გოგონა გაურკვევლად მიაბიჯებდა ადამის ოთახისკენ და გაურკვეველი მიზეზის გამო ნერვიულობისგან ტუჩებს იწვალებდა.ნელა შეაღო ადამის ოთახი და ცალი თვალით გადახედა ოთახს.
-(ადამი) შემოდი ლინდა!
ნინას კარები უნდა დაეკეტა,როცა მის უკან მდგომი უცნობი ბიჭი დაინახა.უცნაურობისგან პირზე ხელი აიფარა და გაურკვეველი სიტყვა წარმოთქვა
-(ადამი) ლინდა ეს ედვარდია,ჩემი შორეული ნათესავი
გოგონა გაოცებული იდგა და აქეთ-იქით იყურებოდა
-(ნინა) საიდანღაც მეცნობით თითქოს
-(ედვარდი) ხო შეიძლება..ბიჭმა ჩაიცინა და ადამის კარადიდან ტანსაცმელის გადმოყრა დაიწყო
ადამმა ნინას ხელი მოჰკიდა და გასასვლელში გაიყვანა
-(ადამი) ლინდა რაღაც უნდა გითხრა
-(ნინა) ეს შენი ნათესავი აქ უნდა იყოს?
-(ადამი) ხო,ცოტახანი აქ იქნება
-(ნინა) კარგი...გოგონამ გაიღიმა და ბიჭის თვალწინ ისევ ძველმა მოგონებებმა გაიარეს.
გოგონა ისევ შეტრიალდა ოთახში სადაც ედვარდი იყო
ნინამ ხელი გაუწოდა ბიჭს და გაუღიმა
ედვარდმა უცნაურად გახედა გოგონას მიერ გამოწოდებულ ხელს და წარბები აათამაშა
-(ნინა) მე ლინდა ვარ,როგორც ადამმა შემარქვა
-(ედვარდი) და შენი სახელი?
-(ნინა) მე სამწუხაროდ არ მახსოვს არაფერი
-(ედვარდი) აქ როგორ აღმოჩნდი?
-(ნინა) ტყეში მიპოვა ადამმა და თავისთან შემიფარა
-(ედვარდი) ტყეში რა გინდოდა დათვებს ებრძოდი? ბიჭმა ჩაიცინა და ისევ ადამის ტანსაცმელს დაუბრუნდა
-(ნინა) არა დათვებს არა! ხო გითხარი არაფერი არ მახსოვს თქო!
ნინამაც გაიცინა და ბიჭმა ცალი თვალით შეხედა
ედვარდს სახეზე სიამოვნება შეეტყო და ჩუმათ ჩაილაპარაკა
-(ედვარდი) ღმერთო როგორ გავს!
ამ დროს ადამიც შემოვიდა ოთახში და ბიჭის მიერ დაყრილ ტანსაცმელს დაბღვერილი დახედა
-(ადამი) რას აკეთებ?
-(ედვარდი) გადაბარგებაში გეხმარები
-(ადამი) გადაბარგებაში?
-(ედვარდი) ხო სწორედ გაიგე
ბიჭმა დიდ ჩემოდანში ჩაუყარა ტანსაცმელი და ხელში მიაჩეჩა.გასვლის დროს ახლოს მივიდა და ჩასჩურჩულა.ეს ოთახი უფრო ახლოსაა ნინას ოთახთან. ბიჭმა თვალი ჩაუკრა და სიმღერით გავიდა.
-(ნინა) ეს რა იყო?
-(ადამი) არ ვიცი, არ ვიცი
გოგონა ბუხრის ოთახში გავიდა და რაღაცის დამტვრევის ხმა შემოესმა სამზარეულოდან.ნელ-ნელა წავიდა სამზარეულოსკენ და დაინახა როგორ იყო დახვეული ხალიჩა და იატაკიდან რაღაც დიდი ფანჯარა იყო ამოწეული და შიგნით სულ ბნელოდა
გოგონა იყურებოდა ჩაღრმავებულ სიბნელეში და რომ ვერაფერს ხედავდა მერე დაიხარა და ისე დაიწყო თვალიერება.იქიდან უცბად ელვისისწრაფით ედვარდი ამოვარდა და გოგონა შიშისგან უკან გადავარდა.
-(ნინა) იქ რახდება? გოგონამ თითი გაიშვირა სიბნელისკენ
-(ედვარდი) სარდაფი იცი რა არის? კვლავ ცინიკურად მიუგო მას და გვერდი აუარა.
-(ნინა) კი მაგრამ იქ რა გინდოდა?
ბიჭმა დამტვერილი ღვინის ბოთლი მაღლა ასწია, რომ დაენახა გოგონას და თვალი ჩაუკრა
-(ნინა) აქ რამ ჩამოგიყვანა?
-(ედვარდი) შეწუხდი?
-(ნინა) არა,ბოდიში არასწორად გამომივიდა,უბრალოდ ადამმა მითხრა რომ მასთან არავის აქვს კონტაქტი და გამიკვირდა
-(ედვარდი) მაშინ გეტყვი რომ დიდიხანი არ ვაპირებ დარჩენას
-(ნინა) გასაგებია
-(ნინა) ძალიან საინტერესო ადამიანი ჩანხარ
-(ედვარდი) საიდან მოიტანე?
-(ნინა) რავიცი უბრალოდ ასე ერთი შეხედვით დავასკვენი
გოგონამ მაცივარი გამოაღო და პროდუქტები გამოიღო
ადამიც გამოვიდა ოთახიდან კარებთან დადგა
-(ადამი) რას აკეთებთ?
-(ნინა) სადილს ვამზადებ და სუყველამ ერთად ვისადილოთ
-(ადამი) ამ შუაღამეს?
-(ნინა) დიახაც
-(ადამი) მგონი აჯობებს..........
ედვარდმა სიტყვა გააწყვეტინა
-(ედვარდი) მეც მოგეხმარები!
ბიჭი წამოდგა და სამზარეულოსკენ გავიდა