კვირეები ისე სწრაფად გადიოდა ვეც კი ვამჩნებდი. ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი კარგად იყო. მთელი ამ ხნის განმავლობაში სულ ბედნიერი ვიყავი. ხანდახან კი გამოერეოდა ხოლმე გურო რომელსაც თურმე მე მოვწონდი და ასევე გავიგე რომ მის გარდა კიდევ ჩვენს რამოდენიმე სკოლელს, გოგონებსაც თავს აბეზრებდენ ჩვენი სკოლელები ასე რომ ყველაზე ცნობადი ხასეები ვიყავით მთელს სკოლაში. ყველას ჩვენთან დაახლოება უნდოდა განსაკუთრებით კი ბიჭებს.გოგონებზე აღარაფერს ვამბობ.ჩასაფრებულები იყვნენ როდის დარჩებოდნენ ჩვენი ბიჭები მარტო რომ ხელთ მოეგდოთ თუმცა ჩვენ არ ვეჭვიანობდით ან რა გვქონდა საეჭვიანო ყველა დარწმუნებბულები ვიყავით რომ ბიჭებს ვუყვარდით. როგორც იქნა ნინი და ერეკლე ერთად არიან ამის გამო კი 3 დღიანი ქეიფი მოვაწყეთ. ბიჭები გამოგვითვრნენ და ვის უნდა მიეხედათ მათთვის რასაკვირველია ჩვენ. მე და მარის ორი „ბავშვი“ გვყავდა ჩაბარებული. მე დანიელი და დემე ხოლო მარის გიორგი და ზუკა.ამიტომ ორმაგად მზად უნდა ვყოფილიყავით მათი უაზრო ბოდვა რომ მოგვესმინა. კოკა არსად ჩანდა ვერ მივხვდი რა მიწამ ჩაყლაპა მისი კვალი რომ არსად ჩანს, ეს ყველაფერი კი სასიამოვნოა თუმცა მშინებს მისი დიდხნიანი პაუზა ალბაათ რამე ცუდს გეგმავს თუმცა ამაზე ფიქრით თავს არ ვიტანჯავ.

ერთ დღეს ყველანი გარეთ ვსეირნობდით (ზუკას და დემეს გარდა რადგან ისინი მუშაობდნენ). უბანში ჩვენს საყვარელ ადგილას ვისხედით და გამაყრუებელი სიცილით ვიცინოდით.
-აუ ლობჟანიძეს სახე დაინახეთ? როგორ მირბოდა.(ქეთი)
-მაგას უარესი ეკუთნოდა.(ლევანი)
-მაცა ჯერ კიდე გამოვიჭერ სადღაც და ცალკე დავებაზრები.(დანიელი)
-კაი რა გაანებე თავი ამ ამბის მერე დარწმუნებული ვარ არც კი შემოგვხედავს.(მე)
-შენ გაჩუმდი გოგო მიხედონ მოუხდება სილურჯეები.(მარი)
-აუ ვინმე წამომყევით მზესუმზირას ვიყიდი.(ნინი)
-კაი ჩვენ წამოვალთ გოგოები ოღონდ თქვენ აქ დაეტიეთ და მზესუმზირის გამყიდველი ქალია ცნობისთვის ისიც არ შემოგელახოთ.(ქეთი)
-აუ მერამდენედ უნდა მაყვედროთ იმ ბავშვის ცემა.(ლევანი)
-მანამ სანამ არ მომბეზრდება.(ქეთი)
-მოვალთ მალე.(მე)
გოგონები მზესუმზირის საყიდლად წავედით ხოლო ბიჭები მარტო დავტოვეთ ცოტახნით ხომ გვინდოდა მარტო გავლა.

**********თხრობას აგრძელებს დანიელი*********

გოგონები მზესუმზირის საყიდლად წავიდნენ და მარტო დაგვტოვეს. მაშინვე ამოვაძრეთ სიგარა და ერთდროულად გავაბოლეთ.
-ეს გურამა ძაან ატრაკებს ხოიცი.სიგარეტი პირიდან არ გამომიღია ისე დავიწყე საუბარი.
-მაგას ერთი კაი რაზბორკა არ აწყენს.(ერეკლე)
-ბიჭო ძაან უტევს ელისაბედს ეგ.(მე)
-ხო და მაგის ბანდა კიდე არც დანარჩენებს არ ასვენებს.(გიო)
-მერე რავქნათ არ დავებაზროთ?.(მე)
-ბაზარი არაა მარა გოგოებმა არ უნდა გაიგონ.(ლევანი)
გვერდით გავიხედე და დავინახე როგორ მოდიოდნენ გურამა და თავისი ბანდა ჩვენსკენ.
-ნაშები სად დაკარგეთ ბრატ.წინ აგვესვეტა ბიჭებს და მანაც სიგარა გააბოლა.
-ეგ შენი საქმე არაა.(გიო)
-თუ აღარ გინდათ თქვით მარა ჩვენ გამონაცვლელ ნაშებს არ ვკერავთ რავიცით როგორ ხმარობთ.ირონიულად ჩაილაპარაკა გურამიმ და თავში იმწუთასვე მისი მოკვლის იდეამ დამარტყა.ძარღვები ერთიანად დამეჭიმა, სიბრაზემ მთელი სხეული მოიცვა და თავი ძლივს შევიკავე ცემით რომ არ მომეკლა.
-მომისმინე შე ახვარო გოგოებზე თუ რამეს იტყვით მე უკვე გითხარით რაც მოგივა და კიდე გაგიმეორებთ დედას მოგი**ნავთ შენც და შენს *ირ ბანდასაც.ფეხზე წამოვდექი ყელში ხელი ვტატე და კედელზე ავაკარი.
-ზედმეტები ხო არ მოგოგდის არ დაგავიწყდეს ვის ელაპარაკები.ახლა ნიკა (გურამის მეგობარი) გამოესარჩლა იმ ახვარს.
-შენ ვაფშე ჩუ ტონის აწევას როგორ ბედავ.ერეკლემ იმწუთასვე გააჩერა ის ბიჭი და ცალკე მოგვარება დაუწყო.
-ახლა გოგოები მოდიან და ახლავე ააჟვავთ აქედან.(გიო)
-რა გეშინია ნაშების წინ არ გაიძუყნო?.(რეზი)
-ჰაჰ აახვიეთ აქედან თორემ შენთვითონ შეგრცხვება მაგათ წინ რომ ჩაისვრი.(ლევანი)
-კიდე გაგიმეოროთ? თუმცა ასე ჯობია.მუშტი პორდაპირ სახეში გავუქანე ისიც ინერციით ძირს დავარდა. ცხვირიდან სისხლი წამოუვიდა შემდეგ ფეხზე წამოხტა და ჩვენსკენ მომავალ გოგონებს გახედა.
-არ შეგარჩენ ვიყო თუ შეგარჩინო და იმ კახპა ელისაბედს ნახე რაც მოუვა მუხლებზე დაჩოქილი შემევედრება მოთხოვნილებები დავუკმაყოფილი.თითი ჩემსკენ გამოიშვირა და სახეში შემაფურთხა.
-ვის უბედავ შე ახვარო. ელისაბედის შეურაწყოფას უკვე ვეღარ მოვითმენდი ამიტომ ისევ მთელი ძალით დავარტყი მუში და ცემა დავუწყე. მერე იმათი ბიჭებიც წამოიწიენ ჩვენსკენ თუმცა ლევანიმ გიომ და ერეკლემ გვარიანი მუშტი უთავაზეს.-ელისაბედს თუ გაეკარრები მოკვდები გესმის ჩაგაძაღლებ შე .ძირს დავარდნილს ფეხი მუცელში ჩავცხე და აყვირებულ გოგონებისკენ გავემართე.
-დანიელ რახდება კარგად ხარ?. ელისაბედი ჩემთან მოვიდა და დასისხლიანებული თითები მის პატარა ხელებში მოაქცია.-რატომ იჩხუბე? ხომ კარგად ხარ?.ცრემლები წასკდა თვალებიდან და ამის დანახვაზე სულ ერთიანად მომიცვა ბრაზმა.ყველაზე მეტად იმას ვერ ვიტან როცა ის ტირის.
-კარგად ვარ და წამოდი წავიდეთ.ხელი ძლიერად მოვხვიე და თავზე ვაკოცე.მისმა ჩახუტებმა დამამშვიდა ის ერთადერთი ადამიანია რომელიც მაწყნარებს და სიბრაზეს მაკარგვინებს.
-რატომ იჩხუბე რამოხვდა?.შეშინებული ისევ მისვავდა ხელებს თითებზე და ცრემლებით ასველებდა ჩემს მაისურს.
-ახლა მომისმინე!.გავაჩერე და ჩემს წინ დავაყენე ისიც შეშინებული და აწყლიანებული თვალებით მიყურებდა.ღაწვები საყვარლად ჰქონდა აფარკლული და სულ ერთიანად ცახცახებდა ისევ ჩემს იარებს დახედავდა ხოლმე და უფრო მეტად ტიროდა.-კარგად ვარ! გურამის არ გაეკარო, თუ ის მოვიდა და რამე გითხრა თავი აარიდე მერე კი მე მითხარი, მე სულ შენს გვერდით ვიქნებ ამიტომ ვერ მოვა და თუ მოხვდა რამე და იმ წუთას არ ვიყავი ერთი ზარი ჩემთან და იმწამსვე შენთან ვარ არაფრის შეგეშინდეს.შებლზე ბრთხილად ვაკოცე და პატარა სხეული გულში ჩავიკარი. ის იმდენად უსუსური და პატარა იყო როგორ შეიძლება მასზე რამე ცუდია გაკეთება იფიქრო თუმცა მეც ხომ ასე ვფიქრობდი რამდენიმე თვის წინ. მეც მინდოდა მისი დასაკუთრება.ამის გახსენებაზე ახლაც კი მერევა ბრაზი ჩემს თავზე თუმცა მალევე მივხვდი რომ ჩემი კაპრიზები არ გამეხორციელებინა.

********თხრობას აგრძელებს ელისაბედი*******
ძალიან შემეშინდა როცა დანიელი და ის საზიზღრები ერთად დავინახე. როდესაც ცემა დაუწყო თავში უამრავმა ციდმა აზრმა გამიელვა თავში თუნდაც იმან რომ გუროს დანა ექნებოდა ან თუნდაც კასტეტი და ბიჭებს რამეს დაუშავებდა თუმცა ისინი უვნებელად დაბრუნდნენ ჩვენთან... გოგონები მეორე დღეს კაფეში ვისხედით და გუშინდელ მომხვდარ „ინციდენტს“ განვიხილავდით.
-რაუნდა ვაფშე იმ გუროს თუ ვიღაცას.ნინიმ ახლად შეკვეთილი ცხელი ყავა გემრიელად მოსვა და კითხვისნიშნის თვალებით გადმომხედა.
-კარგით გეტყვით გუროს მე მოვწონვარ ხოდა ეგ და მაგის ძმაკაცები ჩვენზე ძალიან ციდად გეგმავენ რაღაცეებს.(მე)
-რაა? რაუნდა მერე მაგას ვერ ხვდება დანიელის გოგო რომ ხარ? ან იმას ვერ ხვდებიან რომ ჩვენ შეყვარებულები გვყავს?.(ქეთი)
-როგორც ჩანს ვერ ხვდება.(მე)
-ბიჭები გაგიჟებულები არიან გუშინ მოვისმინე გიო ელაპარაკებოდა ბიჭებს მგონი რაზბორკაზე უნდა დაიბაროს.(მარი)
-აუ კიდე ეგ გვინდა??.(ნინი)
-ჩვენ დაველაპარაკოთ იმ გუროს.(ქეთი)
-გოგო შენ სულ გააფრინე? მაგას ხმა არ გაცე ვაფშე თორე ხო იცი რანაირიცაა ბუზს სპილოდ აქცევს.ქეთიმ მთელი სიმკაცრით ვუთხარი და მგონი ბოლომდე ჩავუხშ თავისი მიზანი.
-ხო რავიცი მარა რავქნათ?.(ქეთი)
-რადა უნდა მოვიცადოთ ბიჭები რამეს იზავენ.(მარი)
-მარა არ მინდა რომელიმე შარში გაეხვას.(მე)
-კარგით რა ესენი დანიელი გიორგი ერეკლე და ლევანი არიან ეგენი სულ შარში არიან არ დაგავიწყდეთ ვიზე ვსაუბრობთ.(ნინი)
-რავიცი რავიცი მაინც მეშინია.(მე)
-მე მჯერა რომ ჩვენი ბიჭები ყველაფერს მოაგვარებენ.(ქეთი)
-არა ეგ ხო მაგაში ეჭვიც არ მეპარება მარა ძან დაგეშილები ჩანან ის ბიჭები და მეშინია რამე ცუდს არ გეგმავდნენ.(მე)
-ვაიმე ელისაბედ სულ ცუდზე რატო ფიქრობ?.წუწუნით ჩაილაპარაკა ნინიმ და თავი გვერდით გადააქნია.
-როცა ცხოვრებაში ამდენი ცუდი რამე შეგემთხვევა კარგზე როგორ უნდა ვფიქრობდე.(მე)
-უი ხო ცუდზე გამახსენდა კოკასგან ხო არაფერი ისმის?.(მარი)
-არა საერთოდ აღარ ჩანს.(მე)
-უჰ კიდე კაი მაგ მაინც ჩამოგშორდა.(ნინი)
-ხო რავიცი.ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა ეკრანს რომ დავხედე დემე იყო და ვუპასუხე.-ხო დემე.(მე)
-ელის სახლში მოდი.(დემე)
-ცუდი ამბავი ხოარაა?.(მე)
-არა პირიქით კაი ამბავია.(დემე)
-კაი ხო არ თხოვდები?ჰაა იცოდე არ დამიმალო.(მე)
-ჰეე ეხლა არ მოხვალ? გათხოვებას განახებ მერე მე შენ.(დემე)
-კაი გამოვდივარ.(მე)
გოგონებს დავემშვიდობე და სახლისკენ ავიღე გეზი.20 წუთში უკვე მისაღებ ოთახში ვიჯექი და დემეტრეს ველოდებოდი როდის ამოღერღავდა კარგ ამბავს.
-ჰე ახლა არ იტყვი? გამძვრა სული.რომ ვერ მოვითმინე წაამოვიყვირე და დოიინჯით ავესვეტე წინ.
-ხო კაი დაჯე და გეტყვი.(დემე)
-ხო კარგი დაიწყე.(მე)
-მოკლედ კოკაა ის დაიჭირეს.(დემე)
-რაა? დაიჭირეს? როდის? როგორ?.გაოცება ვერ დავმალე და ისევ ფეხზე წამოვდექი.
-მოკლედ ნარკოტიკს ყიდდა და მაგის გამო ვიღაცამ ჩაუშვა და დაიჭირეს.(დემე)
-არ ვიცი რა ვთქვა.დაბნეულმა მხრები ავიჩეჩე და თავი მოვიქექე.
-ხო კაი ამბავია.(დემე)
-კი კარგი ამბავია მაგრა დედამისი მეცოდება დედისერთაა და საწყალი ქალი რადღეში იქნება.(მე)
-ვაიმე კარგი რა ელის საწყალი კი არა იმსახურებს ასეთი **ოჭი შვილი რომ გაზარდა.(დემე)
-ნუ ხხარ დემე ასეთი ბოროტი.(მე)
-მე კი არ ვარ ბოროტი ეს შენ ხარ ძან მგრძნობიარე ის არაკაცი რეებს გიკეთებდა და ახლა კიდე მე ვარ ბოროტი?.(დემე)
-ხო მაგრამ მე დედამისზე ვნერვიულობ მეტი არაფერი, მაინც არ მემეტებოდა ციხისთვის.(მე)
-ელის შენზე ძალის გამოყენებას ცდილობდა.მხრებზე ხელი მომკიდა და შემაჯანჟღალა.
-აარ იყო ამის გახსენება საჭირო.უსუსურად წამოსული ცრემლი მოვიწმინდე და ჩემს ოთახში გავიქეცი.ნახევარ საათში კარზე კაკუნი გაისმა ვიცოდი დემე იქნებოდა ამიტომ ცრემლები მოვიწმინდა და თმა გავისწორე.-მოდი.(მე)
-შეიძლება?.დემემ თავი შმოყო და თბილად გამიღიმა.
-კი როგო არა.საწოლზე წამოვჯექი და მხრებში გავსწორდი.
-ბოდიში არ მინდოდა წარსული გამეხსენებინა.საწოლზე დაჯდა და დამნაშავის თვალებით შემომხედა.
-არა მე მაპატიე.ხელზე ხელი დავადე და თვალებში ჩავხედე.-არასწორად ვფიქრობ მართალი ხარ მან მე ცხოვრება დამინგრია და არ უნდა მეცოდებოდეს ზედმეტი მომივიდა ბოდიში.თავი დაბლა დავხარე და მის ხელს დავაკვირდი.
-მოდი აქ.დემე ისკენ მიმწია და გულში ჩამიკრა.-შენ ჩემი და ხარ ერთადერთი ადამიანი რომელიც სიცოხლეს მირჩევნია მე შენგან არაფერი მეწყინება.(დემე)
-მიყვარხარ დემე.თვალიდან მარილიანმა წყალმა დაიწყო წამოსვლა და ღაწვებზე გზა გაიკვალა.
-კაი რა ტო რა გატირებს ძმაკაცევი არ ვართ ჩვენ კაცო? არ მწყენია.თავი მაღლა ამაწევინა და ლოყები დამიკოცნა.-დედა ეს რა სიცოცხლე მყავს მეც ძალიან მიყვარხარ ჩემო ტკბილო.(დემე)
-დანიელმა იცის?.(მე)
-კი იცის.(დემე)
-კარგი მაშინ.ცრემლი მოვიწმინდე და მძიმედ ჩავახველე.-უჰ მომშივდა კაცო. სიტოაციის განსამუხტად ჩავილაპარაკე და მუცელზე ხელი მოვისვი.
-უჰ კაი კაცო რო დატრაშუნობ გარეთ ამდენიხანი მეც დამტოვე მშიერი.(დემე)
-ოჰო მზარეული კი არავარ მე ისწავლე რაღაცის კეთება.(მე)
-ჰმ შენ ვის რას ეუბნები ცეზარი და პიცა დამაბედე ამხელა კაცს წვნიანი მომენატრა.(დემე)
-აუ ეხლა ხაშს ვერ მოგიმზადებ გენაცვალე.(მე)
-ხაშს ვინ გთხოვს ხარჩო მაინც გამიკეთე.(დემე)
-უიმეე გადი რა მაგას ისევ ცეზარი მირჩევნია.(მე)
-ჰო კაი ადექი ახლა მაჭამე.ფეხზე უცებ წამომახტუნა და სირბილით გამაქცუნა სამზარეულოსკენ.
თვეებმა ისე განვლო ვერ გავიაზრეთ როდის მოვიდა ივნისის დასაწყისი. ყველას გამოცდები გვქონდა ამის გამო კი ნერვიულობისგან რას არ ჩავდიოდით.დანიელი ისეთი მოწადინებული იყო ყოველ ღამეს ათენებდა მეცადინეობაში დღე კი მე მეხმარებოდა.დადგა გამოცდის დღეც ჯერ მეთორმეტე კლასელების ჯერი იყო მერე კი ჩვენი დანიელმა ყველა გამოცდა წარმატებით ჩააბარა ამის გამო კი სიხარულისგან დავფრინავდი თუმცაა ახლა ჩემი გამოცდა მქონდა საჯავრებელი.
-ნუ დაიძაბები მოეშვი და იმაზე იფიქრე რომ გარეთ მე გელოდები. ყურთან ჩამჩურჩულა და ბაგეები ნაზად შეახო ჩემს ტუჩებს.
-კარგი.ღრმად ამოვისუნთქე და ინფორმატიკის ოთახში შვედი. კომპიუტერთან დავჯექი და ტესტის კეთება დავიწყე. საშინლად ვნერვიულობდი, ყველაფერი ვიცოდი თუმცა მაინც ვნერვიულობდი უცებ ეკრანზე პატარა უჯრა ამოვარდა და დავინახე როგორ დაეწერა „შენი დანიელი შენთანაა“. ტუჩის კუთხეში სასიამოვნოდ ჩამეღიმა და ახლა მართლაც მოვეშვი და ტესტიც 20 წუთში დავასრულე. ტესტმა აჩვენა რომ წამრამტებით ჩავაბარე სუფთა 10 მივიღე. გახარებული გარეთ გამოვარდი და დანიელს შევახტი.-ჩავაბარე 10 მივიღე. ლოყაზე ვაკოცე და მთელი ძალით ავეკარი.
-ვიცოდი რომ ჩააბარებდი.(დანიელი)
-ეს როგორ გააკეთე?.(მე)
-ოჰოო ეს ლევანამ იჩალიჩა ხო იცი ჰაკერია.(დანიელი)
-მოიცა პასუხებიც ხო არ შეცვალა? ჩემთავსგაფიცებ მითხარი.იმისდამიუხედავად რომ კარგად ვსწავლობდი და კარგი ნიშნები მყავდა მაინც შემეპარა ეჭვი.
-არა შენით ჩააბარე ნუ დარდობ.ხელები წელზე მომხვია და ლოყაზე მაკოცა.
ყველა გამოცდა წარმატებით ჩავაბარე ისევე როგორც დანარჩენებმა რვაზე დაბალი არცერთს არ მიგვიღია ამის გამო კი ბედნიერებისგან ვანათებდით. მალე ეროვნულები ახლოვდებოდა ბიჭებმა იქაც ჩააბარეს ბიზნესის მართვაზე. ყველაზე ბედნიერები და ლაღები ვიყავით ჩვენი ბიჭბის წარმატებით... გადავწყვიტეთ რომ საზაფხულო არდადეგებზე სვანეთში წავსულიყავით და ასეც მოვიქეცით ყველა ავიბარგეთ და წასასვლელად მოვემზადეთ.
-დემე მალე რაა.ოთახში მოფუსფუსე დემეტრეს გავძახე და ჩემოდანი დანიელს მივაჩეჩე.
-აუ სუფთა ქალია რაა პომადის წასმა არ დაგავიწყყდეს .ზუკამ მთელი ხმით დაიყვირა და ახლარხარდა.
-ბიჭო კოლგოტს წაუვიდა თვალი და მანიკური დავაცხე.ცანცარით ჩამოვიდა კიბეებზე და ჩანთა მანქანაში ჩააწყო.
-ერთი პიდარასტი ყოველთვის ერევა სასტავში.(გიო)
-აბა ჩემთან ვინ წვება ღამე.წარბების აქაჩვით ჩაილაპარაკა და თეძო ჩატეხა.
-ფუუ გადი გადაშენდი.(ერეკლე)
-კაით მორჩით მაიმუნობას.(მე)
-სვანეთისკენ ჰერი ჰერი.ერთხმად შევძახეთ და გზას გავუყევით. 9 საათში უკვე სახლთან მივედით საიდანაც ულამაზესი მთები ამაყად მოჩანდა ჩვენს ირგვლივ.
-ვგიჟდები სვანეთზე.ღრმად ჩავისუნთქე ჰაერი და სახლში შვედი.
-აბა დავბინავდეთ გოგოები ცალკე ბიჭები ცალკე.(დემე)
-ეე ეე რატო ჩვენს გოგოებთან გვინდა ჩვენ.(ლევანი)
-გაჩუმდი შენ მე ვთქვი გოგოები ცალკეთქო და მორჩა მომინდომეს ბიჭებმა.დემემ ბიჭები გვარიანად დატუქსა და ოთახებში დანაწილება დაიწყო.
-მარი და ელისაბედი ერთად ნინი და ქეთი ერთად დანიელი და გიორგი ერთად ლევანი და ერეკკლე კიდე ერთად მე და დემეც ერთად.ზუკამ ერთანად ჩამოარაკრაკა ყველაფერი.
-მე და შენ ერთად გიჟო.ხელი დაუქნია დემემ ზუკას და ჩაიხარხარა.
-აუ მორჩი რა ამ პიდარასტობას თუძმახარ.(ზუკა)
-ხო კაი.(დემე)
ყველანი ოთახებისკენ გავეშურეთ და დაბინავება დავიწყეთ.


ჩემო შოკოლადებო იმედია მოგეწონებათ.. მომიტევეთ შეცდომები. აბა ველი თქვენგან კომენტარებს.. მიყვარხართ ძალიან