-დროებით,ხვალამდე.ხვალ სახლში დამხვდით ზუსტად ამ დროს,გამოგივლით და როგორც შევთანხმდით.ლამაზად ჩაიცვით,ეს ყელსაბამი კი არ დაგავიწყდეთ თან წამოიღეთ.
ნიკალაიმ,მისი ეზოდან გამოსვლის თანავე,დაიწყო ფიქრი.როგორ მომზადებულიყო.ასეთი აღფრთოვანებულიი,ხომ არასდროს ყოფილა,არცერთი ქალით.იფიქრა იფიქრა და როგორც იქნა მოიფიქრა.რესტორანი ? სასტუმრო ? კაფე? ბარი ? ასე ხომ ნებისმიერ შემხვედრ ქალს დაპატიჟებდა ასეთ ერთფეროვნულ ადგილებში.მოიფიქრა,რომ მის მაღალფერდულლ დაჩაზე წაეყვანა კასი.საიდანაც მთელი მისი ქალაქი ისე მშვენივრად მოჩანდა,რომ იქ ერთხელ ამსვლელს უკან ქალაქში დაბრუნება აღარ მოუნდებოდა.მშვენივრად თავისი ხელით,ეზოში მოაწყო ყველაფერი არანაირი.სადილიც კი თვითონ მოამზადა.ორასი წლის დაძველებული ღვინოც,მისთვის გახსნა და პატარა საჩუქარიც მოუმზადა.
საღამოს საათებია, ექვსი შვიდი საათია ნიკალაი თავისი შავი ბენტლით კასის ეზოში დადგა და დაიწყო ხმამაღლა ყვირილი."საჭესთან კი მისი ჩკუისდამრიგებელი ჯოი იმყოფებოდა"
-კასიიიი...კასიიი...."იმდენჯერ დაიძახა,რომ მეზობლები შეწუხდნენ წამში სამჯერ ამობდა მის სახელს გაცეტებული.მაგრამ კვლავ,ვინ რას იტყოდა.ამას ხომ ყველასთვის კარგად ნაცნობი,ნიკალაი ყვიროდა."
-კასიმ,გადმოიხედა მეშვიდე სართულიდაან.ისე ელეგანტურად,გამოიყურებოდნენ ორივენი,რომ თვით ღმერთებსაც კი შეშურდებოდათ მათი.
-ნიკალაი"გახარებული ხმით გადმოსძახა კასიმ."თქვენ მოხვედით.
უცბად ჩამოირბინა კასიმ.შვიდი სართულის კიბეები სადღაც ათ წამში დაფარა.ჩათვალეთ უფრენია.
-ნიკალაი...უნდა გითხრათ და კარგად გამოიყურებით."შეაქო კასიმ"
-კასიი"იცინის თან არ იცის რა თქვას"თქვენ თქვენ ხომ.... ვაჭარბებ მაგრამ,თქვენ არააამქვეყნიურად ლამაზი ხართ..
-მადლობა,ასეთი დიდი და თბილი კომპლიმენტისთვის.აბა რას ვაკეთებთ?
-მოიცა,მოიცაა... ყელსაბამი სად არის,ხომ გთხოვეთ,რომ გაგეკეთად და არ დაგვიწყებოდათ."რაღაცნაირი გაოცებული ხმის ტემბრით კითხა მან.რადგან არ იყო შეჩვეული მისი სიტყვის გადასვლას ვინმესგან"
-მთხოვეთ და თხოვნაც აგისრულეთ.აი ხელში მიჭირავს"იცინოდა კასი"
-კი მაგრამ,რატომ?ფიქრობთ,რომ არ გამშვენებთ?
-ნუუ იტყვით,მამშვენებს რომელია,მისი ჩემს მკეერძე დაკიდება და ქალღმერთად წარმომიდგენია თავიი,მაგრამ....."არ აცადა ნიკალაიმ"
-მაგრამ,მაგრამ რაა...
-ის,რომ მეშინია რამე არ მოუვიდეს ასეთ ძვირადღირებულ ნივთს და არ მინდა,ისეთ ვალში ჩავვარდე,რომ მთელი ცხოვრება სიცოცხლის ბოლომდე მუშაობითაც კი,რომ ვერ გადავიხადო ეს ვალი"
გაოცებული ნიკალაი მას უსმენდა და საუბრის ბოლოს გულიანად გაიცინა
-კასიი,ხომ გითხარით,რომ ეს ნივთი უკვე თქვენია.როგორც გინდათ ისე მოეპყარით.თუ გინდ გატეხეთ,თუ გინდ ნუ გადატეხავთ.მე უბრალოდ გთხოვეთ,რომ არ გაგეყიდათ"კვლავ ისე იცინის,რომ სახეზე ფერი გადაუვიდა"
კასის რაღა უნდა ეთქვა მანაც სიცილი დაიწყო.ერთადერთი რაც იყო,ჯოის უკვირდა ასე ამდენი საერთო როდის გამონახეს გიჟებივით,რომ იცინიანო.
ნიკალაიმ,მანქანის კარი გაუღო და ჯელტმენურად ხელი გაუშვირა.გთხოვთ... ქალბატონო.კასიმაც შეიფერა კაბაზე ხელი მოიკიდა და ჩაჯდა.ერთი წუთით მაპატიეთ,ჩემს მეგობარს ვეტყვი სადაც წაგვიყვანოს და მეც ორ წუთშიი,თქვენს გვერდით გავჩნდები.
-ჯოი... ეს აი ეს.ზუსტად ეს არის.კასი,გესმის ? ეს კასია კასიი"და პატარა დებილი ბავშვივით სახეზე სიხარულს ვერ მალავდა"
ჯოი ფიქრობდა"აბა მე რა ვუთხარი შეუყვარდა მან კი უარყოვო"
-დიახ,ნიკალია გეთანხმებით ქალღმერთია.წამით არ უნდა დატოვოთ მარტო აქ რას აკეთებთო."თან გაუღიმა"
-მართალი ხარ,ჯოი მართალი ხარ... და უკან გაეშურა კასისკენ"
-ეჰჰ...ნიკალაი მე ყოველთვის მართალივარ "გაიფიქრა ჯოიმ თან სულში ჩაეცინა"დაძრა მანქანა და დანიშნულების ადგილზე აიყვანა.
-ქალაბტონოო...მობრძანდით.
-კასი მანქანიდან გადმოვიდა.ხელი გაუშვირა"ნიკალაიმ კი აკოცა ხელზე.კასი ისეთი გაოცებული იყურებოდა.აქეთ იქით,ისეთი ბუნება ისეთიი ლამაზი სახლი.გარედან ლამაზი მოწყობით,და წარმოდგენაც კი უჭირდა შიგნით რა იქნებოდა,გაოცებული და აღფრთოვანებული თვალებს აქეთ იქით აცეცებდა ლამაზი ყვავილები,ბილიკი მოზაიკით მოფენილი და სახეზე ასპროცენტიანი აღფრთოვანება ეტყობოდა,რომელსაც ნიკალაი თაამამად იფერებდა.
-აქეთ,"ღიმილს სახიდან ვერ იშორებდა ნიკალაი"
მიიყვანა,იქ სადაც მხოლოდ.თვითონ ჯოი და ის ადამიანები იყვნენ ნამყოფი ვინც ეს ყველაფერი ასე ლამაზად მოაშენეს.უკვე კასიც
-ღმერთო..."გაოცებულმა დაიძახა"რა სილამაზეა.
-ხედავთ?
-დიახ,დიახ ძალიან ლამაზია.ვერც კი წარმოვიდგენდი ასეთ სილამაზეს სადმე თუ ვნახავდი."მის წინ მთელი ქალაქი გაშლილიყო.თან დაღამებულს,მთლიანი ქალაქი განათებულა,მთები ქალაქის იქით და თვითონ ქალაქი ისეთი ლამააზი სანახავი იყო,რომ დაჯდებოდა კაცი და ერთი ორი საუკუნე თვალმოუხუჭავად მიაშტერდებოდა."
-ეს თქვენია.თუ უნებებთ ეს ადგილიც თქვენი გახდება.რათქმაუნდა ჩემთან ერთად"გაუცინა ნიკალაიმ.მომღიმარ სახეს არ კარგავდა.რას დაკარგავდა იგი კასის უყურებდა"
-ჰაჰჰ...ჩაიცინა ლამაზად,კასიმ.ჩემია ? ნუთუ... არ მჯერა.ამდენ სიმდიდრეს ვერ დავიტევ.
-კი მაგრამ.მე მოგეხმარებით"კვლავ იცინის"
-არ ვიცი.არ ვიცი... პირდაპირ გაოცებული ვარ"ლამაზი მომღიმარი სახით წარმოსთქვა ეს სიტყვები"
ამ დროის ჯოი,დარბოდა აქეთ იქით.რომელიმე საჭმელი არ გამორჩენოდა.
დასხდნენ ახლა და ღვინოს დასხმა დაიწყო ნიკალაიმ.
-არ გამინაწყენდეთ.მაგრამ სასმელი მვნებს და სისულელეებს მაკეთებინებს."კასიმ თითქოს და მუდარით უთხრა ნუ დამისხავო"
-კი მაგრამ,ეს ხომ სისულელე იქნება.ჩემი თხოვნით,გთხოვთ ორასი წლის დაძველებული ღვინო,გამისინჯოთ.რომელიც მხოლოდ და მხოლოდ,თქვენს გამო გაიხსნა"
-ღმერთო ჩემო... თქვენ მე მაოცებთ ნიკალაი"იცინოდა,იცინოდა და თვალებიდან ანათებდა სიხარულისგან"
-ასე,რომ..? დავასხა ხო?"კვლავ გაუცინა"
-დიახ,დიახ თუ ასეა საქმე.სხვანაირად არც შეიძლება.
შეუდგნენ ვახშმობას.
-აბაა..გამისინჯეთ ჩემი გაკეთებული კერძები.
-თქვენიი?"თითქოს ცა დაბლა ვარდებაო და გაოცებისგან რაღაქნას ადამიანმა არ იცისო.ისეთი სახით და ხმის ტემბრით კითხა"
-დიახ,დიახ.."და შეიფერა კიდეც ეს გაოცება ნიკალაიმ"
-და მაინც,ვინ ხართ?ბატონო ნიკალაი...ჯერ იყო და მაღაზიიდან გამოსულს,პირდაპირ თქვენს მკლავებში მოვექეცი,შემდეგ კოცნა მაჩუქეთ,რომელიც მთელ ღამეებს არ მაძინებდა.შემდეგ კი გზად კვლავ თქვენ დამეჯახეთ.თან ისე დამეჯახეთ საერთოდ არაფერი მტკენია.ვინ ხართ ასეთი.ამხელა გაოცებას და აღფრთოვანებას,რომ იწვევთ ჩემში.
ამდენი ილაპარაკა კასიმ და ნიკალაიმ მხოლოდ ერთ რამ გაიგო
-კოცნა?,რომელიც ღამეებს გათენებინებდათ?ძალზედ საინტერესოა რატომ ფიქრობდით.ალბად მოგეწონათ.
კასიმ ცინიკური გამომეტყველება მიიღო და მიუგო
-არა,სულელო არ მესიამოვნა და განაწყენებულს ღამეში ათასჯერ ვამმეორებდი იმ მომენტს.ისე ჩემთვის. და გჯერათ ამის ? "იცინოდა ისე იცინოდა,რომ ნიკალაი უბრალოდ ყველაზე მაგარი წამლის კაიფზე მაგარ კაიფს მისი სიცილით იღებდა."
ფეხზე წამოდგა.არააა სანამ ფეხზე წამოდგებოდა,ჭიკით ღვინო,რომელიც ხელში ეჭირა.მთლიანად დაცალა.ფეხზე წამოდგა და კასის ხელი სტაცა.
-წელზე ხელი მოხვიია,მეორე ხელით კი მისი ხელი დაიჭირა."თითქოს და საცეკვაოდ მოემზადნენო.რაღა საცეკვაოდ ნელი ტემბრით დაიწყეს კიდეც"
-კასიი... მიუხედავად იმისა,რომ მე თქვენზე დიდად ბევრი არაფერი არ ვიცი.მინდა გაგიცნოთ.მინდა,რომ თქვენზე იმაზე მეტი ვიცოდე,ვიდრე ამ ქვეყნად ვინმემ კი იცის.მინდა,თქვენთან ერთად მინდა ამ ლამაზი ხედის ყურება.თქვენთან ერთად მინდა,ყველაფერი.თითოეული ჩემი ნაბიჯი თქვენთან ერთად მინდა,რომ გადავდგა.მინდა,რომ თქვენს ღიმილს ჩემს გარდა კაცი ვერ ნახულობდეს.თქვენი გაბრაზება მხოლოდ და მხოლოდ ჩემსკენ,რომ იყოს მომართული.თქვენი მზერა თქვენი,ღიმილი სიცილი უბრალოდ მკლავს.
კასი თითქოს სამყაროს მოწყდა ასეთი კაცისგან ასეთი ძვირადღირებული სიტყვების მოსმენის შემდეგ და გაიფიქრა....

აბა აბა.. ბიჭოს გაიფიქრა მარა რა გაიფქირა... ვინ მეტყვით :დდდდდ