეშმაკმა შემომხედა.გაიკვირვა მობუსხული სახით მდივანმა.ბატონმა უდიდებულესობამ კი რაღაც საბუთები გადასცა იმ კაპასს და კაბინეტისაკენ წამიძღვა.არა რა უტიფარია!როგორ შეუძლია მშვიდად მესაუბროს ?!დამპალი! -ქალბატონო ლიზა,არქიტექტორები სად არიან ?!-იკითხა.ახლა ქალბატონი ხოო?!არადა სხვა რა აღარ ვიყავი.ეშმაკმა დალახვროს!რა გინდა ,აქვე არაა?! -მალე მოვლიან.-შემთანხმდით პირობებზე და ...-შესანიშნავია ჩვენი ურთიერთობაც შედგა.ახლა ჯობია ავღნიშნოთ. -კიდე რა გინდა?!-გავიფიქრე ,მაგრამ სულ საპირისპირო ვთქვი.-გამოსვლისა ჩურჩულებდნენ. -ეს „თორსის“მფლობელია?!რა ლამაზია ,ვაიმე და როგორი მკაცრი გამოხედვა აქვს...-უამრავი სხვადასხვა ფრაზა ისმოდა.მე კი მეკიდა,რადგან გაქცევა მსურდა.ირგვლივ ყველაფერს ვაიგნორებდი. ** ** ** -ნათლი,მისმინე დღეს საღამოს ვერ გნახავ საქმეს ავღნისნავთ ....იქნებ სახლში გვიან მომაკითხო ან რავი რესტორანში მოდი და ერთად წავიდეთ.მანქანას დავტოვებ. -კარგი ლი,მასე იყოს მისამართი მიკარნახე. ** რესტიორანში ტაქსით მივედი.ყალბი ღიმილი არ მომიშორებია სახიდან. -რა ლამაზად გამოიყურებით ქალბატონო ლიზა. -მადლობა ,ბატონო დემეტრე!-საღამო იდიოტური იყო უნდა მეყურებინა მის ირონიულ სახეს,რომელის ამბობდა-„სად მამექცევი!“-მალე გაიწელა დრო და არის სახლში წავალ.-ქალბატონო ლიზა ნება მომეცით გაგიყვანოთ.-მომლოდინე მზერა მომაპყრო.-ჩაკვდი,დამპალი,ვითომდა თავაზიანი!-გულში ვფიქრობდი.-იცით,ამჯერად ველოდები ერთ ადამიანს .შემოთავაზებისთვის მადლობა და ნახვამდის!-მალე გამოჩნდა დათოს მანქანაც.იქიდან გადმოვიდა ,გამიღიმა.მე კი დავიძარი მისკენ.მან კარები გამომიღო და რასაც ქვია დავბრძანდი.ამ დროის მანძილზე ის უხეში კი ძარღვენ დაჭიმული გვიყურებდა ,თან სახეზე ძიძღი ეხატა.-არა რა! რა აბრაზებს?!თავს არ გაგამწარებინებ მისტერ სიუხეშევ! **პ.ს.ძალიან დიდი ბოდიში ვერ ვაკოპირებ კარგად და საშინელი წასაკითხი ხდება ამისთვის ბოდიში და ველი შეფასებებს.
